Chapter 20
"Gave it already." ani PeeWee pagsilip niya sa kwarto ko.
"Thanks, PeeWee." sabi ko saka na nagtuon uli ng pansin sa tv.
"Kuya, why didn't you go to the orphanage today?" tanong niya. Pumasok siya sa kwarto ko at umupo sa tabi ko.
"I asked for a new schedule." sagot ko.
"Why?" tanong nanaman niya.
"PeeWee, I have other things to do." sabi ko trying to dismiss the subject.
"Are you and Ate Julie in a fight? I mean, you've been ignoring each other for a week already. Tapos kanina, instead na ikaw magbigay sa kanya personally nung band-aids and food, ako pa inutusan mo."
"Halika nga dito." sabi ko at saka ko siya pinalapit lalo sa akin. Inakbayan ko siya and we both stared at nothing.
"Bakit kuya?"
"Friends fight PeeWee. Pero your Ate Julie and I are not in a fight. Uhm... Ano ba? Ano..."
"You're avoiding each other." sabi niya. "You like her. Diba? You liked her since then?"
"I don't know..."
"You're in love with her kuya. I can see it in your eyes."
"Paano mo naman nasabi? Di ka pa naiinlove." sabi ko naman.
"Kuya, your eyes are your worst enemies. Alam mo ba yun? I know how you look when you're happy and when you're not. I know how you look like when you're in love kasi kay Ate Julie mo lang naman pinapakita yung ganun emotions mo eh. Yung nagssparkle yung eyes mo as if they are diamonds."
Natawa ako saka ko ginulo ang buhok niya and kissed her temple.
"Alam mo, kakabasa mo ng mga librong binibigay ni Julie, kaya ka nahahawa sa kanya. You've become a hopeless romantic." sambit ko. "Sige na. Go back to your room or something. Istorbo ka matutulog ako eh."
"You've been sleeping the whole day. Signs ng brokenhearted yan kuya. Hahaha." halakhak niya.
"Get out of my room, PeeWee. I'm going to sleep again." sabi ko.
"Haha. Whatever." aniya saka na lumabas ng kwarto ko.
As usual, hindi na ako maagang nagising kinabukasan. Wala rin ako sa sarili nang maghanda para sa school.
"You look like a zombie." puna ni PeeWee sa akin.
Tumingin ako sa kanila ni mom at parehas lang silang nakatitig sa akin.
"Is there something wrong anak?" mom asked. Umiling naman ako and continued with my breakfast.
"Bye, ma." paalam ko pagkatapos.
"You're late kay Julie. Baka naiinip na yun." sabi niya.
"Uhm... Ano kasi..."
"They're not in good terms now, mommy. They haven't talked for a week kaya yun. Di na sila sabay pumapasok ng school."
"Talaga?!" gulat na tanong ni mom. "Why is that?"
"Long story, ma. I'll go ahead." sabi ko saka na nagmadaling umalis.
Pagdating sa school ay agad akong sinalubong nina Axel.
"Brad! Alam mo na ba?" tanong ni Jack.
"Ang alin?"
"Na nanliligaw na si Miguel kay Julie. Alam mo na ba yun? Ha? Ha? Ha?" si Kevin.
"Ah. Oo alam ko na yun." sagot ko.
"Kailan pa?!" gulat na tanong nilang lahat.
"Nung before ng game pa." sagot ko at nagkibit-balikat pa.
"Hindi ka man lang affected?!" sigaw nila.
"Mas affected ako sa sigaw niyo. Kailangan ba talagang sumigaw?" iritang sabi ko. "Natural apektado ako. Kahit naman di ko sabihin, halata naman eh."
"Kaya ba nasuntok mo yung ulupong na yun nung party ha?" tanong ni Axel.
"Hindi lang dahil dun. I saw how his hands are all over her. Mga dude, nung wala pa si Miguel sa buhay namin ni Julie, nakita niyo ba kong hinawakan si Julie ng ganun? Na parang hinuhubaran?" tanong ko. Umiling naman sila.
