Yay ang sabi ko sa week-end ang update ngayon ko na ilalagay Ha! Yeee salamat sa lahat ng supporters ng story ko. Sa lahat ng silent readers diyan ha, i love you still... ge lang more power sa pagabbasa guys.
#failingsiauthor :(
COMMENT/VOTE
--------------------------
Zayn POV
Late na subalit nasa mall parin ako, sa bahay wala rin naman akong kasama dahil si Katniss andun sa Daddy niya. Miss na miss niya daw at gusto niyo daw makasama ng matagal. 'Eh paano naman ako?' Tsk. Kaya ito tamang libot na lang kahit mag-isa.
Tama, kung hindi ako nagkakamali, nakalagay pa dito sa reminders ko, monthsary namin ngayon ni Katniss. 11 months na kaming kasal and next month mag-one year na kami. Hay! Sino nga ba makakapagsasabi tatagal kami hanggang sa puntong ito. Ako at si Katniss na parang aso't pusa pero ito masayang nagsasama. Maaring bata pa kami sa ganito kaseryosong relasyon, pero sa mata ng pag-ibig wala namang edad at panahon diba? Kaya wala na akong paki-alam kung ano man ang tingin ng iba, ang mahalaga ako at si Katniss.
|Favorite na bulaklak ni Ate Katniss? Hmm. I think better choose yung pink roses.| sabi ni Xylie while on phone call.
"You sure?"
|Oo nga, yan sabi niya sakin before. Hmm. Bakit ba kuya ano meron?|
"Monthsary baby"
|Ah, oh I see. Sige Kuya, I have to go. May pinapagawa pa si Daddy sakin.|
"Ah, sige. Salamat Baby ha. Ihalik mo nalang ako kay Mommy. Okay?"
|Okay Kuya, love you. Ingat ka.|
"Love You too Baby" Pagbitaw ko na sa aming tawag at aking tinutok na ang atensyon sa pagpili ng pink roses na gusto daw ni Katniss. Tss. Grabe sa buong buhay ko, ngayon lang ako napapagastos sa babae eh. "Ahh, Miss... itong bulaklak ang gusto ko." turo ko sa babae sa flower shop at kanya itong kinuha at ginawang bouquete. 'sana naman magustuhan niya toh.'
"Krrrrnngggg" ~ malakas na nagvibrate ang cellphone ko sa bulsa ko. Nang aking tignan -- Unknown number? Sino naman kaya ...
"Hello?" pambungad ko.
|Zayn? Si Daddy Mike mo to' pwede ba kita makausap?| O///O si si Tito toh ah! Yung yung Daddy ni Katniss.
"Po? Saan po kayo Dad?"
========
At tulad nga sa sinabing lugar ni Tito ay este Daddy pala. Pumunta ako doon at nakita ko siyang nakaupo. Tss. 12:00 am na paanong lumabas pa si Tito sa ganitong oras, para lang ba makausap ako?
"Magandang gabi po." bati ko sa kanya.
"Magandang gabi hijo, umupo ka." paanyaya ni Daddy Mike at ako'y naupo na sa harap niya. Putix bakit ba kinakabahan ako ng ganito? Sa Daddy ko naman di ako kinakabahan ah. Ano ba to.
"Ah, Tito -- a Daddy pala. Asan po si Katniss?" tanong ko. Diyos ko po, hindi ako makahinga, Sheeet. parang gusto ko umutot sa kaba.
"Nak, wala dito si Katniss, para ba sana sa kanya yang bulaklak?"
"Eh, opo sana eh."
"Bakit anniversary niyo na ba?"
"Hindi pa po eh, 11 months palang po."
Si Tito umorder siya ng pagkain, at hindi ko alam kung ano bang pakiramdam na ito na kabahan sa harap ng ama ng babaeng mahal nila. Sabi ng iba normal lang daw ito. Pero bakit ba may ganitong pakiramdam? Maangas at matapang naman ako diba? Bakit sa harap lang Daddy ni Katniss kulang nalang manginig ako.
