CHRISTUER
Naglakad papalapit sa amin si Helix. Halata parin ang pagtataka sa mga mata nina Dean dahil sa mga nangyayari habang ako, hindi ko na alam gagawin ko.
"Long time no see." mabagal na saad ni Helix habang nakaangat ang dulo ng labi nito. Namanhid bigla ang dila ko.
"Baby, magkakilala kayo ng kapatid ko?" tanong ni Dean. Sumulyap naman ako sa kaniya pero hindi agad nakasagot. Shit. Ayaw gumana ng utak ko. Hindi ako makapag-isip ng alibi!
"Sumama ka sa akin." wala sa loob kong saad at hinawakan ang kamay ni Helix. Hinatak ko muna siya palabas ng Computer Laboratory at sinara ang pinto. Ni-lock ko rin mula sa labas para mas makapag-usap kami nang maayos. Nararamdaman ko na ang pawis ko na unti-unting nabubuo sa buong sistema ko kahit naka-aircon naman 'tong hallway.
"Helix, makinig ka sa akin." saad ko. Mabagal niyang itinagilid ang ulo niya habang bakas parin sa asul niyang mga mata ang antok. Medyo tumabingi rin ang salamin niya.
"Ano?" mabagal niyang saad. Huminga ako nang malalim at lumapit nang bahagya sa kaniya para makausap siya nang mahina lang. Ayoko namang may makarinig sa pag-uusapan namin.
"Don't call me Christeur. It's a long story but I'm Clandestine now and I think it's obvious what my disguise is. You can understand me, right?" I almost lost my breath when I tried to explain my situation with Helix pero 'yung hindi pagbago ng reaksyon ng mga mata niya ang siyang kinaiinisan ko.
Dude, he's always taking his time to process every person he's talking with, and that is also the reason why he talks and moves slowly. Hindi ko alam ang saltik nitong si Helix pero alam ko namang maasahan siya. I've been with him sa Italy for a year at sa pagkakatanda ko, okay naman kami.
Mabagal niyang inayos ang ulo niya at pati 'yung salamin niya. Kumurap siya sa akin.
"What makes you think that you..." mabagal niyang saad at itinuro ako. Pagkatapos ay itinuro rin niya ang sarili niya.
"...can pursuade me?" dugtong niya. Napaatras ako at napakamot sa kilay ko. Why the hell is he so stubborn? Pwede namang bukas nalang siyang maging ganiyan, pwede namang maging mabait muna siya sa akin ngayon.
"Helix, please..." mahinang saad ko. Tinitigan niya lang ako nang blangko gamit ang inaantok niyang asul na mga mata. I don't know why we became friends ngayong ganito siya. And the thing is, kapatid niya pala si Dean!
"What's up with you and my little sister?" mabagal niyang saad. Napatigil ako sa tanong niya. Tinitigan ko siya direkta sa kaniyang mga mata, sinisipat kung anong meron at bakit niya tinanong kung anong meron sa amin ng kapatid niya. Tumikhim ako.
"We're in a relationship." I replied. He stares straight through me and it took him a couple of minutes before heaving a sigh. Mabagal niyang ginalaw ang ulo niya patungo sa pinto ng Computer Laboratory. Siguro dahil sinusubukan niyang sulyapan si Dean.
"I never saw her smile like that before." He said and turns his head back at me.
"And the way she looks at you....it's something I cannot comprehend." mabagal niya paring saad. Hindi agad ako nakasagot. One thing about Helix, he's very observant. Kaya niya talagang mapansin kahit ang pinakamaliit na bagay sa isang tao. Kaso nga lang, he's not familiar with having affections or emotions at all. Sarcasm, ignorance and indifferent are the words that can accurately describe him.
"Helix..." banggit ko sa pangalan niya sa tonong parang nagsusumamo na. Alam ko namang matutuklasan din ni Dean ang tinatago kong sikreto pero ayoko munang matapos kung anong meron kami ngayon. This happiness? It's addicting. At hindi ko nanaisin na mapunta ako sa punto kung saan hahanap-hanapin ko 'yon.
"Christuer--"
"Clandestine." pagko-correct ko sa kaniya. Tinitigan niya lang ako nang blangko gamit ang asul niyang mga mata at lumapit nang bahagya sa akin. Kasabay ng pag-ayos niya ng salamin niya ay ang pagpatong ng kamay niya sa balikat ko.
