Chapter 14
Natapos ng pirmahan ni Ina ang mga importanteng papeles na kailangan ng sign niya, and just some follow-ups then the building is her's. Sa labas na rin sila nag dinner kasama ng mga kaibigan niya at attorney Nathan na kaibigan ni Kaiser. Their dinner was full of laughter dahil na rin sa pagiging libakero ng attorney na sinasabayan dun ni Allison. Nagkanya-kanyang uwian ang mga kaibigan nila. Pagkarating naman nila, nauna ng umakyat si Ina dahil may dinaanan pa si Kaiser sa mini Office niya.
Mag tu-twenty minutes na pero hindi pa rin naka-akyat si Kaiser kaya pagulong-gulong lang si Ina sa kama. "I can't let the night pass without thanking him properly." pagkausap ni Ina sa sarili niya. She stands up and walk back-and-forth. another ten minutes and still no sign of Kaiser. "That's it. Baba na lang ako. " humarap si Ina sa pintuan saka naman ito bumukas at pumasok si Kaiser.
"You're not sleepy?" kaswal na tanong nito.
"Uhm.. Yes.. No actually i was waiting for you. " sagot namn niya saka umiwas ng tingin.
"Me? Why?" amused na tanong ni Kaiser saka nilapag ang mga papel na hawak sa table. Their room has it's own mini living room and mini bar stand. Mayroon then itong walking closet. Naglakad si Kaiser papunta sa bar stand saka kumuha ng inumin.
Sinundan naman ito ni Ina na umupo sa isang upuan paharap sa kanya.
"are you gonna drink? It's kinda late." puna ni Ina.
"Ok.. I won't. Now, tell me. Why were you waiting for me?"
"I was, i was just gonna say thank you for the gift. I really appreciate it." sagot ni Ina saka ngumiti. medyo madilim sa parte ni Kaiser pero nakita pa rin ni Ina ang pagguhit ng munting ngiti sa labi ni Kaiser. "and also, sorry kasi wala akong naihanda para sayo."
Tinitigan muna siya ni Kaiser bago nagsalita. "It's alright. I'm glad you like it. So when are you gonna finalize your team?"
"I'll start as soon as possible. Maybe tomorrow. I'm really excited." hindi maikaila sa boses ni Ina ang kasiyahan na nararamdaman niya.
"Tell me if you need anything. If you want I'll stay with you tomorrow to help." offer ni Kaiser.
"No. No. " sagot ni Ina na umiiling-iling. Giving her the building is enough. She's thankful enough dahil sa consideration ng asawa na makapagtrabaho siya ng naaayon sa gusto niyang gawin. May company din itong dapat patakbuhin. At ayaw niyang maging pabigat dito.
"Thank you, but i can manage it. There's Alli and Alex to give me a hand. And you need to manage your company too. Sige ka baka sabihin ng mga trabahante mo na napapadalas ang day off mo."
Kaiser chuckled. "Well I'm the owner so it's alright."
"Kahit na no! Baka pagbalik mo mapuno ng mga papel ang office mo. Next time na lang kapag officially open na ang boutique ko."
Ngiti lang ang naging sagot ni Kaiser.
Naligo si Kaiser habang siya nakahiga lang sa kama at nakatingin sa kisame. Narinig niya ang pagbukas ng pinto sign na palabas na si Kaiser. Nakapatay ang ilaw at tanging lamp lang sa bed side table ng kama ang nagpapaliwanag sa kwarto nila. Nakita niyang papalapit ang asawa sa sofa ng mini living room nila na may hawak na towel na pinantuyo yata nito sa buhok.
"Would you like to stay beside me?" offer ni Ina. Nilingon naman siya ng asawa.
"beside you?"
" I m-mean.. I wouldn't mind if we share the bed. Besides this bed is huge." bawi ni Ina. Buti na lang madilim kaya hindi makikita ng asawa ang paginit ng magkabilang pisngi nito.
Walang naging sagot si Kaiser pero lumapit pa rin ito sa higaan nila. Nasa left side si Ina at umupo sa kabila nito si Kaiser.
"you sure it's ok?" tanong ng asawa niya.
"Yes. It's getting late I'll sleep first." saka tumalikod si Ina. Narinig pa niya ang pagbuntung-hininga ni Kaiser. "bakit pa kasi ako nag offer? Baka nga mas gusto niya sa sofa."
Minutes passed and Ina still can't sleep. She's motionless and same goes to Kaiser. The air is full of awkwardness. "how can i ever survive this night."
Naramdaman niyang humarap sa kanya si Kaiser kaya maski ang paghinga niya napigil niya. Kahit na may agwat ang pagkaka-higa nila ramdam pa rin niya ang distansya nila sa isat-isa.
"Thank you." simpleng sabi ni Kaiser. At hindi na niya kailangan pang itanong kung para saan ito.
"your welcome. Good night."
"Good night."
Hindi alam ni Ina pero sa simpling good night nito nakatulog siya ng hindi niya namalayan.
Kinabukasan nagising siya ng maaga pero hindi niya nadatnan sa tabi si Kaiser. Kaya dumiretso na lang siya sa kusina.
