Chapter 11
"You and Elmo..." ani Miggy nang makasakay na kami sa sasakyan niya.
"We're bestfriends. Since baby kami ni Moe, magkasama na kami lagi. Bestfriends kasi si mama and his mom. Kaya yun." sagot ko. "Bakit?"
"Wala lang. You really kiss him?"
"Yeah. It's part of our handshake. Since 10 kami may secret handshake na kami ni Elmo."
"Ah. Okay." sabi niya.
"Bakit?" pagtataka ko.
"Wala lang. Nakakaselos." tumawa siya at umiling. "Hey wag mong pansinin yung sinabi ko ha?"
"Uhm..." tumingin na lang ako sa labas ng bintana and watched the other cars pass-by.
"I like you, Julie." sabi niya makalipas ang ilang saglit. Napalingon ako sa kanya and he looked at me. "Since highschool crush na crush na kita. I think I'm even in love with you."
"Wh--"
"Siguro nagtataka ka kung bakit. Pero kasi ang hirap iexplain eh. I don't know if it's because you're different from the other girls or talagang nakakabighani ka lang talaga." he said. "It's okay if you don't feel the same way. I mean, alam kong may iba kang priorities and maybe may iba kang gusto or tipong guy. But I just want us to stay friends kahit pa umamin na ako sayong may gusto ako sayo." dagdag niya.
"Y-yeah. Of course we'll stay friends. Pero nakakapagtaka lang. I mean. Look at me. I'm boyish, I'm a low-maintenance girl."
"That's what guys want Julie. We like it better if girls don't wear too much make-up. Mas gusto namin yung nakakasakay sa mga trip namin." sabi niya.
Tumango na lang ako at tumingin uli sa labas. Miggy's nice. But I just don't feel the same way. Buti na lang he's open-minded.
"Dito na tayo." sabi niya pagkapark sa labas ng t-shirt printing shop. Bumaba na kami and entered the store.
"Uy, Miguel!" bati ng isang lalaki. Tumingin siya sa akin at saka napangiti at nagbalik ng tingin kay Miggy. "Girlfriend mo?"
"Haha. Baliw hindi. Kaibigan ko si Julie." sabi ni Miggy.
"Hello po." bati ko.
"Hi. Mico, Miguel's brother." aniya.
"Ah. May kapatid pala si Miggy."
"Haha. Yes. At ako ang pinakagwapo." kumindat sa akin si Kuya Mico at natawa naman kaming dalawa ni Miggy.
"Don't mind him." ani Miggy. "Kuya, yung shirts namin?" tanong niya sa kapatid.
"Badge's putting them in the boxes already. Chill bro." sagot ni Kuya Mico. "Julie, sure ka bang kaibigan mo tong kapatid ko? Hahaha."
"Kuya!" ani Miggy.
"Haha. Siguro po." kibit-balikat na sabi ko.
"You're embarrassing me." ani Miggy.
"Dude, that's what brothers do. Anyway. Badge's going to bring the shirts in your car.
"Yeah thanks. We'll go ahead before you embarrass me further." paalam ni Miggy sa kapatid niya.
"Haha. Alright. Ingat kayo."
"Thank you po for the shirts." sabi ko kay Kuya Mico.
"You're welcome." ngumiti siya saka na kami umalis ng shop.
"Is that your kuya's business?" tanong ko.
"One of his businesses. It's actually just part of his thesis nung college. Eh ayun. Nagboom kaya he kept it. Pero he's really into food kaya yung main business niya is the Pop Café and Snackers."
"Sa kanya yung Pop Café?!" gulat na sabi ko. "Pero sabi mo artist yung owner?"
"Yeah. Kuya's wife, Ate Vern, is an artist. It's actually her dream and kuya being this ever-loving husband kay ate, ayun. Gift niya nung wedding nila yang café."
"Wow. Ang cool naman." sabi ko.
Pagdating namin sa school ay nagrerehearse pa rin ang mga contestants para bukas. Nasa isang sulok naman ng stage ang Hoof members at nagppractice ng dance number nila para sa opening at sa intermission number bukas sa pageant.
"Oh. Ayan na pala sila eh. Bakit ang tagal niyo?" tanong ni Clark nang mapansin kami.
"Dumaan pa kami sa bahay eh." sagot ko.
"Weh. Baka naman nagdate chuchu pa kayo niyan ha?" asar naman ni Camille.
