Yuna's POV
Sa wakas natapos na rin ang araw na ito. Makakapagpahinga na rin ako. Pagkatapos ko maligo ay tinodo ko yun aircon at humiga sa kama. Nakakapagod rin makipaglaro ng aso't pusa sa mokong na iyon. Ang dami rin nangyari. Hanggang ngayon hindi pa rin nagsisink in sa akin na kaibigan ng mokong na iyon ang kuya ko. Para tuloy pinagsakluban ako ng langit at lupa. Plus alam pala nina Venice at Miku ang lahat pero hindi pa nila sinabi sa akin. Grabe.....
Hindi naman sa nagagalit ako pero nakakinis lang talaga. hayst!!!!
Hindi ko namalayan at saturday morning na pala. Bumaba ako sa may pool garden at nagpaaraw. Ang sarap ng hangin.
"Yuna!" Yikes si kuya ba iyon. Ayoko sana siya lingunin kasi nagtatampo pa ako sa kanya. Ah kunyari na lang hindi ko siya narinig. Nagpatuloy na lang ako sa paglalakad sa garden.
"YUNA!!" This time mas malakas at mas seryoso na ang boses nya. Naku naman.... Ayoko talaga siyang kausapin ngayon eh pero iba kasi magalit ang kuya ko. Daig pa ang gutom na leon kapag nagalit yun.
No choice nilingon ko rin sya. "O bakit? Bat mo ba ako tawag?"
Lumapit sa akin si kuya and then BINATUKAN nya ako.
"Aray! Ang aga aga kuya ah." Hinawakan ko yun part ng ulo ko na binatukan nya.
"Bakit ka umalis kahapon sa cafeteria?"
Nahawa na yata ang kuya ko sa kat*ngahan ni Kaein eh. "Yan talaga ang tanung mo?"
"Hindi mo man lang ako hinyaan magpaliwanag kahapon."
May point naman siya pero hindi pa rin yun uubra sa akin. "Bakit hindi mo ako sinabihan na kaibigan mo pala yun mokong na iyon?"
"Bakit hindi ka rin nagsabi na nagkakaroon ka ng problema kay Kaein?
Napatigil tuloy ako.... " O sige hindi ko nga sinabi na nagkakaroon ako ng problem sa school pero hindi sapat na dahilan yun para hindi mo sabihin member ka pala ng gang sa school. Alam ba yan ni dady?"
"Actually balak ko ipakilala sa iyo ang mga kaibigan ko kaso naghahanap ako ng tamang pagkakataon. Medjo busy rin kasi ako ng mga nakaraang linggo. Second, yep alam ni dady na sila ang kaibigan ko. To be honest yun family nilang anim ay business partners natin sa negosyo."
"What? Really? No way. Bakit? Paano?"
"They are my childhood friends Yuna. Don't you remember? Pumupunta sila minsan sa bahay para makipaglaro."
"Hindi naman ako naaksidente o kaya nawalan ng memorya pero I really don't remember them." Maybe because I'm too young back then.
"Hayst. See you don't even remember them."
Naglakad lakad kami ni kuya sa garden.
"How about Miku and Venice. Bakit sinabihan mo sila na huwag sabihin sa akin. Is it because you're hiding something. They told me na yun grupo ni Kaein or rather yun grupo nyo may binugbog back then."
"About that I'll tell you the details soon. This is not the right time. You know me well Yuna. Ako ba yun tipo ng tao na mananakit ng iba?"
Yes I know my brother very well. Hindi siya yun taong susugod agad sa isang laban na hindi nag-iisip. HIndi rin sya nananakit ng iba maliban na lang kapag may nakita syang naaaping tao. I remeber when we are strolling in Shibuya may isang gang pinagtripan ang isang lola at kinuha ang wallet at mga pinamili nya. With no hesitation tinulungan ni kuya yun lola kahit in the end sya yun nasaktan. Biro mo naman one versus 11 but what more amazing natalo nya yun gang at naibalik ang mga gamit ni lola.
"Just promise me that the reason behind that is good enough."
"Yes I promise."I gave him a tight embrace and we headed back.
"Sabi mo may gusto kang puntahan. Saan ba iyon?"
"Mamaya ko na sasabihin hehehehehe..."
So after ng breakfast naligo na ako at sumakay sa kotse ni kuya. Sabi ko sa kanya puntahan namin yun forest kung saan dinadala kami nina mom at dad kapag summer. I have good memories about that forest. Dun ko kasi nakilala ang prince ko. Although I don't know his name I still remember the toy ring I gave him.
"Bakit gusto mo dito pumunta? Akala ko naman mall yun pupuntahan natin." Pagtigil ng kotse.
