စိုင္းေကာင္....
ငါမင္းကိုဒီအေတာအတြင္းမေျပာျဖစ္ခဲ့တာေတြ
မတိုင္ပင္ျဖစ္ခဲ့တာေတြ႐ွိတယ္။
မင္းလက္ခံခ်င္မွလည္းလက္ခံလိမ့္မယ္။
တကယ္ေတာ့ ငါ့မွာ
ခ်စ္ရတဲ့သူ႐ွိတယ္။
သူကမိန္းကေလးတစ္ေယာက္မဟုတ္ဘူး။
အင္း ခုမင္းစဥ္းစားလိုက္တာအမွန္ဘဲ။
သူက ခပ္ငယ္ငယ္ေကာင္းေလးတစ္ေယာက္...
သူကသိပ္ကိုခ်စ္စရာေကာင္းတယ္။
သူလႈပ္႐ွားမႈတို္င္းကို ငါလံုးဝတန္ဖိုးမျဖတ္ႏိုင္ဘူး။
ငါသူ႔ကိုဖြင့္ေျပာေတာ့သူျငင္းတယ္။
ရက္ရက္စက္စက္ေပါ့။
ၿပီးေတာ့သူ႔မွာေကာင္မေလးလည္း႐ွိေနတယ္။
ဒါမဲ့လည္းကြာ ငါကသူ ့ကိုမွ
႐ူး႐ူးမူးမူး ခ်စ္ေနမိတာ။
ငါကိုက႐ူးသြားတာ။
ငါသူနဲ႔ပတ္သတ္ရင္ဘာမွမျမင္ေတာ့ဘဲ ငါလုပ္ခ်င္ရာေတြစြတ္လုပ္ခဲ့တာ။ ခုေတာ့ သူငါ့ကိုမုန္းသြားၿပီ။
ငါခ်စ္တဲ့သူစီကအမုန္းေတြငါမခံယူဝ့ံဘူး။
ငါထြက္သြားေတာ့မယ္ သူငယ္ခ်င္း.....
ငါသူနဲ႔ေဝးရာကိုထြက္သြားေတာ့မယ္။
ငါေတာင္းပန္ပါတယ္..
ေနေသြးခန္႔၏စာကားဤေနရာတြင္ပင္အဆံုးသတ္သည္။
စိုင္းမေန႔ညကတစ္ေယာက္ထဲထားခဲ့ရေသာသူငယ္ခ်င္းကိုစိတ္မခ်၍မနက္လာျပန္ၾကည့္ေသာ္လည္း လူကမ႐ွိ။
စာတစ္ေစာင္ႏွင့္ စိတ္ညစ္စရာေတြသာခ်န္ခဲ့သည္။
တစ္အိမ္လံုးလဲ႐ႈပ္ပြၿပီး ဘာမွလည္းယူမသြား ။
ဖုန္းဆက္ၾကည့္ေတာ့လည္း စိုင္းေ႐ွ႕မွ
စာၾကည့္ခံုေလးတုန္ခါသြားသည္သာအဖတ္တင္သည္။
ဖုန္းလည္းထားပစ္ခဲ့သည္။
႐ႈပ္ပြေနေသာစာၾကည့္ခံုေပၚတြင္ diary တစ္အုပ္ႏွင့္
ဆုတ္ျဖဲထားေသာစာရြက္တခ်ိဳ႕....
စာရြက္တစ္ရြက္ကိုယူကာျဖန္႔ၾကည့္မိသည္။
"ညီ့ အတြက္ကိုယ္ဟာအစထဲကမ႐ွိသင့္ခဲ့တဲ့လူပါ ညီ"
"မင္းကြာ........ေတာက္"
စိုင္း ခ်က္ခ်င္း ေနေသြးခန္႔သြားတတ္ေသာေနရာမ်ားကိုစဥ္းစားသည္။
ေနေသြးခန္႔ေတာ္ရံုအျပင္မသြားတတ္သည့္သူမို႔
ေထြေထြထူးထူးသြားစရာေနရာသိပ္မ႐ွိ။
ေဆြမ်ိဳးဆိုလို႔......
