Jake Adams:
'Ik heb nieuws over Anne Gray'
'Ik heb goed nieuws en slecht nieuws. Waar wil je dat ik mee begin?' Vraagt Sytse
'Doe eerst maar het goede nieuws.' Zeg ik.
'Oké het goede nieuws is dat u kindje nog leeft. Het is echt een vechtertje.'
'Het slechte nieuws is dat we geen idee hebben wanneer mevrouw Gray wakker word, het is een redelijke diepe snee maar het is buitenlevensgevaar.'
Mijn gevoel is nu dubbel. Ik ben zo blij dat ons kindje nog leeft.
Maar dat niemand weet wanneer ze weer bijkomt beangstigd me.
'Dank u wel.' Zeg ik zacht.
De dokter verlaat de kamer en ik ga weer op de stoel zitten.
Ik pak Anne haar hand en knijp er zachtjes in terwijl de tranen over mijn wangen stromen.
Dana Town:
'Dit meen je niet.' Verschrikt laat ik mijn glas water vallen.
'Je houd me voor de gek.' Zeg ik ongelovig.
'Nee, dit is geen grap echt niet.'
'Waarom staan we hier dan nog.'
Verbaasd kijkt Aiden me aan.
'Ik wil naar haar toe.' Zeg ik terwijl de eerste tranen komen.
Aiden sluit me in zijn armen.
Huilend leg ik mijn hoofd op zijn schouder.
'Waarom ben ik weg gegaan? Ik had haar moeten helpen.' Zeg ik huilend.
'Het is niet jouw fout. Alsjeblieft praat jezelf dat niet aan.'
'Ik ben gewoon laf, ik ben weggelopen.'
'Je deed het voor Mila.'
'Ik had haar niet alleen mogen laten en ze had het me beloofd.'
'Wat had ze je beloofd?' Vraagt Aiden.
'Dat ze terug zou komen.'
'Ze komt terug. Kom we gaan naar het ziekenhuis, ik ruim dit op en dan kun jij Mila klaar maken.'
Langzaam laat Aiden me los, ik draai me om en loop naar Mila.
-Tijdskip-
'Hoi, zou u mij kunnen vertellen waar Anne Gray ligt?' Vraag ik aan de receptioniste
'Anne Gray? Die ligt op de derde verdieping kamer 22a maar het bezoekuur is net voorbij dus ik ben bang dat ik jullie moet verzoeken om morgen terug te komen.'
'Nou moet jij even heel goed luiste-.' Zeg ik boos maar ik word onderbroken door Aiden.
'Wat mijn vriendin bedoelt is dat we eigenlijk hier zijn met spoed.'
'Oh maar de spoedeisende hulp is een stuk verder die kant op! Volg de bordjes en u komt daar, fijne avond.'
Stomverbaasd staan we toe te kijken hoe de receptioniste opstaat.
'Wat kijken jullie verbaasd! Jullie kunnen toch wel lezen?' Vraagt de receptioniste .
'Ja natuurlijk maar dat is niet wat we bedoelen.'
'Tja ik heb nu pauze dus ik ben bang dat ik u niet verder kan helpen.'
'Jij bent wel voor veel dingen bang.' Zeg ik geïrriteerd.
Maar de receptioniste is al weg.
'En nu?' Vraag ik hopeloos.
'We gaan gewoon naar Anne kom.' Zegt Aiden.
Hij pakt mijn hand en trekt me mee.
Hijgende ren ik de laatste traptreden op.
'Dana, niet zo snel.' Zegt Aiden hijgend achter me.
Ik pak Mila over en loop over de gang.
20a, 20b, 21a, 21b,
'Ja hier is het.'
Ik open de deur en loop zonder te kloppen naar binnen.
Hoi!
Als eerste; sorry dat dit deel te laat is, ik had het gewoon heel erg druk met school en had daardoor dus weinig tijd om te schrijven maar dat is als nog geen goede reden om jullie te laten wachten dus sorry.
Wat gaat er nog allemaal gebeuren?
Who knows :)
Nieuwe update: 29 september of eerder!
XX ME