Er was eens een man. Hij was ontslagen op werk, en besloot om zijn zorgen eerst weg te drinken in een kroeg, voordat hij thuis zou komen. Hij bleef er nog tot laat na middernacht. Toen besloot de man om naar huis te gaan. Toen hij thuiskwam, stond zijn vrouw boos in de keuken. De man vertelde haar dat hij ontslagen was en nog daarna naar de kroeg ging. De vrouw werd woedend. Ze kregen een enorme ruzie. Zo'n grote ruzie, dat ze elkaar gingen aanvallen. De man werd zó kwaad, dat hij met een keukenmes de benen van de vrouw afsneed. Daarna vermoordde hij haar. Hij begroef haar toen in de tuin. Hij voelde zich toen zo schuldig, dat hij zelfmoord pleegde.
Een paar jaar later verhuisde een moeder en een zoontje in datzelfde huis. De moeder zei tegen het zoontje dat hij in de tuin moest spelen. Hij deed wat zijn moeder zei. Hij ging in de tuin spelen. Maar opeens hoorde hij een geschraap. De hele tijd. Het jongetje werd bang en ging naar binnen. Hij zei tegen zijn moeder dat hij bang was, maar zijn moeder zei dat hij weer naar buiten moest, want anders moest hij vanavond buiten slapen. Het jongetje ging weer naar buiten. Na een tijdje hoorde hij hetzelfde geschraap weer, maar dan luider. Hij ging weer bang naar binnen om dit aan zijn moeder te vertellen. Zijn moeder geloofde hem niet en zei dat hij zich aanstelde en loog. Als straf moest hij toen die nacht buiten slapen.
'S nachts werd de moeder wakker van een raar geluid: klik, klik, slide. Dit hoorde ze heel vaak. Het geluid kwam van de tuin af. De moeder liep naar de tuin. Opeens zag ze het dode lichaam van het jongetje op de grond. Een vrouw lag naast het lichaam. Ze miste twee benen. De vrouw boog naar het jongetje's lichaam. En toen: Klik. Ze trok een been eraf. Klik. Ze trok nog een been eraf. Slide. Toen ze het dode lichaam naar de moeder gleed. De beenloze vrouw kroop naar de moeder toe. Klik. Klik. Slide..