Scary Creepy #9: Bring it on! Part 1
"Sir Paolo?!"
"No baby, Paolo na lang nga."
"Ba-bakit k-ka meeeron ng mga ---yan?" tanong ko.
Bakit sya may mga ganto?! Para syang stalker!!!!! Halos lahat ng kilos ko ay may kuha ng litrato.
Tsaka anong tinawag nya sakin?? Hindi ba sya kinakalibutan sa pinagsasabi nya?!
"I'm asking you baby kung nagustuhan mo ang collections ko?"
Tinatanong nya ba ko kung nagustuhan ko 'tong mga 'to?! Siguro, OO.
Oo, kung sya ang boyfriend ko, kung sya si Tyrone. Kikiligin ako. Kasi halatang effort ang puhunan nya dito.
Pero hindi eh!!! Hindi ko sya boyfriend, worst, he is my teacher!!!! For Pete's sake!!
Gusto kong sabihin yun!!! Pero wala akong lakas ng loob, sa ngayon, takot ang nangingibabaw sakin.
Wala nagsasalita samin tatlo. Parang pinag aaralan namin ang kilos ng bawat isa. Natatakot ako. Hindi ko alam ang mga galaw at salita na dapat sabihin.
Titig na titig lang sya sakin at tinitingnan ang kabuuan ko. Bigla naman nanlisik ang mga mata nya ng makita nyang magkahawak kamay kami ni Babs.
Tiningnan ko si Babs, pero masama lang ang tingin nya kay Sir.
Papalapit sya samin pero kami naman ay umaatras.
"I'm truly, madly, deeply, crazily, want you now and then!!! Bakit ba hindi nyo ko lahat maintindihan?! I just love you!!!! Nagmahal lang ako!!!!!!!!! Pero bakit dahil sa pagmamahal na yan ay natanggal ako sa trabaho?! Bakit dahil sa pagmamahal na yan, nag kakaganto ko sayo?! Pilit kong pinagbabago ang sarili ko pero wala akong magawa!!! Oras oras na makita kita, lalong lumalala!!!! I will not get over you. Now you know my feelings. Can I ask you something Baby? Gail, can you be mine? My forever and always?"
Napatakip ako ng bibig, dahil sa sinabi nya at sa mga dugo sa kamay nya. May kung anong matalas syang hawak na dahilan kung bakit nagdudugo ang kamay nya.
"I want you so badly Gail."
Naramdaman ko naman humigpit ng kapit sa 'kin si Babs.
"We don't have much time SIR para sa kalokohan mo. Pasensya na po kung nakaistorbo kami sa inyo. Uuwi na din po kami. Salamat na lang po sa mainit na pagtanggap nyo samin." Sabi nya sabay hila sakin.
"No Tyrone, pwede namang ikaw lang ang umalis at ang iba mo pang kasama. Iwan mo lang sakin ang Baby." Sabay turo ulit sakin.
Ewan ko lang kung ramdam ni Babs na nanginginig na ako. Di lang pala basta nanginginig kasi na iiyak na ko! Tumungo na lang ako habang mahigpit na nakahawak sa kamay nya kasi ayokong makita si SIR PAOLO!
Kumalas sa pag kakahawak sa kamay ko si Babs at walang takot na nilapitan si Sir Paolo.
"Babs, ano ba? Wag kang lumapit. Dito ka lang."
Gusto ko yang sabihin pero wala talagang lumalabas sa bibig ko. Nakatingin lang ako sa likod nya hanggang sa bigla na lang syang nagsalita.
"You're crazy, shit, and obsess! Stay away from my girl! F*ck you!!" sigaw nya sabay suntok dito na dahilan naman ng pagkatumba nya. Hindi sya nakailag sa biglaang suntok sa kanya.
Mabilis nya kong hinila palabas at nagmamadaling umakyat pero rinig na rinig namin ang napakalakas na sigaw nya.
"Tyrone!!!!!!!! You will soon to be dead!!!!!!!!!!"
Pareho kaming natigilan sa narinig. Binabalot na ang katawan namin ng sobrang takot at kaba.
May ganoon palang tao. Tao pa nga ba ang tawag sa kanila?
Gustong gusto kong magsalita, pero wala talagang words or sounds man lang ang lumalabas sa bibig ko. Shock pa rin ako sa nangyari.
"Babs?" Sabay tapik tapik nya sa mukha ko. Nasa 3rd floor na pala kami kung saan kami nag hiwa hiwalay kanina.
"Don't cry. Wag kang matakot sa kanya hangga't nandito ako. 'Kay? Aalis din tayo agad pero hanapin muna natin silang lahat."
Tumango tango na lang ako habang patuloy sa pag punas ng unexpected tears ko. Hindi ko napansin, bigla silang kusang lumabas mula sa mga mata ko.
"Babs please? Don't cry. Pareho tayong manghihina nyan eh." Sabay punas nya sa mga luha ko gamit ang kanyang mga daliri.