Bumaba na kami parehas at pumunta na sa paanan ng bundok.
Natanaw ko na yun river kung saan kami naglalaro at yun bahay bakasyunan ng family namin.
"This place has many memories. Naalala ko yun nawala ako sa forest tapos iyak ako ng iyak kasi hindi ko kayo mahanap."
"Kung alam mo lang ang pag-alaala namin tatlo ng nawala ka. Kung saan saan kami naghanap pati nga mga kaibigan ni dad tinawagan nya." Siningkitan ako ni kuya.
Binelatan ko naman siya. "Sorry naman. Bored na kasi ako ng mga panahon na iyon kaya ng makakita ako ng magandang butterfly ayun hinabol ko. Hindi ko naman namalayan malayo na pala sa bahay yun."
"Kuya can we spend a night here please." Puppy eyes hehehehehe with matching yakap sa may braso ni kuya.
"I'm afraid we can't may usapan kasi kami ni Kaein mamayang dinner."
"Kaein naman. Sino mas importante sa iyo ako o si Kaein?" Pag si Kaein pinili nya naku iba na talaga ang iisipin ko.
"Syempre si Kaein. Buhay ko sya." Seryoso sagot nya sa akin.
O.O Bromance lang ang peg. Hindi ako papayag..."KUYA!!!"
"Hahahahaha! Joke lang. Eto naman hindi mabiro" He pat my head.
"Kuya naman eh." Hinawi ko yun kamay nya at inayos ko yun ginulo nyang buhok ko.
"May dinner lang ang grupo at may pag-uusapan lang kami."
"Hay naku!" I pout.
"Ganito na lang sumama ka na lang sa akin mamaya."
I wave my two hands signaling I don't want to. "Ayoko kuya."
"Sumama ka na hindi naman nangangagat yun."
"HIndi nga nangangagat nananakmal naman."
Humalagpak ng tawa si kuya. "Lagot ka isusumbong kita mamaya."
"Grabe sumbong agad. Totoo naman ah hahahaha...."
Naglakad lakad kami ni kuya sa forest. Nagtampisaw ng konti at yun sumakay na ulit kami ng kotse. Habang nasa kotse kami napilit ako ni kuya na sumama sa dinner nila.
Kaein's POV
Fifteen minutes early. Sh*t hindi naman ako laging ganito kaaga sa mga dinner ng grupo. Usually kasi exakto lang sa oras kung dumadating ako. Nagtext lang sa akin si Hiiro na kasama daw nya yun matapang na babae/cinderella/kapatid nya sa dinner namin.
Ewan ko ba pero nung nabasa ko yun text ang bilis ko naligo at pumunta ako agad dito.
"Good evening master Kaein. Prepared na po yun table nyo for seven people." Sabi sa akin ng manager ng fine dining resto.
"NO! Make it eight."
"Sir?"
"I said prepared a table for eight people." I stared at him. Hindi nya ba ako gets. Ano klaseng manager ba ito.
"Early bird," pang-aasar ni G sa akin.
"Kasi darating si cinderella kailangan magpaimpress," sabi naman ni Claude.
"Mga sira-ulo." sigaw ko naman sa kanila.
Umupo na kami sa table at hinintay namin yun iba dumating.
"Ano kaya ang reaksyon ni cinderella ng malaman nya kaibigan pala ng mahal nyang kuya ang ating prinsipe. Hahahahha!" Sarkastikong sabi ni G.
"G*go! Ano paki ko sa kanya. Hindi pa nga sya nagsosorry sa pagsampal sa akin eh." HIndi ko alam pero bakit parang may tama sa sinabi ni G. Bakit may pag-aalala sa akin kung anu kaya ang naging reaksyon nya.
Nagsidating na rin ang lahat malaiban na lang kay Hiiro at dun sa kapatid nya.
Maya maya lang natanaw ko na silang dalawa. SInenyasan ni Dylan na sa tabi nya umupo si HIiro. At talagang iniwan nilang bakante ang upuan sa kaliwa ko.
"Dito ka na umupo Yuna." Pagtayo ni G habang hinigit ang upuan paatras.
"Naks naman G. Baka may magselos?" Sambit naman ni Caleb.
Tiningnan ko ng masama si Caleb. Isang sinyales na tigilan na nila ako.
"Ofcourse not. Why will I be jealus?" Sagot ko sa kanila.
"Talaga lang ha." Ngiting nakakaloko ang ibinigay sa akin ni Caleb.
"Hoy babae! Kailangan talaga na may humila ng upuan mo bago ka makaupo?"