ဟုတ္ၿပီ။.....
"အန္တီ ေနႀကီးဒီကိုလာေသးလား "
"ဟိုတခါလာၿပီးထဲကေပ်ာက္သြားတာျပန္ေပၚမလာေတာ့ဘူးေလ အန္တီလည္း ေမ်ွာ္ေနတာ... ဘာလို႔လည္းစိုင္း
သူနဲ႔အဆက္အသြယ္မရဘူးလား "
"မဟုတ္ပါဘူး အန္တီ သူဒီမွာ႐ွိမယ္လို႔ေျပာလို႔ပါ
အဲ့ဒါဆို သားသြားေတာ့မယ္ေနာ္ "
စိုင္း ေဒါသတို႔ထြက္ေခ်ၿပီ။
ဘယ္ကိုလိုက္႐ွာရမွန္းလည္းမသိေတာ့.....။
လုပ္ခ်င္ရာလုပ္သြားေသာခ်စ္ရေသာသူငယ္ခ်င္းကို
လည္း ေဒါသထြက္သည္။
ညီ ဆိုတဲ့ေကာင္ကိုလဲတစ္စစီဆြဲဆုတ္ၿဖဲပစ္ခ်င္သည္။
ခုေတာ့မတတ္ႏိုင္ေတာ့ .....
"သက္ျပင္းခ်ရံုကလြဲၿပီး ငါတျခားဘာလုပ္ေပးခြင့္႐ွိမလဲ
ေနႀကီးရာ ....."
စိုင္း ေနေသြးခန္႔အိမ္ကိုျပန္ၿပီး .......
diary ႏွင့္အတူ စားပြဲေပၚမွ
ဖုန္းႏွင့္ ပစၥည္းတခ်ိဳ႕ကိုေသခ်ာသိမ္းေပးရင္း
အခန္းကိုသန္႔႐ွင္းေရးလုပ္ေပးသည္။
သန္႔႐ွင္းေရးလုပ္ရင္း စားပြဲေအာက္မွစာတစ္ေစာင္...
"Diary စာအုပ္ကို ညီ့ကိုေပးေပးပါ
နာမည္က HSK....."
စိုင္း ဘယ္သူမွန္း စဥ္းစား၍မရ
တခါမွလည္းမစဥ္းစားခဲ့ဖူးေသာကိစၥျဖစ္သည္။
ကိုယ့္သူငယ္ခ်င္းကခ်စ္ရတဲ့ေကာင္ေလးဆိုတာမ်ိဳးေပါ့....
ေနေသြးခန္႔ျပန္လာရင္အဆင္ေျပေျပေနႏိုင္ေအာင္
အပတ္တိုင္းလာၿပီးသန္႔႐ွင္းေရးလုပ္ထားေသာ္လည္း.....
°•°•°•°•°•°•°•°•°•°•°
"Rhyme မင္းေနာက္တပတ္စာေမးပြဲေနာ္ ခုထိဘာေတြလုပ္ေနတာလဲ"
"က်ေနာ္ ready ျဖစ္ေနပါၿပီေနာ္ "
" အြန္း ၿပီးေရာ အဲ့ဒါဆို ငါလာေပးရဦးမလား မင္းဘာသာမင္းလုပ္မလား"
Rhyme စာက်က္ေနရင္းမွေခါင္းေထာင္လာၿပီး
ဒီေရ့ကိုၾကည့္ကာ...
"ဟိုဒင္း႐ွိမွ က်ေနာ္စာက်က္ခ်င္တာ..."