At habang kumakain nakipagkwentuhan siya sa mayordoma nila tungkol sa regalo ni Kaiser at kung paano itong nag effort para sa kanya.
"Ayy naku.. Muntik ko nang makaligtaan. Ibinilin nga pala ng asawa mo na may driver na hahatid at susundo sayo dahil may malaking meeting daw sila sa kompanya."
Tumango lang siya. "good thing hindi ko siya pinayagang sumama pa sa akin ngayon."
Nakarating si Ina ng maaga pa sa pinagusapan nila ng mga kaibigan niya. "today. I'll make my dream come true." habang nakatingala ito sa building. Dumating naman ang mga kaibigan niya saka sila pumunta sa third floor para mag-meeting.
At unti-unting nagsidatingan ang mga magiging kasama at katrabaho niya para sa botique niya. Ang iba ay mga office worker ni Kaiser yung iba naman mula sa kompanya nila Alli. At ang mga ito ang nag volunteer na magtrabaho sa kaniya ng malaman nilang siya ang mag o-open ng botique. Pagkatapos ng pagpapakilala nagsimula na ang meeting nila.
Ina do the briefing. "for today, dahil nalaman ko na ang mga dating trabaho niyo. I'll just assign each of you ok?"
"Shiela, you're in charge of researching our customers social, finacial, and other backgrounds. You'll be at the information desk."
"The marketing team are already decided by Ms. Allison here. And our business will largely depends on your plans for reaching out our target audience. I believe on you guys."
"And Maggie since your my secretary, your first task is finding a fashion events around us and keep me updated ok?"
Marami pa silang napaguspan sa meeting na umabot pa sila ng lunch.
"So, napadala na daw ba yung mga kailangan mo from your boutique at Paris?" tanong ni Allison na sumimsim ng juice, naisipan na lang nilang mag lunch sa labas dahil may mga gagawin pa silang trabaho.
"Yup.. And it will be delivered the day after tomorrow. So I was thinking if maybe you guys want to be business partner?" tanong niya sa dalawa.
Finding a business partner is a must. Someone who can work with her side by side. someone she can share the burden of running a botique.
"I'll pass Mich. You know I'm not into this kind of thing." unang tumangi si Alliso. "But Alex is the best person for that. She have some experience about fashion business. Am i right?"
Well Allison is right, Alex is someone she can trust. She looked at Alex hopefully.
"I know that look Mich! And i must say it's working." Sagot ni Alex rolling her eyes. "Fine. Kung di lang talaga kita best friend."
Niyakap lang niya ito sa braso saka nagpasalamat na kinatawa naman ni Allison.
After one week, The botique is ready. Siguro dahil na rin sa konti ang naging trabaho nila para rito. It's like a fully furnished cabinet na kelangan lang lagyan ng mga damit. Thanks to Kaiser's help. At sa loob ng one week, they already created a website for their fashion boutique to do online business also.
Her secretary is busy also kakahanap ng mga events na pwede nilang puntahan. May mga customer na rin silang nakalista kahit hindi pa sila nag o-open. Her team are awesome when it comes to work. Nasasayangan lang siya dahil mas pinili pa ng mga ito na magtrabaho sa kaniya. Oh well.. She just have to treat them well and fairly.. Two days to go and it will be her boutique's grand opening. The guest list are already done.
Kasalukuyan siyang nasa opisina at kausap ang secretary.
"The foods, Maggie? Make sure na kasya ito para sa mga bisita. But please wag naman sumobra kasi masasayang lang. And also get a help with the marketing team, tell them to hand me the report about our target audience. And also don't forget, most of the visitors are models and teenagers so the design to be display should be trendy. And -" She was cut off because of a knock.
"May i come in." tanong ni Allison na nakadungaw sa pintuan. "I brought you lunch." pakita pa nito sa mga lunch box na dala.
"You may go Maggie. And take your lunch also."
Naupo sa couch si Allison saka binuksan ang dala. She groaned because of the delicious smell that came from the lunch boxes.
"Come on. Let's eat." yaya sa kanya ng kaibigan. She grabbed her phone and sat down with Allison. Wala si Alex dahil busy ito sa pagkontak sa Paris.
"You've been very busy this past days. Baka naman magtampo na niyan ang Mister mo."
"What do you mean? I'm just handling my business here." puzzled na tanong niya sa kaibigan habang sinusubo ang ulam.
"I mean, late ka daw palagi umuwi sabi ni Alex tsaka last night you even slept here."
"Well it's normal. The Grand Opening is coming. I need to hurry and finalize things and besides lagi naman akong nagtetext kay Kaiser and he says yes. What's wrong with it?"
Allison shrugged her shoulder. Saka uminom ng tubig.
"Come on Alli. Alex also barely come home this past days pero di mo naman sinita." may pagtatampo sa boses nito.
