ADA
I was trying to open my door. Nagloko kasi ang electronic lock nito. Narinig kong bumukas ang pinto sa katabing unit ko. Nagkatinginan kami pero agad akong umiwas.
Umiwas ako kasi baka manghingi nanaman ako ng tulong. Pero hindi ko na dapat gawin 'yon. Lalo na sa kaniya.
Bago ko mabuksan ang pinto ko, nakatalikod na siya at papunta sa elevator. May dala siyang trolley. Teka, aalis siya? Saan siya pupunta? Hindi na ba siya rito titira? Paano na kam-- what ever.
Itatanong ko na lang kay Dad kung saan pupunta 'yang babae na 'yan. Malamang, alam ni Dad kung saan.
~*~
JANA
Hindi pa rin ako maka-get over na ikakasal na si kuya Josh. Gustong gusto ko tuloy malaman kung sino yung babaeng napikot niya.
Kidding aside, alam kong swerte rin naman kahit paano yung babae na papakasalan ni kuya. He's like Papa, hardworking at responsible.
Pagtapos namin kumain, pinagpahinga muna ako nila Mama. Tatawagin na lang daw nila ako pag kakain na ulit. How cute di'ba.
Inilibot ko ang tingin sa kwarto ko. Ganon pa rin, walang pinagbago. Parang yung kwarto ko sa condo, akong ako yung sinasalamin ng hitsura. Magustuhan kaya ni Ada kapag nakita-- Teka, bakit si Ada nanaman ba naiisip ko?
Kailangan ko nga pala makausap ang Dad niya para makapag file ng leave.
Tinawagan ko agad si tito. Agad naman nitong sinagot ang tawag.
"Hello, tito?"
".........."
"Tito? Are you there?"
May naririnig naman ako sa kabilang linya pero 'di ko masyadong maintindihan. Parang may kausap si tito.
"Uhm.. tito, tatawag na lang po ulit ak--"
"Sorry, anak. May kausap lang ako kanina. Bakit ka napatawag?" Biglang putol sakin nito.
"Ah.. tito... Ano po kasi.. uhm.. since marunong naman na po yung anak niyo sa paperworks.. baka po pwedeng mag file muna ako ng leave?" Nag aalangan kong tanong.
"Anong klaseng leave ba 'yan, anak?" Nagtataka naman nitong tanong.
"1 to 2 weeks po sa--"
"WHAT?! NO!!" Isang pamilyar na boses ang narinig ko sa kabilang linya. Parang si Ad-- hay nako nevermind.
"May kausap pa po yata kayo, tito? Tatawag na lang po ulit ako."
"Wala naman, anak. Sige, go on. Ano na nga yung sinasabi mo?"
"1 to 2 weeks leave po sana yung hihingiin ko."
"Bakit naman masyadong matagal, Jana? Alam mo naman ikaw lang napagkakatiwalaan ko sa company." Malungkot na sabi ni tito.
"Nandyan naman po si.. s-si.. A-ad-- yung a-anak niyo." Ni-hindi ko kayang banggitin pangalan niya.
"Kahit na, anak. Kailangan ka pa rin niya." Mahinahong sabi nito.
Napalunok ako sa sinabi ni tito.
"Parang h-hindi naman na p-po, tito." Kinakabahan kong sagot.
"Pasensya ka na, Jana. Hindi ko kayang i-grant yung 2 weeks." Malungkot na sabi nito.
"Okay lang po tito, kahit 1 week na lang." Hopeful kong saad.
"Hindi rin pwede, sorry talaga. 5 days lang ang kaya kong ibigay sa'yo." Sagot ni tito.
Napa-buntong hininga ako doon.
"Bakit ba ang tagal ng leave na gusto mo, by the way?" Tanong niya.
"A-ahm.. kasi po t-tito...."
Teka, ano nga ba idadahilan ko?
"...tutulong po ako sa preparations para sa kasal ni kuya Josh."
Sana makalusot ang dahilan ko.
"Ganoon ba? Pasensya ka na talaga, anak. 5 days lang ang kaya kong ibigay." Malungkot na sabi nito.
"Okay na po siguro yun, tito. Thank you po."
"Sige anak. Congrats nga pala kay Josh."
"Makakarating po."
At nag paalam na ako bago i-end ang tawag.
5 days.. Okay na siguro. Pwede na rin kaysa wala. Sana lang pagbalik ko, maging okay na rin ang pakikitungo ni Ada. Ang hirap kaya mag focus.