မုန္႔စားေနေသာဒီေရ မုန္႔နင္သြားရသည္။
"အဟြတ္ အဟြတ္"
"ေအးေအး လာခဲ့ေပးမယ္ "
မုန္႔နင္ေနေသာေၾကာင့္ရင္ဘတ္ကိုထုတာ
ေရေသာက္ေနေသာဒီေရကို Rhyme သေဘာတက်
ၾကည့္ေနမိသည္။
အျပာႏုေရာင္ စတစ္ေကာ္လံကိုတံေတာင္ဆစ္ထိေခါက္တင္ထားၿပီး..
ေ႐ွ႕သို႔ဝဲက်ေနေသာ ဆံပင္ခပ္အုပ္အုပ္ေလးနဲ႔တမ်ိဳးခ်စ္စရာေကာင္းသည္။
တက္လိုက္ဆင္းလိုက္ျဖစ္ေနေသာ
Adam's apple ေသးေသးေလးက
" အား...ကိုက္စားခ်င္လိုက္တာ.."
Rhyme ခပ္တိုးတိုးေရရြတ္ရင္း ျပံဳးမိသည္။
"ဟိုဒင္း က်ေနာ္တခုေလာက္ေတာင္းဆိုခ်င္တယ္"
"ေျပာ..."
" က်ေနာ္စာေမးပြဲၿပီးရင္ က်ေနာ္ဘာေျပာေျပာ
ဟိုဒင္း လံုးဝမျငင္းနဲ႔"
"ငါကဘာလို႔ "
"လုပ္ပါ....ေနာ္ က်ေနာ္ စာေမးပြဲေသခ်ာေျဖပါ့မယ္လို႔ ကတိေပးတယ္ ဟိုဒင္းကအဲ့တစ္ခုဘဲလိုက္ေလ်ာေပး"
" မင္းေသခ်ာတယ္ေနာ္ "
"Sure "
"Ok "
"စာေမးပြဲျမန္ျမန္ၿပီးပါေတာ့ "
"ဘာျဖစ္တယ္ ဘာမွမဟူတ္ဘူး ဟီး......."
Rhyme ထိုေန႔ညကအိပ္မေပ်ာ္ခဲ့.....
.......................................
ရင္ခုန္သံတိုးတိုးသည္
အိပ္စက္ျခင္းကိုေႏွာင့္ယွက္ႏိုင္စြမ္းေလသည္။
.......................................
စာေမးပြဲ ေျဖရန္ ႏွစ္ရက္လို ......
"Rhyme မင္းငိုက္ေနျပန္ၿပီ
ခဏေလးဘဲသည္းခံပါကြာ ထ ထ စာထက်က္ "
ဒီေရ Rhyme အိမ္မွာအိပ္ရင္း
Rhyme ကိုေစာင့္ေပးသည္။
ေမခ ကမိန္းကေလးမို႔ ထိုသို႔လုပ္ရန္မလို
လုပ္ရန္လည္းမသင့္ေပ။
ခဏအၾကာ.....
"ၾကည့္ သူမ်ားကိုမငိုက္ဖို႔ေျပာၿပီး အိပ္ေပ်ာ္သြားၿပီ"
စားပြဲေပၚတြင္ေမွာက္လ်က္ အိပ္ေပ်ာ္ေနေသာ
ဒီေရကိုေပြ႔ယူကာ
အိပ္ယာေပၚသို႔တင္သည္။
ထို႔ေနာက္
ေစာင္ေသခ်ာျခံဳေပးကာ.....
မ်က္မွန္ကိုအသာအယာခြၽတ္ရင္း..
ျဖဴေဖ်ာ့ေဖ်ာ့မ်က္ႏွာအားေငးစိုက္ၾကည့္မိသည္။
စာၾကည့္စားပြဲမွအလင္းေရာင္ကိုေလ်ွာ့ကာ..
နဖူးေပၚမွဆံသားႏုႏုကိုသပ္တင္ေပးသည္။
နီရဲေသာႏႈတ္ခမ္းႏွစ္ခုကဆူေထာ္လ်က္
ႏွာေခါင္းလံုးလံုးေလးကအသက္.....