"Zayn anak, huwag kang kabahan sa harap ko pwede?" pagpuna niya sa namumutla ko sigurong mukha. "Hehe, nakakatawa naman ... parang kailan lang, pareho kayo ni Katniss, ayaw magpakasal subalit tignan mo, natulog lang ako ng ilang buwan mag-asawa na pala kayo."
"Hmm. Oo nga po Tito, a marriage for business sake"
"But wala nga bang love Son?"
"Love? Noong simula po wala. Sapakan at sabunutan lang ang alam namin gawin. Subalit ang anak niyo ho. Hindi siya mahirap mahalin. Minahal ko siya hindi dahil kailangan o pinilit lang ako. Minahal ko siya, dahil siya si Katniss. Mahal ko po ang anak ninyo." sabi ko at nakita kong ngumiti si Daddy.
"Talaga? Kahit di siya marunong magluto? Kahit sobrang kulit niya at tigas ng ulo?" tanong niya sa akin sabay higop ng kape na kanina pa niya hawak bago pa man ako dumating.
"Dad, kahit ano pa si Katniss. Mahal ko siya."
"Kahit sobrang kulit niya matulog?"
"Okay lang po."
"Kahit tamad siya maligo, di mahilig magpaganda ?"
"Kahit ano man siya, siya parin ang maganda akin Dad."
"Hmm. Hahaha, I guess my daughter found the right man. Thank you for loving and caring for my daughter Zayn. Noong mga panahong wala ako... Sorry kung dahil pagka-aksidente ko napilitan kayong magpakasal ng wala sa oras."
"Daddy, no. You don't need to be sorry, maybe nangyare talaga yun. Para makilala ko si Katniss."
"Yeah right son. Everything really happened for a reason."
Sa mga puntong yun, kumain na kami pareho ng pakaing kakadating lang. Katniss Dad is such a jolly man. Walang duda kaya naging mag-bestfriend sila ni Daddy, Though sa ugali magkabaliktad sila ni Daddy, pero si Daddy Mike may charisma kasi siyang hindi mo maipaliwanag subalit mag-eenjoy kang kasama siya.
"Son, masanay ka ng tawagin akong Daddy ha. Masanay ka ng isang malaking pamilya tayo. Hindi lang sa negosyo --"
"Ah, oo nga po Dad." sabi ko at siya naman ay ngumiti sa akin.
"Zayn, matanong ko lang kailan niyo ba planong magkapamilya ni Katniss. How about having a baby?" sabi ni Daddy mike na bigla kong kinasamid.
*cough*
*cough*
*cough*
"Zayn anak? Anak anong problema?" Naku naman kasi sa lahat ba naman ng tanong tinaon pa ni Daddy na kasalukuyan akong umiinom ng tea.
*cough*
"Nak, ito tubig" inabot ko ang tubig at saka huminga ng malalim.
*cough*
"Son, okay kana?" tanong niya habang hinahagod ang likuran ko. Naku po Katniss asan kaba at iniwan mo ko sa Daddy mo. Kung makatiming naman kasi ng tanong hanep. T_T Aray ang sama ng pakiramdam ko. Pakiramdam ko lumabas lahat ng ininom ko sa ilong ko.
"Son, sorry nagulat ba talaga kita sa tanong ko?" nag-aalalang tanong ni Daddy. *cough*
"Dad, okay lang po. Hihi, ano po kasi *cough*, yung tungkol sa bagay na yan. Hindi pa namin napapag-usapan ni Katniss. Tyaka, nasa magkahiwalay na kwarto po kami."
"What?! Haha, okay lang sayo?" gulat naman niyang sabi. 'Hala bakit Daddy, gusto mo na ba magka-apo?' Tss. siyempre di okay yun. Paminsan-minsan napipilit ko siyang tumabi sakin pero, pagkagising ko eh lumipat pala pabalik ng kwarto niya. Eh ano pa nga ba magagawa ko?
