Chapter 13: Blinding Truth
WENSH'S POV -
Weekend na naman. Meaning, photoshoot day. But unlike nung first photoshoot namin last week, medyo late na ang start namin ngayon. Pagod pa daw kasi si Boss Almira. Gusto ng extended sleep. Mabuti na rin yun kasi masasabayan ko si Mika na magbreakfast. First time in forever.
WENSH: Morning, Yeye.
MIKA: Morning, 'te Wenshy. Hindi ka yata nagmamadali ngayon. May time ka na para magluto ng breakfast.
WENSH: Well, araw-araw may himalang nangyayari. (chuckles)
MIKA: I agree. May himala nga! Kailan pa nagkaron ng hash brown sa ref?
WENSH: A week ago? Di ba ikaw bumili nun?
MIKA: Ako? Hindi ko na matandaan. Baka si Jeron. Minsan bigla na lang nagsusupply yun ng food.
WENSH: Sabihin mo araw-arawin para makatipid tayo.
MIKA: Mahiya ka naman sa used to be bro-in-law mo.
WENSH: Used to be bro-in-law ka dyan. Ibuhos ko 'tong mainit na mantika sayo.
MIKA: Totoo naman. Muntik na tayo maging sisters-in-law.
WENSH: Hayan ka na naman sa throwback mo, agang-aga. Kumain ka na nga!
MIKA: (nagsimulang kumain) May date ka na sa wedding ng KevLor?
WENSH: Yup. Si Rodney Brondial. Remember him?
MIKA: Rodney ... Rodney ... AH! Yung maputi na medyo parang kamukhain ni Matt Evans? Yung nakita natin dati sa mall?
WENSH: Oo. Soon-to-be boss ko na sya, actually.
MIKA: Di ba may gusto yun sayo dati?
WENSH: Hanggang ngayon daw eh. But we're good friends naman kahit basted na agad.
MIKA: Basted agad? Nanligaw? Bakit di ko ramdam?
WENSH: Kailangan ramdam mo? Ikaw ba liligawan?
MIKA: I mean, walang hatid-sundo moves or flowers or chocolates. Something like that.
WENSH: Actually, hindi pa sya nagsisimulang manligaw, binasted ko na.
MIKA: Ang harsh! Deadpan-zoned.
WENSH: (shrugs) Mas mabuti na yun kaysa mabigyan ko ng false hopes yung tao.
MIKA: Pero bakit sya pa din yung plus one mo sa wedding?
WENSH: No choice. Wala din syang ka-date sa wedding so we decided na kami na lang.
MIKA: How about yung isa mong friend? What's his name again? Yung Fil-Canadian. (napaisip)
WENSH: Si Bryan?
MIKA: (napahampas sa lamesa) Yun! Di ba close kayo nun? Why not him?
WENSH: He's my first and only choice pero hindi sya pwede dahil babalik sya sa Canada that week. Magpopropose sa girlfriend nya.
MIKA: Oh. Akala ko pa naman single. (sigh)
WENSH: You sound so disappointed. Why?
MIKA: Wala lang. Nababagayan lang ako sa inyo.
WENSH: Kaloka ka. Friends lang kami nun kahit na parang more than friends. Ganun lang talaga kami.
MIKA: Touchy?
WENSH: Kinda. (shrugs) Normal lang kasi yun sa Canada. Wala namang malisya.
MIKA: Sabagay. (shrugs) Anyway, Ate Mel texted me. Sabihin ko daw sayo na pumunta ka sa condo nya later tonight. Girls' night nyo daw.
WENSH: (nag-cringe) Kasama ko lahat mga buntis.
MIKA: Okay lang yan. Nandun din naman si Ate Loren. Hindi ka mag-iisa.
WENSH: Hay salamat.
Pagkatapos namin magbreakfast ni Mika, nanood muna ng tv nang konting oras bago ko inayos ang gamit ko. Then naligo, nagbihis at umalis na ko ng bahay. Simple lang suot ko ngayon - printed leggings, red V-neck and sleeveless white hoodie, Roshe at konting accessories lang - yet I feel overdressed.
While driving, I grabbed a random CD sa dashboard drawer and played it sa music player. Kahit ano na lang yung makuha ko kasi baka mamaya mabaling lang ako ng tingin, mabangga na naman ako. Mahirap na.
I pressed the 'shuffle' button on the radio.
