#Chapter64
Zyryl's POV
Isang linggo na ang nakalipas simula nung pag uusap namin ni Alice. Nakauwi na siya ng Pinas kahapon lang, umuna ako ng uwi dahil tinawagan ako ni Joe na kailangan nila ako. Kaya wala akong magawa kundi ang umuwi at iwan siya don.
Ngumiti naman ako sa kaharap ko ngayon habang papaupo palang siya.
"pasensya na kung nahuli ako"
"It's okay"
"Miss kita kamusta ka na?"
"Okay lang ako kita mo naman"
"Halata nga"
"Namiss din kita alam mo yun?"
"I know feel ko eh"
"Umorder na muna tayo ng makakain?"
"Yeah"
Pinigilan ko naman siya sa pag tayo ako sinabihan na ako nalang ang oorder ng pagkain namin, habang nakalinya ay nilingon ko naman siya, napangiti naman ako ng makita ko siyang tumitingin saakin
"Good Afternoon sir may I take your order?"
"Ah yes, one slice of Belglan Chocolate cake and italian cream cake, two oreo truffle, one order of hazelnut shut and and mocha latte"
"That's all sir?"
"yes"
"okay I repeat your order sir, one slice of Bleglan Chocolate cake, one slice of Italian Cream Cake and two Oreo Truffle and in the drinks one hazelnut shut and one mocha latte"
Tumango naman ako at binayaran ito. At kinuha ang number at pag balik ko ay nakita kong busy siya sa cellphone niya.
Umupo naman ako sa harap niya di padin niya ako napapansin.
"Pinagbubusyhan mo?"
"trabaho as always"
"Akala ko ba naka leave ka?"
"yun din akala ko eh"
"Bakit yan?"
"Reports"
"Mag seselos na ba ako?"
"Uh? why?"
"Dahil kaharap mo ko tapos trabaho na naman pinagkakaabalahan mo, ngayon nalang tayo nagkita pero yan"
"sorry ito na itatago na."
Sa pagtago niya sa cellphone niya ay bigla namang dumating yung order naming dalawa.
"So ano ba pag uusapan natin?"
"I just miss you, gusto lang kita makita ng mabalitaan kung bumalik ka dito kaya nga agad akong tumawag sayo diba? para naman di ka ma ipit sa schedule na meron ka"
"Zyryl being sweet"
"In born"
"tsk I think hey I know you, ano kailangan mo?"
"Just feel the moment wag mo munang sirain please"
"Then feed me"
Alice' POV
Bumaba ako sa sasakyan ng mapark ko ito at tumingin sa kabuohan ng cafe na kaharap ko bago ako papasok.
Bigla naman akong nanigas sa kinatatayuan ko ng mahagilap ng mata ko.
"Ako ba pinag loloko nito?" naramdaman ko naman ang pag tutubig ng mata ko ng makita ko si Zyryl na sinusubuan ng cake si Lea.
I know it's Lea.
Kahit nag dadalawang isip na pumasok sa cafe ay pumasok padin ako.
"Ma'am Alice welcome po"
Ngumiti lang ako ng pilit sa bumati saakin.
"Bigay ko sa akin ang report sa linggong ito at bigyan mo na din akon ng isang cappucino"
"Okay ma'am"
Umupo naman ako don sa tabi ng bintana which is nasa likod ni Lea, di ko nalang sila pinansin at hinintay ang inutos ko.
"Ito na po ma'am and your cappucino"
"Thanks"
Ngumiti naman saakin ang waitress nila, tinuon ko lang ang atensyon ko sa mga papeles na andito sa harap ko pero may naramdaman akong may nakatitig saakin pero pilit ko itong binabaliwala.
"Let's go Lea, let's talk in other place"
"Uh? why?"
"Basta tara na"
"Tsk fine"
"Umuna ka munang lumabas"
Yun ang mga salitang narinig ko bago tuloyan silang tumayo at umalis sa inuupoan nila.
Humugot nalang ako ng malalim na hininga.
Ano bang meron at pinag tatagpo kami ni Zyryl? alam ba ng tadhana kung gaano yun kahirap?
"ah ma'am Alice?"
"Yes?"
May nilapag naman itong macaroons sa mesa ko.
"your 5 french macaroon"
"Di ko inorder yan?"
"Someone ordered for you ma'am"
"Oh? okay?"
Tinignan ko naman ito, masyado mong ginugulo yung pag iisip ko Zyryl, binitawan na kita, pinipilit ko sarili kong makalimutan ang nararamdaman ko sayo pero bakit sa tuwing nakikita kita naluluha nalang ako.
Ganon pa ba ka presko ang sugat?
Hindi ko nalang pinansin ang macaroon na nilapag sa mesa ko at tinuon lahat ang pansin sa mga papel na hawak ko ngayon.
Zyryl's POV
"akala ko ba aalis na tayo? ano pa hinihintay mo?"
"Sandali lang Ley?"
"Alice is there bakit tayo umalis?"
"Basta lang Ley" kitang kita ko dito si Alice na naka tingin sa inorder kong macaroons para sa kanya ilang minuto niya itong tinitigan pero mas pinili niya ngayon na pansinin ang trabaho.
Kahit sarili niya di niya hinahayaang kumain mas pinipili niya padin ang trabaho, napabuntong hininga nalang ako.
