KIZ
Açelya: Güzel, kokusuz, çok çeşitli renklerde çiçek açan fundagillerden bir bitki
Açılay: Ayın dolunay hali
Ada: Etrafı denizle çevrili kara parçası
Adalet: Dengeli davranma
Afet: Çok güzel kadın, doğal felaket
Afife: İffetli, namuslu
Ahenk: Uyum, düzen
Ahsen: Çok güzel
Ahu: Ceylan, karaca, güzel kadın
Ajda: Filiz, sürgün
Akasya: Süs için yetiştirilen bir ağaç, salkımağacı
Akay: Parlak ay
Akife: Kararlı
Akmer: Ay gibi yüz, aydınlık
Aksu: Temiz, berrak su
Alev: Yanan ışık, ateş
Aliye: Yüce, ulu
Almila: Kırmızı elma
Andaç: Armağan, Anı
Anise: Cana yakın
Armağan: Hediye
Artemis: Ay ve vahşi doğa, avcılık, okçuluk tanrıçasıdır. Yunanca kökenli isimdir.
Arzu: İstek, dilek, isteme
Asel: Cennetteki bal ırmağı, Arapça'da bal demektir.
Asena: Güzel kız, dişi kurt
Asiye: Üzgün ve kederli kadın
Aslı: Temel, ana, asıl, kök, köken
Aslıhan: Han soyundan
Asu: Asi, huysuz at, isyankar
Asude: Rahat, dingin
Asuman: Gökyüzü, sema
Asya: En büyük kıta
Aşkım: Sevgili, aşk
Aşkın: Belli bir süreyi aşmış, benzerlerinden üstün ve çok fazla.
Atike: Özgür, soylu, güzel
Ayben: Ay gibi, ayın kendisi
Ayber: Ay meyvesi, ay gibi parlak
Aybike - Aybüke: Ay gibi parlak, zeki, akıllı
Aycan: İçi dışı ay gibi
Ayça: Hilâl, ayın ilk günlerde aldığı biçim
Ayçil: Sürekli aydınlık veren
Ayda: Dere kıyılarında yetişen bitki, güzel kadın
Aydan: Güzelliğini aydan almış
Aydil: Güzel, parlak
Aydoğan: Ay gibi doğan, parlayan
Ayfer: Ay ışığı
Aygül: Ay gibi ışıldayan, gül
Aygün: Kedersiz, üzüntüsüz
Ayla: Ayın çevresindeki hale, eş, zevce
Aylin: Ayın çevresindeki ışık, daire, ay evi
Aynur: Ay gibi ışıklı
Aypare: Ay parçası
Ayperi: Peri gibi büyüleyici güzel
Aysel: Ay gibi parlak ve güzel
Aysema: Ay gözlü
Aysen: Ay gibi parlak
Aysin: Ay gibi güzel
Aysu: Ay gibi parlak ve berrak su
Aysun: Ay gibi güzel
Aysuna: Ay ve suna gibi kimse
Ayşan: Ay gibi temiz, parlak şöhreti olan
Ayşe: Yaşam, erinç, rahat
Ayşegül: Gül renkli, canlı, güzel
Ayşenur: Nur gibi parlak
Ayşin: Ay gibi güzel olan
Ayten: Ay gibi beyaz tenli
Aytül: Ayın ışığını gölgeleyen ince ve beyaz bulutların süslemesi
Azize: Kutsal, ermiş kadın
Azra: El değmemiş, bakire
-------------------------------------------------------------------------------------------------
ERKEK
Acar: Cesur, becerikli
Adal: Nam kazan, ün kazan
Adem: Allah'ın yarattığı ilk insan
Adil: Doğruluk gösteren
Adnan: Cennette ölümsüzlüğe kavuşan
Affan: Haramdan uzak duran
Ahmet: Çok övülmüş, methedilmiş
Akad: Doğruluğuyla tanınan, dürüst
Akalp: Ak yiğir, ak er
Akanay: Akıp giden ay
Akaner: Akıp giden yiğir
Akar: Akmak eylemi
Akbay: Namuslu ve varsıl
Akdal: Beyaz dal
Akın: Güçlüklerden yılmayan