"Eh paano ka naman gaganun sa kanya eh diba nga magkaibigan lang kayo dati? I mean, friends pa rin naman pala kayo ngayon. You just somehow crossed the line first." sambit ni Jack.
"But still. I respected her."
"Yeah. Andun na tayo. Eh mukha namang ayos lang sa kanya na ginawa ni Miguel yun eh. Actually nung party diba after mo suntukin si Miguel, lumabas kayo ni Julie. Pagbalik ni Julie si Miguel agad inasikaso niya. Ewan ko ba. Tinamaan ata yung kaibigan natin eh." sabi naman ni Kevin.
"Hayaan na natin. I told her that I'll stay away from her. Ayoko namang isipin nanaman niya na ang selfish ko. Kaya sige. Ako na magpapaubaya."
"Kahit ikaw ang nauna sa kanya?" tanong ni Axel.
"Kapag mahal mo ang tao, ipapaubaya mo siya kung alam mong hindi na siya masaya sayo. Isa pa, wala namang kami eh. Merong ako, merong siya. Pero walang kami." sagot ko.
Dahil tapos na nga ang event sa school ay tapos na rin ang training para sa aming mga graduating. Kaya maaga ang uwian namin nina Axel, Jack at Kevin ay naisipan naming magpunta sa bagong restaurant malapit sa school. Yung Snackers.
"Mukhang masarap chibog dito. Ang daming tao lagi kapag lunch eh." sabi ni Jack habang papasok kami.
"Onga pala, sasabay sa atin si Cielo ayos lang?" tanong ni Kevin habang nakasilip sa phone niya. "Sabay kasi kaming uuwi eh."
"Sige ayos lang." sagot ko.
Pagkaupo namin ay agad kaming nilapitan ng isang babae. Maikli ang buhok niya at kulay violet. Tapos may hikaw siya sa kilay at may tattoo sa may forearm niya. Medyo maliit siya at nakasuot ng salamin na malaki.
"Hi! I'm Batch. And welcome to Snackers." bati niya. "Bagong customers lang kayo diba?" tanong niya. Tumango naman kaming apat sa kanya. "May hinihintay pa ba kayo?"
"Uhm... Yeah meron pa." sagot ni Kevin.
"Okay. Tawagin niyo ko kapag kumpleto na kayo." aniya.
"Anmeron?" pagtataka ni Jack nang makaalis si Batch sa table namin. Kibit-balikat lang naman kaming tatlo saka na lang binasa ang menu nila.
"Hahahaha! Oo tapos kanina itong si Julie tinatanong ko kung galing ba sa EK." narinig namin ang isang boses ng bakla nang magbukas ang pinto sa Snackers.
Nag-angat kaming apat ng tingin at nakitang papasok ng resto sina Douglas, Mia, Julie, Miguel at ang iba pang kaibigan nila.
"EK? Bakit naman?" pagtataka nung isa.
"Eh tamo yung daliri niya. May band-aid ng EK. Hahahahahaha." hagalpak ni Douglas.
"Tss. Baliw ka talaga." saway naman ni Julie. Pinanuod namin sila hanggang sa makaupo na sila sa gitnang table ng resto. Agad na lumapit si Batch sa kanila at nakipag-apir pa kay Miguel.
"Mukhang madalas sila dito no? Kilala na nila yung waitress eh." sabi naman ni Axel.
"Siguro." sagot ko habang nakatingin pa rin kami sa kanila. Bigla namang napalingon sa amin si Jarid at saka siya kumaway.
"Uy! Andito yung mga pogi oh!" sabi niya sa amin. Tumango lang naman kaming apat sa kanila samantalang napalingon naman agad silang lahat sa amin.
"Ay! Hi, babe!" bati sa akin ni Douglas at kumaway din. Sinaluduhan ko lang naman siya saka na nag-iwas ng tingin lalo na nang makita kong napatingin sa akin si Julie.
