"ေမာင္~ ထည့္စားေလ အစားနည္းလုိက္တာ
ေနမေကာင္းဘူးလား?"
"မဟုတ္ပါဘူး ေကာင္းပါတယ္
သိပ္ဗုိက္မဆာလုိ႔ပါ သဲရဲ႕"
ဆယ္ဟြန္း စားေနရင္း သူတုိ႔ေျပာသံေၾကာင့္
ေမာ့ၾကည့္မိသည္...
ခ်န္းေယာလ္နဖူးကုိလက္နဲ႔စမ္းကာ
ဂ႐ုစုိက္ေနတဲ့မီေယာင္းကုိဒီေန႔အေတာ္ၾကည့့္မရေတာ့ပါေလ...
အဲ့ဒါေၾကာင့္ မ်က္ႏွာေလး နည္းနည္းတင္းထားမိတယ္ ေမာင္ ေမာင္နဲ႔တေမာင္ထဲေမာင္ေနတာနားၾကားျပင္းကပ္လာၿပီး...
ခ်န္းေယာလ္ကလည္း တသဲထဲသဲေနတာ
"ေအာ္ က်မတုိ႔႐ႈိးပြဲရက္ကုိသတ္မွတ္လုိက္ၿပီ"
"ဘယ္ေန႔လဲ ဂ်င္ဟီး႐ွီ"
"လာမဲ့စေနေန႔ ညေနပုိင္း"
"အုိးးး ဂုဏ္ယူပါတယ္ဗ်ာ"
"ေက်းဇူးပဲ ခ်န္းေယာလ္႐ွီ"
ခ်န္းေယာလ္ျပဳံးရင္း ဆယ္ဟြန္းဘက္ၾကည့္မိေတာ့ဘာမွမေျပာပဲ အစားသာငုံစားေနတာမုိ႔
စားပြဲေအာက္ကေနေျခေထာက္ေလးကုိမသိမသာထိလုိက္သည္...
တစ္ခ်က္ေမာ့ၾကည့္လာၿပီး ျပန္ငုံသြားတယ္
ဘာလဲ စိတ္ေကာက္ေနတာလား??
ဘာေၾကာင့္စိတ္ေကာက္မွန္းမသိေပမဲ့
အခုသူ႔ပုံစံေလးကခ်စ္စရာေလးမုိ႔ ခ်န္းေယာလ္ရီလုိက္မိသည္.....
"ဟြန္း မေန႔ညကဘယ္သြားေနတာလဲ
က်မ ဟြန္းတုိက္ခန္းဆီေရာက္ေသးတယ္"
"အဟြတ္ ဟြတ္~"
ဂ်င္ဟီးအေမးေၾကာင့္ ႐ုတ္တရက္ဆယ္ဟြန္းလန္႔သြားကာထမင္းသီးပါေလေရာ...
လန္႔မွာေပါ့ မေန႔ညကခ်န္းေယာလ္္တုိက္ခန္းမွာ
အိပ္တာကုိ .........
"ေအာ္ ေျဖးေျဖးစားေလ ဆယ္ဟြန္းရဲ႕"
ဆယ္ဟြန္းသီးေတာ့ ခ်န္းေယာလ္ကျပာျပာသလဲထကာ ေရတုိက္ၿပီး
ေက်ာေလးကုိခပ္ဖြဖြပုတ္ေပးလာ၏...
သူမတုိ႔မ်က္လုံးေတြကသူတုိ႔ဆီမွာမလုိ႔ ေရခြက္လွမ္းယူတဲ့ဆယ္ဟြန္းလက္ေတြတုန္ယင္ေနေတာ့.....
ခြမ္းးး
ေရခြက္ေလးကေအာက္ျပဳတ္က်သြားၿပီ...
"ေဆာ ေဆာရီး က်ေတာ္ေသခ်ာ
မကုိင္လုိက္မိဘူး..."
ဆယ္ဟြန္းေျပာၿပီး ဖန္ခြက္စေတြကုိ
ေကာက္မလုိ႔႐ွိေသးတယ္..
"မေကာက္နဲ႔ ေန ေန လက္႐ွမယ္"
ခ်န္းေယာလ္ကသူ႔လက္ႏွစ္ဖက္ကုိဆုပ္ကုိင္ကာ
ေဘးတြန္းလုိက္ၿပီး ကုိယ္တုိင္ေကာက္လုိက္၏..
"အ့!"
"ခ်န္းေယာလ္!!"
"ေမာင္!!"
ခ်န္းေယာလ္လက္ဖန္ကြဲ႐ွသြားတာမုိ႔
မီေယာင္းကခပ္ျမန္ျမန္ထုိင္ခုံမွ ထကာလက္ကေသြးေတြကုိသူမပါးစပ္နဲ႔စုပ္ေပး႐ွာသည္...
