#Chapter57
Zyryl's POV
Isang linggo na ang nakalipas nung huli naming pag kikita ni Alice at di ko siya matawag tawagan dahil sa busy din ako.
"Hilgen"
"Oh?"
"May progress na ba sa kasong hawak mo?"
Umiling naman ako at humugot ng napakalalim na hininga.
Buong linggo akong naging busy sa kasong hinahawakan ko pero isa lang ang nakuha namin which is her blood.
Yes her blood ang huling ninakawan niya ng kayamanan ang dahilan kung bakit may dugo kami.
Tumawag saamin ang pamilya Timothy, alam kong medyo huli na ang pag tawag nila saamin pero naka tulong parin iyon.
"May nag padala na naman sayo Hilgen" sabi ni Joe na galing lang sa labas
"Huh?"
"Sulat"
Binigay niya naman saakin iyon, tulad ng unang sulat ay pangalan ko lang ang andito kaya binuksan ko ito ng walang pag alinlangan.
'Your love is real but the one who you love is her feelings is real?'
"huh?" react ko sa nabasa kong sulat.
Kinuha ko naman yung unang sulat na binigay saakin at pinag kompara ito.
Siguradong isang tao lang ang nag bibigay nito saakin.
"Joe"
"Oh?"
"San mo ba to nakukuha? sino nag bibigay sayo?"
"May biglang lumapit saakin na bata kanina sa labas at binigay ang papel na yan"
"Huh?"
"Yeah"
Lumabas naman ako at nilibot ang paningin ko pero wala akong nakita ni isang tao sa labas, gabi na din kasi.
Pumunta naman ako sa control room at hinanap ang cctv footage na nasa labas, ng makita ko ay nireply ko agad ito at nakita kong nakatayo si Joe sa harap ng opisina habang nag papahangin.
May biglang lumapit sakanyang batang babae na di ko makita ang mukha dahil naka takilid ito sa camera.
May binigay itong papel kay Joe at biglang tumakbo kaya kumunot naman noo ko.
fvck sino ba nag bibigay saakin ng mga ganitong sulat? di nakakatuwa fvck!
Lumabas naman ako ng control room at pumunta sa mesa ko at umupo doon para mag isip.
"Ano? nakita mo yung bata?"
"Hindi"
"Ano pala ang meron ba't ka nakakatanggap ng mga sulat?"
"Di ko alam"
"May secret admirer ka na siguro?"
"Sira admirer pero ang laman ng sulat kakaiba"
"Ano pala laman ng sulat?"
"Wag mo na ngang pansinin bumalik nalang tayo sa trabaho natin"
"bakit may bago ba sa trabaho natin?"
"Wala"
"See? mas mabuti pang umuwi nalang tayo at matulog"
"Joe ikaw na mismo nag sabi saakin na dapat na tayong gumalaw"
"Ewan ibigay nalang kaya natin ito sa ibang team? ipaubaya nalang natin parang walang progress tong kasong to"
"No di ako papayag kung ganon"
"Bakit?"
"Dahil alam kong malapit ko siyang mahuli at isa pa di ko binuwis ang buhay ko palagi para lang ibigay sakanila ang kasong to"
"Sabagay nag hirap kadin"
"Yeah"
"Nga pala kamusta na si Alice? si Belle? nag uusap pa ba kayo?"
"Kailan ka lang nag kainterest sa dalawa?"
"Nung nakita ko kayo ni Alice na may ginagawa"
"ahh"
"So ano na?"
"Wala pa nga eh, alam mo naman pag nasa trabaho ako di ako umuuwi ng bahay at sigurado akong di mo ko nakitang nakipag tawag kay Alice o eh text man lang siya. kaya ano pa bang aasahin mo saakin?"
"Nag kasintahan pa kayong dalawa kung ganyan man lang"
"Busy kami sa kanya kanya naming mga trabaho dadating din naman yung panahon na di na namin iisipin yung trabaho at yung isa't isa nalang ang iisipin naming dalawa"
"Kailan pa yun?"
"Pag natapos ko ang kaso"
"Malabo yun"
"Bakit mo nasabi?"
"Ewan trip kong sabihin?"
"Tsk"
"Pati din ba siya di ka tinetext o tawagan?"
"Sa pag kakaalam ko nung huli naming kita bago matapos ang linggong yun pupunta siyang Italy at Hongkong at New York, yun ang sabi niya saakin don sa hospital"
"Anong gagawin niya don? nag babakasyon habang ikaw dito parang uugod ugod na sa katatrabaho?"
"Nag tatrabaho din naman yun doon"
"Ganon ka kasigurado?"
