Μπαίνω στο μαγαζί και κατευθύνομαι στο τραπέζι τους.
«Συγνώμη αγαπη μου που άργησα» λεω μόλις τους πλησιάζω και ο Jake έχει μείνει άφωνος. Του φάγε η γάτα την γλώσσα ;;😏😏
«Στεφανη Γκορντον η σύζυγος του Jake» της λεω με το πιο ψεύτικο χαμόγελο μου και της δίνω το χέρι, αυτή με κοιτάζει εξίσου ξαφνιασμένη.
Σηκώνετε και μου δίνει το χέρι της.
«Βερόνικα Χεηλ»
Ένας γκαρσόν μου φέρνει μια καρέκλα πέρνει το παλτό μου και κάθομαι και εγώ μαζί τους.
«Τι έπαθες αγαπη μου;» Του λεω γλυκά μια και ακόμα δεν έχει καταλάβει τι συμβαίνει.
«Τίποτα τίποτα»
«Jake δεν μου είχες αναφέρει ότι παντρεύτηκες;;»
«Εμ δεν έτυχε»
«Μάλλον δεν θα ενημερώνεσαι γλυκιά μου γιατί ο γάμος μας ήταν πρωτοσέλιδο για 2 βδομαδες στα περιοδικά της πόλης » της λεω γλυκά αλλά σταζοντας φαρμάκι.
«Δεν είμαι από εδώ για αυτό μάλλον» μου λέει εξίσου ψεύτικα.
«Α ναι από που είσαι αν επιτρέπεται, ο Jake δεν σε έχει αναφέρει ποτέ του»
«Α ναι;» Λέει και κοιτάει τον Jake ο οποίος κάνει πως δεν ακούει και κοιτάει στο κινητό του, αλλά μπορώ να διακρίνω πως απλά σέρνει την άρχικη εικόνα του κινητού του.
Χαμογελάω μιας και μαρεσει να τον βλέπω σε αυτή την θέση.
«Είμαι από εδώ αλλά πριν 3 χρόνια μετακόμισα λος Αντζελες»
«Σοβαρά και εγώ από εκεί είμαι» της λεω χωρίς να το σκεφτώ.
«Και πως βρέθηκες εδώ;»
«Έρωτας με την πρώτη μάτια βλεπεις» της λεω και προσπαθώ να φανώ ερωτευμένη καθώς κοιτάω τον Jake ο οποίος μας κοιτάει και απλά θέλει να εξαφανιστεί.
«Εσυ με τον Jake φίλοι;;» Την ρωτάω αυτό που θέλω να μάθω εδώ και ώρα.
Αυτή κοιτάει τον Jake και αυτός την κοιτάει αγχωμένος.
«Περίπου» μου απαντάει και με κοιτάει υπεροπτικά.
«Τι εννο..» πήγα να την ρωτήσω αλλά ο Jake μας διέκοψε.
«Να παραγγείλουμε;;» Λέει αυτός καθώς κάνει νόημα στον σερβιτόρο.
Η ατμόσφαιρα είναι ηλεκτρισμένη καθώς όλοι τρώμε και κανείς δεν μιλάει. Το πόδι μου από μόνο του κατευθύνεται προς το πόδι του Jake και αρχίζει να ανεβαίνει.
Αυτός με κοιτάει με ένα ύφος που αν μπορούσε θα με είχε σκοτώσει.
Το πόδι μου έφτασε στο μόριο του και μόλις τον πάτησα ελαφρά αυτός ξερόβηξε.
«Πως αποφασίσατε να παντρευτείτε;»
«Είμαστε πολύ ερωτευμένοι και θελήσαμε να το επισημοποιήσουμε» λεω εγώ αφού καταλαβαίνω πως ο Jake δεν είναι σε θέση να μιλήσει αυτή την στιγμή.
Η βραδιά κύλισε με πολλές σπόντες και υπονοούμενα.
