BAWAT pamagat ng librong umaagaw sa aking pansin ay kinukuha ko. 'Diko alam kung ilang libro na ang hawak ko. Dahil puro makakapal ang mga ito.
Umupo na agad ako sa may study table kung saan pang group study ang estilo ng kalakihan nito.
Huminga ako ng malalim nang basahin ko ang pamagat ng librong unang napili ko, "The Division of Vampiric Auras."
Malakas ang kutob ko na ang nilalaman nito ay tungkol sa mga imperyo ng mundong ito.
Ilang pahina ang 'diko binigyan ng pansin dahil 'di nakukuha nito ang aking interes. Hanggang sa mapadako ang aking mga mata sa isang pahina. A cursive type of writing.
Entitled, "The Seven Empire of Vampiric Auras."
Na classify lahat ang pagsulat ng mga ito. Kaya alam kong detalyado ang mga ito.
Mahilig magbasa si Tomoki ng mga libro pero 'di siya history reader type even in a political. Kaya kailangan ko munang manghagilap nang mga importanteng impormasyon.
Isa-isa kung tiningnan ang mga imperyong nabanggit sa pahina.
1. Meracco Esto Empire.
Divided by Seven Kingdoms;
:Xuerso
:Luveron
:Alvardoix(Alvardoy)
:Broxuerso
:Dravuemo
:Fherillem
:Robbedon
2. Selaris Mestija(Mestiha) Empire
Divided by Six Kingdoms;
:Costarvan
:Deletriv
:Vueston
:Harpara
:Sephropon
:Ismuesus
3. Dahanila Vista Empire
Divided by Four Kindoms;
:Lumeran
:Lacsus
:Gedofalca
:Arval
4. Misos Ebrehil Empire
Divided by Four Kingdoms;
:Tyros
:Althos
:Yvitriv
:Estupheme
5. Llester Mondoir(Mondor) Empire
Divided by Four Kingdoms;
:Gobamuevos
:Isra Tamah
:Temuerte
:Bumuelre
6. Vestine Llarsces Empire
Divided by Four Kingdom s;
:Liliphim
:Moskov
:Terqui Van
:Zanther
7. Ursua Zetharius
Divided by Three Kingdoms;
:Hephaesto
:Domoloir
:Xue' Vertu
Saglit akong natigilan sa nabasa. Ito palang ang aking nabasa pero halos mabaliw na ako. And I realized, na ang kanilang imperyo ang pinakamaliit sa lahat. Ang imperyo nina Hiro.
Napamasahe ako sa aking sentido. 'Diko inakalang mababaliw ako sa kakaisip ng ganito ka aga.
Pumikit muna ako at nag-isip saglit. Base sa mga alaala at katalinuhan ni Tomoki napabilang ang mansyong ito sa imperyo ng Selaris Mestija na ikalawa sa pinakamalawak na imperyo sa Vampiric Auras. Kung ang imperyo nina Hiro ang pinakamaliit sa lahat, iisa lang ang ibig sabihin nito. Ang kanilang imperyo ang pinakamalayo sa lahat.
Kung maglalakbay ako aabutan pa ako ng ilang taon.
Napabuga ako ng hangin. Ganito pala kahirap ang pinasok ko.
Hindi ko muna iniintindi kung gaano ako mahihirapan sa mga sitwasyon. Nagpatuloy lang ako sa pagbabasa.
May iba't-iba pang impormasyon ang aking nakuha tungkol sa iba't-ibang imperyo. Kung ano ang klaseng mga nilalang ang meron dito. Kagaya na lamang sa Misos Ebrehil na ikaapat sa pinakamalawak na imperyo. Dito ang main place ng mga mangkukulam. Malakas ang aking kutob na dito matatagpuan si Lumina. She's one of those witches if I'm not mistaken.
May iba't-iba ring kultura, tradisyon, paniniwala ang mga bampira sa mundong ito. Isa na dito ang pananamit.
Kung sa Selaris Mestija ay parang pang Japanese sa Meracco Esto naman ay parang pang American. Kumbaga parang mga bansa lamang ang mga imperyong meron dito.
Hanggang sa mapagod ako sa kababasa. 'Diko namalayang nakaidlip ako.
"Mahal na prinsesa..." na alimpungatan ako nang may humawak sa aking kamay. Ge Chen?
"Bakit po kayo natutulog dito?" may pag-alala sa kanyang mga mata, "Hinahanap po pala kayo ni Concubine Therese."
