Edited © 2018
KATHRYN
"uh..''
Anong gagawin ko?
Naramdaman kong may humihila ng tshirt ko kaya minulat ko ang aking mga mata at napatingin ako kay Sab na hawak-hawak ang tiyan niya.
''Mommy! I'm hungry, why are you here?" sabi ni Sab habang naka-pout.
Umatras ng konti si DJ.
Ano ba ang nangyayari sa akin?
Napatingin ako sa lalaking kaharap ko ngayon at nakita kong nakatingin siya kay Sab.
Sobrang hindi ko maintindihan ang nararamdaman ng sarili ko ngayon. Walang umimik sa amin. Pero hindi rin nagtagal at nagreklamo naman si Sab.
''Come here, Sab'' sabi ko at hinila si Sab. Hindi na ako nagtangkang lumingon pa. Dumiretso ako kay Sky at sabay na pumasok sa tent.
Nang pumasok na kami sa tent.
''Mommy, are you sick? Why is it your face is red?'' tanong ni Sab
"Are you blushing, Mom?" tanong ni Sky
Lumaki ang mga mata ako, ''Huh? I'm not blushing baby. Malabo na rin siguro ang mga mata mo anak. Ayan sa kaka-gadgets nyo yan"
Palusot pa Kathryn.
Bago pa makasalita ang bata, tinuro ko ang mga pagkain na nakahain sa harap nila. Kaya ayan lumipat ang kanilang atensyon
"Mommy. Are we going home after this?" tanong ni Sky
"Yes, baby basta kumain kayo ng marami kasi baka magutom naman kayo. Kanina sa house ng grandparents nyo, ang liit lang ng kinain nyo." Nagsalute ang dalawa kaya napatawa ako.
Habang pinapakain ko ang mga anak ko
"Mommy, the boy a while ago, what did you two talk about?'' tanong ni Sab
Ito na nga ba ang sinasabi ko. Ano na ang sasabihin ko?
"Anak——" Naputol ang sasabihin ko kasi naramdaman kong may pumasok.
"Kathryn?!"
"Quen!"
Lumapit siya sa akin at niyakap ako. "Ba't namumula ka? Nakita mo lang ako, nainlove ka na agad" tawa niyang sabi kaya hinampas ko.
"Asar ka talaga, Quen! Pero hay namiss kita. Quenito" tawag ko sa kanya at niyakap siya ulit.
Naramdaman ko naman na hindi siya nagsalita kaya kumalas ako sa yakap at nakita kong napa-frown siya.
"Para kang babae, Quen. Tumigil ka"
"Tinawag mo kasi ako Quenito. Don't you know how much I hate that name?"
Tumawa ako at hinampas siya ulit kay mas lumukot ang mukha niya.
"Hoy babae ka, may kasalanan ka pa sa akin. Alam mo ba na pinuntahan ko ang buong mundo para hanapin ka ha!"
"Ang OA mo"
"OA na kung OA pero yun ang totoo" Hindi ako nagdalawang isip at hampasin siya ulit.
Kaya tumawa ng malakat ang mokong.
Nang mahimasmasan siya, "Nakita mo na ba si Bro Dj? Sagutin mo muna ang———" pero napatigil ito nang mapansin niya siguro na namumula ako.
Nakakahiya.
Napasmirk siya.
Nakakaasar.
Kaya mas lalo naman akong namula.
"May taping ba kayo ngayon, Quen?" pang-iiwas ko sa tanong.
Pero di ako makakawala sa mokong na ito.
"Huwag mo akong idadaan sa paganyan-ganyan mo, Kathryn. So talagang nagkita na kayo? Yiee" asar ni Quen at tumkbo malapit sa mesa.
Hahampasin ko na sana siya kaso napansin niya ang kambal.
"Teka kanino tong kambal na ito? Anak ba ito ng kuya mo? Pamangkin mo? Hindi mn lang ako inimbitahan sa binyag, magiging Ninong pa naman sana ako" saad niya.
Lumapit siya sa mga bata at ginulo ang buhok nito. Nagreklamo namn ang mga bata.
"And who are you mister" tanong ni Sab
"Enrique Gil, the handsome."
"Are you my mom's friend?" tanong ni Sky
Lumingon ito sa akin "Sino?"
'' Anak ko ..'' sabi ko. Napatingin siya sa akin pero ilang minuto ay agad itong tumawa siya.
Mukha ba akong nagbibiro?
''Huwag ka ngang magbiro ng ganyan, Kath. Alam kong mahilig ka rin sa mga bata kagaya ni Tita Min pero hindi ko alam na tinamaan ka na talaga ng —-" hindi ko na siya pinatapos dahil binatukan ko.
Tawa lang kasi ng tawa, hindi magawang mag-seryoso. Mukha ba akong nagbibiro?