«Λοιπόν να φεύγουμε και εμείς γιατί είναι αργά. Χάρηκα για την γνωριμία Βερόνικα» της λεω ψεύτικα καθώς έχω σηκωθεί από το τραπέζι.
«Εγώ να δεις» κου λέει και μπορώ να καταλάβω το δηλητήριο που στάζει από το στόμα της.
Αμοιβαία τα αισθήματα αγαπητή μου.
«Αγαπη μου πήγαινε στο αυτοκίνητο και έρχομαι και εγώ» μου λέει ο Jake.
«Μπορώ να περιμένω μωρό μου» του λεω πιάνοντας αγκαζέ το χέρι του.
«Μωρό μου πήγαινε και έρχομαι» μου λέει με απειλητικό βλέμμα.
«Ενταξει αγαπη μου» του λεω και κατευθύνομαι προς τα έξω.
Μπορώ να του δω από την τραπεζαρία. Μιλάνε και αυτή φαίνεται λίγο εκνευρισμένη. Αλλά τελικά του χαϊδεύει το μπράτσο και αποχαιρετιουνται. Θα στα κόψω τα χεράκια σου έγω δεν θα κου γλυτώσεις.
Ο Jake βγήκε με είδε και απλά συνέχισε προς το πάρκινγκ τον ακολούθησα και μπήκα στο αμάξι χαλαρή σαν να μην συμβαίνει τίποτα.
«Τι ήταν αυτό;» Με ρωτάει χωρίς να με κοιτάει.
«Ποιο;;» Ρωτάω κάνοντας τελείως την ανηξερη πραγμα που τον εκνευρίζει και γυρνάει προς το μέρος μου.
«Πρώτον ποιος σε κάλεσε που βρήκες την διεύθυνση και πως ήξερες;; Και δεύτερον προς τι όλο αυτό το θέατρο;;»
«Αυτά που ρώτησες δεν είναι δυο αλλά τέσσερα» τον πειράζω και αυτός σφιγκει το τιμόνι.
«Μπορείς να μου απαντήσεις μια γαμημενη φορά κατευθείαν και να αποφύγεις τις εξυπνάδες ;;» Με ρωτάει ένο κάνει μεγάλη προσπάθεια να μείνει ήρεμος.
«Νοπ... γιατί εκνευρίστηκες αγαπη μου σου χάλασα το ραντεβουδάκι ; Χίλια συγνώμη δεν θα ξανά γίνει» του λεω τελείως ειρωνικά και αντιστρεφω τους ρόλους.
«Δεν ήταν ραντεβουδάκι, είναι μια παλιά φίλη και συνεργάτιδα»
«Μόνο;»
«Ναι τι αλλο» λέει ενώ με κοιτάει περίεργα.
«Της τυπισας της έτρεχαν τα σάλια ήταν έτοιμη να σε φάει»
«Κάθε σένα τι σε νοιάζει;;» μου λέει καθώς βάζει μπρος το αμάξι.
«Με νοιάζει από την στιγμή που είμαι υποτίθεται γυναικα σου και έχουμε υπογράψει ένα συμβόλαιο.
«Εγώ γιατί νομίζω πως ζηλεύεις;» Λέει ενώ κοιτάει τον δρόμο και ένα πονηρό χαμόγελο έχει σχηματιστεί στο πρόσωπο του»
«Χαχαχα έχεις και αλλά ανέκδοτα να πεις» του λεω απότομα και ειρωνικά.
«Μαλιστα» λέει γελώντας και βάζει το χέρι του στο μπούτι μου.
Δεν λεω τίποτα και απλά κοιτάω έξω από το παράθυρο. Το χέρι του όμως δεν σταματάει εκεί. Με αργές κινήσεις ανεβαίνει προς τα πάνω. Το πιάνω και του το απομακρύνω. Αυτός γελάει και αυτή την φορά περνάει το χέρι του μέσα από το κοντό φόρεμα που φοράω και κάνει στην άκρη το έσωρουχο. Εγώ παίρνω μια απότομη ανάσα από την ξαφνική επαφή τον κρύων χεριών του με το ζεστό δικό μου.
