Kinabukasan ay kinasal agad ulit kami ni Sir. Lucas ito yung kasal na gusto ko kung saan lahat masaya at walang gulo walang humahadlang para bang malaya sa lahat ng bagay... Nawa ay mag tuloy tuloy na ang ganito masayang sitwasyon ng pamilya namin...
Matapos ang lahat Ay marami ang nag bago...
Sobrang dami na ng nangyari, naging masaya ang lahat after ng wedding namin ni Sir. Lucas..
Then ito na rin ang hinihintay namin dahil graduation na. Ito na ang pinaka hihintay ng lahat, mga paghihirap namin Ay makakamit na namin sa kabila ng mga paghihirap namin..
Nakakatuwa Lang kasi kahit na maraming problema na ang nangyari sa amin at lalo na sa amin Ni Sir. Lucas Ay na natili pa rin kaming matatag, nandito ang lahat sa graduation ko sa occasion na pinaka hihintay ng buong pamilya ko... Akala ko wala na rin akong matatanggap ng award pero meron din pala nakatutuwa Lang, after tawagin ang mga name namin, after sabitan ng mga medal Ay nag picture picture na then celebrate sa bahay as usual na nangyayari kapag graduation hehehe..
My very supportive family and husband ayieee hehehe and my classmates na naging kaibigan ko na rin natutuwa ako at the same time thankful Kay Lord, kasi sila yung mga Tao na binigay sa akin ni Lord and it has a reason kung bakit sila ang binigay sa akin...
After Graduation pinasok agad ako nila mom and dad sa company namin mag start muna ako sa mababa hanggang sa natanggap ako sa mataas na position sa trabaho.. Masaya naman ang naging buhay ko matapos ang lahat ng problema.. And si Lucas naman ayun principal na di ba? Ang galing lang hehehe.
Pero syempre di ako papatalo magiging owner din ako mg company namin, kahit na sa amin pa 'to paghihirapan ko pa rin na makuha ang position dahil lahat naman dapat mag sisimula sa hirap bago sarap charotttt wahahah pero totoo 'yan. ;)
... At sa hindi rin inaasahan na pangyayari, isinugod namin sa hospital si mam jena.
Habang nasa labas kami ng kwarto ni mam jena at pilit siyang binubuhay ng nga doktor pero wala na,diko na maintindihan ang nararamdaman ko ngayon diko maipaliwanag para bang nawala ako sa sarili ko ngayon..
"Wag kana umiyak,kaya natin 'to malalagpasan din natin ito marahil ito na siguro ang oras niya" comfort sa akin ni lucas habang nasa labas kami kwarto..
Para bang bumalik sa akin lahat ng mga nangyari simulat nakilala ko si mam hanggang sa huli, diko alam bakit kung kailan masaya na ang lahat dun pa may mawawala.
Inayos na namin ang lahat ng gamit ni mam jena at agad din siyang inilibing.. Marami ang nakiramay na mga teachers and students pumunta rin ang ba niyang family.. Sana masaya na siya kung na saan man siya ngayon
Matapos ilibing si mam jena ay nag si uwian na ang lahat, habang kami ni lucas ay naiwan.
"Hindi pa ba tayo uuwi?" Tanong niya sa akin
Wala lang ako imik... Hinawakan niya ang kamay ko at nag lakad kami
"Umuwi na tayo kailangan mo na mag pahinga.."
Yumakap lang ako sakaniya at niyakap din niya ako.
"Tara na ." sabi ko
Nag drive na siya pauwi,pinag luto niya ako ng pag kain at sabay kaming kumain.
"Wag mo na isipin yan.. Ma e-stress kalang."
"Ewan ko.. Nalulungkot lang talaga ako.."
"Papangit ka niyan. May pasok ka ba bukas? Wag ka muna pumasok.. Mag pahinga ka muna. "
Tumango lang ako sakaniya