7 хоног нүд ирмэхийн зуур өнгөрч би ч өдөр болгон Даниэлтай болзож Тэхёнтой тэгж таарснаас хойш царай руу нь яаж харахаа мэдэхгүй аль болох зугтасхийгээд л өдөр хоногийг өнгөрөөж байна.
Шинэ гарсан кино үзчихээд Даниэлийн гэрлүү очив. Түүнийг хоол хийж байхад би гэртэй нь танилцаад түүнийг хоол болж байна гараа угаачихаад ир гэсэнд угаалгын өрөө орж гараа угааж байхдаа нэг анзаарсан зүйл нь тэнд эмэгтэй хүний шингэн саван, шампунь, хөөс, бүүр ариун цэврийн хэрэглэл хүртэл байв.
Хэдий түүнийг өдий наслахдаа зүгээр байгаагүйг мэдэх ч бүүр ингээд хамт амьдардаг байсныг нь мэдээгүй учир хэсэг гайхсан ч тийм ч их тоосонгүй.
Түүний хийсэн хоолыг идчихээд тэр өөрөө угаана гэсээр аягаа угаан зогсоно. Цагаан сорочкин дээр хормогч зүүгээд аяга угааж байгаа түүнийг хажуунаас харж өхөөрдөж байгаад араас нь тэврэн нуруунд нь нүүрээ наалаа.
Даниэл "Мэдсэн бол чамаар угаалгаад өөрөө тэврээд зогсдог байж"
Би "Би ч романтик эмэгтэй юмаа"
Тэр аягаа угааж дуусан эргэж харан хормогчоо тайлж хажуудаа тавьчихаад "Би илүү романтик гэж өөрийгөө боддог юмсан даанч чамаас жоохон айгаад байдаг юм"
"Юу" хэмээн түүнийг шоолов. "Би тийм хүн идчихмээр санагдаад байна уу"
"Үгүй ээ, чамайг харах болгонд хөтлөмөөр, тэврэмээр, үнсмээр санагдах ч чамд таалагдахгүй чамд эвгүй байх гэж бодоод"
Би "Би таалагддаггүй хүнтэйгээ цаг заваа өнгөрөөж тэгээд бүүр ийм сайхан ааштай байхаар хүн биш л дээ чи мэдэхгүй байх л даа би чамтай байхдаа дандаа инээдэг ч би бусад үед дэндүү муухай ааштай, үнэхээр шүү"
"Мэднээ, надаа анх Сүжон чамайг хэлэхдээ үнэхээр муухай ааштайг чинь хэлж байсан" гээд хамраа үрчийлгэн миний бэлхүүсээр гараа оруулан өөдөөс харав.
Би "Зэвүүн амьтныгдээ, сохор болзоонд явуулах гэж байгаа бол магтах хэрэгтэй шдээ"
Даниэл "Тэгээд би чамтай танилцсан чи зүгээр л өөрийнхөө нэрийг хэлэхэд би үнэхээр л муухай ааштай юм гэж бодож байсан" түүний утас дуугаран тэр харчихаад утсаа авсангүй халаасандаа буцаагаад хийчихэв.
"Хэн залгасан юм гэж асуухгүй юмуу"
Би толгойгоо сэгсрэн "Би тэгж яршиг болоод байдаг төрлийн хүн биш л дээ"
Даниэл "Тиймээ тийм болохоор чинь л"
"Юу гэж"
Даниэл "Сайн"
"Сайхан оролдлого байлаа. Чамайг би гараас хөтлөхгүй байхад би хөтлөж, тэврээгүй байхад чинь хүртэл би түрүүлж тэвэрсэн болохоор би ч гэсэн түрүүлж сэтгэлээ илчлэх нь л гэж бодож байлаа"
Даниэл "Тэхээр 2:1 гэсэн үгүү" би хариуд нь юу ч хэлсэнгүй зүгээр л инээв. Харин тэр бага багаар ойртон түүний уруул миний уруултай уулзалдаж зөөлөн энхрий байсан ч удалгүй ширүүсч эхлэлээ.
Түр биенээсээ холдон амьсгаагаа дарах үед тэр "2:2 одоо тэнцсэнүү гомдол нь тайлагдсануу" хэмээн хэлээд инээв.
"Дугарахгүй байхыг бодвол тайлагдаагүй бололтой" гэж хэлээд намайг дахиж үнсэн өргөөд тэкэн дээр суулган өөрөө хөлний минь завсар орж ирлээ. Шуналтай нь аргагүй үнсэж байгаад доошлон хүзүүн дээр үнсэн шимж байв. Гар нь доош явсаар хөлийг минь илээд дээшлэн юбкан дээр ирэн зогсоод "2:3" гэж надаас зөвшөөрөл авч буй мэт асуухал би зүгээр л түүнийг дахин үнсэв.