Το χαμόγελο του μεγαλώνει. Ανασηκωνομαι λίγο και βάζω μουσική. Δεν θέλω να πέρνει θάρρος αν μου ξεφύγει κάποιος αναστεναγμός. Αυτός το καταλαβαίνει και χαμηλώνει την μουσική.
«Θέλω να ακουω τους αναστεναγμούς που σου προκαλώ» λέει και αυξάνει τις κινήσεις του. Οι ανάσες μου γίνονται πιο κοφτές και βάζει στο παιχνίδι και τα δάχτυλα του. Η πλάτη μου δημιουργεί ένα τόξο στην θέση του αυτοκινήτου. Και οι αναστεναγμοι μου βγαίνουν ανεξέλεγκτοι από τις γρήγορες κινήσεις του.
Φτάνουμε στο σπίτι βάζει το αμάξι στο γκαράζ και έρχεται από την μερια μου με σηκώνει έχοντας το ένα μου πόδι από την μια και το αλλο από την άλλη. Βγάζω έναν αναστεναγμό όταν νιώθω το σκληρό του πέος. Ανοίγει την πόρτα που έχει στο γκαράζ και οδηγεί σε ένα μικρό κουζινάκι μέσα στο σπίτι όλα αυτά φίλωντας με άγρια και αδιάκοπα. Κλείνει την πόρτα και με ακουμπάει στο πάγκο της κουζίνας. Σηκώνει το φόρεμα μου και βγάζει το σλιπάκι μου σκύβει και με την γλώσσα του τελειώνει την δουλειά που άφησε στο αυτοκίνητο. Στηρίζω πίσω την πλάτη μου προσπαθώντας να επαναφέρω τις ανάσες μου στο κανονικό τους.
«Δεν ήταν και πολύ ευγενικό αυτό που εκανες στο τραπέζι σήμερα μου ψιθυριστά στο αυτί μου και εγώ ανατριχιάζω.
Χωρίς προειδοποίηση μπαίνει απότομα μέσα μου κάνοντας να βγάλω μια ξαφνιασμενη κραυγή. Μένει βαθιά μέσα μου πραγμα που με κάνει να τρέμω. Κάνει σιγανες ωθησεις για να συνηθίσω το μέγεθος του. Τοποθετεί το ένα μου πόδι στο ώμο του και αυτό του δίνει πιο εύκολη πρόσβαση. Κάνει μια απότομη και πολύ βαθιά ωθήσει.
Εγώ βγάζω ένα μεγάλο αναστεναγμό ευχαριστήσεις. Αρχίζει τις γρήγορες και πολύ βαθιές ωθησεις μου. Εκείνο το σημείο με κάνει να θέλω να τσιρίζω πρώτη φορά μου συμβαίνει αυτό. Κάνει πολύ γρήγορες και βαθιές κινήσεις του πραγμα που με στέλνει στα ουράνια. Αυτό είναι νομίζω το σημείο G που λένε όλες. Πρωτόγνωρο συναίσθημα για εμένα.
Μετά από λίγο τελειώσαμε και οι δυο μαζί εγώ φωνάζοντας το όνομα του από ευχαριστήση.
Χωρίς να βγει από μέσα μου προχωράει προς το σπίτι.
«Jake μη μπορεί να είναι ακόμα κάποιος από το προσωπικό υπηρετικό.» Του λεω κουρασμένη και αυτός δεν με ακούει και συνεχίζει. Βγαίνουμε στο κεντρικό σαλόνι και ευτυχώς Παναγία μου δεν ήταν κανείς. Ανέβηκε τις σκάλες και κατευθύνθηκε προς το δωμάτιο του. Με ξάπλωσε στο κρεβάτι και αργά και βασανίστηκα βγήκε από μέσα μου. Ξάπλωσε δίπλα μου και εγω έβαλα το κεφάλι μου στο στέρνο του.