Chapter 2: Unexpected
WENSH'S POV -
Second day ko pa lang pero ang dami ko na agad agenda. Kung kahapon, nilibot na yata namin lahat ng pasyalan sa Metro Manila, ngayon naman foodtrip kami. Kasama ko ang bullies for this morning at gamit namin ang car ng ThomAra. Obviously, si Ara ang nagdadrive.
CAMS: Arabells, san tayo pupunta?
ARA: San ba tayo magsisimulang kumain?
CIENNE: Dun sa kinainan natin last week. Masarap ang breakfast meals dun!
KIM: Oo nga!
MIKA: Oo nga ka dyan. Lahat naman sayo okay.
KIM: Eh sa gutom na ko. Hindi pa ko nag-aalmusal.
Hindi pa rin nagbabago si Kim. Matakaw pa rin hanggang ngayon. Pero may point naman sya, 8am na pero hindi pa kami lahat nag-aalmusal. Gutom na din naman ako.
ARA: Dun sana tayo sa Wenshdays kaso hindi pa open.
As soon as I heard that, nag-glare ako sa mirror kung san nakatingin si Ara.
MIKA: Why not? Later, pupunta tayo. ;)
CAMS: Yaaaay! Makikita na ulit natin si Kuya Jeric.
CAROL: Oo nga. Si Kuya Jeeeerriiiicc. (nilapit ang mukha kay Wensh)
WENSH: Ano ba, Carolers. Nagtoothbrush ka ba?
BULLIES (except Carol): Eeeeeewwww.
CAROL: Lakas mo din magchange topic, Ate Wensh. Tsk.
WENSH: I'm not changing the topic. Bigyan nyo nga ng bubblegum si Carolina.
Hinagis ni Ara yung Doublemint kay Carol.
CAROL: Naniniwala talaga kayo kay Ate Wensh? Namaaan. Kainis you guys. Nagtoothbrush ako! Sabay kaya kami ni Marco magtoothbrush every morning. (pouts)
KIM: Yown landi!
CIENNE: Sabay din maligo? ^^
ARA: Baka may iba pang ginawa pagkatapos magtoothbrush.
Sinapok kami isa-isa ni Carol. Hahaha. Asar na yan. :))
.
.
.
Nagfoodtrip kami hanggang lunch time. Bundat na kaming lahat lalo na si Kim. Sino ba naman ang hindi lalaki ang tiyan? Tatlong restaurants, anim na food stalls, apat na klase ng street foods at dalawang beses nagdessert. Feeling ko masusuka na ko anytime. Sobra pa naman kung makapreno itong si Ara; lahat kami mauunang makarating sa destination at maiiwan yung sasakyan nya. Hay Victonara Torres. -_____-
Ngayon naman, nandito muna kami sa bahay nina Thomas at Ara. Two-storey house pero may rooftop. May maid's room sa baba at apat naman ang kwarto sa taas including the master's. Siguro tatlo yung balak maging anak nina Thomas at Ara kaya ganun. Yung isang room, may laman na. Yes, may anak na sila ni Thomas. Seven months old na yung baby nila at Emmanuelle Grace ang pangalan. Emma for short, oh di ba? Ayaw daw kasi ng ThomAra ng makalumang pangalan kaya bumawi sila sa anak nila. :))
WENSH: Nasan si Thomas?
ARA: Nasa work.
WENSH: Si Emma?
ARA: Wait. Titignan ko kung gising na. (umakyat)
MIKA: Ate Wensh, she's so cute, promise!
CAMS: Sometimes I wonder kung anak talaga yun ni Victonara.
CIENNE: Baka kay Thomas nagmana.
KIM: Baka napagpalit ng nurse.
ARA: Hey! Narinig ko yun!
Bumaba si Ara buhat-buhat si Emma and all I can say is that she's so cute! First time ko syang makita sa personal but pag nagsskype kami ni Ara, pinapakita nya sakin yung baby nya. Mapula yung mukha ni Emma at medyo singkit sya like Thomas at nakuha ni baby yung pouty lips ni Ara. Hahaha!