Awtomatiko naman akong napaupo ng maayos. That bitch! Siguro gusto niyang malaman kung makaka-kape na ba siya kung nagkataong patay na ako, pero siyempre dahil iba ang paniniwala nila sa mundong ito siguro ilalagay niya ang bangkay ko sa kabaong at susunugin para maging abo. Hahaha!
"Bakit po kayo nakangiti?" gumuhit ang pagtataka sa mukha ni Ge Chen habang nakatitig sa akin.
"May naisip lang ako..." saka ko nginitian siya, "Anyway, gusto ko rin siyang makita. Halika na samahan mo ako!" Agad na akong tumayo at bago ako lumabas sa pintuan ay ibinalik ko muna sa shelves ang mga nakuha kong libro.
Napahinto ako saglit nang mapansin kong 'di siya sumunod sa akin. Liningon ko agad siya. May bahid parin ng pagtataka ang kanyang hitsura. Alam kong kataka-tala ang inaakto ko. Tomoki and I were truly different, from our gesture, the way we speak, the way we act and more.
Alam kong ito ang dahilan ng pagtataka niya, "Don't make that face, Ge Chen," natauhan naman siya sa aking sinabi, "Let's just say nagpa-practice ako kung paano ko muling babaguhin ang sarili ko. From a puppy to a dragon." seryoso kong tugon, "And I also wants you to change your weak self. Dahil kapag nagkataon kahit ikaw ay 'di na nila mabasta-bastang banggain! Promise me."
Yumuko naman siya at tumango, "Watashi wa yakusoku suru." (I'll promise).
Ngumiti ako sa kanya, "Then, shall we?"
"Hai!" (Yes!)
Lumapit na siya sa akin at tumabi.
Ilang hakbang palang ang aming nagawa ngunit may humarang na namang basura, "Princess Tomoki!" a girl like 17 years old. Sa mga nakikita ko sa memorya ni Tomoki. Panganay na anak ito ng kanyang ama sa IBANG BABAE. "Maayos na ba ang pakiramdam mo?" may panunuya sa tono ng kanyang pananalita.
Nagningas na rin ang mapupula niyang mga mata. Kung si Tomoki lang ako siguro tatakbo na ako sa takot pero dahil si Kim Dwight ang kaharap niya. Pwes! Manigas siya!
Nagpanggap muna akong mahina. Yumuko lang ako at 'di siya pinansin. "How dare you for neglecting me!" sasampalin niya sana ako pero sinalo ito ni Ge Chen. Good job, Ge Chen!
Alam kong nagtatapang-tapangan lamang si Ge Chen but atleast she tried her best to protect her valued princess.
"Isa ka pa!" singhal ng babaeng 'to kay Ge Chen. Sino nga ba ito? Ayy---tama! Si Lacsy!
Napaatras naman si Ge Chen sa sigaw niya. May nakakita pa sa aming mga tagasilbi. Ang iba ay nanonood lang, ang iba naman ay napaiwas ng tingin at 'di nalang pinansin ang eskandalosang si Lacsy.
Hahawakan na sana ni Lacsy ang buhok ni Ge Chen upang kalbuhin ito pero kumilos na agad ako.
Inagaw ko sa isang katulong ang hawak niyang bakal na tila ililigpit niya sana. Mabilis ko itong ibinaligtad at inihampas gamit ang buo kong lakas sa balakang ni Lacsy, "Ugh!" napahiyaw siya ng sobrang lakas na tila maririnig sa buong mansyon.
Lahat ng mga taga silbing nakakita ay 'di makapaniwala. Shock were written all over their faces.
Napaluhod si Lacsy habang humahagulgol at hawak ang kanyang balakang. That's for making Tomoki's life as a living hell!
Dali-daling nagsitabihan ang mga taga silbi nang dumating si Therese na tila isang reynang may malaking trono sa mansyong ito. Ang ina ni Lacsy!
"Anong ginawa mo sa kapatid mo, Tomoki!" halos lalabas na ang apoy sa malalaking butas ng kanyang ilong. Tinulungan niya agad na itayo ang kanyang ambisyosang anak.
"She hit me with a metal!" umiiyak na sigaw ni Lacsy.
Kalmado lang ako habang pinapanood sila habang nakahawak naman sa aking braso ang nanginginig na kamay ni Ge Chen. I know she's afraid of what might happen, dahil sa mansyong ito kaming dalawa lang ang magkakampi. We are the only lambs in this place.