Тэр цамцны гаднаас хөхийг минь илэн базаж байгаад цамцны минь товчнуудыг нэг нэгээр нь тайлан эхний 3 товч тайлагдахад доошлон цээжин дээр минь үнсэж дараа нь хөхийг минь шимж байхад гар нь цамцны минь товчыг тайлж дуусав.
Тэр доошилж үнсэж байгаад гэнэт зогсоход би нүдээ нээн сая л бодлоосоо салан түүнийг яагаад гацсаныг ойлгоод тэкнээс буун цамцаа товчилж эхлэв.
Би мэдрэмжээснн болоод гэдсэн дээрх хэний ч нүдийг хальтруулахаар соривтой гэдгээ мартаж орхиж.
"Наёон аа" гэх түүний хоолойг сонсон түүнрүү нулимс цийлэгнэсэн нүдээр хараад "Зүгээр дээ, би ийм соривтой гэдгээ мартчихаж" гэж хэлээд буйдан дээрээс утас, цүнх хоёооо аваад үүдрүү очин гутлаа өмсөж байхад тэр ирээд "Надтай ярилцах уу"
"Өнөөдөр гэж бодохгүй байна, дараа ярилцъя"
"Би хүргээд өгье байж бай" гээд тэр цааш явсан ч би түүнийг зогсоон "Би ганцаараа баймаар байгаа болохоор зүгээрдээ бас би муухай байвал надтай дахиж холбогдохгүй байсан ч би гомдохгүй баяртай" гээд түүний хариуг ч сонсолгүй шууд л гаран такси барьсаар Сүжоных руу явав.
Кодыг нь хийн ороход тэр хоол хийж байсан бололтой хаалга дуугарахад нааш харсан даруйдаа над руу ирэн "Яасан бэ, юу болсон юм хэн юм чи хүчиндүүлчихээ юу үгүй биздээ" гэсээр намайг эргүүлж тойруулан харна.
Аргагүйдээ хүчиндүүлсэн юм шиг л харагдаж байгаа байлгүй цамцаа дутуу хагас товчлоод уйлаад энэ тэндээ улачихсан юм чинь.
"Үгүй дээ тайван бай, ус өгчих" тэр буцан гал тогоо орж хөргөгчнөөсөө ус гаргаж ирж аягалаад гарт бариулан "Тэгээд яасан юм, хурдан ярихгүй бол миний санаа амрахгүй нь Наёон аа, хүчиндэх гэж оролдсон юмуу хэн юм арай Даниэл биш биздээ"
Би "Тийм юм болоогүйээ зүгээр тэднийд цуг байж байгаад бид 2 бараг хийх гэж байсан. Тэгээд цамц тайлаад би ч өөрийгөө соривтой гэдгээ ч мартчихсан байсан. Тэгээд л харчихаад гацчихсан дараа нь би ухаан ороод гэрээс нь гараад тэгээд л энэ"
"Өөөвв, алив нааш ир" гээд намайг тэврэн буйдан дээр авчран цээжиндээ наан үс илэн харин би түүнд тэврүүлэн санаа алдав.
"Санаа зоволтгүйдээ, зүгээр чи намайг ямар их шижигч гэдгийг мэднэ биздээ гэхдээ би чиний сорвийг хараад хэзээ ч тэгж байгаагүй, тийм ч сүртэй зүйл бишээ зүгээр, чи л өөрөө ингэж хүндээр тусгаж аваад байгаа болохоос зүгээр л сорив гэж бод заюу" харин би зүгээр л толгой дохилоо.
"Тэгээд ч би Даниэлийг мэднэ, тэр зүгээр цочирдсон байх бусдаар бол чиний наад сорив чинь түүнд хамаа байхгүй за юу"
"хоол чинь" түлэнхий үнэртэн түүнд хэлэхэд тэр хашгаран хоол руугаа гүйн би хойно нь түүнийг шоолсоор үлдэв.
"Юнги ирэх гэж байгаа юм уу"
"Тиймээ удахгүй ирэх байх гурвуулаа цуг хооллоё"
"Хэрэггүйдээ би одоо явлаа, харьж унтмаар байна"
"Юнгиг ирэх болохоор ингээд байгаа юм уу, би яг л муу найз шиг санагдаж байна" хэмээн тэр хошуугаа унжуулав.
"Би Юнгид тэгээд ийм хүнд хүчирхийлүүлчихсэн юм шиг харагдах болж байна уу, би ийм юман дээр уурлах хүн биш гэдгийг чи мэдэж байгаашдээ"
"Ойлголоо хариаад хэлээрэй за юу, хэлтэл чинь би тайван суухгүй шүү, миний будгаар наад нүүр амаа янзалчихаад яв"
"Ойлголоо"
Гэртээ ирэн өрөөлүүгээ орохын даваан дээр Тэхёнтай таарчихав. Харин тэр миний хүзүү , цээж рүү хөмсгөө зангидаж харж байгаад "Сайхан байсан бололтой" гэсэн гуравхан үг хэлээд хажуугаар салхи татуулан алга болов.