#Chapter60
Alice' POV
"San ka pupunta?"
"Huh?" nilingon ko si Belle, lalabas na sana ako ng opisina ko para mag pahangin at magkape.
"San ka pupunta?"
"Sa labas lang"
"Siguradohin mong babalik ka dito 1pm dahil aalis ka mamayang gabi papuntang L.A"
"edi mamayang gabi na ako uuwi"
"Alice mag hahanda ka pa"
"Uuwi ako isang oras bago ako aalis"
"Siguradohin mo lang, alam mo namang gaano ka importante ang pupuntahan mo don"
"Yeah whatever"
"Alice"
"Yeah"
Lumabas naman ako sa opisina.
Isang linggo na mula nung bumalik ako dito sa Pinas at nag usap kami ni kuya Alexander sa makalawa.
I don't know what's new about working again, pinatawag niya ako dahil nag trabaho ako, at sinabihan akong sana di nalang ako bumalik dahil wala na akong rason pa na bumalik dito.
"Pasensya na" tumango lang ako sa nakabangga saakin, sa tuwing wala akong ginagawa nawawala ako sa sarili di ko alam kung bakit minsan ding bigla bigla nalang tutulo ang mga luha ko, di ko naman mapigilan kaya hinahayaan ko nalang.
"Alice?"
Dapat talaga di nalang ako lalabas at magpahangin dapat hinayaan ko nalang sarili kong lunudin sa mga trabaho para di ulit ako mawala sa sarili at papasok bigla si Zyryl sa isip ko, sa sobrang pagka miss ko siguro sakanya bigla bigla ko nalang naririnig ang boses niya tulad nalang ngayon.
"Alice?"
Mas masarap siguro ang punoin ang utak ng trabaho kaysa sa yung mawala sa sarili at bigla bigla mo nalang maiisip yung boyfriend mo.
"Oy?" napabalik naman ako sarili ng biglang may tumapik saakin, kaya nilingon ko ito.
"Zyryl?"
"Yeah, kanina pa kita tinatawag pero parang wala ka sa sarili"
"Ano ginagawa mo?"
"Sinusundan ka"
"I mean anong ginagawa mo dito?"
"Kakausapin ka sana"
"Para saan?"
"Sundan mo nalang ako may mag usap tayo"
Umuna naman ito ng lakad bago pa ako makapag salita at tumutol sa gusto niyang mangyari, kaya wala naman akong magawa kundi ang sundan siya.
Napunta naman kami sa parking lot sa banda kung saan niya pinarada ang kotse niya.
"Sakay" dumiretso naman ito sa driver's seat ng di niya binubuksan ang passenger's seat na gawain niya noon, bumuntong hininga naman ako at sumakay at hinintay siyang paandarin ang kotse pero limang minuto na ang nakalipas andito padin kami, kaya natingin nalang ako sa bintana at sumandal.
"Alam mong may trabaho ako, kaya kung ano pag uusapan natin pwedeng simulan na natin?" ako ang unang umimik.
"Pwedeng isang tabi mo muna sa isip mo yang trabaho Alice? isipin mo naman kahit minsan yung nangyayari saating dalawa" napatingin naman ako sakanya.
"Isang tabi? di ko pwedeng isang tabi yun!"
"Ganon nalang ba kahalaga sayo yung trabaho mo kaysa sa relasyon nating dalawa? ha Alice? Di ka man lang nga nag paalam saakin na aalis ka!, pati ang pag text man lang saakin ay di mo magawa, di ba ako mahalaga sayo?"
"Alam mo ba kung bakit di ko pwedeng isang tabi yun?"
"Ayokong malaman Alice ayoko, sa loob ng dalawang buwan Alice kinailangan kita! pero asan ka? nasa trabaho mo! araw araw kitang tinatawagan pero di kita makontak dahil naka off cellphone mo, ganon nalang ba ka mas importante sayo yung trabaho? kahit alam mong may boyfriend ka na kahit anong oras pwede kang tawagan pero inoff mo padin ang cellphone mo para di ka ma disturbo, kinailangan kita noon Alice"
"Yung mga panahon na kailangan ko ng makakasama para mag labas ng galit dahil sa pinag hirapan kong trabaho, para ko na ngang hinain ang kululuwa ko sa impyerno sa tuwing magkaharap kami ng Red na yun di ko alam kong mabubuhay pa ako bukas,pero wala na saakin ngayon!, ang dali para sakanila ibigay ang kasong yun sa ibang grupo, kinailangan kita nung mga panahon na yun Alice!, minsan nga natawagan kita nag ring yung phone mo pero nireject mo."
