THIRD PERSON POV
May sampung lalaki na nakaupo sa isang conference meeting room, sa isang mahabang oblong na mesa at mga nakangisi.
"Seryoso na ba uno na matagumpay ang nagawa nating virus?" Tanong ni singko.
"Oo, hindi lang iyon naipadala na rin natin ang mga verdant doon."
"Wow. Iba ka talaga magtrabaho dito, uno." Nakangiting sabi naman ni dyes.
"Sus hindi naman magagawa ni uno iyan kung wala ako." Sabi ni dos ang nag iisang babae sa kanilang grupo.
"Tama si dos, hindi magiging matagumpay ito kung wala siya. Isa pa may katangahan din naman talagang taglay ang mga batang iyon, matatalino man sila kulang pa rin sila sa experience." Nakangiti naman na sabi ni uno.
"Siguraduhin mo lang uno na hindi makakaalis doon ang verdant dahil alam mo na alam nating lahat dito kung paano sila kumilos. They are silent yet so deadly."
"Bakit ba napaka-nega mo Tres?" Inis na sabi ni dos at umirap ito.
"Hindi ako nagpapakanegative dito, dos. Nagsasabi lang ako ng mga pwedeng mangyari."
"Hanggang ngayon ba tres hindi mo pa rin tanggap na si uno ang naging leader?" Walang fiter na pagkakasabi ni quatro.
"Pwede ba kung mag aaway kayo huwag dito. Hindi naman ang tungkol sa pagkakasucceed ng plano ni uno at dos ang dapat natin pag usapan." Inis na sambit naman ni Otso.
"Ano hindi pa ba tayo magsisimula?" Naiinip na sambit naman ni nueve. "Kung hindi pa pwede na ba akong umalis? Nakakasira kayo ng araw." Dagdag pa nito.
Nagkaroon ng tensyon dahil sa hindi pagkakaunawaan ni uno at ni tres. Nahahati ang grupo sa dalawang grupo ang grupo ni uno na kasama si dos, singko at dyes. Samantalang ang grupo naman ni tres ay binubuo nina quatro, sais na laging tahimik, syete at otso. Samantalang si nueve naman ay hindi nakikisali sa gulo.
"Okay magsimula na tayo." Sambit ni uno at tumayo it. "Totoo na nagtagumpay nga ang plano natin na magpalaganap ng virus na magiging apocalypse sa mundo natin kapag nagkataon. Si Trinity, isa sa mga scientists na kinuha natin ang naging dahilan kung bakit nagtagumpay ito."
"Trinity Mechaves?" Gulat na tanong ni quatro.
"Yes, that girl. Alam din naman namin na nakagawa sya ng cure at alam namin na isa ito sa pinaka kailangan natin para mahawak natin ang mundo." He said and then dos stand up.
"Right. But the thing is hindi namin alam kung buhay pa ba ang babaeng iyon o patay na. Paano ba naman kasi nanlaban at hindi nakipagcooperate ng makita nya ang toto." Inis na sambit naman ni dos at nginisian ni Tres.
"Ang sabihin nyo hindi nyo kaya ihandle ang mga tauhan nyo."
"Pwede ba tres kung wala ka naman masasabing matino manahimik ka na lang-"
"Paano?" Pagpuputol naman ni nueve.
"Ano iyon nueve?" Inis na sambit ni dyes dahil sa pagsisira ni nueve sa salita nya.
"Paano nyo nasambing successful ito kung wala naman ang cure? Hindi ba masyado pang maaga para magdiwang tayo? Paano kung ang mga verdant ang makuha ng cure doon?"
"Oh dead, nueve." Nakangiting sambit ni dos. "Ginagamit mo ba utak mo? Malamang isa na ring zombie ang mga iyon, mga bata lang naman ang mga iyon."
"Baka nakakalimutan nyo, mga bata nga sila pero napabagsak na nila ang Black Organization."
"Iyon ay dahil mahina sila quatro." Sambit naman ni otso.
Napuno na naman ng tensyon ang usapan nilang sampu hanggang sa may kumatok sa kanilang meeting room.
"Ano iyon?" Tanong ni uno sa kaniyang sekretarya.
"Sir, the group of people you wanted to talk about their job are already here."
"Okay just let them in." Sambit ni uno.
"Okay sir." At lumabas naman ang sekretarya.
Nagtataka man ang iba sa sinabi ng sekretarya ni uno ay nagtiwala pa rin naman ang mga ito kahit na si tres na palaging sinisita ang lahat ng gawain ni uno. Naiinggit ito dahil mas matagal siya sa organisasyon pero mas nauhan pa siya ng isang baguhan, isa itong sampal para sa kaniya.