Ewan ko ba nung nabalitaan kong umuwi na siya dito sa Pinas sobrang saya ko dumating na nga sa puntong pinuntahan ko bahay nila pero di ako pumasok nasa labas lang ako.
Nakatingin sa labas na nakikitang may tao na namang nakatira dahil naka on ang mga ilaw.
Akala ko sapat na ang pag papaliwag ko sakanya noon pero di parin nag bago ang desisyon niyang paalisin ako, yung feeling na paalisin niya ako sa buhay niya ang sakit.
Nilunod ko ang sarili ko sa alak pero ganon padin may nararamdaman padin akong sakit kaya kinaumagahan non pinuntahan ko ulit si Alice pero pinaalis niya padin ako.
Ganon lang naging routine ko doon sa L.A hanggang sa tinawagan ako ni Joe, kaya napilitan akong umuwi dito, iwan siya don ng di kami nag kakaayus.
"Zay"
"Oh?"
"alis na tayo?"
"Ah oo sige"
Sinulyapan ko sa huling pag kakataon si Alice ganon padin pero uminom siya ng kape at di parin ginagalaw yung pagkain, bumuntong hininga ako at umalis sa lugar na yun.
Alice' POV
Nag pagabi ako, hinintay ko talagang mag sara ang coffee shop na ito, ayoko pang bumalik sa opisina tinatamad ako, kanina ko pa natapos tignan ang business report.
"Hi?"
"Huh?" nilingon ko naman ang nag may ari ng boses.
"Hi"
"Makiupo ako?"
"Hindi pwede"
"Alice naman"
"Nag tanong ka pa kung mag rereklamo ka naman kung sasabihin kong hindi"
Umupo naman ito sa harap ko kaya tinignan ko lang siya.
"Long time no see? i guess?"
"Your guess is right"
"I know, by the way kamusta ka na?"
"I'm fine"
"Actually napadaan lang ako dito pero nakita kita kaya pina dine in ko nalang inorder ko"
"Palagi ka ba dito pag wala kang trabaho?"
"Kinda?"
"Ah ganon ba?"
"Hey I miss you"
"Kahit ganito ako miss mo ko?"
"Yeah."
Dumating naman yung order niya at napakunot ako dahil tig dalawang pares yung inorder niya.
"May ka date ka? or sayo lang yan lahat?"
"may kadate ako"
"Pwes umalis ka na dito"
"ikaw kadate ko eh, inorder ko yan para sabay tayo"
"Tsk kung di mo lang ako nakita di ka oorder niyan"
"Kanina pa kita nakita, parang wala ka pa nga sa sarili"
"Marami lang akong iniisip"
"Work?"
"Gusto mo ikaw din isipin ko?"
"Pwede?"
"Tsk whatever thanks for the treat"
Tahimik kong kinain ang inorder niyang pagkain.
Pagkatapos kong tignan lahat ng report ay agad kong kinain yung French Macaroon na inorder ni Zyryl para saakin.
Parang ang tahimik na ng buhay ko simula nung umuwi ako sa Franch, simula nung napalayo ako kay Zyryl.
Minsan ko na ding naramdaman na namiss ko si Zyryl. Nung nakita ko siya kanina parang gusto ko ulit siyang yakapin.
"Uwi ka na mamaya?"
"Yeah pag sara ng cafe"
"Bakit?"
"Wala lang"
"Hatid na kita gusto mo?"
"May kotse akong dala"
"Himala?, kahit marunong kang mag drive mas piliin mong hindi mag kotse pero anong meron?"
"Dahil mag isa lang ako?"
"Di din, mas marunong ka pang mag taxi kaysa sa kay Belle"
"Marami akong rason kung bakit ako nag kotse ngayon"
"Huhulaan ko ba na sayo yung Bugatti Veyron?"
"Kinda"
"Sa lahat ng naka park na kotse yun yung mahal eh"
"I prefer simpleng kotse lang pero di ko makuha kuha"
"Kyril surname is like a gold"
"I always prefer a cooper"
"Mahal padin yun"
"Pero hindi kasing mahal ng gold"
"Iba ka talaga sa bagong generation ng Kyril"
"That's why I'm one of the kind"
"Ma'am mag sasara na po kami"
"Oh? sige aalis na din kami"
"Salamat po sa pag bisita ma'am"
"My plesure, by the way babalik ako dito bumakas kakausapin kita Manager Kim"
"O-okay po"
Tumango naman ako at tumayo na
"Tara na"
Tumayo naman itong nasa harap ko kaya sabay kaming lumabas, tahimik lang kami hanggang sa makarating ako sa kotse ko.
"So hanggang dito lang ang paghatid ko sayo" ngumuti naman ako at tumango.
"Drive safe"
"You too lil sis"
"Bye see you kuya Justine"
"Send my regards to Belle especially sa kuya mong ang hirap hagilapin"
"I will"
Niyakap niya naman ako kaya't niyakap ko din siya.
Sumakay naman ako sa kotse ko at umalis sa lugar na yun.
Bumuntong hininga naman ako, now I'm alone again, kung noon mas gugustohin kong mag isa ngayon parang natatakot na ako dahil sa mga papasok sa isip ko tuwing mag isa nalang ako..