Making my way downtown
Walking fast
Faces pass
And I'm home bound
Kinuha ko yung CD case sa passenger seat para tignan kung ano yung nakuha kong album. Hindi ko kasi matandaan na bumili ako ng album ni Vanessa Carlton.
Oh. Yung 17 playlist pala.
Staring blankly ahead
Just making my way
Making a way
Through the crowd
And I need you
And I miss you
And now I wonder....
WENSH: (sumabay) If I could fall into the sky, do you think time would pass me by 'cause you know I'd walk a thousand miles I could just see you ... tonight ...
...
[Flashback from: Serendipity - Unanswered]
WENSH: Kanina pa to paulit-ulit. Buti hindi napapagod ang audio player.
JERIC: Ilagay mo sa FM kung gusto mo.
WENSH: Nope. Okay lang naman. I like the playlist.
JERIC: Good.
WENSH: At ang ganda ng kanta. :>
Making my way downtown
Walking fast
Faces pass
And I'm home bound
Staring blankly ahead
Just making my way
Making a way
Through the crowd
And I need you
And I miss you
And now I wonder....
WENSH: (sumabay) If I could fall into the sky, do you think time would pass me by 'cause you know I'd walk a thousand miles I could just see you ... tonight ...
JERIC: Panget ng boses mo.
WENSH: Che! Parang ang ganda ng boses mo.
JERIC: Maganda naman talaga!
WENSH: Sinong niloko mo?
JERIC: Ayaw mong maniwala?
WENSH: Wag kang kakanta!
Pero pinilit pa rin ni Jeric na sumabay sa kanta.
...
Malapit lang yung napiling location ni Almira for the photoshoot kaya hindi naman ako natraffic o natagalan sa byahe. Pagdating ko, si Almira agad ang una kong nakita at mahimbing itong natutulog habang nakasandal sa pader. Napapayuko na at medyo humihilik na. Kinuha ko ang camera at in-on ang flash then I took a picture of her na ikinagulat at ikinagising nya naman agad.
ALMIRA: Aish naman! Wensh ... (grumpy face)
WENSH: I thought nag-extend ka na ng pagtulog kanina. Parang mag-eextend ka pa ulit ngayon.
ALMIRA: Antok na antok pa kasi talaga ako. 6:30am na ko nakatulog because I have to chech, re-check and approve the designs tapos may permits pang kailangan ipasa at kung anu-ano pa. Ugh. Ang laki na nga ng eyebugs ko oh!
WENSH: Okay, sorry. Matulog ka muna ulit. Kami na ng assistant mo ang bahala dito.
ALMIRA: Thanks.
Nag-set up na ko while waiting for the models and make-up artists to arrive. Nandito na din yung mga pinadala ni Ate Tin na nagtatrabaho sa studio. Yung assistant naman ni Almira ang nag-ayos ng mga damit na gagamitin.
Habang nag-aayos, may tumulak sakin kaya muntik ko ng mabitawan yung lighting equipment at mapasubsob. Nakng! Sino ba -
RUE: Oh my God! I'm sorry. (inalalayan si Wensh) Hi, Wensh.
WENSH: Ah ... hi. Si ... si Almira nasa loob ng kwarto. Natutulog.
RUE: Hindi ko naman sya hinahanap eh. (laughs)
WENSH: Just saying. (shrugs)
RUE: Uy, sorry ha. Di kasi ako nakatingin. Sorry.
JERIC: Natutulog si Almira?
WENSH: Kasasabi ko lang, di ba? (glares at Jeric)
JERIC: Okay, chill. Umagang kay sungit mo naman.
WENSH: You're blocking the light kasi.
JERIC: (nagmove nang konti) Sorry.
RUE: Magsstart na ba tayo?
WENSH: Oo. Wag na natin hintayin gumising si Almira. Kailangan daw nya ng pahinga.
RUE: I'll just go change. (umalis)
JERIC: Dito lang ako sa tabi.
WENSH: Dapat lang. Hindi ka naman model eh.
JERIC: Gusto mo kong magmodel?
WENSH: Sure. It would be funny to see you wearing a dress. (smirks) Tapos rumampa ka ha. Don't worry. I'll make some good shots.
He scoffed then umalis at mag-isang umupo sa isang tabi.
.
.
.
.
.
JERIC'S POV -
12 times na akong nagdoorbell pero hanggang ngayon wala pa rin nagbubukas ng gate. Almost 15 minutes na din akong naghihintay dito. Tinatawagan ko sya pero hindi sumasagot. Naisip ko na baka nakaalis na sya pero hindi naman pwede yun kasi sya mismo ang nagsabi na ihatid ko sya sa photoshoot.