ARA: Hi, baby. (kisses Emma's forehead) Gusto mo buhatin, Ate Wensh?
WENSH: Pwede ba?
ARA: Sure.
Binigay nya sakin si Emma and I carried her. She's so cute talaga lalo na hikab sya nang hikab.
CAROL: I still can't believe na may baby ka na, Vic. Parang kailan lang ikaw yung baby ng team.
KIM: Naunahan mo pa si Ate Wensh.
WENSH: (glares at Kim)
CIENNE: So insensitive, Kimmy.
KIM: Sorry. ('zips mouth' gesture)
CAMS: Wala pang partner. Hanap tayo mamaya dyan sa tabi-tabi.
MIKA: Ipagmomodel pa namin sila sa harap mo, 'te Wensh, you like? ;)
WENSH: Mga baliw. -___-" (tumingin kay Emma) Hi, Emma. I'm Tita Wensh. Namana mo yung pouty lips ni Mommy. Nakakaiyak, baby.
BULLIES (except Ara): (nagtawanan)
ARA: Ate Wensh naman ih. -____-
WENSH: Joke lang. (kisses Emma's hands) Ang cute mo. How come na anak ka ni Victonara? Pano nangyari yun, baby? Tell me.
EMMA: UWAAAAAH! UWAAAAAAH!
WENSH: Ohmaygad! I know, Emma. You have my sympathy.
ARA: Hay nako, Ate Wensh. -_____-
Pinatahan ko si Emma by rocking her gently and nakisama naman si baby Emma. She's laughing now. Ang cutie nya talaga. Sana maging Lady Spiker sya balang araw. Lalong dadami ang cuties sa LS. Hihihi.
Pagkatapos ko kulitin ang baby ni Ara, syempre, pinatulog na ulit sya ni Mommy Ara. Kami na lang ng ibang bullies ang natira sa sala nila. We were watching tv nang biglang dumating si Thomas.
THOMAS: Hi, girls ...
MIKA: Andito na pala si Mr. Torres.
THOMAS: Oh, nandito ka din pala. Hi, kapre! ^^
MIKA: Bansot! :P
THOMAS: Where's Vic?
ARA: Present! (bumaba) Hi, Mr. Torres. (kiss sa lips ni Thomas)
THOMAS: Hi, Mrs. Torres. (grins)
BULLIES/WENSH: Eeewww.
Walang hiyang mag-asawa ito. Sa harap pa namin naglalandian. Sana hindi matrauma si Emma habang lumalaking kasama ang magulang nya. :))
THOMAS: Inggit lang kayo. :P
ARA: Bakit nga pala ang aga mo? I thought 6pm ka pa uuwi.
THOMAS: Nothing much to do sa work. I decided to spend quality time with my family instead.
CAROL: Okay. Alis na tayo, guys.
THOMAS: Hindi ko naman kayo pinapaalis.
WENSH: It's okay. You and Ara need some time alone.
KIM: Oo nga, tulog na yung bata.
CAMS: At ayaw namin manood ng porn kaya aalis na kami.
MIKA: Enjoy! ;)
WENSH: Protection muna ha. Seven months old pa lang si Emma.
CAROL: Tsaka nyo na lang sundan.
THOMARA: (namumula)
CIENNE: Bye, Torreses!
Commute muna kami ngayon dahil hindi na kami pwedeng ihatid ni Ara. Ihahatid sana nila ako sa condo pero hindi ako pumayag. Kailangan ko kasing pumunta sa mall para bumili ng mga bagong damit. Hindi ko kasi magamit yung ibang damit na nabili ko sa Canada. Mostly kasi yung mga damit na dala ko pang-cold weather, eh summer ngayon sa Pilipinas. Haay.
Since may gagawin na sina Mika, Carol at Kim, sina kambal na lang ang kasama ko sa mall.
.
.
.