"Anak ko nga, hindi ba obvious? Babatukan kita diyan dahil sa sinabi mo eh'' sabi ko.
Napatigil naman sya sa kakatawa nang mapansin niyang seryoso talaga ako sa sinabi ko at sabay na tiningnan ang dalawang bata. Lumaki ang mga mata niya.
Papalit-palit ang mata nito sa kambal at sakin.
"Don't tell me, si Mr. Padilla ang ta—— uhm. Kamukha nila kasi, sobra. Ngayon ko nga lang napansin. Si Daniel ba?"
Hindi ko alam pero napatulo ang luha ko.
I dont know... I dont know what to do. Parang ang sakit lang na wala ang ama ng mga ito sa tabi nila. Minsan maiisip mo lang talaga.
"Mommy, we will just wait there sa couch" sabi ni Sab habang kinukulit ang kakambal.
Tumango na lng ako. Mabuti na lamang at nakatalikod ako, hindi ko gusto na nakikita nila akong umiiyak, lalong-lalo na si Sky.
Iyon na rin ang namana niya sa Daddy niya.
Ayaw nila akong nakikitang nasasaktan.
Kung malalaman kaya nila na ang Daddy nila ang mismong nanakit sakin?
''Hindi ko alam kung ano na ang gagawin ko, pinagsisihan nya ang nangyari. Hindi ko inakala na yun ang mangyayari eh. Akala ko pa nga magiging masaya siya pero nagkamali pala ako. He didn't even bother to think baka nabuntis ako. Kung ano pa ang inaasahan ko, baliktad pa ito sa nangyari. Nasobrahan yata ako sa pagmamahal. Tanga rin kasi ako, nagpakatanga" sabi ko.
Mas lalo naman tumulo ang luha ko.
"Ever since nasa tiyan ko ang dalawa ni hindi ako nakadama ng lungkot sa halip ay mas lalo akong naging masaya. Nagpromise ako na magiging mabuting ina ako sa kanila and gagampanan ko rin ang role ng isang ama. Minsan, iniisip kung paano sila mabuhay kung walang ama kaya hinahanda ko na ang sarili kapag umabot sa punto na hinahanap na talaga nila ang kanilang ama. Kaya sana maiintindihan nila balang araw pero ngayon, hinihintay ko na lang ang tamang panahon para sa lahat"
"Kahit hindi mo man masabi ngayon ang lahat, Kath. Dont worry I'm here for you. Susuportahan ko kayo at ng kambal mo. Naging matalik mo na rin akong kaibigan kaya naiintindihan ko kayo. Nakilala ko na rin ang isang Kathryn Bernardo noon, kaya tawagan mo lng ako kung may kailanan ka dahil andito lang ako kapag may kailangan kayo" sabi nya
"Quen, thank you for being there. Thank you talaga. Napagaan mo ang pakiramdam ko kahit pa-paano nakuha na rin ang sakit ng nararamdaman ko ngayon" sabi ko.
Niyakap ko siya ng mahigpit at niyakap niya naman ako ng pabalik.
He is really my friend.
I think I really need a friend right now.. The one who can understand me, the one who cares.
and not HIM
ENRIQUE
Umalis muna si Kathryn at kumuha ulit ng pagkain para sa kambal. Ngayon, ang ginagawa ko ay inaaliw ang mga bata.
Bakit hindi na lang kaya ako maging clown? Para makadagdag na rin ng trabaho. Dejoke. Sa gwapong ito? Baka mapagkamalan lang akong manager.
Habang inaaliw ko mga bata, makikita ko talaga na pinalaki sila ng mabuti.
May respesto sila, mabait sila, ang problema lang ay mga makukulit sila. Syempre nature na yan ng mga bata ang maging makulit.
"What's your name baby girl?" tanong ko sa babaeng may hawak ng Ipad.
"Hi, I'm Sab and this is my brother Sky" pagpapakilala ng batang babae na si Sab sa kakambal niya.
Ngumiti ako.
Namana lang siguro ng mga bata ang ugali ni Kath. Hindi naman masyadong mahiyain except for Sky pero kung sa mukha naman ay talagang masasabi mong namana sa ama.
"As said earlier, I'm your Tito Enrique, the handsome. Just call me Tito Gwapo, okay?
"You are just like my other Tita at Paris. She said I will call her Tita Pretty because she said I'm pretty like her. I would think that you two are meant to be" tawang sabi ni Sab.
Ang cute naman ng mga bata ni Kathryn kaso makakanosebleed yata ako dito. Baka hindi ko kakayanin ng ilang oras dahil sa grabe ng english na mga bata niya.
Marunong ba ito mag tagalog? Mas lalo silang nagiging cute kung susubukan nilang magtagalog.
