Harry's POV - 2 jaar later
"Niall? zijn jij en Kacy klaar?" Niall knikte en kwam aan lopen.
"Kacy!!"
"Ja! ja! ik kom al..." Ze kwam de trap af rennen met de laatste tas.
"hebben we alles?" Ik knikte en pakte haar tas aan.
"Kom we gaan!" we stapte in de auto en ik reed weg.
"Hoe denk je dat het met Sidney gaat?" ik keek Kacy aan en haalde mijn schouders op.
"Geen idee, ze heeft 2 jaar niks van zich laten horen en nu heeft ze eindelijk contact opgenomen en vraagt ze of we naar haar toe komen en daar komen slapen deze vakantie...het is apart maar er moet een rede voor zijn!" ze knikte en zakte terug in jaar stoel.
"Ik denk dat Harry behoorlijk blij was dat ze contact opnam, hij is nog steeds smoorverliefd op haar!" Kacy schoot in de lach en ik keek Niall boos aan.
"Hou je kop! je zegt niks tegen Sidney, die zit hier niet op te wachten!" Niall wou nog wat zeggen naar Kacy sloeg hem tegen zijn hoofd.
"Stil nou!" ik moest lachen en reed snel door naar Sidney. We kwamen aan bij een mega grote oprij laan...met super veel bomen en aan het eind een super mooie witte villa.
"Woont ze hier?" Kacy zat half op het dashboard toen ze het huis zag. Ik parkeerde de auto voor de deur en we stapte snel uit. Niall keek ons aan en glimlachte.
"Dit is echt ziek! dit huis is mega!"
"Haha dankje, ik hoop dat het een compliment is!" we keken allemaal om en zagen Sidney staan. Ze was prachtig! met haar prachtige zwarte haar wat nu aan de onderkant blond is..haar twinkelende groenen ogen..Niall gaf me een duw en ik merkte dat ik stond te staren.
"Hey jongens! ik ben blij dat jullie wouden komen...het spijt me dat ik zo lang niks heb laten horen..maar.."
"Het is goed Sid! zullen we onze spullen naar binnen brengen?" ze glimlachte naar Kacy en knikte. iedereen liep met hun spullen langs Sidney naar binnen, ik pakte mijn tas en liep richting de deur...ze keek me aan en ik zag dat ze niet wist wat ze moest doen.
"Ik...ik ben blij dat je wou komen Harry.."
"Ik heb je toch beloofd dat we elkaar weer zouden zien!" ik glimlachte naar haar en gaf haar een kus op der wang. Ik zag haar blozen en ik liep snel door. Die gevoelens zijn na 2 jaar nog steeds niet weg..
Sidney's POV
Ik hoorde een auto en keek uit het raam. daar zijn ze eindelijk!! ik rende naar beneden en deed de deur open. ze hadden net geparkeerd en me nog niet opgemerkt. ze stapte allemaal uit en keken rond. wat zagen ze er goed uit..wat heb ik ze gemist. ik keek van Kacy maar Niall..en toen viel me blik op Harry...hij zag er zo goed uit! hij had een geruite blouse aan waarvan de bovenste knoopjes openstonden waardoor je zijn tattoos zag. En een bandana in zijn haar...zijn prachtige krullen! hij zag er goddelijk uit..waarom heb ik hem laten gaan? mijn gevoelens zijn nog steeds niet weg, ik kon aan niemand anders denken dan aan Harry...aan die laatste woorden die we hebben gewisseld..aan de verdriet die ik zag in zijn ogen en de pijn toen ik zei dat ik tijd nodig had...ik voel me nog steeds schuldig daarover..ik had dat nooit mogen doen. hopelijk krijg ik een tweede kans. Ik keek naar mijn vrienden en niall keek in de ronte.
"Dit is echt ziek! dit huis is mega!"