"Ah, so far... okay lang po." kahit na hindi, kung alam niyo lang. Kung pwede ko lang wasakin ang pader na naghihiwalay samin ni Katniss eh, matagal ko ng ginawa.
"Wow, grabe nakakaya mong matulog na hiwalay si Katniss sayo?"
"Ah, hihi... kasi po. Si Katniss, hindi pa siya handa, mag-alam niyo na po. At nirerespeto ko po yun. Tyaka bata pa naman po kami. Marami pa pong panahon para dun."
"Hmmm. Kung sabagay. tama ka nga naman." Right there, wala na kaming pinag-usapan ni Daddy Mike kundi ang mga kalokohan niya nung bata pa siya, kalokohan kasama si Daddy. At ang mga Business ventures niya. May mga ilang payo pa nga siya tungkol sa negosyo ko at sinabi pa niya na bilib daw siya sa tapang ko, na murang edad ay napapalago ko ang Rockhauz. Naks. Bait naman pala niya e.
"... so pano po Daddy, baka naghihintay na sa akin si Katniss sa bahay. Late na po at baka hinihintay narin kayo ni Mommy. Lam' niyo naman mga girls mag-iisip agad yun ng mga kalokohan na pwede nating magawa kung wala tayo sa paningin nila."
"Yes, yes.. sinabi mo pa Zayn, ganun nga minsan si Misis. Haha, si Katniss ba ganun din?" malokong sabi ni Daddy na sinabayan pa ng malakas na tawa, Hahaha kulit at parang bagets kung makipagcheers ng wine sa akin.
Mula sa restaurant ay sabay kaming lumakad palabas ng mall kung saan may naghihintay na sasakyan sa kanya. Hmm. Kakaenjoy talaga kausap si Daddy Mike. Subalit bago pa siya makapasok, he hugs me and said --
"Zayn, your really remind me of the old days. Thank you for making my daughter smile, again"
"Daddy ano po? Hindi ko nakuha."
"Someday son, makukuha mo rin yan. *insert laughs* Ingat sa pag-uwi nak. Drive safely." at tuluyan na siyang umalis sakay ng sasakyan niya. Ayyy ano ba ang gustong ipahiwatig ni Daddy? :(( Daddy naman ginulo mo utak ko.
Xylie POV
"Ayos nga Xylie e', magaling na si Papa kaya ayun siya ang pwedeng mangulit kay Zayn at hindi niya mabuko itong preparation natin para sa birthday niya." masayang sabi ni Ate Katniss habang abala kaming dalawa sa pag-iisip ng magandang concept para sa birthday ni Kuya Vincent. Yes, indeed malapit ng magbirthday si Kuya, at unang birthday niya na may asawa na siya. Kaka-excite nga iyyy. Kanina, si Kuya tumawag pa dito... naku buti nalusutan ko hindi ako nabuking na andito ako sa papamamahay niya. Ay charot! Para namang masama na andito ako, kailangan pa talagang patago eh nuh.
"Ate, Ate huwag masyadong excited okay? We still have 2 more months to plan pa naman iyy. About the reception and other stuffs madali lang hanapin at ipaayos yun. Ang importante dito ay kung anong klaseng gift ba iibibigay mo kay Kuya?" I said with a big big smile. Hihihi parang ganito ^____^
"Oh, oo nga. Pero ano naman kaya ang gustong gift ni Zayn. Xylie *pout* my idea ka?"
"Hala Ate, kayo itong mag-asawa wala ka pa bang idea kung ano gusto ni Kuya?" tanong ko natila natatawa kay Ate Katniss. Naloloka na kasi ata siya sa kakaisip eh, kanina pa kasi niya pinag-iisipan pero wala talaga siya maisip.