We looked around sa different stores for an hour. Itong si Cams kung anu-ano ang pinapatry sakin. Nagmumukha akong pokpok. Langya. Si Cienne naman gagawin akong model ng band shirts sa mga pinapasuot. In the first place, bakit ako pumayag na samahan ako ng kambal na 'to? Nakakabaliw.
CIENNE: Nagtext si Ate Cha.
WENSH: Anong sabi?
CIENNE: She needs help daw with the twins.
Fun fact: Ate Cha played for four years sa PSL. Then after that, she got married and six months later, she's pregnant. I was still in PSL that time at nalaman nga namin na twins yung magiging baby nila ni Kuya Ray. But unlike Cienne and Cams, twin boys naman sila. Colby and Chrys ang names nila. Start pa rin ng letter C. Hindi na nagbago ng letter, eh ang dami namang letters sa alphabet.
CAMS: Why? Anyare kina pamangkin?
CIENNE: I don't know.
WENSH: Baka emergency. Puntahan nyo na.
CAMS: Okay ka lang mag-isa, Ate Wensh?
WENSH: Yeah, okay lang. Nakarating nga ako ng Canada all by myself.
KAMBAL: Okay. Bye, Ate Wenshy!
Umalis na sina kambal at naiwan akong mag-isa. Nagpatuloy pa rin ako ng pagshoshopping ng mga bago kong damit. Naiilang ako kasi sunod nang sunod itong saleslady sakin. Hahambalusin ko na 'to eh.
Habang namamasyal ako, gusto nyo bang malaman kung anong kwento tungkol sa ibang couples? Okay, update ko muna kayo sa present happenings.
Apat na couples sa barkada ay kasal na: ThomAra, RoBigail, GoLem and GiMich. Ate Paneng and Kuya Dek are married as well. As of now, si Ate Cha, Ate Paneng and Ara pa lang ang may babies. Si Mich naman two months pregnant na; she's not showing yet. Si Aby two weeks pregnant; obviously she's not showing yet too. Sa usapang kasalan pa rin, as Kevin said, ikakasal na sila ni Loren. Cienne and AVO are getting married on December. Sina Philip at Denice and Forts at Carol naman ay naglilive-in na. As for Kim-Mela, Jeron-Mika and Kib-Cams, all is well pa rin naman.
As for me and him? Matagal na kaming wala. Bago pa man ako umalis ng Pilipinas. To be honest, he was one of the reasons why I chose to leave and work abroad. Nagbreak kami nung kalagitnaan ng season ng fifth year ko sa PSL. Maraming reasons why but I never knew what was the last straw kaya wag na nating balikan.
K. Fast forward na lang tayo. >>
.
.
.
Natapos na ko sa pagbili ng bago kong susuotin. Ngayon naman it's time to -
"Miss! Yung wallet mo!" I heard someone behind me. Ako ba yung tinatawag nun? Binaba ko ang pinamili ko at kinapa yung bulsa ko. Shit. Wala nga wallet ko! Lumapit sakin yung babae at inabot sakin yung wallet ko.
WENSH: Thank you! Thank you, miss.
BABAE: Wensh?
WENSH: (tumingin sa babae) Almira?
ALMIRA: Wensh! (hugs Wensh) Oh my God! Long time no see. How are you? Sinong kasama mo?
WENSH: Long time no see. (chuckles) Okay naman ako. I was with Cienne and Camille earlier but they already left.
ALMIRA: Really? Good. Would you mind going with me then?
At first, naghesitate ako. Baka kasi kasama nya si Jeric but before I even ask, she assured na hindi naman daw. So I went with her. Plus, kailan ba ko tumanggi sa libreng food, di ba? N-E-V-E-R.
Nandito kami ngayon sa Dairy Queen. Mabuti naman. I'm in the mood for ice cream. Actually, kanina pa ko nagde-daydream ng ice cream. Mainit kasi sa labas.
ALMIRA: Kamusta ka na?
WENSH: I'm good. Still the same.