*Knock.. knock..*
"Sherry, anak, sa labas tayo magdidinner dahil ipapakilala na namin sayo yung fiancé ng kuya mo." Katok ni Mama.
"Okay po, Ma." Tanging sagot ko.
Si kuya ang itinuring kong bestfriend, sobrang close kami kaya dapat approve sakin yung mapapang-asawa niya. Siyempre I just want what's best for him, yung talagang deserve niya.
~*~
ADA
I went to Dad's office right after makapag palit ng damit. I wanted to make sure kung saan pupunta si Jana. Baka mamaya, dahil sa pakikitungo ko sa kanIya, mag resign siya.
It doesn't matter to me. I don't care about her anyway. Pero it matters to Dad and I care for the company.
Nang tanungin ko si Dad, nagtaka siya na hindi ko alam ang sagot sa sarili kong tanong. Sabagay, alam kasi niya okay naman kami. Sana nga ganoon.
Sinabi ko na lang na naging busy si Jana kaya hindi niya na nasabi sa akin. Napaniwala ko naman siya.
Aalis na sana ako dahil hindi naman alam ni Dad kung nasaan si Jana nang biglang tumawag ito. Sinabi sa'kin ni Dad na tumatawag nga siya.
In-speaker phone ni Dad para marinig ko.
"Hello, tito?" Sabi nito.
Hindi sumagot si Dad kaya I mouthed "Speak to her, Dad" at na-gets niya naman.
"Tito? Are you there?" Muli nitong sabi.
Si Dad naman, sa akin pa rin nakatingin at nagtatanong kung anong sasabihin. I just shrugged.
"Uhm.. tito, tatawag na lang po ulit ak--"
"Sorry, anak. May kausap lang ako kanina. Bakit ka napatawag?" Biglang putol ni Dad sa kaniya.
"Ah.. tito... Ano po kasi.. uhm.. since marunong naman na po yung anak niyo sa paperworks.. baka po pwedeng mag file muna ako ng leave?" May pag aalangan sa tono niya.
"Anong klaseng leave ba 'yan, anak?" Tanong ni Dad.
"1 to 2 weeks po sa--"
"WHAT?! NO!!" Napalakas kong sabi. Napatakip naman kaagad ako ng bibig dahil doon.
"May kausap pa po yata kayo, tito? Tatawag na lang po ulit ako."
"Wala naman, anak. Sige, go on. Ano na nga yung sinasabi mo?"
"1 to 2 weeks leave po sana yung hihingiin ko."
"Bakit naman masyadong matagal, Jana? Alam mo naman ikaw lang napagkakatiwalaan ko sa company." Malungkot na sabi ni Dad. Pride kasi siya ng company kaya hindi siya pwedeng mawala ng matagal.
"Nandyan naman po si.. s-si.. A-ad-- yung a-anak niyo." So, pinagkakatiwalaan niya na ako ngayon when it comes to work?
"Kahit na, anak. Kailangan ka pa rin niya." Sabi ni Dad.
Nanlaki ang mata ko dahil sa sinabi ni Daddy. What the heck? Hindi ko siya kailangan.
"Parang h-hindi naman na p-po, tito." Sabi ni Jana.
Tama naman siya. I can live without her.
Nagtuloy-tuloy pa ang pag uusap nila pero hindi na ako nakinig pa. Nabalik lang ang attention ko kay Dad ng sabihin niyang sumama ako sa kaniya dahil may dinner meeting siya with a client. I nod my head, wala rin naman akong gagawin sa condo kung uuwi na ako.
~*~
JANA
The time came. Malapit ko na talagang makilala ang fiancé ng kuya ko.
Nauna kami ni Mama at Papa dito sa isang mamahaling restaurant habang si kuya, sinundo ang soon to be wife niya.
"Ma, punta lang ako sa restroom." Paalam ko kay Mama.
"Sure, anak. Pero bilisan mo lang dahil parating na raw sila kuya mo." Sagot naman ni Mama. Tumango lang ako bilang tugon.
Kanina pa kasi talaga ako naiihi, hindi ako naka-ihi sa bahay namin dahil pinagmamadali na ako ni Papa. At mag reretouch na rin ako, kailangan presentable ako sa harap ng magiging ate ko.
Pagkatapos na pagkatapos ko, lumabas na ako ng CR habang ibinabalik pa ang face powder at lipstick sa sling bag ko.
Nang ibalik ko ang tingin sa lamesa namin, nandoon na si kuya. Literal na nalaglag ang panga ko nang makita ang babaeng pakakasalan niya..
Si Ada. Kasama pa ang Daddy niya.