Swerte ni Kath kasi nagkaroon siya ng anak sa lalaking minahal niya noon. Eh paano naman ako?
Pagkatapos ng ilang minuto bumalik na rin si Kath dala-dala ang isang pinggan na puno ng pagkain. Mauubos ba yan ng mga bata? Kung ako nga eh hindi, sila pa kaya? Pero baka uubusin rin nito ni Kath kung hindi mn maubos ng kambal.
Bigla namang tumunog ang cellphone niya.
"Quen, ikaw muna magpakain sa mga bata may tumatawag sa akin eh" tumango lang ako.
"Behave kayo! Kapag kayo lumabas malilintikan kayo sakin. Behave kayo kay Tito Enrique" sabi nya at lumabas para sagutin ang tawag na kanina pa ring ng ring.
Kung hindi ko lang siguro kaibigan si Kathryn, hindi ako ang magpapakain ngayon sa mga bata.
Sinimulan ko na ang magpakain. Salamat naman at kumakain sila ng maayos.
Pero nagulat ako nang bigla silang tumakbo palabas. Ayan na nga ba ang sinasabi ni Kath.
Pagkatapos kumain takbo agad.
Wala na akong choice kaya lumabas na rin ako. Paglabas ko, naabutan ko ang kambal na mukhang may nabangga ata.
Baka ako ang papatayin ni Kathryn dito.
Nag lakad ako papunta sa direksyon nila at habang palapit ako ng palapit napapansin kong si Direk Cathy ang kausap ng kambal kasama nina Julia at Daniel.
"Sorry Direk. Makukulit talaga tong mga bata, may pinagmanahan lang talaga ito" sabi ko
Lumapit ako sa kambal at pinaninom ng tubig na dala dala ko sabay punas na rin ng kanilang pwais.
Nabigla naman sya ng makita ako sa ginawa ko.
"Kung hindi ka lang siguro kaibigan ni Kathryn, pinaghihinilaan na talaga kitang asawa nya. Para kang talagang tatay ng makukulit na ito, tingnan mo nga sarili mo." sabi ni Direk Cathy.
Tumawa naman ako.
Napatingin ako kay Daniel nakita ko siya pumikit at huminga ng malalim.
Boys are boys. Kilala ko ang isang ito.
''Ako pa kasi ang inutusan magpakain. Naiintindihan ko naman si Kath, medyo mahirap rin kasi mag-handle ng mga batang makukulit pag nasa labas ka or may pupuntahan ka. May tumatawag kasi sa kanya kanina kaya sa akin muna hinabilin ang mga bata" sabi ko.
"Idol ko rin yang si Kathryn eh. Talagang mahal na mahal ang anak niya. Ganyan ka naman talaga magmahal, iniingatan mo." sabi ni Direk Cathy.
"Tss. Slut" rinig kong sabi ni Julia sabay cross-arms.
"Ikaw lang ba Direk? Hanga nga rin ako kay Kath. Naging malakas siya sa ilang taon ng pag-aalaga niya sa mga bata niya at sa makikita mo ay hinding hindi siya sumuko"
Tumingin ako kay Pareng Daniel, sana alam mo kung ano kahirap ang nadanas ni Kathryn.
Pagkatapos ng paguusap na iyon, hindi na rin bumalik ang kambal sa tent sa halip ay nangungulit sa sa set.
KATHRYN
Pagkatapos kong sinagot ang tumawag sa akin ay bumalik na rin ako sa tent. It is just a friend of mine na nagiinvite sa party nila sa Paris pero sad to say hindi ako makakapunta dahil nasa Pilipinas ako ngayon. I know they're too excited na makita ang kambal pero talagang wrong timing lang.
Pagbalik ko sa tent, napansin kong walang tao. Wala sila.
Nasaan na yon? Malilintikan talaga sakin si Quen kapag may nangyaring masama sa kambal.
Minsan na silang napahamak kaya ayaw kong maulit iyon.
Hinanap ko sa loob at sa labas ng tent pero wala talaga sila. Sa sobra ko namang pag-aalala hindi ko na alam ang gagawin ko. Hinintay kong dumating sila pero wala. Ang lawak ng lugar kaya for sure mapapagod akong kakahanap sa kanila. Hindi ko na matiis ay lumabas ako at hinanap sila.
Nang biglang may humawak sa balikat ko.
"Quen??"
Lumingon ako, si Daniel.
"Ano kailangan mo?" tanong ko. Ano ba naman ang pakay nito.
I need to be brave just to him. Para rin ito sa sarili ko.
Hindi siya sumagot.
Pagkalipas ng ilang sandali na pagtitigan,
"Wala ka na bang sasabihin? Dahil sinasayang mo ang oras ko"
Niyakap niya ako "I miss you Kath"