အဲ့ခ်ိန္ဆယ္ဟြန္းစိတ္ထဲတစ္မ်ဴ ိးေလးျဖစ္သြားတယ္ တကယ္ဆုိအဲ့ေနရာကဆယ္ဟြန္းျဖစ္ရမွာ....အခုေတာ့...
ခ်န္းေယာလ္ကလည္းဆယ္ဟြန္းစိတ္မေကာင္းသြားတာကုိသိပုံေပၚပါတယ္ ဆယ္ဟြန္းထံ
ေဆြးေဆြးေျမ့ေျမ့ၾကည့္ေန၏.....
"ေမာင္ အရမ္းနာသြားလား?"
"ဟင့္အင္း မနာပါဘူး ရတယ္"
လက္ကုိအသာ႐ုန္းကာ စားပြဲမွာျပန္ထုိင္လုိက္သည္ မီေယာင္းကစားပြဲထုိးေလးတစ္ေယာက္ကု္ိ ေခၚၿပီး႐ွင္းခုိင္းလုိက္တယ္...
"သဲ ကုိယ္ျပန္ႏွင့္မယ္ အလုပ္ေတြ
႐ွ္ိေသးလုိ႔"
"အင္း အင္း ျပန္ေလ ေမာင္
ညမွဖုန္းဆက္လုိက္မယ္ေနာ္"
"အြန္းး ဂ်င္ဟီး႐ွီျပန္လုိက္အုံးမယ္
အုိဆယ္ဟြန္း႐ွီေရာ"
"အာ~ ဂ႐ုစုိက္ျပန္ပါခ်န္းေယာလ္႐ွီ"
"ဟုတ္~"
ဆယ္ဟြန္းႏွင့္သူမတုိ႔ႏွစ္ေယာက္သာ
ဆုိင္တြင္က်န္ေနခဲ့သည္...
စားေသာက္ၿပီးစကားခဏၾကာေအာင္ေျပာၿပီးမွ
ဆယ္ဟြန္း.သူမတုိ႔အိမ္ေတြဆီလုိက္ပုိ႔ေပးကာ
မိမိတုိက္ခန္းဆီျပန္လာလုိက္တယ္....
တုိက္ခန္းေရာက္ေတာ့ ခ်န္းေယာလ္က
ေရာက္ႏွင့္ေနၿပီ.....
"ဘယ္ခ်ိန္ကတည္းကေရာက္ေနတာလဲ?"
"အြန္း အဲ့ကျပန္လာကတည္းက"
"အဲ့ဒါမ်ားဖုန္းေတာ့မဆက္လုိက္ဘူး"
ဆယ္ဟြန္းေျပာရင္းအေပၚအေႏြးထည္ခြၽတ္ၿပီး
ေရေသာက္ရန္မီးဖုိေခ်ာင္ထဲဝင္သြားသည္..
ခ်န္းေယာလ္လည္းခ်က္ခ်င္းအေနာက္က
လုိက္သြားကာ ေရေသာက္ေနတဲ့သူ႔ခါးေလးကုိေနာက္ကေနသုိင္းဖက္လုိက္၏....
"ကုိယ့္ကုိ စိတ္ဆုိးေနလားဟင္?"
"မဆုိးပါဘူး ငါ့ပုံစံကအဲ့လုိပုံ
ျဖစ္ေနလုိ႔လား?"
"ညေနစာစားပြဲဝုိင္းမွာ ဟြန္းမ်က္ႏွာေလး
သိသိသာသာဆူပုတ္ေနလုိ႔ေလ ကုိယ္ေျခေထာက္နဲ႔ထိတာေတာင္အေရးမလုပ္ဘူး"
"မသိလုိက္လုိ႔ပါ"
ၾကည့္ စိတ္ဆုိးေနတာကုိ ဝန္မခံဘူး..
ခ်န္းေယာလ္ သူ႔လည္ပင္းေလးကုိ
ခပ္ဖြဖြနမ္းရင္.....
"ဘာအေၾကာင္းမွန္းမသိေပမဲ့
စိတ္ဆုိးသြားရင္ ကုိယ္ကပဲေတာင္းပန္ပါတယ္"
မ်က္ႏွာငယ္ေလးနဲ႔ေျပာလာတဲ့သူ႔ေၾကာင့္
ဆယ္ဟြန္း ကုိယ္ကုိအေ႐ွ႕လွည့္ကာသူ႔ကုိသုိင္းဖက္လုိက္၏....