"Oh here they are." Nakangiting sabi ni uno habang nakikita nya na pumapasok ang walong tao. "Leaders." Pagkukuha ni uno sa mga atensyon ng mga kasama nya. "This people are going to be our employee next month."
Leader ang tawag nila sa kanilang grupo at hindi maipagkakaila na makikita ang pagkaproud ni tres sa naging pangalan ng grupo nila. Ito ang bumuo sa lahat ng grupo sa Red Organization kaya siya lang ang nararapat na maging pinuno nito.
Napuno na naman ng pagkagahaman ang puso ni tres at nanaginip ng gising na siya ang nasa pusisyon ni uno, ang isa sa pinaka mataas na pusisyon sa buong organisasyon.
"Saan naman sila pupunta?" Tanong ni quatro.
"Sa Lapse Island." Isang ngiti ang iginawad niya sa mga kasamahan nila.
Lapse island ang tawag sa isla kung saan nila dinala ang mga verdant, kung saan nagkakagulo ang lahat. Sa labinlimang tao na kinuha nila walo lamang ang pumayag sa trabaho at bibigyan nila ang pamilya nito ng malaking halaga ng pera para lang pumayag ang mga ito. Ang mga hindi naman pumayag ay pinatay at walang nakakaalam kung saan dinala ang mga bangkay nito.
"Well then it's nice to meet you all." Nakangiting sabi ni dos at nakipagkamay naman ito sa walong tao.
Kaagad naman silang pinaalis at binigyan ng paunang bayad na three hundred thousand pesos. Nang makaalis ang mga ito ay agad naman nanghingi si dos ng alcohol.
"Bakit kasi makikipagkamay ka pa kung aarte ka rin naman." Sabi ni dyes at sinamaan naman sya ng tingin ni dos.
"Bakit ba lagi ka panira ng trip ko? Eh sa gusto ko eh."
"Tama na iyan." Sabi ni tres at tumigil naman sila saka tumingin ito kay uno. "Ano namang balak mo sa kanila? Sinabi mo ba ang kung ano ang meron sa islang iyon?"
"Ano ako tanga para sabihin sa kanila? Ha! Masyado mo naman ata akong minamaliit tres." Nagtiim bagang na lamang si tres sa sinabi ni uno. "Hindi ko sinabi sa kanila ang meron sa isla pero sinabi ko sa kanila na ang kailangan lang nila ay mahanap si Trinity. Hindi naman siguro magiging mahirap iyon."
"Kagaya nga ng sinabi mo kanina paano kung isa na rin sya sa mga zombie?"
"Edi tayo mismo ang gagawa ng cure. Hahanapin lang natin kung saan ang work place nya para magawa natin iyon."
"Sounds easy but not." Agad na sabi ni nueve. "Hindi sa kinakampihan ko sila tres pero tama sila. Hindi magiging madali ang lahat ng ito."
"Magiging madali kung makikiisa kayo." Sabat naman ni dos at umirap ito. "Hindi naman kasi lahat nakikiisa, gusto laging angat. Paano naman natin matatapos ito kung hindi tayo magkakaisa di ba? Ano gusto isa lang aangat sa atin? Syempre hindi!"
"Kung makapagsalita ka naman dos akala mo gusto mo talagang lahat tayo umangat." Inis na sambit ni tres.
"Ow, natamaan ka ba senior tres? Pasensya na ha? Oo nga pala gusto mo nga pala na mapunta ka sa posis-"
"Dos, stop." Agad na sabi ni uno at sinamaan na lang ni dos ng tingin si tres. "Tama na iyan. Hindi magiging maganda kung mag aaway away pa tayo. Mas maganda siguro kung tama na muna itong pag uusap natin."
Umalis na ang lahat at si dos at uno na lang ang naiwan. Nilock naman ni dos ang pinto at agad na umupo sa hita ni uno.
"Bakit mo ba ako pinipigilan kanina?"
Hinawakan naman ni uno ang dalawang hita ni dos at hinimas himas ito na nakapagpapikit naman kay dos.
"Hindi mo na kailangan pang gawin iyon, dos."
"Eh kasi naman uno inaalipusta ka nun!"
"Hayaan mo na iyon, dos." At unti unti nitong binuksan ang butones ng blouse ni dos. "Basta sa akin ka lang."
Ngumisi naman si dos. "Syempre naman." Agad naman na hinalikan ni dos si uno.