Kung nagawa nilang gapiin si Tomoki bilang isang prinsesa. Pwes! Ako na nagpi-feeling prinsesa sa katawan ni Tomoki, gagamitin ko ang kapangyarihan niya bilang isang prinsesa para ipabagsak sila.
"Kayo anong tinatanga-tanga niyo!" pulam-pula ang kanyang mukha sa galit habang tinuturo ang mga taga silbing nanonood lang sa nangyayari, "Tulungan niyo ako!" puputok na yata ang ugat sa leeg niya at magpapasalamat talaga ng bonggang-bongga kung magkaka-neck cancer siya.
'Di parin tumigil sa kakaiyak si Lacsy. Pinagtutulungan na itong buhatin ng mga taga silbi ako naman ay nag-eenjoy sa aking nakikita.
Nang madala na ng mga maids si Lacsy palayo ay humarap na sa akin ang piling reyna na sasabog na sa galit, "Ang kapal ng mukha mong gawin 'yun sa kapatid mo!? Naging mabait pa naman ako sayo!"
Sandali akong napangiti, "Kapatid?" natigilan siya sa sinabi ko, "Sa pagkakaalam ko wala akong kapatid." Halatang 'di siya makapaniwala sa sinabi ko, "At sa pagkaalala ko ay walang ni isang taong naging mabait sa akin sa loob ng mansyong ito."
Kita ko ang pagkagulat sa mukha niya. I know what she's thinking right now. Iniisip niyang nalaman ko na ang pinaggagawa niya sa akin araw-araw.
"Ang pagbibigay ko sayo ng gamot araw-araw 'di ba kabaitan 'yun?" Now, she's clarifying her thought if her instinct is true. Kung alam ko na nga ba talaga.
I don't want to state the obvious anymore---but I'll manipulate it, in my own way.
"Tama ka kabaitan ang ginawa mo," kita ko ang paglaho ng pagdududa niya sa aking sinabi. In this time I'll make sure that all of this will be accord to my plan. Napangiti ako sa kaloob-looban ko. Wala pa akong ginawa pero hawak na ng bitag ko ang isa niyang paa. "But I disliked how Lacsy treat me."
Hinawakan ko na ang kamay ni Ge Chen at tumalikod sa kanya.
"Sa tingin mo madadala mo ako pagtatalikod mo!?" hinawakan niya ang braso ko at malakas na iniharap sa kanya. Napakagat labi ako sa masakit niyang ginawa.
Pagtingin ko sa kanyang mga mata ay nagningas na ang pulang kulay nito. Naglabasan narin ang kanyang pangil pati ang mga mahahabang kuko nito.
I didn't expect that I could mock her that easy.
She lunged her attack towards me but before her long nails could touch my body someone already grabbed her far away from me. It was Tomoki's father. Agnus...
Nagpupumiglas si Therese sa pagkahawak nito pero nagbalik rin ito sa kanyang anyo nang mapagtanto niya kung sino ang may hawak sa kanya. Seryoso ang mukha ni Agnus na 'diko magawang mabasa.
Tumalikod na ako habang hawak parin ang kamay ni Ge Chen. Tumungo kami sa aking kuwarto at isinara ang pintuan nito.
"Mahal na prinsesa. Ayos lang ba kayo?" nag-alalang tanong nito.
"I'm fine."
"Sigurado po ba kayo?" tiningnan ko siya ng sobrang seryoso.
"Nag-alala lang po ako sa kalagayan niyo," mahina niyang bulong saka umiwas ng tingin, "Nakakatakot po kasi talagang magalit ang concubine na 'yun."
"But I enjoyed watching her at that state," napalingon siya sa aking gawi. "Actually, I loved the scene where you able stopped Lacsy's hand!" ngumiti ako sa kanya.
Ngayon ay tila nagkaroon na ng maraming question mark ang ulo ni Ge Chen. "Mahal na prinsesa---?" parang natatakot siya sa gustong itanong.
"Go ahead." saad ko.
Nagdadalawang isip pa siya kung itutuloy ba ang sasabihin niya o hindi. "Hwag po sana kayong magalit mahal na prinsesa sa itatanong ko pero---bakit parang sobrang laki ng pinagbago niyo simula nang magising kayo kanina?"
Tuluyan akong 'di nakaimik sa tanong niya. 'Yung mukha naman niya ay tila natatakot sa posibleng isasagot ko.
Do I have any choice? Since, Tomoki do really trust this girl I think I'll do the same, despite that I can see Tallah on her face and characteristics.