"Kanina pa kayo?" tanong ng hinihingal na si Cielo. Nag-angat ako ng tingin sa kanya at ngumiti.
"No. Halos kakadating lang namin. Dito ka." sabi ko sabay usog at pinausog rin si Axel para makaupo si Cielo.
"Ah. Sorry I was late ha? Kasi si Arch. Samonte eh. Late nagdismiss." sabi niya.
"It's okay, Cielo." nakangiting sabi naman ni Jack.
Napalingon si Cielo sa buong resto at nang makita sina Miguel ay agad siyang nag-iwas ng tingin.
"Nakatingin si Julie." bulong niya sa akin.
"Yeah I know. Hayaan mo na. Order na tayo." sabi ko saka na tinawag si Batch.
"Hi! So? Ready na kayong umorder?" tanong niya.
"Yeah. Uhm. Ano inyo guys?" sabi ni Axel.
"Bacon Burger sa akin." sabi ni Jack.
"Ako yung Triple cheese with bacon." sabi naman ni Kevin.
"Bacon with mushroom and cheese akin." sabi ko. "Cielo ikaw?"
"Hm. Yung Philly cheesesteak." sagot niya.
"Okay. So isang bacon burger, isang triple cheese with bacon, isang bacon with mushroom and cheese tsaka Philly cheesesteak. Tapos yung akin naman, bacon with shoestring burger. Then 2 buckets of buffalo wings and also, 5 bottomless pink lemonade." sabi ni Axel.
"Okay." ani Batch habang pumipindot sa tab niya. "Is that all?"
"Yeah." sagot ko. Tumango rin sila at saka na umalis si Batch sa table namin.
"Kung nakakatunaw lang ang tingin, baka kanina ka pa nagevaporate." bulong ni Cielo maya-maya.
"Bakit?" pagtataka ko.
"Julie hasn't taken her eyes off of you. And medyo nahihiya na ako dahil magkatabi tayo."
"Hayaan mo siya." sagot ko. Tumingin sa akin si Cielo at nagtaas ng isang kilay. "I think we're not friends anymore." kibit-balikat ko.
"Talaga? Why? Was it because of what happened last Saturday? Oo nga pala. How was your hand? Hindi na kita nasundan because I want to give you guys privacy."
"You could say that. Pero before pa naman nun di na niya ko kinakausap and I don't know why. Okay naman yung kamay ko. Medyo nagkaron ng bruise but I'm physically fine." sabi ko.
Nagkwentuhan pa kami ni Cielo hanggang sa dumating ang order namin. Masarap ang pagkain sa Snackers. Lalo na yung Buffalo Wings nila.
"Elmo, try mo to. Masarap." sabi ni Cielo. Nagulat ako dahil sinusubukan niya akong subuan.
"Ha?"
"Dali try mo." sabi niya. Ngumiti ako saka kumagat sa cheesesteak niya. "Sarap diba?"
"Onga no! Haha. Ito try mo." sabi ko saka ako naman ang nagsubo sa kanya ng burger. Nagthumbs up siya sa akin saka ngumiti. Pinunasan ko naman ng tissue ang gilid ng labi niya dahil sa cheese mula sa burger.
"Langgam! Puro langgam dito!" asar sa amin ng tatlo.
"Hahaha. Mga sira." halakhak ko. Napatingin ako sa table nila Julie at nakitang nakakunot ang noo niya sa akin. Hindi ko naman siya pinansin at nagpatuloy na lang kami sa pagkain.
"Ayos lang ba yung ginawa ko?" tanong bigla ni Cielo.
"Haha. Oo. Nagulat ako sayo eh."
"Sorry. Eh kasi di na niya inalis yung tingin niya dito. Natatakot na nga ako sa kanya eh. Baka awayin niya ko." sambit niya.
"Ako bahala sayo. Basta thank you Cielo ha?"
"Para saan?" pagtataka niya.
"For helping me sa situation namin ni Julie."
"Sus wala yun. Friends na tayo eh. Diba?"
Tumango ako saka ngumiti sa kanya.
"Friends."