ALMIRA: Are you kidding me?! Still the same? Mas gumanda ka kaya.
WENSH: Sus. Ikaw din naman.
ALMIRA: No, I'm serious. Kung alam ko lang na ganyan magiging epekto ng pagtatrabaho abroad, dapat di na kita pinapunta. Tinalbugan mo yung ganda ko. Nakakahiya na tuloy tumabi sayo.
WENSH: (namumula) Thank you. Stressed nga ko sa work ko dun.
ALMIRA: I wish I looked like you whenever I'm stressed.
Lumalaki ang ulo ko sa mga compliment ni Almira. Mamaya magmukha na akong caricature dito. Emeghed, Almira stop na. :">
WENSH: Anyway, how are you? Your mom and dad? Si Achi Alyssa?
ALMIRA: Okay naman kami. Same old Tengs. Achi got married a year ago.
WENSH: Oh? Hindi ako nainform.
ALMIRA: Oo nga eh. Invited ka sana kaya lang nasa Canada ka na that time.
WENSH: Ah, ganun ba.
ALMIRA: Hay. Ewan ba naman kasi kay Ahia kung bakit ka pinakawalan eh. Kulang na lang saksakin ko yun ng mga patama quotes noon para lang sundan ka sa Canada pero matigas ang ulo. Sarap pakainin ng plapla! >.<
WENSH: Matagal na yun. Hayaan mo na lang. :)
ALMIRA: (sigh) So, ano ng balita sayo? I haven't heard from you for more than a year.
WENSH: Well, I just got back. I was promoted and sent here. May partnership yung company namin with Strasser Advertising.
ALMIRA: That's good. I'm happy for you. Do you plan on getting back to photography business?
WENSH: I was thinking about it. Kakausapin ko pa si Ate Tin.
ALMIRA: Good. Pag nagpipicture ka na ulit, tawagan mo ko agad ha. Ito calling card ko. (inabot ang calling card)
WENSH: Why?
ALMIRA: I want you to be the photographer ng models for my new clothing line.
WENSH: New clothing line?! Wow. Sure, sure! I'd be happy to. Kailan ba opening?
ALMIRA: Sa July pa naman but I'm asking you as early as now kasi kailangan magsimula na sa May ang shooting at baka may umagaw pa sayo. Galing mo pa naman.
WENSH: (ngumiti)
Madami pa kaming pinag-usapan ni Almira. She did the talking, I did the listening. Dumaldal sya ngayon, pramis. O baka naman namiss nya lang ako. :3
.
.
.
Hinatid ako ni Almira sa building ng condo ni Liss. I invited her inside pero sabi nya may pupuntahan pa daw sya. Parang bigla nga syang na-bad mood but I just ignored it. Baka dahil lang yun sa katext nya.
WENSH: Oh, ang aga mo yatang umuwi.
LISS: Uh ...
Liss turned around at tumingin sya sakin with a mix of worried and surprised look. Just then, napatingin ako sa hawak nya. Tatlong home pregnancy tests.
LISS: Positive lahat.
WENSH: Buntis ka?!
LISS: Malamang. Tanga ka ba? >///<
WENSH: Sorry naman. -___-" So ... bakit ganyan hitsura mo?
LISS: I need Matt.
WENSH: Ha? Eh nasa ano sya di ba -
LISS: I NEED MATT!
WENSH: Okay, okay. Ito na ... tatawagan ko na. Wait ka lang dyan. Chill ka lang, okay? (pinaupo si Liss) Breathe in ... breathe out ... inhale ... exhale ...
While trying to contact Matt, binigyan ko ng maiinom si Liss at kinuha sa kamay nya yung tatlong pregnancy sticks. She's breathing so fast at feeling ko may panic attack. Jusko. Anong nangyayari sa babaeng 'to?
.
.
.
Matt Salem, sagutin mo ang phone. Hinayupak ka. Binuntis mo kaibigan ko! -_______-"
.
.
.
WENSH: MATT! He - hello! This is Wensh. Yeah, yeah, uh ... Mel needs to talk to you.