Akif: İbadet eden
Aksoy: Temiz soy
Aktaç: Gelin tacı
Aktan: Aydınlık sabah vakti
Aktaş: Beyaz taş, kireç taşı
Aktay: Beyaz tay
Aktuğ: Beyaz tuğ
Aladdin: Din uğruna uğraşan
Alaner: Alan eri
Algan: Ele geçiren, ülkeleri ve kentleri ele geçiren
Algın: Sevdalı, tutkun, aşık, güçlü
Ali: Yüce, ulu
Alican: Candan, cana yakın
Alihan: Yüce, ulu hükümdar
Alkan: Kızıl kan
Alkın: Korkusuz, yiğit
Alp: Kahraman
Alparslan: Yiğit aslan
Alpay: Yiğit ay, ay gibi güzel
Alper: Cesur, yiğit
Alperen: Yiğit ve ermiş kişi
Alphan: Yiğit han
Alpkan: Yiğit, kanlı
Alpsoy: Soyca yiğit
Altan: Kızıl şafak, kızıl tan
Altanay: Kızıl şafak yiğidi
Altay: Altın yüce dağ
Altuğ: Al renkli tuğ
Altunç: Kızıl tunç
Anıl: Tedbirli, aceleci olmayan
Aral: Asya'da bir göl, iki şey arası, iki şey arasındaki deniz veya göl
Aras: Doğu Anadolu'da bir ırmak
Arbas: Çok güçlü erkek
Arda: Hükümdar
Ardıç: Güzel kokulu ve yapraklarını kışın dökmeyen bir ağaç, çamgillerden kokulu bir ot
Ardıl: Arkadan gelen, sonra gelen
Arel: Temiz, dürüst
Arınç: Erinç, huzur
Arif: Anlayışlı, tanınmış
Arkın: Arkada, geride olan
Arkut: Temiz ve uğurlu, kutlu
Armağan: Hediye, sevindirmek
Arslan: Aslan
Arslaner: Aslan er
Arsoy: Arısoy
Artaç: Dost
Artunç: Arı tunç, katıksız tunç
Asım: Günahtan ve haramdan çekinen
Aşkın: Üstün, benzerlerni aşmış, sevgilin
Ata: Baba, dede
Atabay: Saygıdeğer kimse
Atabey: Atabek
Atacan: Hoşgörülü kimse
Atahan: Büyük yönetici
Atakan: Atalardan gelen kan
Ataker: Atılgan yiğit
Atalay: Ünlü, şöhretli
Ataman: Ata, ata kişi
Ataol: Gelecek kuşaklara baba ol
Atasoy: Ata soyundan
Atay: Herkesçe tanınmış kişi
Ateş: Işık, coşku, cisimleri yakan, alev
Atıf: Şevkatli, sevecen, bağlayan
Atıl: Saldırma, fırlama
Atılay: Şöhretli
Atılgan: Girişken, tez canlı
Atınç: Atmak eyleminden türemiş
Atilla: Harpçi, fetheden
Atlas: Üstü ipek altı pamuk kumaş
Avni: Yardım etmiş
Ayanç: Saygı
Ayaz: Kuru soğuk
Aybar: İnsanda saygı uyandıran görünüş, görkem
Aybars: Ay gibi güzel
Ayberk: Sağlam kişilik, ayın şimşek gibi parlaklığı
Aydar: Perçem, Manas destanında adı geçen kahraman
Aydemir: Ay biçiminde balta
Aydın: Okumuş, bilgili, görgülü
Aydıner: Aydınlık yüzlü kimse
Aydinç: Ay gibi güzel, dinç
Aygün: Ay ve güneş gibi güzel
Ayhan: Ay gibi aydınlatan
Aykul: Ay gibi kutlu, ay kadar uğurlu
Aykut: Kutlu, uğurlu
Ayman: Ay gibi güzel kimse
Ayral: Başkalarından değişik olan kimse
Aysal: Ayla ilgili
Aytaç: Ay tacı
Aytan: Tan gibi aydınlık
Aytar: Haber veren
Aytek: Ay gibi tek
Aytekin: Ay prensi, biricik
Aytunç: Ay gibi güzel ve tunç
Aytürk: Ay gibi güzel ve Türk gibi güçlü
Azim: Büyük, ulu, kararlı
Aziz: Sevgili, az bulunur
Azmi: Kararlılık, güçlü