"Hihihi, ang alam ko lang kasi Kuya loves pizza yun lang. The rest wala na akong alam." suggest ko subalit naka-pout parin siya at malalim parin ang iniisip. "Ate ano? May naisip kana?"
"E' favorite niya pala yung pizza? Yung huling binigyan ko siya nun, sinubo ko pa nga... tinabig niya lang ang kamay ko."
"What? Talaga? Impossible, that's the food na hindi maresist ni Kuya. Unless that time, galit na galit siya o di kaya nagtatampo." Hay! Love nga naman, pag galit kana at lahat kahit favorite food mo magagawa mong kalimutan.
"Ahhh. okay. so That's it." sabi niya na tumamlay ulit." Gift, gift... ano nga bang magandang i-gift kay kuya? Hmmm. Sa gitna ng aking pag-iisip, aking nahapit ang aking mga mata sa relos ko at --
*Toot*
*Toot*
*Toot*
"OMG Ate si Kuya Cedric na ata yan. Sinusundo na ako. Paano ate I better go na ah. Hihi, good luck sa pag-iisip mo. Hmm, kung ayaw mo kasi mahiarapan, why not ask kuya nalang?" sabi ko habang nililigpit ang gamit ko na nakakalat.
"No! Di pwede Xylie, surprise dapat to. Dapat clueless siya sa surprise ko."
"Oh, okay sabi mo eh." I walk down the stairs at tuluyan ng sumakay sa kotse ni Kuya Cedric. "Hi Kuya!" bati ko naman kay Kuya Prince.
"Hi Xylie, --- Katniss okay ka lang ba diyan? Mag-isa ka!" sigaw ni Kuya kay Ate habang nakadungaw sa bintana ng kotse niya.
"Yes po, okay lang ako. Parating narin naman si Zayn. Kakatext lang. Sige na umuwi na kayo, mag-ingat sa drive ha" Sabi ni Ate Katniss kasabay ginulo ang buhok ni Kuya Prince. Hehe ang cute nilang tignan.
"Oo na. Naku sinira mo naman kapogi-an ko" pagmamayabang ni Kuya.
"At asa ka namang Pogi ka!" at sabat naman ni Ate. Wee ang sarap siguro ang may bestfriend ano?
"Siya, sige na nga alis na kami. Mag-ingat ka diyan ha! I-lock ang pinto! Tawagan mo ko kung naka-uwi na si Vince okay?"
"Opo!" Ate Katniss said and Kuya Prince drive away from their subdivision.
Habang nasa byahe, "Planning for Vincent's birthday?" tanong ni Kuya Prince. Na mukhang curious kung bakit ako nagpasundo at bakit sobrang gabi na.
"Ah, opo eh. Si Ate Katniss kasi sobrang excited. Dapat daw big surprise yung birthday celebration ni Kuya."
"Hmm, talaga? But knowing Vincent, he hates surprises right, lalo na sa araw ng birthday niya. Paano yan?" speaking of this fact, omg tama, Si Kuya ayaw pala ng birthday celebration. Paano nga ba? "Well, hindi ko lang alam ngayon Xylie, kasi naalala ko lang yung dating nagset-up tayo ng birthday celebration para sa kanya, di man lang nya tayo sinipot diba?"
"Ay Oo nga naalala ko yun. Paano ba toh Kuya, sana naman sumipot si Kuya Vince this time, kahit for Ate Katniss man lang sana. Ayaw ko madissapoint si Ate." One thing na wala kaming alam, ay kung bakit ganoon si Kuya. At kung saan ba siya nagpupunta tuwing birthday niya. Sabi nila Daddy, may isang friend daw kasi si Kuya na namatay during his birthday kaya from then, di niya nagcecelebrate ng birthday, naging bitter na siya. "Ay hindi. I have the feeling. Matutuloy to Kuya, matutuloy toh! Diba?"