ဟိုဒင္းဘာလို႔ခ်စ္ဖို႔ေကာင္းတာလဲ
Rhyme ဒီေရအားတစိမ့္စိမ့္ၾကည့္ရင္းျပံဳးရင္းေတြးရင္းေငးရင္းနဲ႔ ထိုေနရာတြင္ပင္ငုတ္တုတ္အိပ္ေပ်ာ္သြားေတာ့သည္။
'•'•'•'•'•'•'•'•'•'•'•
မနက္ႏိုးေသာ္ မ်က္လံုးကဖြင့္လို႔မရေသး
တစ္ကိုယ္လံုးကလည္းလႈပ္ လို႔မရ....
"ဟမ္... Rhyme မင္းကြာ ငါ့ကိုဖိထားတယ္ "
ဘယ္အခ်ိန္ကုတင္ေပၚကုတ္တက္လာလဲမသိ
(A/N ကိုယ္လည္းမသိလိုက္)
ဒီေရကိုဖက္လ်က္အိပ္ေပ်ာ္ေနေသာ Rhyme...
"Rhyme Rhyme ထ ထ စာထက်က္ေတာ့ နက္ျဖန္စာေမးပြဲေလ ထေတာ့ ထေတာ့ "
ဒီေရမ်က္လံုးကိုမဖြင့္ဘဲ Rhyme ကိုယ္ကိုအသာလႈပ္ရင္းႏိႈးေနျခင္းျဖစ္သည္။
ႏိုးႏွင့္ေနၿပီျဖစ္ေသာ Rhyme ကေတာ့ အသည္းယားစရာေကာင္းေသာ ဒီေရအားပိုတိုး၍သာဖက္ထားမိေတာ့သည္။
"အား ငါနာတယ္ လႊတ္......"
ထိုသို႔ေျပာကာ ျပန္အိပ္ေပ်ာ္သြား႐ွာသည္။
"အရမ္းပင္ပန္းေနၿပီထင္တယ္ ......အိပ္ အိပ္ "
Rhyme ဒီေရကိုလက္ေမာင္းေပၚမွေခါင္းအံုးေပၚခ်ေပးတာေတာင္ ႏိုးမလာေသာ ဒီေရ.....
...........................
ဒီလိုနဲ႔ စာေမးပြဲေျဖရမည့္မနက္....
"Rhyme မင္းေဘာပင္ေတြ ေပတံေတြစံုၿပီေနာ္ "
"စံုၿပီ "
"ဝင္ခြင့္ကဒ္ေရာ "
"အာ ေမ့ေတာ့မလို႔ ရၿပီ"
"လာသြားၾကမယ္ "
"ဟဲ့ ဟဲ့ Rhyme ေရ ပရိတ္ေရေလးေသာက္သြားဦး နည္းနည္း အေႏွာင့္အယွက္ကင္းေအာင္လို႔ "
"ဟုတ္ ေမ "
"ေျဖးေျဖး သြားၾကေနာ္ "
Rhyme တို႔အိမ္ကကားႏွင့္လိုက္ပို႔ေသာေၾကာင့္
ႏွစ္ေယာက္လံုးေနာက္ခန္းတြင္အဆင္သင့္ထိုင္ကာလိုက္လာၾကသည္။
လမ္းတြင္ စိတ္လႈပ္႐ွားေနေသာေၾကာင့္ထင့္
စကားမ်ားလြန္းေသာ Rhyme ဆီမွအသံမၾကားရ ။
"Rhyme စိတ္ေအးေအးထား "
ဒီေရ Rhyme လက္ကို ဆုတ္ကိုင္ရင္းအားေပးသည္။
ေအးစက္စက္လက္ဖ်ားခ်င္းထိေတြ႔မိေသာေၾကာင့္
ဒီေရပါစိတ္လႈပ္႐ွားေနတာညာ၍မရ....