Inabot ko agad yung phone ko kay Liss and pumasok sa loob ng kwarto to give them privacy. Privacy daw pero nakikichismis naman ako. For the first time, hindi ako late sa balita. Nauna pa nga. :))
Then, habang mag-isa ako sa kwarto at tinatry na mag-eavesdrop, I realized ... pag seniors ang kasama ko sa galaan ... mapapaligiran ako ng mga buntis. I hope I'll never have to be alone with them. Please lang.
.
.
.
LISS: Wensh?
Lumabas na ko sa kwarto. Medyo kalma na si Liss but there's still that worried look on her face. I think she's not ready or something. Baka naman natatakot lang sya. May mga rare tendency kasi minsan si Liss na mag-overthink and her overthinking leads to panicking.
WENSH: Okay ka na?
LISS: He's happy.
WENSH: Anong gusto mo, magalit yung tao at sisihin yung sperm nya? -____-
LISS: I think I'm not ready.
WENSH: Wala namang kahit sino ang ready sa ganyang responsibility, Mel. It's a big responsibility, a lifetime responsibility.
LISS: What if I become a bad mother? What if hindi ako magustuhan nung baby? What if magalit sakin yung baby because I'm not a good mother? What if I can't do this? What if -
WENSH: Hayan ka na naman sa what if's mo. Mel, you can do it. You'll be great mom. I know you will be because I know you. Don't panic na. Tsaka, nandyan naman sina Ate Steph or si Ate Cha. We can ask them about the do's and dont's. You, Michele and Aby will learn together. Tsaka nandito kami. We'll support you. Kung kailangan mo ng tagahawak ng belly pag lumaki ka na, sige, tatawagin ko si Yeye.
LISS: (laughs while crying) Kainis ka naman. Pinapatawa mo ko.
WENSH: Hormones. Not me.
LISS: (sigh) Sana umuwi na si Matt. Gusto ko kasama ko sya magpacheck-up ng baby namin.
WENSH: Buti na lang pinatawag mo agad sakin si Matt kundi aakalain kong hindi sa kanya ang baby na yan.
LISS: At bakit mo naman naisip yan!?
WENSH: Akala ko sa atin eh. Tayo magkatabi matulog. :)))
LISS: Kelan mo balak umalis?! -_______-
WENSH: Pero sabagay two nights pa lang naman -
LISS: Jeushl Wensh Tiu! >///<
WENSH: Joke lang. Tawa ka na kasi. Masyado kang nagpapanic, eh hindi pa naman lalabas yang anak mo ngayon. Just look at the bright side ... maganda pa rin ako. ;)
LISS: (tumawa) When you think about it, it's kinda funny.
WENSH: I know I'm funny.
LISS: Hindi ikaw. -______- MG, Aby and I are pregnant. Ikaw na lang hindi. Hihi. :>
WENSH: Hoy. Wag mo ko idamay sa kalandian nyo 'no.
LISS: And to think na ikaw pa yung unang na-engage sa ating apat. (chuckles)
WENSH: Not everything will turn out as you hope it would be.
.
.
.
.
.
JERIC'S POV -
I was busy skyping with Rue nang bigla na lang pumasok si Almira sa office ko. Hindi uso ang kumatok sa babaeng 'to. >___<
ALMIRA: Hi, Ahia.
JERIC: I'm talking to Rue.
ALMIRA: Oh? (sumiksik) Hi, Rue! Pahiram muna ako kay kuya. He'll call you later. Bye!
Then, in-end call nya. Tengina!
JERIC: Bakit mo in-end call?!
ALMIRA: Tawagan mo na lang ulit.
JERIC: Anong kailangan mo?
ALMIRA: Wala lang.
JERIC: Inostorbo mo pakikipag-usap ko kay Rue tapos wala lang?!
ALMIRA: I was with Ate Wensh a while ago.
JERIC: So ... ?
ALMIRA: She's back!
JERIC: Alam ko.