"Dear Mich. Alex is single and you're not. You have Kaiser over there na kailangan mong makausap sa mga bagay-bagay. Surely, he said yes all the time. Pero kagabi dito ka natulog. What do you think will Kaiser thinks? "
"Oh no.. Alli.. Kaiser is not like that. Hindi naman siguro siya mag-iisip ng iba diba? "
"It's not like that. Baka una ko pa siyang batukan kapag iba ang naisip niya na ginagawa mo noh. As I was saying, You keep on declining Kaiser's help everytime he offers. And late ka lagi umuwi dahil sa pagka-busy mo. Hindi mo ba naisip na baka nasasaktan mo din ang feelings niya? He's your husband and yet you won't let him help you. Ni ayaw mong magpasundo sa kaniya."
"That's because malaking bagay na binigyan niya ako ng kalayaan makapag-trabaho tsaka ayokong magpahatid-sundo sa kanya kasi baka pagod na rin siya sa trabaho sa company tas magpapa-drive pa ako? It's unfair noh." depensa ni Ina.
"Ok i know. But, still you don't know what men thinks Mich. Trust me. They're sometimes hard to understand like we girls are."
"You mean to say baka may misunderstanding kami ngayon tas hindi ko alam? Like what? That's impossible Alli." Ina chuckled.
"Ok, let me ask you. Ilang beses kayong nagsabay mag-dinner?"
"Twice maybe thrice? I can't remember."
"how many times na sabay kayong nag-almusal or nagising?"
"I can't really remember how many times.. But, it doesn't make sense to me Alli. What about it?"
"See you can't even remember cause mas nauuna siyang umalis dahil late ka ng gising palagi. Or minsan late ka na ng uwi. And about the dinner, do you talk? No. Kasi you're sleepy enough to barely talk to each other. My point here is ask him later and you'll found out iba pala ang pagkakaintindi mo sa mga sinasabi niya."
Ina's still in the process of understanding Allison's word pero tumayo na ito at nagpa-alam na aalis na. After Alli kiss her on the cheek and close the door, napaisip siya. "Do we really have an invincible misunderstanding?"
Inaamin niya, masyado siyang naging busy pero it's understandable dahil nagsisismula pa lang siya ng business. What does Alli make thinks that they have a misunderstanding at home?
At dahil na rin sa sinabi ni Alli. Buong hapon siyang hindi maka-concentrate kaya minsan napapalutang ang isip niya. At dahil hindi na niya nakayanan ang heavy thoughts niya, hindi pa nag alas-4 nagpaalam na siya sa secretary niyang mauuna na siyang umuwi.
"Nako Ms. Ina. Mabuti pa nga po.. Maghapon po kayong parang wala sa sarili."
"Really? Pasensya na ha? May iniisip lang kasi ako."
"oo naman po Ms. Ina. Nagtaka nga ho kami eh. Pero sige na po kami ng bahala dito sa shop. Kunting gawain lang naman po ang nandito eh."
Pagkauwi niya, nagulat pati ang mga kasambahay at maging ng mayordoma nila sa maaga niyang paguwi. Ganon ba siya kadalas malate ng uwi? Napagpasyahan niyang magluto na lang habang hinihintay ang asawa. Baka nga may kailangan talaga silang pag-usapan. Niluto niya ang paborito nitong adobong manok. Nalaman niya sa mayordoma nila na adobo ang pagkain na hindi pagsasawaang kainin ni Kaiser kaya naman maingat ang naging pagluluto niya para rito. Tumulong din siya sa paghahanda ng table. And exactly 6 tapos na ang lahat para sa dinner nila. Umakyat siya para maghanda saka bumaba.
Pagkalipas ng isang oras wala pa ring Kaiser na dumating. Panay ang sulyap niya sa orasan na nakakabit malapit sa pintuan. Tapos na ring kumain ang mga kasambahay maging ng mayordoma nila. Yung iba nakatulog na pero siya naghihitay pa rin. Pinatay niya ang T. V. Saka sinulyapan ang cellphone pero kahit isang text wala. Nalungkot si Ina at the same time naguilty. So this is what it feels to wait for someone na hindi ka sigurado kung dadating. Sa mga nakaraang dinner nila laging alas-9 o mag aalas-10 na sila makakain at ni hindi man lang sumagi sa isip niya na baka nga ganun katagal ring naghintay si Kaiser. Siguro nga hindi na rin ito uuwi ngayon dahil inakala nitong sa shop ulit siya matutulog. Napatungo na lang siya sa pagsisisi. Pinulot niya ang cellphone at akmang tatawagan si Kaiser ng bumukas ang pintuan at pumasok ang asawa na nakapikit ang mata habang hinihilot ang ulo.
"You're here." puna ni Ina. Kaagad namang nagbukas ng mata si Kaiser saka siya gulat na tiningnan.
"What are you doing here? It's already late. Mapupuyat ka."
"I have to.. No. We have to talk."
Tumayo si Ina saka tumalikod papuntang kusina. Hindi pa siya nakahakbang ng maramdaman niya ang mahigpit na yakap ni Kaiser sa kanya.
"Just a minute please." pagod na request ni Kaiser sa kaniya.
It's a back hug at pakiramdam niya nandoon lahat ng emosyon na gustong sabihin ng asawa niya sa kanya. Wala na lang siyang nagawa kundi hayaan ito, For she's at a fault also.