"Sureness na yan. Portugality ever ng dalawang to. Kaloka!" sabi naman ni Douglas.
"The hell. Can you guys just get back to rehearsing them?" sabi ko.
"Charotera kabogera, Julieta!" ani Douglas. "Okay people! Gorachingcing na ulit. Mga 'to talaga." sabi niya sa contestants.
Hinatid ako ni Miggy sa bahay after namin sa school. Mga 8pm na ko nakauwi dahil sa paulit-ulit na pagrerehearse namin sa mga kasama sa pageant and also, we had a technical rehearsal for the whole program.
Muli kong naabutang nasa bahay si Elmo pagdating ko. He's sitting by the steps on the porch at nakatanaw sa labas.
"What are you doing here?" tanong ko nang makalapit sa kanya.
"Musta date niyo?" he asked.
"Hindi kami nagdate bru. We were in school." sagot ko naman. "Ikaw? What happened when we left?"
"Ayun. Awkward moments with Cielo. She's not even talking to me! And ewan ko ba. Basta! Di niya ko kinakausap at nauna siyang umuwi kay Kevin."
"Really?" naisip ko tuloy na baka nabv si Cielo dahil magkasama kami ni Miggy. Pero kasi si Elmo ang dapat na magustuhan niya eh. Bakit ko ba kasi sinama si Miggy?! "Sorry bru. If I wasn't able to help you kanina. Busy lang para sa school."
"It's okay. I understand. Pero sana next time wag mo na isama yung Miguel na yun ha? Naaalibadbaran ako sa kanya eh." aniya.
"What did he ever do to you?" pagtataka ko.
"Wala. Naiirita lang ako whenever he's around. Not really sure why." kunot-noong sabi niya. "Oo nga pala, pasok na tayo sa loob. Si Kuya Fort and Ate Steffie kanina pa naghihintay."
"They're here?!" tanong ko. Tumango siya saka na binuksan ang pinto.
"Hey Juliebaby!" bati sa akin ni Ate Steffie.
"Ate Steffie!" bulalas ko and hugged her. "I missed you ate."
"Missed you too baby."
"Hay. My fiancé and my sister being clingy again." sabi ni Kuya Fort. "Elmo bro, I missed you man!" aniya pa sabay yakap kay Elmo.
"I missed you more Kuya Fort." sabi naman ni Elmo at akmang hahalikan niya pa sa pisngi si kuya nang parehas ko silang suntukin.
"Ooow!" sabay na angal nila.
"Bromance." irap ko. Tumawa kaming apat saka na kami naupo sa couch. "So? Bakit umuwi kayo dito?" tanong ko kanila Kuya Fort at Ate Steffie.
"Well, bukas kasi we will be going to the designer para sa gown ng ate mo and she wants you to come with her para daw parehas kayo ng designer ng gown." sabi ni kuya.
"Gown?" laglag-pangang sabi ko. "I-I don't wear skirts."
"Baby, it's just for our wedding. Sige na please? You're my maid-of-honor." pakiusap ni Ate Steffie sa akin.
Naaaninag ko naman ang pasimpleng pagpigili ni Elmo sa pagtawa. Kumag talaga to. Bwiset!
"Sige na Jules. You're the maid-of-honor and Elmo's my bestman." sabi ni kuya.
"Ako? Eh akala ko ba kuya si Kuya Bryan yung bestman mo. He's your bestfriend diba?"
"Eh kasal na yun eh. Bawal na. So ikaw ang second option since kapatid ko naman ang maid-of-honor." sagot ni Kuya Fort.
"Yeah. Wala naman akong kapatid and my friends are also married. Kayong dalawa na talaga ang best choice namin for the wedding. Kaya please, Juliebaby? Do this for ate na lang." makaawa ni Ate Steffie.
Matagal ko siyang tinitigan at saka ako tumingin kay Kuya Fort na nakangiti at tumatango. Lumingon rin ako kay Elmo na kahit alam kong nagpipilit siyang magseryoso ay halatang nagpipigil siya ng tawa niya. Baliw!
"Alright. Para sa inyo, I'll wear a dress."
"Yehey!" niyakap ako ni Ate Steffie and even kissed my cheek. "Thank you so much, baby."
"You're welcome ate. It's the least I can do." sagot ko.
"So bukas we'll be meeting the designer." aniya.
"Okay." sabi ko. "Kasama si kuya?"
"Of course. Elmo, sumama ka na. The designer will be doing our coats too."
"Sige po, kuya."