*ding dong* *ding dong*
Finally, narinig ko na nagbukas yung front door.
RUE: Hey. (kissed Jeric's cheek) I'm sorry. I've seen your missed calls. I was in the shower.
JERIC: Ah. Kaya naman pala.
RUE: Kaya naman pala what?
JERIC: Kanina pa kasi ako nagdodoorbell, wala man lang nagbubukas. Akala ko ba may kasama ka?
RUE: Nasa market.
JERIC: Oh. So ... you ready to go?
RUE: Yes. Let me just get my things.
Patakbo syang bumalik sa loob ng bahay para kunin yung gamit nya. I don't know how she did that while wearing heels.
Pagkarating namin sa location, busy kami sa pagkukwentuhan at pagtatawanan. Pareho kaming hindi tumitingin sa dinadaanan kaya naman nabangga nya si Wensh na busy sa paghahanda ng mga equipment.
RUE: Oh my God! I'm sorry. (inalalayan si Wensh) Hi, Wensh.
WENSH: Ah ... hi. Si ... si Almira nasa loob ng kwarto. Natutulog.
Halata sa mukha nya ang pagkainis. Problema nito? Nasagi lang naman.
RUE: Hindi ko naman sya hinahanap eh. (laughs)
WENSH: Just saying. (shrugs)
RUE: Uy, sorry ha. Di kasi ako nakatingin. Sorry.
JERIC: Natutulog si Almira?
WENSH: Kasasabi ko lang, di ba? (glares at Jeric)
JERIC: Okay, chill. Umagang kay sungit mo naman.
WENSH: You're blocking the light kasi.
JERIC: (nagmove nang konti) Sorry.
RUE: Magsstart na ba tayo?
WENSH: Oo. Wag na natin hintayin gumising si Almira. Kailangan daw nya ng pahinga.
RUE: I'll just go change. (umalis)
JERIC: Dito lang ako sa tabi.
WENSH: Dapat lang. Hindi ka naman model eh.
JERIC: Gusto mo kong magmodel?
WENSH: Sure. It would be funny to see you wearing a dress. (smirks) Tapos rumampa ka ha. Don't worry. I'll make some good shots.
Nakalimutan kong pambabae nga pala itong clothing line ni Almira. Bwisit. Ako pa tuloy ang napahiya. >///<
The photoshoot started with Almira still sleeping sa spare room. Pinanood ko lang sila the whole time.
.
.
.
.
.
FF >> Lunch break
ALMIRA: Break muna tayo, guys. Have your lunch.
Sa tingin ko, gumising lang itong si Almira para utusan akong bumili ng lunch nila at ideclare na lunch break na nga. Ang dami kasing pinabili sakin na pagkain tapos hindi man lang tumulong sa photoshoot. Nakaupo lang sa isang tabi at bangag pa yata. She looked horrible though. Halata na hindi nga sya nakatulog kagabi. Kung isa sya sa mga model, for sure, kahit Photoshop, walang magagawa.
Tumabi ako sa kanya.
JERIC: Hoy Almirang panget!
ALMIRA: (while yawning) Shut up, Ahia. Wala ako sa mood.
JERIC: Parang sinabugan ng bomba yang mukha mo. Mag-ayos ka nga. Hindi ka na nahiya. Ang gaganda ng models mo oh.
ALMIRA: So? Hayaan mo sila. Hindi naman ako model.
JERIC: Baka matakot sila sa hitsura mo. Subukan mo din magsuklay pagkagising.
Sinamaan lang ako ng tingin ni Almira. She's really not in a good mood today, obviously. Nagwalk-out na.
RUE: Do you want to eat?
JERIC: Hindi na. Kumain na ko while waiting for the takeouts kanina.
RUE: Ah. Okay. I'll just eat here then.
Rue sat beside me while she's eating. I just observed her secretly. I was so caught up on watching Rue nang biglang tuwang-tuwang sumigaw si Almira.
ALMIRA: Ms. Photographer! Come here. May special delivery ka.
Mabilis na naglakad si Wensh papalapit kay Almira na nasa may pinto at kausap. Pinapasok nya yung kausap nya ... at parang gusto ko na syang itulak pabalik sa labas. >.<
Paano na naman nakarating dito si Brondial?! >.<
Pinakilala ni Wensh si Almira kay Rodney then vice versa. Almira teased them tapos pumunta sa opposite side of the room para kumain ng lunch na dala ni Rodney.