ALMIRA: Hindi mo man lang sinabi sakin?! Langya naman. -_____-
JERIC: Di pa sinabi sayo ni Jeron?
ALMIRA: Duuuh. Hay nako. Kainis talaga kayo. Akala ko pa naman masusurprise ka; ako pa ang nasurprise. -_____- Anyway, I asked her to be the photographer para dun sa ilalaunch kong new clothing line.
JERIC: She agreed?
ALMIRA: Of course. Lakas ko sa kanya eh.
JERIC: Tss.
ALMIRA: Do you want to see her?
JERIC: Already did.
ALMIRA: WHAT?!
JERIC: I saw her nung nagtraffic dyan sa harap. Nakasakay sya sa car ni Melissa.
ALMIRA: Ah. Mas lalo syang gumanda 'no? Lalo na pag nakita mo sya nang malapitan. She changed a lot. All for the better.
JERIC: Almira, kung may gusto kang sabihin, sabihin mo na.
ALMIRA: It's never too late. (umalis)
Tignan mo 'tong babaeng 'to. Kung anu-anong sinasabi tapos bigla na lang aalis. Hindi yata nakainom ng pampatino. Tsk.
After she left, bumalik na ko sa pagsskype with Rue and apologized for my sister's behavior earlier.
.
.
.
I left earlier than I should. Iniwan ko na kay Hyuan ang trabaho ng pagsasara ng restaurant. Matagal na kaming magkakilala so I trust him.
Nagpunta ko sa pub dahil ngayon yung get-together ng Tigers na hindi natuloy nung isang gabi. Nandito na sina Kevin, Kaizen, Forts at Aljon. Ako na lang pala ang hinihintay. Mukhang nakadami na din sila ng inom. Pano ko nasabi? Si Forts kasi kinukwento na naman yung life story nya at si Kevin nagiging sentimental - he's talking about how much he loves Loren and how excited he is about marrying her. That's not normal.
ALJON: Nandyan na pala si Businessman Teng!
KAIZEN: Kuya Jeric! (fist bump)
KEVIN: Bro! Bakit ngayon ka lang?
FORTS: ... dumating sa buhay ko. Pilit binubuksan ang sarado ko ng puso ...
JERIC: Langya ka, Forts. -______-
ALJON: Lagot tayo kay Carol nito.
KAIZEN: Hindi ako maghahatid dyan.
JERIC: Kararating ko lang pero lasing na agad. Tsk. Di man lang ako hinintay.
FORTS: Pre, di ko las - lasing. Tignan mo oh kaya ko pa ngang -
Nag-attempt na tumayo si Forts sa upuan pero bumaliktad sya at nahulog. Dahil mababait kaming mga kaibigan, tinawanan muna namin sya bago tinulungan.
ALJON: Hindi ka lasing? Talaga lang ha.
FORTS: Ang sakit ng ulo ko.
KEVIN: Tanga ka eh.
JERIC: Bartender, dalawang beer!
BARTENDER: Ito po, sir.
KAIZEN: Bakit nga pala wala ka nung isang gabi?
JERIC: Saan?
KAIZEN: Sa party ni Ate Wensh.
JERIC: Hindi naman ako invited.
KAIZEN: Open naman sa lahat ng kaibigan ni Ate Wensh yung party.
JERIC: Hindi ako nainform.
KEVIN: Gumanda lalo si Wensh, pre. Kung alam ko lang na ganun pala epekto ng hiwalayan nyo, dati ko pa kayong pinagbreak.
ALJON: Ang sama mo talaga.
FORTS: (sinapok si Kevin) Gago ka. Wag mo na pagnasaan si Wensh.
KEVIN: Tanga! Wala akong pagnanasa dun. Best friend ko yun eh. Tsaka mahal na mahal na mahal ko kaya si Loren. Ganito ... (ni-raise both arms sideward) ... ko yun kamahaaaaaal!
ALJON: Parang pagpapapako sa krus?! o_O
JERIC: Di ko gets. Isang dipang pagmamahal?