"You want to know the truth?" napalunok siya nang makita niya kung gaano kataas ang degree ng pagseryoso ko sa oras na ito. "Speak!"
Halos 'di siya mapakali sa kanyang kinatatayuan dahil sa kaba at pressure na ibinibigay ko sa kanya. "Calm yourself..." kalmado kong tugon para 'di siya ma-tense masyado.
Huminga siya ng malalim, "Nakakatakot na po kayo." she honestly said that straight to the point, na nagpamangha sa akin.
"Good, you're being straight!" may pangangamba parin sa kanyang mga mata, "How very different that you noticed between me and the princess?"
Mas lalong nagtaka ang kanyang mukha sa aking sinabi, "Ano pong---ibig niyong sabihin?"
"Tell me what you noticed that is rarely different between the new me and my old self." kahit kinakabahan siya ay nagsalita rin siya.
"Una ko pong napansin ay ang biglang pagkawala ng karamdaman niyo. Sumunod ay 'yung pagdating ko sa silid-aklatan. Ibang kategorya po ng libro ang napansin kong hawak niyo habang tulog kayo. Ang panghuli ay kung paano niyo saktan si Lacsy at kung paano niyo sagutin si concubine Therese at ang 'di niyo pagpansin sa presensya ng ama niyong Agnus."
"Ano ang hinuha mo sa mga napansin mo?" 'di ako bumitaw sa pakikipagtitigan sa kanya.
"Na hindi na po kayo ang tunay na prinsesa." humagulgol siya ng iyak sa aking harapan.
"Tama ka. Hindi na ako ang prinsesang kilala mo noon," tumingin ako sa kabilang direksyon. Rinig kong mas humagulgol siya. If I'll tell her about the truth, baka lumayo ang loob niya sa akin. Mas mabuti siguro kung papaniwalain ko siyang malaki talaga ang pinagbago ko. "This is the new Tomoki Ascandelancé. Accept the truth, Ge Chen. If we will keep ourselves for being weak will be maltreated as before. Sore o ukeire te kudasai kore wa watashi tachi no yō na yowai yuiitsu no hōhō desu," (Please accept it, this is the only way for the weak like us to soar up high).
"I just can't picture out you in my head that your not the princess Tomoki anymore that I knew."
"Hai anata wa sugu ni idō shi masu," (Yes, you are and you will move on soon).
Humihikbi lang siya hanggang sa tumahan na siya.
"Watashi wa gomen'nasai," (I'm sorry).
"Its okay." Sagot ko kanya. Tumayo ako galing sa pagkakaupo sa kama at lumapit sa kanya, "watashi mo zan'nen da." (I'm sorry too).
Niyakap ko siya ng ilang minuto. 'Di naman siya kumibo.
Maya-maya lang ay ngumiti na siya, "Ayos na po ako," bumitaw na ako sa kanya at nginitian siya. Suminghot-singhot pa siya.
Nang mapadako ang aking mga mata sa may bintana ay may sumagi na bagay sa aking isipan. Lumapit ako dito at inilahad ang aking kamay sa labas. Wala ni isang patak na ng mga nyebe. Kinabahan ako sa aking naiisip.
Ayon sa alamat nang sumpa na nabasa ko kanina. Kapag hihinto na ang pag-ulan ng mga nyebe mag-uumpisa na sa paglaganap ang iba't-ibang klase ng sumpa sa mundong ito.
"May problema po ba?" nag-alalang sabi ni Ge Chen.
"Ang sumpa..." mahina kong tugon na sapat na para marinig niya. Nanlaki rin ang kanyang mga mata.
"Kaunting nilalang lamang ang naniniwala sa bagay na ito pero kung sakali mang magkatotoo, natatakot po ako," tiningala ko ang langit, kumukulimlim ito.
"Ge Chen," nagulat ito nang hawakan ko ang magkabila niyang bikat, "Stay here." nagtataka siyang nakatitig sa akin, "I'll be right back. May gagawin lang ako."
"Pero paano po kung hahanapin nila kayo?"
"Sabihin mong 'di maganda ang pakiramdam ko at ayokong tumanggap ng bisita at kapag nagmamatigas sila sabihin mong isusumbong ko sila kay Uncle Xiao."
Bahagyang nanlaki ang kanyang mga mata sa narinig. Uncle Xiao, is a great judge of Tomoki in this empire. Siya ay walang inaatrasang tao sa imperyong ito, even a King. He is a brother of Princess Lei Fang, Tomoki's mother.