Yuna's POV
"Excuse me?" Sagot ko kay Kaein.
"Atleast si Grey gentleman. Eh ikaw alam mo na may babaeng uupo hindi mo man lang maalalayan."
"Woahhhh!!!!" Pangungutya ng buong grupo ni Kaein.
At nagkatiningan kami ni Kaein. Grabe parang nabusog ako sa tingin nya. Kahit naman may pagka masungit itong mokong na ito eh gwapo pa rin.
"Tama na yan baka kung san lang yan mapapunta." Awat ni kuya sa amin.
Binuklat ko yun menu at grabe ang sasarap ng mga pagkain na nasa menu. Teka.......
10,000 pesos!!!! Tama ba ito?? 10,000 pesos para sa kapirasong steak??? Ano to ginto??
Binulungan ko si Grey kung totoo ba ito nakikita ko sa menu at tumawa lang sya ng marahan at sinabi na okay lang kung ano man ang iorder ko kasi sagot ni Kaein ang lahat ng ito.
Naghanap ako na medjo mura. Wala kasi rin akong dalang pera.Ayoko naman magkautang sa mokong na iyon. Mamaya singilin pa ako ng di oras mahirap na.-_-
"Ah sige soup na lang sa akin." sabi ko dun sa waiter
"Are you sure ma'am?" Tanung nya ulit sa akin.
Naku naman kuyang waiter wag mo na ako tanungin baka matempt mo pa ako. Eh gutom na gutom na ako.
"Hoy sigurado ka ba jan? Ano ka ondiet? Eh kahit anong papayat mo panget ka pa rin." Pang-aasar ni Kaein sa akin.
Upakan ko kaya ito para manahimik. Talagang hindi man lang siya namili kung anu sasabihin nya.
"Wow! Nahiya naman ako sa mas panget. Tingin tingin muna sa salamin." ginantihan ko nga.
"Hoy baka magsisi ka sa mga sinasabi mo babae."
Tiningnan ko siya then inikot ko yun paningin ko sa table namin.
"Actually Yuna kahit ganyan ugali nyan habulin yan ng mga babae." Pagtatangol ni Grey kay Kaein.
"Hindi lang yun araw araw marami ang nagbibigay ng letter sa kanya at kung anu ano pa." Pahabol ni kuya.
"Ah baka may sayad yun mga babaeng yun?" pagmamataray ko nga.
"Kilala mo ba si Francess Leombarti?" Tanung sa akin ni Dylan.
"Yun ba yung sikat na victoria secret model?"
"Yep. Siya nga yun. Alam mo ba na pinuntahan pa niya si Kaein dito para lang yayain makipag date." Sagot ni Lief.
Seriously 0.0 Ayoko mapahiya sa harap Kaein... Isip Yuna isip......
"So anu paki ko as if I care."
"Hoy babae talagang sinasagad mo yun pasensya ko noh?"
"Akalain mo meron ka pala nun?" Binelatan ko nga..
"At talaga naman!"
"O tama na yan baka kung san mapapunta yang away nyo." Pag-awat sa amin ni Claude.
Uminom na lang ako ng tubig para ikalma ang sarili ko.
"Hoy babae hindi ka talaga oorder bukod sa soup?" Ang kulit rin nito ah. Para kanina lang magkaaway kami.
"Teka nga puro ka hoy at babae... May pangalan ako."
"Eh sa gusto ko yun ang itawag ko eh. Isa pa hindi mo rin naman ako tinatawag sa pangalan ko ah."
"Pag tinawag ba kita sa pangalan mo tatawagin mo ba ako sa pangalan ko?"
"Pag-iisipan ko." Binigyan nya ako ng maliit at nakaklokong ngiti saka sya uminom ng wine nya.
"KAEIN." Bulong kong sabi.
Nakita ko yun gulat sa mukha nya at yun titig nya nag-iba. Parang masaya yun mga mata nya na tinawag ko sya sa pangalan nya.
"Oh ano happy ka na?" bangit ko s kanya.
Binigyan nya ulit ako ng maliit pero genuine na ngiti saka tumawag siya ng waiter at bumulong.
Pagkarating ng waiter nagulat ako ng hindi yun inorder kong soup ang inihain nya.
"Ah excuse me po pero hindi po ako umorder nito."
"Ah yes ma'am that is for you. Si Master Kaein po ang umorder nyan for you. May dessert rin po sya na inorder. Ihahain ko po mamaya."
Lahat kami sa table ay nagulat maliban lang sa kanya na nagsisimula na kumain ng dinner nya.
Alangan tumanggi pa ako eh grasya na ang lumalapit kaya kinain ko na lang.