ေနေသြးခန္႔ CAFEဆိုင္ေလးသို႔ေရာက္ေနသည္။
စိုင္းကိုအိမ္ျပန္မည္ဟုေျပာေသာ္လည္း
ဒီကိုလာရန္တစံုတခုကဆြဲေဆာင္နိုင္လြန္းသည္။
ဆိုင္အျပင္အဆင္ေႀကာင့္ဟူ၍သာေနေသြးခန္႔ထင္သည္။
တစ္နာရီေလာက္ထိုင္ျပီးျပန္ရန္ပိုက္ဆံရွင္းသည္။
''bro ဒီေန႔သီခ်င္းဆိုသံမႀကားပါလား''
''ဟုတ္တယ္ အကိုေရ အဲ႔အကိုေလးကမလာဘူး''
''awww ''
''ေနာက္လဲလာအားေပးပါဦး အကို''
ေနေသြးခန္႔စားပြဲထိုးေကာင္ေလးကိုျပံဳးျပကာ
အျပင္ထြက္လာခဲ႔သည္။
ျပီးမွ ညေနကေထာ့နဲေထာ့နဲ႔နွင့္ ျပန္သြားေသာစြာက်ယ္ေလးကိုမ်က္လံုးထဲျမင္လာသည္။သူပင္ပန္းေနျပီဘဲ အာ့ေႀကာင့္မလာတာေနမွာ။
ဟာာကြာာာ
ေနေသြးခန္႔ ကိုယ့္ေခါင္းကိုယ္ခပ္ဖြဖြထုကာ ဆိုင္ကယ္ဦးထုပ္ကိုေဆာင္းရင္း နားမလည္ျခင္းတခ်ိဳ႕နွင့္အတူအိမ္ျပန္လာခဲ႔သည္။
***********
ေနေသြးခန္႔ ညေနတိုင္း ဆိုင္သြားသည့္အလုပ္တစ္ခုတိုးလာေခ်ျပီ။သို႔ေသာ္
တိတ္ဆိတ္ေသာေနရာတခုရွာေတြ႕ခဲ႔ရပါေသာ္လည္း
တိတ္ဆိတ္ျခင္းကမျပည့္စံု...
ေဟမာေနဝင္းဆိုထားသည့္ မာလာေဆာင္ သီခ်င္းထဲကလို ေစာင့္ေမ်ွာ္ေနမိသည္မွာအမွန္။
သီခ်င္းသည္ ကိုေစာင့္ေနမိသည္လား
သီခ်င္းသံကိုလြမ္းေနမိသည္လားေတာ့
ေနေသြးခန္႔ကိုယ္တိုင္မသိပါ။
ကိုယ့္ကိုယ္ကိုလဲရယ္မိျပန္တယ္။
ဘယ္ေလာက္ပင္ပန္းေနပါေစ သည္ဆိုင္ေလးကိုေတာ့လာျဖစ္ေအာင္လာမိသည္။
**************
ဆရာမယူခိုင္းေသာစာအုပ္ေတြသယ္ရင္ အေပၚထပ္သို႔တက္လာစဥ္
"ညီ..Trainingသြားေတာ့မလို႔လား..ေျခေထာက္သက္သာရဲ႕လား''
အာာ ေနေသြးခန္႔ ဘာေတြစိတ္ပူေနတာလဲ
ပါးစပ္ကေတာ့ေမးျပီးေခ်ျပီ။
"ဟုတ္..ေျခေထာက္ကသက္သာေနပါၿပီ..အဆင္ေျပပါတယ္."
"omm ommm...ကိုယ္တို႔ကဒီဒုတိယအခ်ိန္presentationရွိလို႔ ေနာက္အခ်ိန္မွလာလို႔ရမွာ...အားကစားရံုမွာနည္းျပေတာ့ရွိတယ္။"
စြာက်ယ္ေလးေခါင္းျငိမ့္ျပကာထြက္သြားသည္။
စြာက်ယ္ေလးတို႔ထံုးစံအတိုင္းေခ် ျပန္တယ္
ကူသယ္ေပးရမလားမေမး
ထြက္သြားလိုက္တာ လွည့္ပင္မႀကည့္
ေအာ္ ငါ့နွယ္
ေလ့က်င့္ေပးေနစဥ္ ပြဲႀကည့္စဥ္တြင္ေကာင္ေလးတစ္ေယာက္
ထိုင္လ်ွက္ စြာက်ယ္ေလးကိုႀကည့္ေနသည္။
ေဟာာ စြာက်ယ္ေလးက ေလ့က်င့္ေနရင္းက လက္ျပေနတယ္။
သူငယ္ခ်င္းျဖစ္မယ္။
ေနေသြးခန္႔ ဒီေရေဘးသို႔သြားထိုင္လိုက္ျပီး
ႏႈတ္ဆက္ရန္ျပင္လိုက္သည္။
ေနေသြးခန္႔ျမင္ဖူးေနသူမို႔ ခန္႔မွန္းကာ
ေမးသမ်ွကမွန္ေနသည္။
ေတာ္ေသးတာေပါ့ အရွက္မကြဲလို႔...
