Chapter 25: ISTORBO ~
“Where are you, Franj?” Erin called me habang nagwiwindow shopping kami ni Luhan, nag-excuse ako sa kanya para makausap si Erin na hindi nagmumukhang rude kay Luhan. Grabe, panay ang tingin ng mga babae sa kanya. Sabagay, abnormal ka kung di mo mapapansin siya Luhan kung man malapit siya sayo.
“Mall.” Sagot ko.
“Who’s with you?” Hala, nakita ba ako ni Erin? Nandito din siya sa mall? Tumingin ako sa paligid expecting I will spot Erin anywhere here but I saw none, “Alright Franj, I won’t intrude any further. Kai went her and he’s fuming. May problema ba kayo?” Kumalabog ang puso ko. Galit si Kai? Nakita niya ba kami ni Luhan? Yung hinalikan niya ako? Oh gosh!
Binaba ko yung tawag ni Erin at kinalkal ko ang phone ko, hoping to see Kai’s message, hindi naman ako nabigo kasi may isa siyang text doon.
“I saw you.” That’s what he said.
Parang tumakas lahat ng dugo ko sa katawan, nakita niya kami ni Luhan na magkasama? Oh noes! Bakit siya nagpunta dito sa mall?
Tinext ko si Erin para malaman kung nasaan sila. Kelangan kong makausap si Kai at may kutob akong ayaw niya ang nakita niya.
Ako:
Nasa apartment ka ba, Erin?
Erin:
Nsa bwcw ako with them. Punta ka?
“Ah, Luhan. Uuwi na ako, may gagawin pa pala ako.” I lied, sorry Luhan, I owe an explanation to Kai.
“Can’t you stay with me?” Nalungkot ang mukha ni Luhan. At this moment, kung hindi lang si Kai ang dahilan ng pag-alis ko, baka di ko na iwanan ‘tong si Luhan.
“Sorry Luhan, I have to make up with Kai.”
He was the one who always turns his back to me, now it’s my time to do it. Anong feeling ng tinatalikuran?
Pagkarating ko sa BWCW, nakita ko agad si Jezreen na nakaupo sa gutter parang hinihintay niya talaga ang pagdating ko.
“Nasaan si Kai?” Tanong ko agad at medyo hinihingal pa ako, after kasi akong ibaba ng taxi dito sa school, kumaripas na ako ng takbo papunta dito.
“Si Luhan ba iyong kasama mo kanina?” Tanong niya at nanliliit ang mga mata nito.
Nag-iwas ako ng tingin, bakit ang sungit ni Jezreen? “Oo.”
“I was with Kai, nakasalubong ko siya sa mall. May dala siyang bouquet para sayo, monthsary niyo ngayon hindi ba?”
“Oo.”
“So why are you with Luhan? Bakit mo siya kayakap? Don’t tell…” I knew it! Nakita kami ni Kai nung niyakap ako ni Luhan. Oh! I thought nung hinalikan ako ni Luhan, pero kahit na, pagtataksil talaga yung nagawa ko kay Kai!
Pero what pissed me off ay yung pagiging inquisitive ni Jezreen. Bakit ang dami niyang tanong.
“Look, Jezreen, it’s not my job to demystify to you what happened. Now, tell me, where is my boyfriend?” Naiinis kong tanong sa kanya. Bakit ganito si Jezreen? Dumidistansya na nga ako sa kanila ni Baek diba? Ano pa bang gusto niya?
“Franj, you don’t dare sail two boats at a time, worst making it three.”
“The hell, Jezreen! Tell me where Kai is!” Gusto kong sumigaw pero pinigilan ko, ayoko siyang sigawan. Kaibigan ko pa din naman si Jezreen, kung may issue siya sakin, hindi muna ito ang time para ayusin namin iyon. We can talk, kapag maayos na kami ni Kai.
Sakto naman ang paglabas ni Erin, tumakbo siya palapit saakin, “Franj, wala na si Kai dito, di ko alam kung saan siya nagpunta, basta nalang siya umalis.” Yun lang naman ang hinihintay ko, ang malaman kung nandito si Kai o wala, hindi ko kailangan ng mga usisera. Dinaig pa ni Jezreen si Erin kung makapagtanong
They don’t know where he is. Lumabas si Baekhyun at naktia niya ako, he offered me a ride pero tumanggi ako, nasesense ko kasi ang matalim na titig ni Jezreen sa akin.
One thing is for sure, nasa bahay siya, hindi naman ito nagpupunta kung saan-saan. Agad akong nagpunta doon. Di ko na nagawang magpaalam sa kanila, maiintindihan naman nila siguro iyon.