"အြန္း ဟိုဒင္းေရာ ေက်ာင္းမသြားလို႔ျဖစ္ရဲ႕လား "
"ငါ့ေက်ာင္းကပိတ္ေနၿပီ စာၾကည့္ရက္ "
"ေအာ္...... "
ဆုပ္ကိုင္ထားေပးေသာလက္တို႔ကတင္းၾကပ္စြာ....
"က်ေနာ္ ကတိတည္မွာမို႔လို႔ ဟိုဒင္း လဲကတိတည္ေပး"
"မင္းဘဲအရင္ေျဖပါဦး ငါေစာင့္ေနမယ္ ေအးေဆးသာေျဖခဲ့ ok လား"
"တကယ္လား "
"တကယ္ "
...............................
စာေမးပြဲေနာက္ဆံုးေန႔...
"ေျဖႏိုင္လား "
"Yayyyyyyyyy yayyyyyyy က်ေနာ္ အကုန္ေျဖႏိုင္တယ္ "
"အင္း ေသခ်ာလို႔လား "
"ေသခ်ာတယ္ လံုးဝ "
"အဲ့ဒါဆို "
"အဲ့ဒါဆို ဦးေလး က်ေနာ္တို႔ကို Treasure လိုက္ပို႔ေပး"
"အိမ္ကိုဖုန္းဆက္လိုက္ဦး ကေလးေလး"
Rhyme လြယ္အိတ္ထဲမွ ဖုန္းကိုထုတ္ၿပီး
" ေမေရ သားေျဖႏိုင္တယ္.....
သားနဲ႔ ဟိုဒင္း တို႔ဆိုင္တဆိုင္မွာထိုင္ၿပီးမွ ျပန္လာမယ္ေနာ္"
"ေအးေအး သားေလး အၾကာႀကီးေတာ့ေလ်ွာက္မသြားနဲ႔ေနာ္"
"Yess maaa...."
တိတ္ဆိတ္ေနေသာဒီေရကိုၾကည့္ကာ...
"ဟိုဒင္း ဘာျဖစ္ေနတာလဲ "
"ဘာမွမျဖစ္ပါဘူး "
"အြန္း ....."
ဆိုင္ေရာက္ေသာ္ ......
" chocolate cake durian pillow ice coffee ေရညႇိေပါင္မုန္႔ Rhyme မင္းဘာမွာမွာလဲ "
"က်ေနာ္ ဟိုဒင္းစီကကပ္စားမယ္ ice coffee တစ္ခြက္ဘဲေပး"
Counter တြင္တစ္ခါတည္းေငြ႐ွင္းရသည့္စနစ္ျဖစ္ေသာေၾကာင့္ ဒီေရေငြ႐ွင္းရန္ပိုက္ဆံအိတ္ထုတ္သည္။
"ေန ဟိုဒင္း က်ေနာ္ေပးလိုက္မယ္ "
"တကယ္လား အိုေကဒါေပါ့ "
"လာအေပၚသြားၾကမယ္ "
"အြန္း..........."
><><><><><><><><><><
စားစရာေတြေရာက္ထဲက ႏွစ္ေယာက္လုစားေနသည္မွာ
ေခါင္းမေဖာ္ေတာ့.....
"Rhyme မင္းဗိုက္ဝလား "
"ဟင့္အင္း "
"Waiter က်ေနာ္တို႔ကို ...............
..........ထပ္ေပးပါ "
ခဏၾကာေသာ္ ......
"ခုမွဘဲဗိုက္တင္းသြားေတာ့တယ္"
"ဟိုေလ က်ေနာ္ေတာင္းထားတဲ့ကတိ "
"အြန္႔ ေျပာေလ "
" ဟို ဟိုေလ က်ေနာ္ ........"
" ဘာလဲ "
Rhyme ေခ်ာင္းတစ္ခ်က္ဟန္႔ကာ လက္ကိုက်စ္က်စ္ပါေအာင္ဆုပ္ရင္း.......