"Haha dankje, ik hoop dat het een compliment is!" Ze keken allemaal om en zagen me eindelijk staan. Het was apart om hun weer te zien na zo'n lange tijd maar het voelde goed. mijn ogen gleden al gauw naar Harry. Onze ogen vonden elkaar en ik kon niks anders doen dan staren..gelukkig deed hij het zelfde! Niall gaf hem een duw en Harry merkte dat hij me aanstaarde...ik kon niks anders doen dan glimlachen naar hem.
"Hey jongens! ik ben blij dat jullie wouden komen...het spijt me dat ik zo lang niks heb laten horen..maar.." Ik kon niet uitpraten want Kacy onderbrak me.
"Het is goed Sid! zullen we onze spullen naar binnen brengen?" Ik glimlachte naar Kacy en knikte. iedereen pakte zijn spullen en liep naar binnen. Harry pakte zijn tas en liep richting de deur...hij keek me aan en ik wist niet meer wat ik moest doen...de woorden kwamen er niet gemakkelijk uit zeg maar.
"Ik...ik ben blij dat je wou komen Harry.."
"Ik heb je toch beloofd dat we elkaar weer zouden zien!" Hij glimlachte naar me en gaf me een kus op mijn wang. Ik begon te blozen en Harry liep snel door naar binnen. Zou hij hebben gezien dat ik moest blozen? Ik deed snel de deur dicht en liep naar huiskamer.
"Ik zie dat jullie het mooi vinden!" Niall knikte hevig en glimlachte.
"Het is prachtig Sid! waar kunnen Kacy en ik onze spullen laten?"
" De trap op en dan de tweede deur links"
"Dankje, we gaan even liggen..het is al laat en we zijn echt kapot!"
"Is goed, Weltrusten jongens!" Kacy en Niall liepen naar boven en toen waren Harry en ik nog over..wat nu?
"Nou waar blijft de rondleiding?" Harry keek me aan met die prachtige glimlach van hem en ik voelde de vlinders weer fladderen in mijn buik. stop!! Ik begon weer te blozen en liep alvast vooruit.
"Komt u maar!" ik liet hem het hele huis zien...de woonkamer, keuken die echt mega is, badkamers want er zijn er twee, de slaapkamers..waarvan er maar twee gebruikt worden omdat de rest volstaat met Elisabeth haar spullen..
"Uhmm waar slaap ik dan?" ik keek Harry aan en bedacht me opeens dat Niall met Kacy in de andere kamer lag. Ik keek naar de grond niet wetend wat ik nu moest zeggen.
"Jij zou met Niall op een kamer slapen...maar daar ligt Kacy..ik...dan.."
"Mag ik bij jou slapen?" ik keek op en zag zijn prachtige groenen ogen weer. hij glimlachte lief en ik kon zowiezo geen nee zeggen want er was nog niks anders.
"Ja...het moet wel want er is niks.."
"Ik kan ook op de bank slapen als je dat liever hebt..." Hij keek van me weg en ik zag dat ie teleurgesteld was.
"Nee zo bedoel ik het niet...ik vind het niet erg, het is goed, ik wil juist heel graag dat je bij me komt slapen.." hij keek op en ik zag een grijns op zijn gezicht verschijnen.
"Mooizo, dan is dat geregeld!" Harry liep de keuken uit en liep de tuin in. na al die tijd maakt hij me nog steeds gek. De lucht was prachtig..de hemel was vol met sterren en er was een volle maan. Harry liep naar het bankje bij de vijver en ging zitten. Ik liep naar hem toe en nam plaats naast hem.
"2 jaar?" Ik schrok op en keek naar Harry die voor zich uit staarde..ik wist dat dit zou gebeuren.
"Harry ik..."
"Waarom Sidney? ik was dood ongerust...ik belde, smsde maar je reageerde op niks! ik heb briefen gestuurd, emails...waarom heb je nooit iets terug gestuurd? Waarom liet je me niet weten hoe het met je ging? Ik was zo bang...ik heb nachten niet kunnen slapen omdat ik nachtmerries had over jou!" nu zag ik tranen over zijn wangen en ik voelde me nog schuldiger dan dat ik al deed.