Pagkadating ko sa kanilang bahay, nakita ko agad si Aikee na umiiyak. Nung nakita niya akong papasok, tumakbo siya papunta sakin at saka ako niyakap.
“Ate Franj!” Umiiyak to kaya’t hinagod ko yung likod niya para mapatahan siya.
“Have you seen your kuya, baby?” Lumuhod ako para mapantayan yung height niya. Nung naktia ko yung mukha niya, namamata ang mata nito, pinunasan ko yung luha niya.
“He’s at his room, ate. I heard him punching the door and shouting. Did you two quarrel?” Humikbi ulit ito. Alam ko na kung bakit siya umiiyak, galit ang kuya niya. It’s my fault, for Pete’s sake!
Nag-aalala ako sa magkapatid. Pero inuna ko muna si Aikee, para mapano siya sa sobrang iyak kaya’t pumasok kami sa loob at pinainom ko siya ng tubig. Nagulat ako nung nadaanan ko yung basag na vase, no Kai, you won’t be this mad.
“Kuya broke that nung dumating siya.” Sabi ni Aikee matapos inumin ang tubig na binigay ko sa kanya para mahimasmasan ito.
“AHHHHH!” Napatingin kami ni Aikee sa kwarto ni Kai nung marinig namin siyang sumigaw kasabay ng pagbasag ng isang bagay. Umiyak ulit si Aikee.
“Ate Franj, go to kuya, he might hurt himself. Please, ate, please.”
Agad akong umakyat para puntahan siya, tahimik na sa loob ng kwarto kaya’t lalo akong kinabahan. Buti nalang at bukas ang pinto kaya’t mabilis akong nakapasok.
Nadatnan ko si Kai na nakatalikod sa pinto at nakaupo sa kama. Mabibigat ang hininga nito. Nagkalat ang basag na frame ng painting niya sa kwarto niya na sa pagkakaalam ko’y pininta ni Kris. Nangatog ang tuhod ko, napalunok ako nung palapit ako sa kanya.
“K-kai…” Sabi ko habang tinitignan ko ang likod niya. Nag-angat ang balikat niya pero imbes na pansinin niya ako, humiga siya sa kama niya at tinakpan niya ang kanyang mukha gamit ang kumot. Tinanggal ko iyon pero nabawi niya din. “Kai, kausapin mo naman ako.” Sabi ko sa kanya at tinabihan ko na siya sa kama. Umupo ako sa gilid at hinawakan ang braso niya. Naramdaman kong gumaspang ang balat niya pero hinawi niya ang kamay ko at saka siya bumalikwas.
Nagkaroon ng space sa pagitan naming dalawa, nasa kabilang side na kasi siya ng kama at nakatalikod siya saakin. Humiga ako sa tabi niya at saka ko siya niyakap mula sa likuran, narinig ko ang kanyang pagsinghap.
“Sorry Kai, sorry kung kasama ko si Luhan at niyakap ko siya..” Sorry if he kissed me, babe.. “Believe me, Kai, magkaibigan nalang kami ni Luhan..” Hindi siya kumibo kaya nagpatuloy ako sa pagsasalita. “Sabi ni Luhan, gusto niya pa din ako. Pero sinabi ko sa kanyang wala na akong nararamdaman para sa kanya at mahal na mahal kita. Y-yung hug.. y-yung yakap na yun.. that was just a friendly hug. He needs a friend at that time, wala na akong maibibigay sa kanya maliban sa pagkakaibigan, niyakap niya ako kasi hindi na niya kaya..”
Humarap sakin si Kai, nanlaki ang mga mata ko nung nakita kong mugto ang mga mata niya. Pero kahit na pula ang mata niya, ang gwapo niya parin. “Do you still love him?” His voice was kinda rough.
“No, Kai! Alam mo namang ikaw na ang mahal ko ngayon diba? Nagpapasalamat lang ako sa kanya dahil kundi kami nagkaroon ng something noon, hindi tayo magkakakilala. Kai, believe me, ikaw talaga ang mahal ko. I love you so much.” Naiyak na ako, hindi ako sanay na ganito kami, hindi ako sanay na ganito siya. Nagkakaganito siya dahil saakin. I love him so much but it kills me when he’s mad.
“Ugh!” He looks frustrated at kinabahan ako sa reaksyon niyang iyon. Paano nalang kung iwanan niya ako? Hindi ko yata kaya.
“Sorry na..”