RUE: Who's that?
JERIC: Rodney Brondial.
RUE: Is he Wensh's boyfriend?
JERIC: (shrugs)
RUE: They look cute together.
JERIC: Sus. Cute ba yan? Parehas na mukhang binuhusan ng gluta.
RUE: (laughs) You're so mean.
JERIC: Just saying.
RUE: You can't be mean to people just because they have fairer skin. (chuckles)
JERIC: Again, just saying.
RUE: No. Seriously. Look at them. They're so sweet.
JERIC: Yeah, right. (rolls eyes)
Tumingin ulit ako sa kanilang dalawa. Busy si Wensh sa pagkain habang si Rodney naman, nakatingin dito at mapang-asar yung tingin nya. Then he leaned in and whispered something to Wensh habang nakatingin pa rin sakin nang hindi maganda. Sarap basagin ang mukha nito, pramis! Isa pang tingin nito sakin, gagawin kong flying saucer yung plato na pinagkainan ni Rue. >.<
RUE: (inabot ang isang baso ng juice kay Jeric)
JERIC: Hindi ako nauuhaw.
RUE: I think you need it.
.
.
.
.
.
WENSH'S POV -
ALMIRA: Ms. Photographer! Come here. May special delivery ka.
I looked around the room kung sino yung photographer na tinutukoy ni Almira ... then I remembered ako nga lang pala yung photographer dito. Mabilis naman akong lumapit sa kanya.
WENSH: Anong delivery?
RODNEY: Hi, Wensh. (grins)
WENSH: Anong ginagawa mo dito?
ALMIRA: Ang ganda naman ng reply mo, girl. -______-
WENSH: Edi come in na lang.
RODNEY: (pumasok) I brought you lunch.
WENSH: Rodneeeeeeeey. -_______-"
RODNEY: (lumapit kay Wensh at bumulong) Kasama 'to dun sa pagtulong ko sayo.
WENSH: (rolls eyes) Bahala ka nga. (pushed Rodney away) Almira, this is Rodney -
ALMIRA: Yeah, I know him. Di ba you play for Ginebra?
RODNEY: Yeah. Nice to meet you. (smiles) Makikipagshake hands sana ko pero madami pa akong buhat eh.
ALMIRA: It's okay.
WENSH: Sige, Almira. Mag-uusap pa kami nitong lalaking 'to. (sinamaan ng tingin si Rodney)
ALMIRA: 'kay. Enjoy your lunch. ;)
I practically pulled him papunta sa corner kung saan walang masyadong tao.
WENSH: Anong ginagawa mo dito? (sabay hampas sa braso ni Rodney)
RODNEY: Aray! Ang bait mo talaga. Ikaw na nga ang dinadalhan ng lunch.
WENSH: May pagkain kami dito.
RODNEY: Uhm ... I missed you?
WENSH: (pinitik sa ilong si Rodney)
RODNEY: Ugh! Sakit nun! >///<
WENSH: Bakit ka nga kasi nandito?!
RODNEY: I told you I'm helping you.
WENSH: Anong klaseng tulong? Malnourished ba ko para pakainin nang pakainin?
RODNEY: (tumawa) You. Are. Clueless.
WENSH: (pinitik sa noo sa Rodney)
RODNEY: Uy tama na sa pagpitik! Masakit. (pouts)
WENSH: Pano mo nalaman na nandito ako?
RODNEY: Ask Bryan Johansen.
WENSH: Next time, don't show up without notice.
RODNEY: Yes, ma'am.
Kinuha ko sa kanya yung takeouts from the seafood restaurant na kinainan namin nung isang araw. Yung mamahaling pagkain pa talaga ang dala nya. Not that I'm complaining.
RODNEY: Girlfriend nya yun?
WENSH: Pwede na din. Exclusively dating daw eh. (shrugs)
RODNEY: Maganda. Hmm ... model?
WENSH: (nods)
RODNEY: (nilapit ang mukha kay Wensh)
WENSH: Oh anong problema mo? O_O
RODNEY: Mas maganda ka. (grins)
WENSH: Che! (nilayo ang mukha kay Rodney) Kung nandito ka para mambola, mabuti pa pumunta ka na lang sa gym at maglaro ka ng basketball mag-isa!
RODNEY: Hindi mo talaga alam kung anong ibig sabihin ko dun sa tinutulungan kita?
WENSH: Hindi. San mo ba ko tinutulungan? Wala naman akong problema at lalong wala akong kailangan sayo ngayon.