KEVIN: Ah, basta. Bahala kayo. Basta mahal ko si Loreeeeeen!
KAIZEN: Mas lasing ka pa pala kay Forts.
KEVIN: Pero real talk, pare. Kung may balak kang balikan si Wensh, gawin mo na. Now na! Sa ganda nya ngayon, di malayong madami pang manliligaw dun kahit malapit na mag-30.
FORTS: Real talk! (nag-apir kay Kevin)
JERIC: She's 29.
FORTS: Ha?
JERIC: She's just turning 29 this April. Hindi pa sya magti-thirthy. Magka-age lang kami.
KEVIN: Buti alam mo. Akala ko nakalimutan mo na talaga. May pag-asa pa! (apir kay Aljon)
Kung anu-ano naman pinagsasasabi nitong si Kevin. Tsk. Ganyan kasi yan pag nalalasing. Either masyadong pakialamero sa love life ng iba o di kaya naman ipagsisigawan yung love life nyang wala naman may pakialam kundi sya. Haaay.
Isang oras pa kami nagtagal sa pub. Isang oras ng walang kwenta pero kwelang usapan. Lasing na kaming lahat pero kami na lang ni Kaizen ang natitirang matibay kaya kaming dalawa ang tagahatid sa mga bahay nila. Samantalang si Aljon naman, well ... dito nakatira si Aljon. Sa kwarto sa taas ng pub. Kaya naman hindi na sya mahihirapan pang umuwi. Sa kanya kasing business 'to kasosyo yung pinsan nya.
JERIC: Kai, ikaw na bahala dyan kay Forts ha.
KAIZEN: (hinila patayo si Forts) O - oo. Tangina. Kuya Forts, wag mong sukahan yung sapatos ko!!!
JERIC: Good luck.
KAIZEN: Mas kailangan mo ng luck. (tinuro si Kevin)
Pagkatingin ko kay Kevin, nandun na pala sya sa kabilang side ng parking lot at sinisipa yung isang kotse. Agad ko naman syang hinila papasok sa sasakyan ko. Phew. Mabuti na lang walang alarm yung sinipa nyang sasakyan kundi patay talaga kami. Mukhang mamahalin pa naman.
KEVIN: Ang pangit nung sasakyan na yun! Parang tanga!
JERIC: Oo, parang ikaw! Umayos ka nga. Magseatbelt ka.
Hinila nya yung seatbelt at pinilit nyang i-lock pero bumalik ito at tumama yung bakal sa mukha nya at napulupot sa leeg nya yung belt. Natetempt ako na pabayaan na lang sya hanggang sa hindi sya makahinga. Tama nga si Kaizen. Mas kailangan ko ng good luck.
~~ Calling Loren ... ~~
.
.
.
LOREN: Hello, Teng!
JERIC: On the way na kami. Wait outside.
LOREN: Lasing na naman?!
JERIC: Oo! At pinamumukha samin na mahal na mahal ka nya at sya ang may pinakastable na love life sa aming lahat.
LOREN: Tss. Bubuhusan ko yan ng kumukulong tubig mamaya.
JERIC: Kinikilig ka lang.
LOREN: Leche. Isa ka pa. Lulunudin kita!
JERIC: Joke lang. Sige na. Hatid ko na si Kevin.
LOREN: Okay. Ingat sa pagdadrive. Pakakasalan ko pa yan kasama mo.
JERIC: Yes, ma'am!
.
End call.
.
KEVIN: Sino yun?
JERIC: Si Loren.
KEVIN: Si Loren my loves? ^^
JERIC: Oo! Naghihintay na sa labas ng bahay nyo.
KEVIN: Love na love talaga ko nun. Hihihi.
.
.
.
Pagdating ko sa tapat ng bahay nina Kevin at Loren, naghihintay na si Loren sa labas at may dalang kape. It's already 11pm and I don't know kung para kanino yung kape - sa kanya o kay Kevin?