"Alice minsan na din akong nag tanong sa sarili ko, di ko naman yun maiisip kung di dahil sa may nagpapadala saakin ng mga sulat Alice minahal mo ba ako?, o sinagot mo lang ako dahil naaawa ka saakin? no di yun tanong it's a fact right? at lahat ng pinapakita mo saakin noon isang acting lang, ang galing mo naman Alice, ngayon ko lang yu--"
Sinampal ko siya kaya di na niya natuloy ang sasabihin niya
"If you think that's all a lie then you are wrong Zyryl, you really are, I really love you yes I do alam kong mahirap paniwalaan but Belle's believe that I love you she knows me too well, pero dahil bago pa saakin ang mag karelasyon nahihirapan akong ipakita sayo, nahihirapan akong iparamdaman sayo kung minsan, di ko alam anong gagawin ko, Oo inoff ko yung cellphone ko but believe me or not if I know you called me sasagotin ko agad agad nung mga panahon na yun Zy pero di ako ang may hawak ng cellphone ko nung mga panahon na yun"
And believe me or not di na ako nag papahinga sa France at sa Korea para mag trabaho ng tuloy tuloy at umuwi ako agad dito, pero sad to say kinulong ako ng nanay ko don sa Korea kaya mas lalo akong natagalan umuwi, at kahit naman nandon ako sa dalawang bansang yun may balita ako sayo except sa kasong hawak mo, kahit yun ang mga naririnig kong balita sayo, umuwi padin ako dito Zyryl alam mo kung bakit? dahil mahal kita, sobra pero yung ikaw mismo ang nakakita na ang mahal mo at ang taong rason kung bakit ka pa bumalik sa Pinas ay may kasamang ibang babae na nag papasaya sakanya, yung marinig mo sa mga nag sasabi na may kasama ang mahal mo ibang babae, at ang saya saya niya pa"
"Kaya ko pa yun pero yung makita kitang tumawa ng ganon, di kita nakitang tumawa ng ganon pag ako kasama mo Zyryl kaya nung nakita ko yun parang sinasakal sobrang sinasakal yung puso ko, I thought I still have the reason why should I comeback to this country, but I guess wala na." napahawak naman ako sa dibdib ko ay yumuko para mapigilan ang pag iyak
"By the way ganito pala yung feeling na sa mismong bibig ng mahal mo pinag hihinalaan yung nararamdaman mo sakanya, it's h-hurt" at dahil di ko kaya napahikbi nalang ako at tumulo yung luha ko.
"M-mas okay na siguro saakin ang m-mawala sa sarili araw araw at bigla kang iisipin kaysa yung makausap ka tapos... tapos yung maririnig ko.. lumalabas sa bibig mo ay ganong mga salita" mas sumikip yung nararamdaman ko sa dibdib ko.
"Mas.. mas okay na siguro yung nakita ko na masaya ka sa iba kaysa sa yung mga sinabi mo saakin."
"Alice..."
"Di ako pamilyar sa mga nararamdamn ko this past few days Zyryl, di ako pamilyar"
Humugot naman ako ng napakalalim na pag hinga na may dalang pag hikbi.
"Sinisisi ko araw araw yung sarili ko Zyryl, dahil alam kong may kasalanan ako, sinisisi ko yung sarili ko na sana pala nag paalam na lang ako sayo at hindi ko inoff cellphone, pero ang pinag sisihan ko ngayon ay bumalik ako dito sa Pinas para sayo at ang hayaan kitang mag usap tayo."
"Let's officially end this relationship Zyryl" pinunasan ko naman yung mga luha kong walang tigil sa pag tulo. Inangat ko naman ang ulo ko at ngumiti sakanya ng pilit.
"You're officially free, wag kang mag alala wala ng mag pepeste sayo araw araw tulad ng ginagawa ni Belle, alam ko naman napilitan ka lang mag usap dahil dahil kinukulit ka niya"
Bumaba naman ako ng kotse niya.
"By the way, you know bakit di ko pwedeng ipag santabi ang trabaho ko? dahil sa yun lang ang way ko para di ka maisip, para di ako bigla biglang iiyak"
Sinirado ko naman ang kotse at tumakbo papasok ng building.
Bago ako pumasok sa opisina ko ay inayos ko muna ang sarili ko.
"Oh akala ko ba mamaya ka pa?" bungad saakin ni Belle ng pumasok ako
"Sa bahay muna ako, nasasakal ako dito eh"
"Okay ka lang?"
"Yeah"
Kinuha ko ang bag ko at susi ng kotse at pumunta sa basement.
Ng makarating ako don ay sumakay ako sa kotse ko na ngayon nalang ulit na gamit, sumasakay lang ako kay Belle simula nung bumalik ako dito sa bansang to.
Pinalabas naman agad ako ng may ngiti ng security guard, bago tuloyang makalabas sa lugar na to ay dumaan ako sa parking lot at nakita ko pa ang kotse ni Zyryl doon at bukas ang driver's seat kaya bago ko tuloyang malagpasan ang kotse niya ay nilibot ko muna ang paningin ko at nakita ko siyang nakatayo sa harap ng building at kausap ang guard, kaya bago pa siya lumingon ulit dito ay binilisan ko ang takbo ng kotse.
Ng makarating ako sa bahay ay dumiretso ako sa kwarto ko at humiga para makipag titigan sa kisame.