"Haha, Okay then Xylie. That's the spirit. Malay nga ba natin this time, everything will have a big change." sabi ni Kuya at nagpatuloy na lamang sa pagdadrive. Yes, I know. Mukhang impossible, but in the name of love wala naman diba? Hihih masubukan nga patunayan yun this time.
Himiko POV
"Miss nasaan dito si Mr. Skylar Baustista?" nagpupunas luha kong sabi halos nanginginig na sa pag-aalala. 'Diyos ko po pakalmahin mo ko please. Huwag naman sana ako magcollapse dito'
"Yes miss, sa room L143 3rd floor." sabi ng receptionist at aking agad na tinungo ang lokasyon ng elevator.
For all the hurts that he gaves, for the pain that he caused, for the tears that gave because of him... dapat diba, umalis nalang ako at tuluyan siyang layu-an? Ano naman ngayon kung naospital siya? Hayy. Ang loka mo talaga Himiko. Bakit ba hindi mo parin siya matiis? Bakit umiiyak ka ngayon?
'Si Sky yun eh, nasaksak man... mabubuhay yun. Masamang damo yun, di yun mamatay.' ~ yan ang paulit-ulit kong sinasabi sa utak ko. Pero itong puso ko, hindi ko matanggap na mawawala ng ganito si Sky. Hindi ngayon, hindi kailan man. Kasi --- hindi ko kakayanin. Yes, mahal ko pa nga siya, subalit natatakot akong aminin, dahil sa natatakot akong tanggapin ang masasakit na kapalit sa pagmamahal ng isang babaero.
He's so playful and flirty, to the point na kahit ako walang panama minsan sa mga babae niya. Tsh. Sino nga lang ba ako? Babaeng di kagandahan, babaeng kailan man hindi yung tipo ni Skylar.
"Copper, copper? Andito na ako sa St. Jude Hospital. Papunta na ako sa room niyo. Kamusta si Skylar?"
"Hindi ko pa alam himi wala parin kasi siyang malay. Himiko bilisan mo baka hindi mo na sya maabutan. Himiko alam mo na ang room namin?" Ahh!!! Anong hindi maabutan? Loko na hindi pwedeng mamatay si Skylar hangga't wala pa ako dun. Pagmamatay siya ng wala ako, mapapatay ko siya ulit. 'Don't Dare without me Skylar!'
"What? Are you joking Copper? *sniff* Tsk. Pakisabi hintay. I'm coming. Pasakay na ng elevator." sabi ko naman na halos hingal na sa pagtakbo mula pa kanina.
"Himiko a~" di natapos na sasabihin ng bigla naman ako malowbat. Ay badtrip bakit ngayon ka pa Cellphone ko! Bahala na. Saglit lang ay akin ng narating ang elevator.
Hintay.
Hintay.
Hintay.
Hey! Joke ba to! I'm running for Skylar's life but bakit ang taggal pa nitong bumukas!?? "Hoy elevator!!! Grrr!!! Bukas kapa ba magbubukas ha??!! Kailangan ko makasakay ngayon please! Bumukas kana ~" pagmamakaawa ko sa elevator na kay tagal bumukas. Huhuh. At di nagtagal bumukas nga ito at gulat ang mga tao sa ayos kong nakalumpasaya sa sahig at umiiyak. ~Awkward *cricket sound* Naktingin silang lahat sa akin.
"Anong tinitingin-tingin niyo??" tanong ko na tila sa gulat na mukha akong may sira sa ulo ay kinataranta ng sumasakay ay tuluyan silang nagsi-alisan. "Buti naman lumabas din kayo."
'OMG please elevator bring me to Skylar' ~ sabi ko sa sarili ko at aking pinindot ang third floor. Nang makarating ng third floor, ay aking hinannap agad ang room kung nasaan si Skylar... sa labas ng room naka-upo si Copper habang nakayuko, sa tabi niya ay Violet na nakasandal sa balikat niya.