“May ginawa pa ba kayo bukod sa pagyayakapan niyo?” He asked, naalala ko yung biglaang pahalik niya saakin. Napailing ako sa kasalanang nagawa ko, napapikit ako ng mariin. Sasabihin ko ba sa kanya?
“No Kai..” God, sana lamunin na ako ng lupa, hindi ko kayang magsinungaling pero nagawa ko. Oh gosh! I am a bad girlfriend.
“Franj, ang sakit. First monthsarry natin ngayon pero tinaboy mo ako. I just wanted to be with you pero tinulak mo ao papunta kina Pal. Then, I saw you hugging Luhan.” A tear escaped for his eye pero agad niya iyong pinunasan at tiningnan ulit ako.
“S-sorry.. it was just a friendly hug, wala na akong ibang nararamdaman para sa kanya. Hindi ko kayang lokohin ka.”
“Is there a chance for you two to get back together? Paano kung mahalin mo ulit siya?”
“Kai, don’t belittle my feelings for you. Oo, mahal ko si Luhan pero noon iyon. Believe me, ikaw ang mahal ko. I am so inlove with you.”
“Kaya mo ba ako pinapunta kina Paul kasi may usapan kayo? Ganun ba yun, Franj?” Nanlaki ang mata ko sa tinanong niya. Hindi ko expect na magsususpetiya siya ng ganun. I have no intention of meeting Luhan at kaya ko lang naman siya pinaalis kasi urgent ynug gagawin nila ni Paul. Nag-init ang gilid ng mata ko, I’m so rude, yung tuloy ang inisip ni Kai. Ugh! Bakit ko ginawa iyon?
“N-no Kai, I didn’t intend to do that… Nakita ko lang siya sa mall. I’m so sorry, hindi ko alam na nandun din pala siya. Sorry, Im so sorry.” Yumuko ako kasi tumulo na yung luha ko, hindi ko kaya. Parehas kaming umiiyak. Tinakpan ko yung mukha ko gamit yung mga palad ko at doon na bumuhos ang luhan ko. “Sorry Kai.. I’m sorry.” Nagulat nalang ako ung bigla niya akong hinila papalapit sa kanya at niyakap ng mahigpit.
“Galit ako pero nalulusaw ako kapag nakikita kang umiyak.” Inalis niya ang mga palad ko sa mukha ko at siya na ang nagpunas ng mga luha ko gamit ang palad niya.
“I’m so sorry.” Patuloy pa rin ako sa pag-iyak habang siya naman ang nagpupunas ng luha ko.
“Hush it, babe.” He kissed my forehead at saka niya siniksik ang ulo ko sa leeg niya, ambango niya talaga kahit kelan. “Sorry din kung OA ako, ayoko lang na makita kitang kasama mo siya lalo na’t kayakap mo siya. Sorry. I trust you, pero di ako nagtitiwala sa mga lalaking nakapaligid sayo. Oyu’re very beautiful, Franj. Di ko maiwasang hindi mainsecure lalo na kay Luhan. But Franj, I’ll do everything. Akin ka lang, walang makakaagaw sayo sakin.”
“I love you..” I can’t find right words to say, siguro tama na ang tatlong salitang iyon. Minsan kasi mas powerful pa ang pagsasabi ng I love you kesa sa I’m sorry kung nagkasala ka sa mahal mo.
“I love you more babe, I just can’t take it, Franj. You used to love that guy; by any chance you might fall for him again. I don’t want that to happen. I’m afraid, so afraid.” Niyakap niya ako ng mahigpit at saka hinalikan sa noo. Niyakap ko rin siya. No one can take Kai away from me, akin lang si Kai. AKIN.
“Takot din akong mawala ka saakin Kai, stay with me, love me, forever.”
“Kahit di mo sabihin gagawin ko talaga yan.” He sitted, umupo din ako. Ngumiti siya saakin. Gusto ko ‘to; may problema kami pero agad naming naayos. Kahit hindi naging maganda ang first monthsarry namin, hindi naman siguro sapat na rason yon para isiping hindi kami magtatagal. With Kai’s love and possessiveness, it’ll be forever.
I looked at me, pleading. Unti-unting lumapit ang mukha niya saakin, pumikit ako dahil alam ko na ang susunod na mangyayari, hindi naman ako nabigo. Kai kissed me passionately. Nadadala ako sa sarap ng halik niya… Kung hindi lang kumatok si Aikee, baka humantong na kami.. doon.
-
8 votes = Chapter 26 (Elaboration ng 'DOON')
Add niyo ko sa FB, click the external link.