"က်ေနာ္ ဟိုဒင္းကိုခ်စ္တယ္ "
"အဟြတ္ အဟြတ္ အဟြတ္ အဟြတ္ အဟြတ္ "
ဒီေရ coffee ေသာက္ေနရင္းက ထိုစကားၾကားကာ
သည္းသြားရသည္။
ေခ်ာင္းဆိုးေနရင္း လက္ကာျပကာ ခဏေလးေနရန္တားျမစ္သည္။
Rhyme က ဒီေရအတြက္ေရတည့္ေပးၿပီး
"အဆင္ေျပရဲ႕လား "
"မေျပဘူး ...."
" ဟို က်ေနာ့္ကိုစိတ္ဆိုးခ်င္ဆိုးပါ မုန္းမသြားပါနဲ႔ "
"မင္းေျပာေလ ကဲေလပဲ မင္းဟိုတေလာကငါတို႔ေျပာတာနားေထာင္ၿပီး
ငါ့ကိုအထင္ေသးတာလား ဟမ္ Rhyme မင္းေျပာစမ္း
မရဘူးေနာ္ ငါအဲ့လိုခပ္ေပါေပါေကာင္မဟုတ္ဘူး"
"မဟုတ္ဘူး မဟုတ္ဘူး က်ေနာ္ က်ေနာ္ ေတာင္းပန္ပါတယ္ အဲ့လိုမဟုတ္ပါဘူး တကယ္ပါ တကယ္ ...."
Rhyme ေျပာရင္း ဒီေရေ႐ွ႕တြင္ဒူးကိုေထာက္ကာ....
"က်ေနာ္ ေတာင္းဆိုတာလက္ခံရမယ္လို႔ ကိုကိုကတိေပးထားတာေလ
က်ေနာ္ေတာင္းဆိုပါတယ္ က်ေနာ့ကိုလက္ခံေပးပါ
က်ေနာ္ က်န္တာဘာတစ္ခုကိုမသိခ်င္ဘူး
ကိုကို႔ကိုခ်စ္တာဘဲသိတာ"
"Rhyme မင္းထ ခုခ်က္ခ်င္းထလို႔ .......ဟင့္ "
"ဟိုဒင္း ......မငိုပါနဲ႔ဗ်ာ
အဲ့လိုငိုတာ က်ေနာ့္ရင္ေတြနာတယ္ဗ် "
"မငိုလို႔ရမလား အစုတ္ပလုတ္ေကာင္ရဲ႕ ဟီးအီး.........."
"ဘာလို႔ငိုတာလဲ "
"မေျပာဘူး မင္းေသခ်ာလား "
"ဘာကိုလဲ "
"မင္းေျပာတာေသခ်ာလားလို႔ "
"အြန္း ေသခ်ာတယ္ က်ေနာ္ ကိုကို႔ကိုခ်စ္တယ္ "
"ၿပီးေရာ ......"
"အမ္.....ဒါဆို ဟိုဒင္းကက်ေနာ့္ကို "
"မင္းငါ့ကိုဘယ္ႏွမ်ိဳးေခၚမွာလဲ တစ္ခုဆိုတစ္ခုဘဲေခၚ
ဟြန္႔... "
"ဟီိး..... ရတယ္ ရတယ္ ကိုကို မေျဖလည္းရတယ္
က်ေနာ္ထင္သလိုဘဲမလား"
"လာျပန္မယ္ "
"ကိုကို....."
ထရန္ျပင္ေနေသာ ဒီေရအား ...
"က်ေနာ္ ကိုကို႔ကိုလြမ္းရင္ ဖုန္းဆက္လို႔ရလား "
"ဆက္ခ်င္ဆက္ေပါ့ "
ထို႔သို႔ေျပာကာ ဒီေရတစ္ေယာက္႐ွက္ၿပီးထြက္ေျပးသြားေတာ့သည္။
.....................
Who's that?😁