"Yeah kwento nga saakin ni Belle nung tinext ko siya kinabukasan nong nahospital ako, sabi niya di daw nakatambay dito si Alice buong linggo pumunta yun sa ibang bansa o sa ibang lungsod dito sa Pinas, dahil yun daw ang binigay na schedule ng kuya niya sakanya, yun lang daw na araw nakapag pahinga si Alice at buong araw daw itong natulog"
"Aba Hilgen sana pala ginirlfriend mo nalang si Belle kaysa kay Alice, parang wala namang planong makipag usap sayo ang girlfriend mo eh"
"Hayaan mo na, ganon talaga yun hindi madaldal"
"Halata ngang hindi madaldal, kaso kung babae pa ako tataas yung kilay ko pag dadating siya ang maldita kasi tignan, sophisticated kung tignan pero di dahil sa fashion sense niya kundi sa aurang dala niya"
"San ka natuto niyang mga salitang yan Joe?"
"Sa kaibigan kong babae"
"oh? ganon nalang ba kayo ka close?"
"Yeah"
"Halata nga dahil sa pananalita mo kanina para kang babae"
"Tsk"
"Zyryl, Joe" naagaw naman ang atensyon namin sa tumawag saamin kaya sabay kaming napalingon ni Joe at nakita ko si Steeve
"Bakit?"
"Pinapapatawag kayo ni Bossing"
"Kailangan na ba nating mag handa?" bulong ni Joe
"Sige susunod na kami"
"alam kong papagalitan tayo so mag handa na ba tayo sa bakbakan?"
"I think so, tara na"
Alice' POV
"Qu'est-ce que parle effectuer votre dans les entreprises à?!" sigaw ko sa President
(Ano ba pinag gagawa niyo sa kompanyang to?!)
"Désolé, Madame la Alice"
"Your sorry can't fix anything."
"I'm really sorry Madame"
"No! it's just a simple perfume business Mister!"
"I can fix this madame"
"I'll give you two days to fix this fvcking problem" nakita ko naman ang mukha niyang nagulat
"But madame Al--"
"deux jours!"
Bago pa siya makasabi ng kung ano ano umalis na ako sa opisina niya at sa kompanyang yun.
Bigla namang may tumawag saakin.
"Bonjour"
"Tito bakit?"
"Umuwi ka muna, masyado mong pinapagod sarili mo."
"d'accord"
"San ka ba ngayon?"
"Andito sa La'Scentcroyable Company"
"Oh? dito nalang tayo sa bahay mag usap sa kompanyang yan"
"Okay"
Ng makarating ako sa bahay nila agad naman akong dumiretso sa opisina ng tatay ni Belle.
"Ang bilis mo naman nakarating"
"Because I'm Alice"
"I know sit down"
"Ano pag uusapan natin Tito?"
"So ano balita sa kompanyang pinuntahan mo ngayon ngayon lang?"
"Ah tito bakit di niyo inaaprobahan ang mga bagong mga perfume?, we can't stick in our old perfumes forever"
"Because Belle made those perfume ma nièce"
"Di naman natin wawalain ang mga dating perfume dadagdagan lang natin, to be honest yan din ang isang rason kung bakit nalulugi ang negosyong yun, alam mo naman tito na when it comes to France parami ng parami ang mga nag sisitayuang mga negosyong tulad ng atin, pwede nilang lampasan ang business sales natin in one swipe if we continue this"
"Okay fine. Pauwiin mo si Belle dito at siya ang mag trabaho doon, ayoko ng amoy ng mga bagong pabango iha"
"Okay tito tatawagan ko si Belle"
"One more thing iha, pinapauwi ka ng mga magulang mo sainyo if matapos mo na ang pinapagawa ko sayo."
"Bakit daw po?"
"I don't know? may ipapagawa sayo? or namimiss ka nila, di ko alam"
"Okay tito aalis na po ako."
"Mag pahinga ka nga hindi ka na umuuwi dito dahil sa mga trabaho, di naman kita minamadali eh"
Ngumiti lang ako sakanya bago lumabas.
Dumiretso naman ako sa kwarto ko at tinawagan si Belle
"Himala?"
"Bakit?"
"kasi tumawag ka"
"Tsk"
"Ilang ulit na kitang tinawagan per di ka makontak"
"Ayoko ng disturbo eh"
"So sa tatlong linggo mong andiyan ano balita sayo?"
"Still breathing and killing"
"Akala ko ba tinigil mo na ang papatay ng tao?"
"Bakit ko naman ititigil?"
"Dahil ang boyfriend mo ay isang inbistigador kung saan siya ang nag hahanap sa mga krimenal na tulad natin"
"ne vous rappeler fois Yan mine Belle"
"Fine, Note! Miss Alice Kyril don't want me to remind her those though"
"Tsk"
"Ano ba pinapagawa sayo?"