"Truth hurts," He said and taps my shoulder. Nilagpasan niya ako pero tumigil siya nung magkatapat na kami sa gilid,
"But secrets kill." dagdag niya at naglakad na pabalik sa may Computer Laboratory. Napatulala ako sandali at wala sa loob na bumalik narin. Helix didn't gave me a definite answer but I'm sure, he understood what I wanted him to do. At alam ko ring gagawan niya ako ng pabor dahil doon. But the last thing that he said? It's bothering me. It's like a warning.
Oo, alam ko namang masasaktan ko nang tuluyan si Dean pagnalaman niya na hindi naman talaga ako babae. At baka nga kamuhian niya pa ako dahil sa panloloko ko sa kaniya. But can she blame me? Yes. But can she blame the reason why I did that? No but probably.
Gusto ko lang naman siyang makasama. Gusto ko lang naman sumaya. My heart wants what it want, and it screams only her name alone. Hindi naman siguro masama kung pinakanggan ko 'yon? Tao lang din naman ako.
"So, you're saying that Clandestine's brother is your friend at hindi si Clandestine mismo. Napagkamalan mo lang kasi magkamukha sila?" rinig kong saad ni Tris pagkapasok ko sa Computer Laboratory. Napasulyap naman silang lahat sa akin pero bumalik din ang tingin nila kay Helix nang nagsalita ito.
"Yup."
Lumingon sa akin si Dean.
"Kilala mo na pala si Helix. Wanna meet my family naman next time para wala ka na talagang kawala sa akin?" tanong nito. Idinaan ko nalang sa tawa ang sinabi niya. Sana lang hindi magmukhang peke.
"Darating din tayo riyan." saad ko at kumindat. Tinitigan ko naman si Helix at nakatingin lang din ito sa akin. Makalipas ng ilang segundo ay tumango ito sa akin. Pakiramdam ko, nawalan ako ng ilang itinik sa aking dibdib dahil sa ginawa niyang 'yon.
Assurance, he's giving it to me. My secret is safe.
"Pero hindi dahil kapatid mo siya Dean, palalampasin na natin ang ginawa niya rito sa University." singit ng isang tao ng liwanag. Walang iba kundi si Kyle. Napakamot naman sa batok si Dean at hinarap si Kyle. Ngumiti ito nang alanganin.
"Wala na bang ibang parusa maliban doon?" tanong ni Dean. Napakunot naman ako ng noo sa narinig. Anong parusa ang tinutukoy ng girlfriend ko?
Ugh. Girlfriend! Sounds so good.
"Ang sinasabi niyang punishment for his brother's deeds ay ang pagpapadala rito sa isang Inn." bulong sa ng lalaking version ngayon ni Elsa, si Finn. Pinigilan ko namang mapatawa sa sinabi niya. Inn? That's like an older version of a hotel. What I mean is that, walang kung ano-anong engrandeng treatments. For the purpose of relaxing lang talaga.
"Bakit naman magiging parusa 'yon?" tanong ko. Napailing-iling si Finn at nilagay sa balikat niya ang naka-french braid niyang buhok.
"Tris thought that the person behind the disturbances of the system is a very techy dude. And she predicted that the guy is just like her too. Ayaw ng mga lugar na walang technology, walang internet at super limited lang ang kuryente. That's like a prison ika niya nga." pagpapaliwanag sa akin ni Finn. Napalingon naman ako kay Helix at nag-uusap parin sila nina Dean, Tris at Kyle. And judging by the looks of his icy blue eyes, he doesn't like the topic.
That's when I remembered that he's not a fan of relaxation at all. Natatanda ko tuloy kung paano kami nagkakilala nitong si Helix.
"Bro, may nabalitaan akong bagong bukas na bar sa malapit. Wanna give it a try?" tanong sa akin ni Mackenzie pagkapasok na pagkapasok niya palang sa Condo Unit ko. May bakas pa ng puting nyebe sa grey beanie at auburn niyang buhok, senyales na sobrang lamig sa labas para gumala.
"Tinatamad ako." tugon ko. Narinig ko naman siyang napalatak at sumalampa sa may sofa ko. Sinamaan ko naman siya ng tingin at binato siya ng unan. Sapul 'yon sa mukha niya.
"Aww! Bakit mo ginawa 'yon?!" bulalas niya. Napa-tsk ako.
"Before you make yourself comfortable in my sofa, make sure that you already removed every snow particles in your body first. Pagnatunaw 'yan dahil sa heater, yari ka sa akin." pagbabanta ko. Umupo naman siya sa sofa at tinignan ang pinaghigaan niya. Ngumiti siya nang alanganin at nagkibit-balikat nalang.