RODNEY: Wensh ... alam mo ba ... gustong-gusto ...
While he's saying that, palapit nang palapit yung mukha nya sa akin. I just looked at him, eyebrows raised. Ano bang -
WENSH: Shet. Gets ko na. (hinampas si Rodney)
Sinabunutan ko nang mahina si Rodney. Naiintindihan ko na kung ano ang ibig sabihin nyang tulong. Ugh. Kasi naman ... I saw him na nakatingin sya kay Jeric habang kunwaring may binubulong sakin. Habang si Jeric, mukhang anytime, susugod na but he quickly looked away nung napatingin ako. Noon pa man, mainit na talaga ang dugo ni Jeric kay Rodney. Partly because of basketball.
WENSH: Wag ka ngang ganyan. Kumain ka na lang! (sinubuan si Rodney)
RODNEY: (habang ngumunguya) Wowr swreet mer namarn.
WENSH: Che! Tumahimik ka dyan kung ayaw mong isaksak ko sa lalamunan mo itong tinidor.
RODNEY: Nakakatakot ka minsan, alam mo yun. Ang brutal mo.
I focused on eating instead pero naiilang pa rin ako kasi ang weird, parang nararamdaman ko yung mga tingin sa amin ni Jeric. Yung tingin na tagos sa pader sa sobrang galit. I shrugged. Ang weird. Pinilit ko na lang si Rodney na magkwento about anything para hindi ko na mapansin si Jeric from the opposite end of the room.
.
.
.
.
.
Now, we're down to the last model and we're done. Done as in done. Tapos na lahat! Wala ng photoshoot next week.
WENSH: That's it! (ngumiti)
ALMIRA: Yeeees! (hugs Wensh) Thank you so much, Wensh.
WENSH: You're welcome. Basta yung bayad ko ha. (tumawa)
ALMIRA: Of course. ;)
Nagpalit na ng damit ang models while I transferred the pictures to Almira's laptop. Yung crew ko nagligpit na din ng mga gamit namin at once they're done pinauna ko na sila para maibalik sa studio ang equipments.
It was already past 5pm nang matapos silang magligpit. Kami na lang nina Almira, Rue at Jeric ang naiwan.
WENSH: Almira, una na ko.
ALMIRA: Bye, Wensh. Thank you so much for your help.
WENSH: It's the least I can do.
RUE: Is that your car? I don't think you can use it right now.
WENSH: Ha?
RUE: Look. (points at Wensh's car)
WENSH: What the - ?! (lumapit sa sasakyan) Bakit flat yung tire?!?!
ALMIRA: Looks like flat din itong isa.
WENSH: Ugh!!! Ayos naman 'to kanina ah.
ALMIRA: Paano ka uuwi nyan?
RUE: We can give you a ride if you want.
WENSH: Ah -
RODNEY: Ako na ang bahala kay Wensh. (umakbay kay Wensh)
WENSH: Rodney? Nandito ka pa?
RODNEY: Hindi naman ako standee. Yes, I'm here.
There was brief glaring contest between Rodney and Jeric na parang ako lang yung nakapansin. I tugged Rodney's arm kaya naman napatingin sya sakin at ngumiti.
ALMIRA: May knight-in-shining-armor na pala. (smirks) Di mo na pala kailangan ang service namin.
RUE: Goodbye, Wensh. It's been nice working with you.
WENSH: (ngumiti) Bye. Thank you din.
JERIC: Mauna na kami. (hinawakan sa bewang si Rue) Let's go, Rue.
ALMIRA: I have to go na din, Wensh. Ingat kayo. (umalis)
WENSH: Pano na yung sasakyan ko?
RODNEY: Tumawag na ko sa pinakamalapit na talyer. Sila na ang bahala.
WENSH: What?! Iiwanan natin yung sasakyan ko dito?
RODNEY: I already have your key.
WENSH: HA?! (hinanap sa bag ang susi) PANO MO NAKUHA YAN?! >.<
RODNEY: Don't leave your valuables unattended.
WENSH: RODNEY!!! >///<
RODNEY: Hindi din nga pala ma-start yung sasakyan mo. I think drained na yung battery.
WENSH: Yung totoo, ikaw ang may pakana nito 'no?!
RODNEY: Your car needed a repair anyways. Ayaw mo nun, libreng pagawa na. Ipafufull tank ko pa yan, if you want.