JERIC: Future Mrs. Ferrer, nice to see you again. (salutes)
LOREN: Che! Ipasok mo nga yang bwisit na yan sa loob. >.<
JERIC: Oh, bakit ang init ng dugo mo sakin?
LOREN: Mas mainit itong kape. Gusto mo ibuhos ko sayo?
JERIC: Sabi ko nga. (sinampal-sampal si Kevin) Gumising ka na dyan. Galit na si Loren.
Inalalayan ko sa pagbaba ng sasakyan si Kevin at hinatid sya sa loob ng bahay nila.
KEVIN: Looooorrrreeeen!
LOREN: Shut up, Ferrer. (nilagyan ng basang bimpo sa mukha si Kevin)
KEVIN: SHIT! ANG INIT!!! >///<
LOREN: Oh, ano? Gising ka na?! (smirks)
I laughed. Parang nawala ang hangover ni Kevin instantly. Yun lang pala ang technique. :))
JERIC: LL, ikaw na bahala dyan sa fiance mo. Kailangan ko ng umalis.
LOREN: Sige. Salamat, Jeric. Sa uulitin! :))
JERIC: Please. Wag na sana.
LOREN: (naamoy ang hininga ni Jeric) Nakainom ka din yata. Mag-iingat ka sa pagdadrive.
Pag-uwi ko sa condo, madilim at tahimik sa loob. Wala si Jeron at mag-isa na lang ulit ako.
Humiga ako sa sofa at nakatingala lang sa ceiling. I suddenly got this feeling of loneliness. Hindi ko alam kung bakit pero masakit sa dibdib. Maybe it's the alcohol ... or maybe it's something else. One thing is for sure: laging ganito yung nararamdaman ko pag nakakainom o nalalasing ako tapos mag-isa lang ako sa condo. I don't know why. Wala naman akong sakit sa puso.
Napabaling ang tingin ko sa bakanteng kwarto kung saan hindi ako nagpapapasok ng kahit sino except one person. It's been locked since umalis sya.
I don't know what urged me to stand up and enter the room - her room.
It's the same bed sheets, same smell ... basically, same everything. Nothing has changed. It's just very, very, very empty.
.
.
"Anong ginagawa mo dito?"
"Tabi tayo ..."
"Che! Dun ka sa kwarto mo."
"Please."
"Behave ka lang."
"Promise."
"Fine. Sleep here ... May problema ka ba?"
"Nothing that your hug can't fix."
"Oh, ayan na. Hug na kita. Tama na ang drama. Good night."
"I love you."
"I love you too."
.
.
Maybe it's because of the alcohol or maybe because of this room or maybe I was delusional but her voice wouldn't stop echoing in the back of my mind and it physically hurts me because ... because ... I find it hard to breathe. Naririnig ko pa rin yung boses nya na parang nandito pa rin sya, na parang hindi sya umalis, na parang walang nangyari. Hanggang sa napansin ko na lang na umiiyak na pala ko na parang tanga habang nakatingin sa kama na yun, replaying every single memory I remember from this room.
Nakainom ka lang, Jeric. Lasing ka lang.
Somehow, lying in this bed made me feel okay but it would still be better if she's here. She always knew what to do to take away my pain ... even if she's the one that causes it.
.
.
.
--- A/N ---
Hi, readers! Uhm, wala lang. Hi! *kawaaaaay*
Next week na ulit ang update ha. May isa lang kasing nagrequest dyan dahil nabitin yata at naeexcite daw sya? Huehue. HI FRANCES! :) And hi din dun sa irl kaibigan kong nagbabasa nito. Please, secret lang natin ito. Wag mong sasabihin na nagsusulat ako sa watty. Lol. HI SHAYE! :)
Thank you for reading. Kung may galit kayo sakin, icomment nyo lang. Dejk. Bati tayo. :D
Kung gusto nyo akong kulitin/guluhin/walang hiyain, follow nyo na lang twitter account ko: @jayeyenchen. :)
~ Jaye