"ခ်န္းကေတာင္းပန္စရာမလုိပါဘူး
ဘာမွမမွားဘူး ငါကသာအက်င့္ပုတ္တာ"
"ဘယ္လုိ~"
"မီေယာင္းေခၚတဲ့အေခၚေဝၚႀကီးကုိ
ငါတကယ္မၾကဳိက္ဘူး သူကလည္း ဒီေန႔မွ
ပါးစပ္ဖ်ားကကုိမခ်ေတာ့ဘူး..ျပီးေတာ့
မင္းကလည္း သဲ သဲ နဲ႔ ဟြန႔္!!"
"ဟ ဟ လက္စသတ္ေတာ့သဝန္တုိေနတာပဲ
မေက်နပ္ရင္မင္းပါလုိက္ေခၚေလကြာ"
ဆယ္ဟြန္းသူ႔ေနာက္ေက်ာကုိထုလုိက္ၿပီး
"ဟာသလုပ္မေနနဲ႔ ငါတကယ္ေျပာေနတာ
ၿပီးေတာ့ မင္းလက္ဒဏ္ရာရသြားေတာ့လည္း..
အသံတုိးဝင္သြားတာမုိ႔ ခ်န္းေယာလ္ျပာျပာသလဲ သူ႔မ်က္ႏွာေလးကုိေပၚေမာ့ေစကာအုပ္ကုိင္လုိက္သည္....
"ဟြန္း ~"
ဆယ္ဟြန္းမ်က္ဝန္းေတြမွာ မ်က္ရည္စေတြ
ကပ္ညႇိေနတာကုိေတြ႕လုိက္ရ၏...
"စိတ္မေကာင္းျဖစ္သြားတာလား?"
"အင္း တကယ္ဆုိ အဲ့ေနရာက ငါျဖစ္ရမွာ
အဲ့ခ်ိန္မွာငါခံစားရလုိက္တာက မင္းတြက္ ငါကဘာမွအသုံးမဝင္ပဲ ေဘးလူႀကီးလုိပဲ"
"ဟြန္း အဲ့လုိေတြမေတြးပါနဲ႔ကြာ.."
ဆယ္ဟြန္းသူ႔ရင္ခြင္ထဲအတင္းျပန္တုိးဝင္ကာ..
"ငါတုိ႔ႏွစ္ေယာက္အေၾကာင္း ဖြင့္ေျပာရမဲ့
ေန႔ကုိျမန္ျမန္ေရာက္ခ်င္လာၿပီ"
"သိပ္မလုိေတာ့ပါဘူး"
"ခ်န္း တကယ္လုိ႔သူတုိ႔က ငါတုိ႔ကူိလက္မခံရင္
ဘယ္သူမွမသိတဲ့ေနရာကုိထြက္ေျပးၾကမယ္ေနာ္..."
"ဒါေပါ့ စိတ္ခ် ဟြန္းကုိ ဘယ္ေတာ့မွ
လက္လႊတ္မခံဘူး "
"ငါ့ကုိသိပ္ခ်စ္ေပးလုိ႔ ေက်းဇူးတင္ပါတယ္ ခ်န္း"
"ေက်းဇူးတင္ရင္ မနက္ျဖန္အိမ္လုိက္ခဲ့"
"ဟင္! ဘာလုိက္လုပ္ရမွာလဲ?"
"ဟြန္းဒီျပန္ေရာက္ကတည္းက မာမီနဲ႔မေတြ႔ရေသးဘူးေလ ဟြန္းကုိမာမီသာေတြ႔ရင္ သိပ္ဝမ္းသာမွာ.."
"အင္းဟုတ္တယ္ေနာ္ အန္တီနဲ႔မေတြ႔ရတာေတာင္ၾကာၿပီ ဒါနဲ႔ မီေယာင္းသိသြားရင္...."
"အဲ့တြက္ဘာမွမပူနဲ႔ မနက္ျဖန္မီေယာင္းနဲ႔ဂ်င္ဟီးပြဲတြက္ေနရာကုိသြားျပင္ၾကမွာ တစ္ေန႔လုံးအားမွာမဟုတ္ၾကဘူး..."
"အဲ့ဆုိ လုိက္ခဲ့မယ္ ငါလည္း မင္းအခန္း
ေလးကုိၾကည့္ခ်င္လုိ႔"
"ဟ ဟ.အရင္တုန္းကအတုိင္းေလးပါပဲ"
"ဟုတ္လား?"
"အြန္း မနက္ျဖန္ဟြန္းကုိ ကူိယ့္အိမ္ကုိေရာ
ကုမၸဏီကုိပါေခၚသြားမယ္"
"ဟုတ္"
ထုိညက သဝန္တုိတက္တဲ့ေကာင္ေလးကုိ
တညလုံးအနမ္းေတြနဲ႔ေခ်ာ့ျမဴ ခဲ့၏...
ေနာက္ၿပီး မီေယာင္းကုိ သဲလုိ႔
ေနာက္ထပ္မေခၚမိေစဖုိ႔ သတိထားရေတာ့မည္
TBC.....