WENSH: (while gripping Rodney's collar) Pag hindi mo ko tinantanan, pagbubuhulin ko kayo ng nanay mo! (binitawan si Rodney)
RODNEY: You'll thank me soon. (smirks)
Maya-maya pa, may dumating na taga-car maintenance and services galing sa malapit na car repair shop para dalhin ang sasakyan ko sa talyer. Nag-usap si Rodney at yung isang lalaki from the repair shop.
RODNEY: Bukas ko ibabalik yung sasakyan mo.
WENSH: Sure ka na safe yung sasakyan ko dun?
RODNEY: Oo naman. Friend ko yung may-ari nyan so pag may nawala, malalagutan sya ng hininga sakin.
WENSH: Sinabi mo bang wag nilang pakikialaman yung drawer sa dashboard?
RODNEY: Oo. May iba ka pa bang valuables dun?
WENSH: Wala na.
RODNEY: So ... ihahatid na kita? ^^
WENSH: Oo, pero hindi sa bahay. Sa condo ni Melissa.
RODNEY: Dun ka nakatira?
WENSH: Nope. Girls' night tonight.
RODNEY: Tsk tsk. Sayang naman.
WENSH: (rolls eyes) For sure naman kahit hindi ko sabihin sayo kung saan ako nakatira, malalaman mo pa rin.
RODNEY: I have my ways.
.
.
.
.
.
JERIC'S POV -
Nandito ako sa parking lot at nakaupo sa unahan ng sasakyan ko habang hinihintay na lumabas sina Rue. Hindi naman nagtagal, sabay-sabay na lumabas sina Wensh, Almira at Rue. Lumapit ako sa kanila.
WENSH: Almira, una na ko.
ALMIRA: Bye, Wensh. Thank you so much for your help.
WENSH: It's the least I can do.
RUE: Is that your car? I don't think you can use it right now.
WENSH: Ha?
RUE: Look. (points at Wensh's car)
WENSH: What the - ?! (lumapit sa sasakyan) Bakit flat yung tire?!?!
ALMIRA: Looks like flat din itong isa.
WENSH: Ugh!!! Ayos naman 'to kanina ah.
ALMIRA: Paano ka uuwi nyan?
RUE: We can give you a ride if you want.
Rue looked at me briefly as if asking for me to agree. I just nodded.
WENSH: Ah -
RODNEY: Ako na ang bahala kay Wensh. (umakbay kay Wensh)
Akala ko ba pinauwi na 'to ni Wensh? Bakit nandito pa ang asungot na 'to?!?!
WENSH: Rodney? Nandito ka pa?
RODNEY: Hindi naman ako standee. Yes, I'm here.
Hindi ko alam kung trip ako nito o talagang mapang-asar lang. Sinamaan ko sya ng tingin at gumanti din sya pero sandali lang dahil hinila ni Wensh si Rodney sa braso at nagkatinginan sila at ngumiti si asungot kay Wensh.
ALMIRA: May knight-in-shining-armor na pala. (smirks) Di mo na pala kailangan ang service namin.
RUE: Goodbye, Wensh. It's been nice working with you.
WENSH: (ngumiti) Bye. Thank you din.
JERIC: Mauna na kami. (hinawakan sa bewang si Rue) Let's go, Rue.
Habang nilalagay ni Rue yung gamit nya sa trunk, naghihintay na ako sa driver's seat at tinitignan si Wensh at yung asungot na kasama nya. Murder pa rin ba pag sinagasaan ko yung asungot na yun at sabihin kong nawalan ng control yung sasakyan? Ugh.
Getting her back won't be easy but it will be worth it.
Getting her back won't be easy but it will be worth it.
Getting her back won't be easy but it will be worth it.
Getting her back won't be easy but it will be worth it.
Getting her back won't be easy but it will be worth it.
Kanina ko pa naririnig yung boses ni Kevin sa utak ko. No matter how many times I shake it off my mind. Every time I looked at them, automatic na nagpe-play yung boses ni Kevin.
Getting her back won't be easy but it will be worth it.
Maybe I should start being honest with myself now.
RUE: Jeric, tara na. (fastens seatbelt)
Okay. Here goes nothing. Huminga ako nang malalim and ...
JERIC: Ruesse, we need to talk.
.
.
.
--- A/N ---
YES to double update! Because usapan namin ni Lord basta manalo DLSU sa Beach Volley Finals game 2, magdodouble ud ako. (Yes to game 3 & 4 pa! Wuhoo! Animo La Salle!!! :D)
Thanks for reading. Please vote and comment. :) Labyu! :*
~ Jaye