"Ako na nga lang ang pupunta sa Bar. Marami pa namang chix ngayon doon." saad niya at tumayo. Pinagpagan niya ang sarili niya at nahulog ang ibang snow sa may carpet. Tss. Such a pain in the ass. Kung hindi ko lang talaga bestfriend si Mackenzie Elaine Toungsten, ewan ko nalang.
"Ba't ba parang game na game ka na namang mag-bar?" tanong ko nalang at pinagpatuloy ang pagsusulat ng Business Plan ko. Pasahan na kasi nito sa monday kaya kailangan ko nang madaliin. Linggo na kasi ngayon.
"Malamig e." tugon niya. Tumingin naman ako rito.
"Tapos?" tanong ko. Ngumisi siya at nakitako ang kapilyahan sa mga abo niyang mga mata.
"Pampainit lang ngayo't nanlalamig na ako." nakangisi niyang saad. Natawa naman ako at binato ulit siya ng unan kaso ngayon, nakaiwas na siya. Sinara ko ang Macbook ko at sinuot ang jacket kong nasa sofa lang.
"Sasama na ako." saad ko. Halos mapatalon naman siya sa tuwa.
"Nice! Hintayin na kita sa labas." saad niya at lumabas na ng Condo Unit ko. Hindi rin naman nagtagal at sumunod narin ako sa kaniya. Cramming is one of my thing. Asawa ko nga e. Gusto ko munang pumunta sa Nirvana ngayon at magliwaliw. Mamaya na ako magpapaka-stress sa gawain.
Habang naglalakad kami ni Mackenzie sa hallway, may bumukas na pinto dito sa my floor namin. Sakto namang dadaan kami kaya rinig na rinig namin 'yung matinding tugtog na nanggagaling doon.
My youth, my youth is yours
Trippin' on skies, sippin' waterfalls
My youth, my youth is yours
Runaway now and forevermore
Mula roon ay may lumabas na lalaking may magulo na light brown ang buhok, may salamin, asul ang mga mata at may suot na itim na hoody at maong na pants. Tinernuhan niya 'yon ng black converse chucks. Nagkatinginan kami ni Mackenzie.
My youth, my youth is yours
A truth so loud you can't ignore
My youth, my youth, my youth
My youth is yours
"That guy is not a man of party." sabay naming saad at nag-apir pa sabay tawa. Tumingin ulit kami sa lalaki at nahuli naming nakatingin ito sa amin. He looks so bored that I wanted to laugh on his face the whole day.
Hindi rin naman kami nagtagal doon at pumunta nang elevator. Kaso nang kami na ang sumakay, kamalas-malasang nawalan ng kuryente at nakulong kami rito. May emergency detector ang mga facilities dito kaya hindi dumausdos 'yung elevator.
"Christeur..." banggit sa akin ni Mack. She's claustrophobic kaya nahirapan pa akong pakalmahin siya. She's okay with riding elevator kasi na-overcome niya na 'yon matagal na but being stuck at it makes her think that she's in prison again.
"Damn." usal ko at hindi na malaman ang gagawin. Pagkalipas naman ng ilang minuto, bumalik narin ang kuryente at nakalabas kami nang maayos. When we asked the front desk about the incident, nalaman kong hindi nila alam 'yung pangyayari. And that is weird.
"So what? Imagination lang natin 'yon?" tanong ni Mack habang naglalakad kami papuntang Parking Lot. Ibubuka ko pa lamang ang bibig ko nang may malagong na boses na pumigil sa akin.
"No. That's real."
Nang tumingin kami rito, we saw the guy who stormed out the party earlier. At doon na kami nagkakilala ni Helix. Hindi rin naman namin inaasahan na magkakasundo kami kahit polar opposites ang ugali namin.
At kaya kami na-stuck sa elevator ni Mack ay dahil hindi niya sinasadyang madanggil ang linya no'n. Hindi pa kasi raw siya gano'n ka-expert sa larangang 'yon. I don't understand the jargons he used pero gusto niya lang talaga tumigil 'yung party na pinuntahan niya noon na siyang naging dahilan kung bakit namin siya tinawanan. Hindi ko alam kung sinasadya niya 'yon but what I'm sure is, karma is a bitch.
"Do you want to go?" tanong sa akin ni Dean na siyang nagpagisig sa akin sa reyalidad. Hindi ko na pala namalayang nasa Dorm narin kami ni Kyle at tinutuloy na ang naudlot na lunch.
"Ano nga ulit sabi mo?" tanong ko pabalik. Sinamaan naman niya ako ng tingin at bahagyang ngumuso. I find that gesture really cute though.