Kataka-taka ang aking sinabi kay Ge Chen dahil si Tomoki ay kahit may makakapitan na ay 'di pa magawang kumapit sa iba para mailigtas ang sarili niya.
"You truly changed!"
"Indeed!" lumapit na ako sa may closet at kinuha ang puting balabal na meron dito. Nanatiling nakatayo si Ge Chen sa aking likuran.
Nang maisuot ko na ito ay hinarap ko siya, "Basta gawin mo ang sinabi ko." Hindi pwedeng wala akong gagawin. Siguro ito na ang pagkakataon upang gumawa ng hakbang para makita ko siya.
Bago ako tumalon mula sa may bintana ay rinig ko ang huli niyang sinabi, "Dōzo o karada ni oki o tsuke kudasai, Princess!" (Please take care of yourself, Princess!)
Mabilis na akong tumakbo papasok sa medyo magubat na parte ng lugar na ito. Hinahawi ko ang bawat mahahabang damong humaharang sa aking dadaanan. Hanggang sa 'diko na kinaya ang kapal ng damo.
"Feros auravoir!" Feros physical form suddenly materialized in front of me. Mabilis akong sumakay sa likuran nito.
Bumwelo ito at tumalon ng sobrang taas na halos makita ko na ang buong anggulo ng imperyong ito.
Napahugot hininga ako nang pa landing na kami. Ang lakas ng hangin na sumasalubong sa aking mukha. Halos 'diko na maimulat ang aking mga mata. Mas hinigpitan ko pa ang paghawak sa makapal na balahibo ni Feros.
Nang tuluyan na akong napabitaw sa kanya dahil sa malakas na hangin ay napatingin na lamang ako sa siyam niyang mapalumpong na buntot.
Nililipad ako ng hangin pero 'di ako nagpadala nito. "Puterea reîncarnării!"
Mabilis akong napa teleport sa malayong lugar kung saan nandun naghihintay si Feros.
Feros made a sound when I made a several steps. His saying that I must be careful with my moves.
Napansin kong magdidilim na pala. At sa totoo lang ay 'diko alam kung saang imperyo na ako napadpad. I won't get surprised anymore if a several monster will made a lunge of attack towards us.
Sumunod sa akin si Feros habang maingat kong ginagawa ang aking mga hakbang at naka-alerto ang mga tainga.
Nang may mahagip na amoy ang aking ilong. I also heard a footsteps from afar.
"Shit!" bago pa ako makatalon paakyat sa puno ay nagsi-alulong na ang mga halimaw na ito.
Tumalon rin si Feros sa malaki at mataas na punong tinalon ko. We keep ourselves quiet for us to hear those strange monsters.
Alerto ring napapasulyap ang aming mga mata sa kung saan-saang parte ng kagubatan.
May nakikita kaming gumagalaw na mga malalaking halaman sa kung saan-saan. Halos magulat pa ako nang may dambuhalang lobo ang lumundag sa parte ng gubat kung saan nakatayo ako kanina. Inamoy-amoy nito ang bango ko sa parteng 'yun. Gosh! Baka mahuli pa ako nito!
Hanggang sa may dumating na namang limang kasamahan nitong lobo.
They made a howl. Seems like they're having a secretive conversation. Kinakabahan ako sa mga halimaw na ito.
Tiningnan ko si Feros. Nakatingin rin sa akin ang dilaw nitong mga mata. Naghihintay kung ano ang i-uutos ko.
Nag-isip ako saglit kung ano ang gagawin ko. Tiningnan ko ang paligid.
Masyadong mapuno ang lugar na ito kaya mahihirapan ako kung tatakas ako.
Sumenyas ako kay Feros na tumalon sa ibang direksyon. Mabilis naman itong sumunod. Agad na nagsi-unahan ang mga lobo at hinabol siya.
Nakahinga naman ako ng maluwag dahil wala ni isang lobo na ang natira.
Bababa na sana ako para lumayo sa lugar na ito ngunit nakarinig ako ng kaluskos sa kabilang puno. Nanlaki ang aking mga mata at nagsimula nang magtambulan ang aking dibdib.
Remember, I'm just a 15 year old girl in this body my strength is nothing if I'll fight these wolves back.
Napalunok ako habang dahan-dahang nilingon ang pinanggalingan ng kaluskos sa partikular na puno.
I almost nailed on my position, when I saw a pairs of golden eyes from a pitch dark part of a branch of tree. Its looking at me, directly at my eyes.
And my fear conquered the whole me.
"Wolf..."
--- CypressinBlack ---