"Harry het spijt me..ik had tijd nodig. ik had jullie moeten laten weten hoe het met me ging...ik had eerder contact moeten zoeken, maar ik was bang dat jullie het niet wouden omdat ik al zo langs niks had laten horen...ik..ik was bang dat jullie me waren vergeten.."
"Vergeten?" Harry draaide zich naar me toe en pakte mijn handen.
"Sidney hoe kan ik jou vergeten? Jij was mijn grote liefde, we hebben zo veel meegemaakt..tuurlijk vergeet ik jou niet, en Niall en Kacy ook niet! niemand niet! We missen je ontzettend Sid...werk is niet meer hetzelfde, het is zo saai! En het huis is zo leeg zonder jou...ik mis je!"
"Was je grote liefde?" Ik keek Harry aan met grote ogen. ik kon mezelf wel voor me kop slaan...waarom zeg ik dat hardop? Harry keek me aan en glimlachte.
"Je bent me grote liefde..dat zul je altijd blijven Sidney..alsjeblieft beloof me dat je niet meer weg gaat!" Die woorden deden me zo goed! misschien heb ik dan toch nog een kans! ik weet dat ik hem dit vaak heb beloofd en altijd weg ging...maar dat kan ik niet meer doen, ik kan hem niet nog een keer kwijtraken!
"Ik beloof het! ik heb jullie ook zo gemist...kunnen we overnieuw beginnen?" hij knikte en trok me naar zich toe. Ik sloeg me armen om hem heen en staarde voor me uit. dit voelde heel goed en ik wou hem niet meer los laten.
"Zullen we maar naar binnen gaan? Het is al behoorlijk laat.." ik knikte en stond op...Harry pakte me hand en we liepen naar binnen...het voelde echt goed om weer zo dichtbij Harry te zijn..we liepen naar mijn kamer en Harry deed de deur open.
"Wauw.." ik glimlachte naar hem en liep naar me kast. Ik pakte een shirt en een kort broekje...voor ik het wist had ik me shirt uit niet nagedacht dat Harry daar zat.
"Ow sorry ik..."ik draaide me om en zag Harry op het puntje van me bed zitten met een grijns op zijn gezicht.
"Het maakt niet uit, het is niet dat ik het niet eerder heb gezien!" Hij knipoogde naar me en ik voelde mezelf rood worden. ik pakte snel mijn kleding en liep mijn badkamer in.
"Hey waarom ga je nou weg?" ik negeerde Harry en kleden me snel om. Toen ik klaar was wikkelde ik mijn lange zwarte haar in een rommelige knot boven op me hoofd, en liep ik terug mijn kamer in. Harry had net zijn broek uit gedaan en stond daar in zijn Calvin Klein boxer. je zag zijn gespierde lichaam en zijn tattoo's perfect.
"Kan je het zien mop?" Ik schrok op en Keek snel weg van Harry. Ik liep snel naar het bed en ging op me bed zitten.
"Je vind het vast niet erg als ik zo slaap toch?" hij liep naar de andere kant van het bed en ik schudden me hoofd.
"Nee..ik...nee" waarom kan ik niet gewoon antwoord geven? alsof ik hem nooit eerder zo heb gezien! Ik snap niet wat er met me is...zou ik nog steeds van hem houden? nog steeds verliefd zijn? Ik voelde een arm om mijn middel en tweeseconde later een lichaam tegen mijn rug. Ik keek om en zag Harry glimlachen. ik legde mijn hoofd neer en kroop dicht tegen hem aan...hij legde zijn hoofd op mijn schouder en gaf me een kus op me wang.
"Weltrusten Sidney.."
"Weltrusten Hazz!"