"Hindi ka nakikinig? Ano bang iniisip mo? May babae ka na ba? Last time I checked, ako 'yung playgirl sa ating dalawa at hindi ikaw." saad niya. Napatawa naman ako at kinurot ang tungko ng ilong niya. Hindi ako playgirl Dean, playboy lang...dati. May naisip naman akong kapilyuhan.
"Iniisip ko kasi kung paano ko ulit pipigilan ang sarili ko sa'yo mamayang gabi." banat ko. Hindi naman niya 'yon inaasahan kaya namula siya at napaiwas ng tingin. Nakaramdam naman ako ng mga titig kaya napatingin ako sa paligid. Tumatawa sa amin sina Kyle at Finn habang si Tris, halos patayin na kami sa titig palang. Blangko lang ang tingin sa amin ni Helix pero nakakunot ang noo nito na parang nagsasabi na....
"Huwag mong manyakin ang kapatid ko sa harapan ko!"
Although I never heard him raise his voice before pero baka sa akin, magawa niya. Hindi ko akalain na 'yung kapatid niyang kinukwento niya sa amin dati ay makikilala ko pa. At hindi lang kilala, naging akin pa.
What a small world.
"So ano nga sinasabi mo ulit?" I asked. She holds the glass and pushes it on her pinkish lips. I didn't notice that I'm watching her doing it hanggang ngumisi nalang siya sa akin. Oh god. She's so gorgeous.
"Balak kasi sana naming samahan itong si Helix papunta sa Inn. Para makapag-chillax din naman tayo. At tsaka, para ma-monitor ginagawa niya kasi baka may gawin na naman kalokohan." saad niya at sinulyapan si Helix. Hindi naman siya pinansin ni Helix at naglaro nalang ulit sa cellphone niya. Nataon namang magkatabi sila ni Tris kaya parehas na silang naka-cellphone ngayon. Geeks.
Lumapit naman ako bahagya kay Dean para bumulong sa tenga niya.
"Private time din natin?" pilya kong tanong. Gumuhit ang isang ngisi sa kaniyang mga labi at bigla akong hinatak sa batok. She pressed her lips against mine and we enjoyed a ten-second kiss. Hindi naman kami pwede mag-make out dahil may mga tao parin sa paligid.
"Get a room!" mapaglarong bulalas ni Finn. May narinig naman kaming dabog at nakita kong pumunta si Tris sa kwarto ni Kyle. I winced. Bitter parin talaga siya sa amin. Napatitig naman ako kay Helix nang bigla itong nag-tsk at bakas na sa mga mata nito ang pagbabanta. Napangiti nalang ako nang alanganin.
"Tara na nga!" saad sa akin ni Dean at bigla akong hinawakan sa pulso. Marahan niya akong hinatak palabas ng Dorm ni Kyle.
"Saan tayo pupunta?" tanong ko. Sinara na muna niya 'yung pinto bago ako isinandal dito at hinalikan ulit sa labi. This time, mas mapusok. May hinahanap. Na parang matagal na nung huli naming ginawa ito. I kissed her with the same intensity and I cannot get over with the taste of her lips. Honey and mint.
Isinandal niya ang noo niya sa noo ko pagkatapos at pumikit. Huminga siya nang malalim at tinignan ako gamit ang hindi magkapares niyang mga mata.
"To the place where we can be always together." sagot niya sa tanong ko kanina at umalis na sa harapan ko. Pumunta siya sa gilid ko at hinawakan ako sa kamay. Marahan pero mahigpit na parang ayaw niya na akong pakawalan.
"I love you." magiliw niyang saad. Ngumiti ako.
"I love you too." tugon ko.
Being in love with her is a huge mistake. But as I said before, she's my beautiful mistake that I will always take the risk to commit.
####
PAMBAWI LANG HAHAHAHA WHAT CAN Y'ALL SAY? GUSTO NIYO PA BANG MAKITA CHARACTER NI HELIX? HAAHHAH TAPOS 'YUNG RAMIL FANS DIYAN, WALA SIYA SA CHAP NA 'TO. Nakipaghook up na ata doon sa isang guy HAHAHA JOKE.
Anyways, humihingi ako nang paumahin dahil HINDI AKO NAKAPAG-UPDATE AGAD. Sobrang busy lang talaga. Sana ay andiyan parin kayo. Salamat sa paghihintay!
Bukod sa #ChrisDean, ano pang mga ships ang bet niyo? Comment down below or tweet niyo sa twitter tapos mention niyo ako. chrstnmrvc username ko sa twitter. Tapos Chris Oca naman name ko sa fb. Same dp ng nasa wattpad.
THANK YOU FOR READING. LOVEYOU!!!!
Bye!
- AnimeAddict04