"Pumapatay ng taong di na dapat mabuhay sa mundong to dahil sa kataksilan"
"May nanaksil ba kay dad?"
"Business is business Belle, pag nalugi ang isang kompanya every share holders in the company will pull out their money and put in the other company so their money will save."
"Balita ko nga may naluging kompanya diyan"
"And you must come here"
"At bakit?"
"One of the reason why La'Scentcroyable Company is going down, your father never aprove a new perfume projects dahil gusto niyang yung mga gawa mo lang ang eh benta"
"May trabaho pa ako dito"
"Then leave it, your business here, needs you."
"Bakit ba di pa tinawag na Kyril Cooperation? ang pangalan ng kompanya natin? tsk"
"Kyril Company is a cooperation type of company Belle, wag kang masyadong mag tatalak diyan, you're not a business person type I know you"
"Oh thank you, I'll take that as a compliment"
"Yeah"
"By the way dahil tumawag ka sasagadin ko na."
"Ano? you know me right now Belle I'm a busy person, alam mo naman sigurong di lang ang ang negosyong La'Scentcroyable ang nanganganib na negosyo dito sa France"
"I know, pero alam kong inoff mo yung cellphone mo para di ka makontak at ibang phone gamit mo pero nag uusap padin ba kayo ni Zyryl?"
"Bakit mo natanong?"
"Nag babakasakali lang, nag away ba kayo? nag hiwalay?"
"Bakit? anong nangyayari diyan sa Pinas?"
"Ano kasi nakita ko si Zyryl may kasamang ibang babae nung isang araw at kahapon sa cafe na kasalukuyan kong ginagawan ng report"
"Ah"
"so nag away kayo?"
"Akin nalang ang sagot na yun"
"Okay bahala nga kayo"
"Okay, but May I remind you Miss Belle Kyril, you're business needs you here, nag kakaintindihan ba tayo? asap umuwi ka dito"
"Oo na mag papabook na ako ng flight ko papunta diyan pagkatapos nito"
"ok"
Binaba ko na ang tawag bago pa kung saan mapunta ang usapan namin.
Napahiga naman ako sa kama ko at nakipag titigan sa kisame.
Anong pinag gagawa mo sa buhay mo Zyryl habang wala ako? tatlong buwan palang akong nawawala pero bakit ganon? nabalitaan kong may kakita kang ibang babae?
"Fvck kailangan ko na talagang manadaliin ang lahat para matapos na ako dito at pumunta sa Korea para harapin ang mga magulang ko at para makauwi na ako ng Pinas para malaman kung ano pinag gagawa ni Zyryl"
Napatayo naman ako at lumabas para ulit mag trabaho.
Tinignan ko ang cellphone na binili ko nung dumating ako, tinignan ko kung sino ang sunod sa listahan ko.
Ang pinaka huli sa listahan nalang ang natira at ang mga kompanya naman ang aasikasohin ko.
Nung dumating ako sa bansang to ang bumungad saakin ay ang mga reporters na nag tatanong kung andito ba ako para sagipin ang mga naluluging kompanya at ano ba gagawin ko at iba pa, pero mas pinili kong manahimik dahil hindi ko din alam ang gagawin ko nung una akong dumating dito.
Ikaw ba naman na galing sa angkang nag mamay ari ng malaki at kilalang kompanya na nag mamayari ng iba't ibang negosyo syempre kahit di ako lumaki dito kilala padin ako bilang isang anak ng Kyril.
Sa Spain lang naman ako di kilala ng mga kahit sino kaya doon ako nag tatago noong nag papanggap akong patay sa Pilipinas.
Di kwenonto saakin ni Tito kung bakit ito nangyayari sa mga negosyong nandito sa France, at di ko na din siya tinanong, pinautos nalang niya saakin ang patayin lahat ng nag taksil sakanya at umiwan sakanya sa ere
That's not new naman saamin, sabi ni dad na wala ng rason para mabuhay yung mga nag taksil sa pamilya namin.
Simula nong pinatay ko ang mga nag taksil di lumabas sa mga balita at walang nag turo na ang pamilya namin ang pumatay dahil pinapalabas kong suicide ang nangyayari.
Kaya nga kami nagtatago sa ibang pangalan sa tuwing gumagawa kami ng krimen dahil ayaw naming madumihan ang pangalan ng kompanya namin, magulo right?
Ganon talaga, kilala ang Kyril bilang isang mayaman, maimplwensya at matulongin sa kapwa.
Yes matulongin, minsan napapatawa nalang ako sa iniisip ng tao sa apelyedong yun, sa likod ng salitang yun ay maitim na gawain namin.
Totoong tumutulong ang pamilya namin sa nangangailangan tulad ng sa pag tulong ng pamilya namin sa mga naging biktima ng bagyo o kung ano ano pa.