"Copper?" tawag ko sa kanya at ng siya ay dumungaw sa akin, aking nakita na puno ng dugo ang damit niya at ang mga mata nila ni Violet ay parehong namumugto. Sh't T_T *sob* ganoon ba kadami ang dugong lumabas kay Skylar? Bakit namumugto ang mata nila? Gaano ba siya kalala? "Copper si Skylar? Ano na nangyayre sa kanya?"
"Himiko, Si Skylar kasi --" Di ko na pinakinggang sabi niya at tuluyan ng pinasok si Skylar sa kwarto niya at nakita kong nakatakip na ang kumot na puti sa kanya.
"No! No -- way." Totoo ba itong nakikita ko? Diba joke lang to. "Copper bakit nakatakip ang mukha ni Skylar. Nilalamig ba siya kaya ganun?" sa puntong ito ay tuluyan na akong napaluhod sa sahig at aking hinawakan ang malamig ng kamay ni Skylar. *sob* "Skylar no!!! Hindi mo ko pwedeng iwan, please huwag ngayon. Sky--Skylar *sob* Hindi ko kakayanin." Naglumpasay na ako sa sahig at halos hindi na makapagsalita sa iyak. Ang dibdib ko, ang bigat-bigat... nais kong sumigaw, nais kong sumabog. "Skylar, sorry... sorry iniwan kita two years ago. Sorry pinilit kong hindi ka mahalin, pinilit kong kalimutan ka. But-- *sob* but Skylar!!! Too late mahal parin kita. Please huwag ngayon, huwag mo kong iwan, Skylar I love you!!!!" Buhos luha kong sabi at tuluyan kong inalis ang takip ng kanyang mukha at nais ko sana siyang yakapin subalit --- Nang akin siyang buksan...
"Hihihi, Hi Himiko ~ Naks kakakilig naman mahal mo pala ako? Don't yah worry I love you too!" sabi ng inakala kong patay na at nang aking tignan sila Copper at Violet napapangisi nalang sila at tumakbo palabas ng room kaya ako'y napa --
"Hayop kang lalake ka!!!!" Sigaw ko at ako'y umakyat sa kama ni Sky at dinamba siya sa kama at inaakmang sasakalin.
"Ahhh Himiko ~ Hoy Copper tulong" aba sino ka para humingi pa ng tulong.
"Himi! Himi awat na! Awat na!" sigaw naman ni Dex (kararating lang kasama si Kersten) at Copper na pilit akong inaalis mula sa pagkakapatong kay Sky, pero dahil di niya ako maalis ay lumabas siya para huminge ng tulong kay Copper.
"Aray! Aray! Himi please... Sorry na!! *cough*"
"Mapapatay kita! Manloloko ka Ahhhhhhhh!!!!"sabi ko at patuloy sa pagsabunot sa lalakeng malokong kaharap ko. Tss. Kay dami ng iniyak ko kanina pagkatapos ganito lang? Okay lang pala siya?
Hampas lang ng hampas at bigla ba naman niya ako inikot sa kama at inipit. "Hoy! Skylar Baustista, get off of me!" pumalag palag ako pero ano nga naman ba ang pwersa ko over him. Teka, pano ba, sumigaw kaya ako ng rape? Pwede kaya? Sexual harrasment? Aaaaa!!! Andaming ideya na tumatakbo sa aking isipan at tamang palag lang ako ng palag subalit ako'y natigilan ng bigla siyang magsalita.
"Himiko, please kahit sandali lang, hayaan mong ganito muna tayo?" at tuluyan niyang bina-on ang mukha niya sa balikat ko. "Hey! ~" tanging nasabi ko at hindi na gumalaw. Hala, bakit ang weird ng ganitong feeling, him above me, hugging me so tight. Me loving him, inspite of all the hurts... Does Sky and I desserve a second chance? Does all this gestures are for real? Mahal nga niya ba talaga ako?
'Oh God Ano ba ito?'
-------------------
COMMENT/VOTE