"Yeah. Wala naman 'tong matutulong. Mga pasaway kasi eh, wala man lang pahintulot, bigla bigla silang lumabas. May mga sarili atang buhay." Joke ko pa pero nag so-sob na ko.
"Sheessh. Hush now Babs."
Patuloy lang kami sa paglalakad habang hawak hawak nya ang phone nya at ang wrist ko.
Pero hindi pa din ako makapag move on sa sinabi ni Sir kanina. Nanginginig pa din ako sa takot. Siguro, kung wala kami sa gantong eksena, at maayos syang nagtapat sakin, kikiligin ako. Oo, kikiligin ako kahit konti pa yan. Pero argh!!!! Ang creepy nya!!! He looks very obsess!!! Ibang klase!!
Tapos super dami kong pictures sa kanya!!!! Kaya pala nakakapagtaka na ang taas taas ng grade ko sa kanya kahit na lagi akong bagsak at hindi nakikinig sa turo nya. Argh!!!!!
Gusto kong tapikin ang sarili ko, baka panaginip lang 'to. At kung panaginip man 'to, please, gusto ko ng magising.
"Nakikinig ka ba? Sabi ko cannot be reach si Lark."
"Ha? O----ooh." Sabay labas ng phone ko ang nag dial ng number. May signal na ko.
"Cannot be reach din." Sabi ko.
"Ha? Sino?" Nagtataka naman sya. Lutang ata ako!!!
Napatingin naman ako sa phone at chineck ang taong tinawagan ko, si Berna pala ang cannot be reach.
"Berna." Mahina kong sabi.
Nag dial ulit ako ng number..
"Nagriring yung phone ni Michelle!!! Kaso walang sumasagot."
"Tara hanapin na lang natin." Sabi nya at nag text na din ako na wag na syang aalis sa kinaroroonan nya.
Yung iba? Sabi ni Babs mamaya na icontact, isa isa daw muna at tiyak na magkakasama naman ang mga yun.
Sa kwarto ko kami nag end dahil doon nag mumula ang tunog.
Pero walang Michelle kaming naabutan sa loob ng kwarto.
Panigurado iniwan nya ang phone nya nung hinahanap nya kami.
Lalo naman akong umiyak sa mga nangyayari. At napaupo na lang ako sa sahig, hindi na kinaya ng tuhod ko. Nanlalambot na talaga ko.
Naramdaman ko naman niyakap nya ko.
"Wag kang umiyak. Lalo kang pumapangit eh. Para ka namang ewan dyan. Malamang, mga nagtatago pa yung mga yun at hinahanap pa din sila ni Michelle." Alam kong sinasabi lang nya yun para lumakas ang loob ko pero hindi mawawala sakin na kabahan ako.
"Pano pag nakita sila ni sir?"
"Wala naman sigurong masamang gagawin si Sir. Hindi naman pati nila alam."
"Hindi mo ba narinig yung sinabi ni sir?! Yung sinabi nya sayo?"
"Tsssss. Narinig, diba sabi nya, ako daw? Ako daw ang papatayin nya. So malamang wala syang ibang gagawin sa mga kaibigan natin unless mapagkamalan nya kong isa sa mga kaibigan natin. Kung mangyari man yun, isa lang masasabi ko sa kanya. Bobo nya at hayop sya."
"Puro ka pa din kalokohan." Sabi ko at pilit kumakalas sa pagkakayakap sa kanya. Pero mahigpit pa din sya sa pagkakayakap sakin.
"Wait lang. Gusto lang kitang yakapin. Saglit lang." Sabi nito kaya natahimik ako.
Alam kong wala kami sa lugar para maglandian pero, gusto ko din muna syang yakapin, siguro, para mag charge? Dahil nalowbatt ako sa mga nangyari, hindi kinaya ng powers ko.
Haaaaay.
"Sayang, hindi pa ata tayo magkakaanak." Bulong nya.
At agad ko naman syang tinulak.
"Kalokohan please?"
Nakangiti sya sakin at tumayo na. Tinulungan din nya kong tumayo.
"Babs sorry. Please wag ka ng iiyak ulit ha? Mahahanap din natin sila. Walang mangyayaring masama." Sabay hawak sa magkabilang pisngi ko then kiniss nya ko sa cheeks. Niyakap ko ulit sya.
Habang magkayakap kami ay bigla namang nagring ang phone ko.
Gaisea Calling ..
Agad akong humiwalay sa pagkakayakap at sinagot ang tawag ni Gaisea.
"Nasaan kayo guys?!" Bungad ko. Wala ng hello hello. Wala ng time!!!!
"Sige, pupunta na kami dyan." Pagkatapos nun, binaba ko agad.
"Saan daw?" Naguguluhan siguro sya kasi bigla ko na lang syang hinatak palalabas ng mansion.
"Sa kotse mo." Sabi ko at tumakbo agad kami palabas.
Umiiyak sya ngayon, walang bakas na kalokohan ang boses ni Gaisea. What happened?!