Rosalie: Ashton, konuşmamız gerek.
Rosalie: Ashton, günlerdir seninle iletişime geçmeye çalışıyorum, en azından beni dinleyemez misin?
Rosalie: Cevap yok mu?
Rosalie: Tamam o zaman.
Rosalie: Oku ya da okuma Irwin, ben yazıyor olacağım.
Rosalie: Ben daha önce yaşadığımız şeylerden hiç pişman hissetmedim
Rosalie: Ama Calum'ı biliyorsun
Rosalie: Durmadan seks var ama duygular yok mu deyip durdu
Rosalie: Kimse bilmezken ve bu sadece ikimize özelken sorun yoktu ama işin içine insanlar girdiğinde ne düşünecekleri için endişelenmekten kendimi alamadım
Rosalie: Etrafta gerçek ilişkiler yaşayan ve mutlu olan yaşıtlarımız varken özellikle
Ashton: Rosalie, bana bizim yaşadığımız şeyin neye göre "gerçek bir ilişki" olmadığını söyleyebilir misin?
Rosalie: Aman Tanrım, bana cevap verdin.
Ashton: Evet ve bunun nedeni sana bir soru sormamdı.
Ashton: Eğer bana mantıklı bir cevap verirsen seni affederim.
Rosalie: Ama Ashton, bir ad bile veremediğin bir şeyi nasıl gerçek bir ilişkiden sayabilirsin ki?
Ashton: İşte
Ashton: Bunu bitirmemin nedeni bu
Ashton: İnanmadığın ve sana kötü hissettiren bir şeyi sana nasıl yaşatabilirim ki?
Ashton: Özellikle ben inanırken
Rosalie: Seni anlamıyorum, ortada inanacağın ne var ki?
Ashton: Seks Rosalie, yaptığımız sekse, aramızdaki kimyaya inanıyorum.
Ashton: İnanıyordum
Ashton: Ama madem sana kötü hissettiriyormuş, o zaman Calum'ın da dediği gibi, hepsi sadece seksten ibaretmiş.
Ashton: Geç de olsa en azından ne hissettiğini öğrendiğime memnunum, bu işin daha fazla ilerlemesini istemezdim.