Zyryl's POV
Sinundan ko naman si Alice ng bigla siyang bumaba sa kotse at tumakbo papasok sa kompanya nila pero pinigilan ako ng guard.
"Sir Zyryl di ka po pwedeng pumasok dito"
"Si Alice yung pupuntahan ko"
"Pasensya na talaga Sir pero di ka talaga pwedeng pumasok"
"Bakit?"
"Yun po ang sabi ni Miss Alice bago siya tuloyang makapasok sa loob pasensya na talaga"
"Hindi pa kami tapos mag usap"
"Hintayin mo nalang lumabas si Miss Alice sir"
"Sabi ko hindi pa kami tapos mag usap"
"Pasensya na talaga sinusunod ko lang ang utos ng boss ko."
"Papasokin mo na ako, ako bahala sayo"
"Sir ayun po si Miss Alice oh!" may tinuro naman ito sa likod ko, kaya agad naman akong lumingon at nakita ko yung puting Bugatti Veyron, yung kotse ni Alice kaya agad naman akong tumakbo papunta sa sasakyan ko pero sa pag labas ko sa gate ay di ko na mahagilap ang kotse niya.
Naalala ko yung sa tuwing nag aaway kami di yun umuuwi kaya posibleng nasa bahay nila yun.
Bumuntong hininga naman ako at dumiretso ng opisina, kaysa naman hanapin siya? ibang klaseng babae si Alice ang hirap niyang hanapin.
Bumalik nalang ako sa opisina, simula nung nawala saamin yung mga kaso ay hindi na kami masyadong busy, nung nakaraang linggo lang dahil iniimbistigahan ko kung sino ang nasa likod ng nag papadala saakin ng sulat pero kahit ni isang ebidesenya ay walang iniwan ang nag papadala, kahit ang hand writing ang ang hirap din tukuyin dahi para itong printed.
Halata namang sulat kamay yun dahil sa likod ng sulat makikita mong sinulat talaga.
"Oh? bumalik ka?" bungad saakin ni Joe
"Tapos na kami nag usap"
"Balita?"
"Nakipag break na saakin si Alice"
"Zy akala ko ba mahal mo?"
"Yeah I love her, masyado lang siguro akong nadala sa galit kaya nasabi ko ang dapat di ko sabihin sakanya, Joe parang may bumaril sa puso ko ng makita siyang umiiyak habang nahihirapan mag salita, nasanay akong makita siyang walang emosyon ang tipid kung mag salita pero ibang Alice yung nakita ko."
Bumuntong hininga naman ako.
"Ang haba ng sinabi niya, umiyak siya, ngumiti ng pilit, pero kahit ang haba ng sinabi niya saakin kahit isa doon wala akong maintindihan dahil ang alam ko lang sa mga oras na yun ay nasaktan ko siya."
Napatawa naman ako ng mahawakan ko ang pisnge ko kung saan niya ako sinampal.
"Sinampal pa nga niya ako, bago siya nag salita"
"Bakit ba siya nakipag hiwalay sayo"
"Nung umuwi siya dito sa Pinas nagkita kami sa coffee shop, actually nakita ko siya nung paalis na kami ni Rhea di ko alam nakita niya pala akong tumatawa kasama si Rhea, napagkamalan niya sigurong bagong girlfriend ko si Rhea"
"Sino ba si Rhea?"
"Kapatid ng kaibigan ko, na kaibigan ko na din, simula nung bata pa kami mag kasama na kami kaya nung nakita ako ni Alice na tumatawa basta"
"Nag paliwanag ka ba?"
"Hindi ko na hinayaan ang sarili kong mag paliwanag dahil ang inaalala ko ay nasaktan ko talaga si Alice"
"Payong kaibigan Zy kailangan mong magpaliwanag para kahit sa ganong paraan pa lang mabawasan mo na yung sakit na dinadala niya ngayon"
"Ewan ko tapos na kami Joe ano pa ba rason para mag paliwanag ako"
Alice' POV
"In this week don ka lang sa L.A and sad to say I can't be with you, so you and yourself help each other okay? wala kang assistant doon kaya yung schedule list mo ay dadalhin mo"
Tamad naman ang tumango kay Belle habang binibilin niya saakin ang lahat ng kailangan ko at take note nag mamaneho pa ito, papunta na kami ngayon sa airport para sa byahe ko papuntang L.A
"Alice I know na minsan wala ka sa sarili but please when you get there can you please stop spacing out? you have an impotant business there"
"Yeah"
"Siguradohin mo lang Alice, okay lang saakin kung pumalpak ka total di naman kasama kun papagalitan ka"
"Kaya ba ayaw mong sumama?"
"Not really may binigay na trabaho saakin si Kuya Alexander byaheng Davao City ako mamayang madaling araw"
"Tsk"
"I'm telling the truth here"
"Yeah Right whatever"
"And also Alice mag ingat ka don, I don't know why your brother scheduled you there when in fact he knows that it's too risky for you, you are the famous Foxy Red"