ဘာရယ္မဟုတ္ စြာက်ယ္ေလး၏ပတ္ဝန္းက်င္ကိုေလ့လာခ်င္မိသည္။
စြာက်ယ္ေလးရဲ႕အလုပ္ ခု သူငယ္ခ်င္း ေနာက္ဘာမ်ားရွိဦးမလဲ
ေနေသြးခန္႔ တကိုယ္ရည္အေတြးတို႔ကရွည္လ်ားစြာ....
~~~~~~~~~~~~~~~~~
တက္သစ္စျဖစ္တာေႀကာင့္ အသစ္နွစ္ေယာက္အရံခံုတြင္သာထိုင္ရသည္။
လွ်မ္းဆက္အပါအဝင္ျဖစ္သည္။
အနားကပ္လ်ွင္က်ယ္လာတတ္ေသာရင္ခုန္သံကိုမႀကားေစလို...
ေနေသြးခန္႔ကိုယ္တိုင္ပင္အနားေရာက္သင္နွင့္အလြဲလြဲအမွားမွားျဖစ္ကုန္သည္။
ျပိဳင္ပြဲကိုစိတ္နွစ္ျပီးသာ ကစားေနရသည္။
မ်က္လံုးကထိုင္ေနေသာေကာင္ေလးစီသို႔ေရာက္ေရာက္သြားတတ္ေသးတာ...
မင္းနဲ႔ေတြ႕မွ ငါ့ကိုယ္ငါေတာင္မပိုင္ေတာ့ပါလားကြာ...
''လူလဲမယ္ ေက်ာနံပါတ္ ၂၀ နဲ႔''
ဟူေသာအသံေႀကာင့္ ေနေသြးခန္႔ ဆံပင္ေတြပါေထာင္သြားသလိုႀကက္သီးမ်ားပင္ထလာသည္။
စြာက်ယ္ေလးဝင္ကစားထဲက ေနေသြးခန္႔
အလြဲေပါင္းေသာင္းေျခာက္ေထာင္ျဖစ္လာေခ်ျပီ။
သို႔ေသာ္ ပြဲကိုအသင္းသားမ်ား၏စည္းလံုးမႈေႀကာင့္အေကာင္းဆံုးထိန္းထားနိုင္ေသးသည္။
စြာက်ယ္ေလးအားေဘာလံုးလွန္းအေပး...
ဘုန္း......
တဖက္အသင္းသားက သူတို႔နွစ္ေယာက္ႀကား
ေျခေထာက္ေခါက္ကာပစ္လဲသည္။တကယ္ဆိုလ်ွင္ နွစ္ေယာက္စလံုးနွင့္မထိ...
သို႔ေသာ္ Penaltyေပးလိုက္သည္။
အခ်ိန္ျပည့္ခါနီးတြင္ေပးလိုက္ရေသာေႀကာင့္ အမွတ္အနည္းငယ္နွင့္ ရံႈးသြားရသည္။
အသင္းသားမ်ားအား အားေပးစကားေျပာေနစဥ္
''ေနႀကီးေရ နည္းျပေခၚေနတယ္ေဟ့ သူ႔အေဆာင္ကိုလာခဲ႔ပါတဲ႔''
စိုင္း လာေခၚတာေႀကာင့္ အိမ္ျပန္ျပီးေသခ်ာနားရန္အကုန္လံုးကိုေသခ်ာမွာသည္။
နက္ျဖန္ တတိယေနရာအတြက္ျပိဳင္ပြဲရွိေသးသည္။
အားျပတ္သြားလို႔မျဖစ္။
*******************