Eto po yung magiging kaduksong nung PArt 1 na chapter 33. Is my story getting boring? I just wanna ask you guys kasi hindi ko na alam kung tama pa bang ipagpatuloy ko ito . I have a plan for this pero parang nakaka-discourage na ipagpatuloy yung maganda kong plan (echos lang yan hahaha) dahil parang wala ng interesado in my story, Ok tama na masyado ng mahaba ang aking speech ditey~
Picture of Joshua Paul William a.k.a JP on the side --------------------------------->
CHAPTER THIRTY~FOUR - PART 2
Michy's P.O.V
*Chup*
Bakit ganun? Parang may nararamdaman akong may dumadampi sa labi ko? Teka, nananaginip ba ako? Wala naman akong nakikita, Hindi ko naman maigalaw katawan ko? . Nachoma ako? :O
*chup*
Ayan! Ayan nanaman syaaaaaaaaaaa! Di kaya may nagnanasa sa akin ngayon? :O Nararape ang aking virgin liiiiiiiiiiips!-- Teka, virgin? Hindi na nga pala virgin ang aking mga precious leps :3
*chup*
Naramdaman ko nalang ang unti-unting pagmulat ng aking mga mata at unti-unti ko ng nakikita ang liwanag ng ilaw sa isang kwarto .
Nararamdaman ko na rin ang aking mga katawan at medyo napa-stretch ko pa ang aking mga binti at braso.
Pinaikot ko ang aking mga mata sa buong kwarto. Ah, nandito nga pala kami ni Thyler sa resort nila. Teka. Kung kasama ko si thyler, Nasan sya?
"Goodmorning Bebz"
Napabaling ang tingin ko sa gilid ko kung saan ang pinanggalingan ng boses na iyon. Hindi na ako nabigla o nataranta ng makita ko sa tabi ko ang nakaside view na lalaki habang nakaharap sa akin. Nakapatong ang isa nyang braso sa kama bilang suporta nya para hindi sya matumba sa pagkakagilid. Ang isa naman nyang kamay ay naka-intertwined sa aking kanang kamay na nasa ibabaw ng aking tiyan.
Nakita ko ang isang ngiti ng isang jansen thyler Rhias. Masaya sya ngayon, Totoo ang mga ngiti nya ngayon. Kung bakit ko sinasabi? Dahil alam ko kahit na ilang beses sya ngumiti sa akin sa araw-araw alam ko kung totoo iyon o fake.
At napapansin ko na maraming fake na ngiti ang pinapakita nya sa akin.
Napangiti nalang din ako "Good morning"
Napalagay ko ang kaliwa kong kamay sa aking bibig ng humikab ako . Kakagising ko lang, baka mamaya magreklamo pa itong katabi ko na mabaho ang hininga ko. Nakakahiya naman kasi sa isang to . Ang bango lagi ng hininga!
Bumangon na sa kama si Thyler at inialay sa akin ang isa nyang kamay.
"Bumangon ka na dyan kanina pa kita hinihintay gumising e " Tinitigan ko ang kamay nya .
Naalala ko lang. Ganito rin dati. Magigising ako na lagi ko syang katabi na nakaside view or nakaharap sa akin habang hinahalikan ako para magising ako-- Oo ganun sya , kaya natulala talaga ako kanina ng marealize ko na ganun ang ginagawa nya sa akin. Lagi kasi akong nagigising sa tuwing hinahalikan nya ako ng tatlong beses. Kaya nasanay ako na ganun, Kaya wag na kayong magtaka kung bkit nag-aalarm ako dati para magising lang ako ng maaga -_-
"Pinagluto kita ng favorite mong pancakes" sabay ang pagkakita ko ng kanyang mga ngiti.
ganito rin yon. Kaya nya ako pinagluluto ng pancakes ay para mapilit nya akong kumain na . Napangiit nalamang ako dahil sa ala-alang iyon.
Kinuha ko na ang kamay nya at binangon na nya ako doon, in short hinila na nya ako patayo.
Inakay nya ako pababa. Kapag kasi bagong gising lang ako hilo pa ako o wala pa ako sa sarili ko, hindi pa gumagana ang utak ko at wala akong maalala sa mga bagay sa paligid ko. Tanda ko pa noon nung kukuha ako ng tubig --kami pa ni thyler non-- Hindi ref ang binuksan ko kundi aparador ng kwarto ko. Akala ko kasi nasa kitchen na ako nun tapos sumigaw ako sabi ko bakit walang tubig sa ref ayun tinawanan ako ni thyler .
Grabe nandito palang kami sa hagdan amoy ko na yung pancakes! . Kaya naman pagkaupo na pagkaupo namin sa dining table kumuha agad ako ng pancake.
"hindi ka parin talaga nagbabago. kaya lab na lab kita e!"
Natilgilan ako sa sinabi ni thyler. Hawak ko pa yung tinidor ko habang nasa loob na nung bibig ko yung pancakes na nakatusok sa tinidor.
hindi ko alam ang sasabihin ko. Kung anong irereact ko. Magpapakaplastic ba ako? O magsasabi ako ng totoong nararamdaman ko?
"Kaya dapat ubusin mo yang niluto ko ha! " sabay kindat nya sa akin.
Napatawa nalang ako at pinagpatuloy ko na lang ang pagkain ko.
Nakahinga naman ako ng maluwag. Grabe, hindi ko alam ang gagawin ko kung hindi ulit nagsalita si thyler!. Ghad nagiging masama na ba ako? :(
pero kasi diba Mas mabuti nalang na wag kang umimik kaysa sa makasakit ka ng ibang tao? . I'm doing this hindi para saktan si thyler. special parin sya sa akin. Naging parte sya ng buhay ko kahit na masaklap yung ending ng love story namin. Pero hindi ibigsabihin non na gaganti ako sa pag-iwan o sa ginawa nya sa akin .
Kasi kung talagang nakamove on kana hindi ka na maghihinganti, dahil nagsi-symbolize lang yon na hindi mo parin matanggap at duwag ka . Kaya nga Forgive to Forget , hindi Forgive and Forget .
Kasi paano ka makakalimot kung hindi mo muna papatawarin diba? Kasi kung talagang pinatawad mo na ang isang tao madali mong makakalimutan yung sakit o yung nararamdaman mo.
"Nakatulala ka nanaman dyan , Gumagawa ka nanaman ng sarili mong quotes no?"
Nabalik ako sa sarili ko ng marinig ko ang boses ni thyler.
Ngumiti ako sakanya "Namiss ko lang yung part of me na laging nakaka-isip ng quotes"
Pinagpatuloy lang namin ang pagkakain namin. Nang tapos na kami kumain ako ang nagligpit ng pinagkainan, At kung iniisip nyo na ako rin ang maghuhugas ng pinggan ay nagkakamali kayo. Oo si Thyler nga ang maghuhugas. HAHAHA , Tamad na ba akong tignan? di naman :3
Nakaupo lang ako sa isa sa mga upuan sa dining table habang nakapangalumbaba ang isa kong kamay sa table at pinapanood si thyler na maghugas ng pinggan. Naalala ko din, Laging ganito ang itsura namin dati nung kami pa. Ang cute-cute kasi nya tignan kapag naghuhugas ng pinggan. Try nyo girls, panoorin nyo maghugas ng pinggan ang mga boyfi nyo mapapangiti kayo promise ;)
"Pinapanood mo nanaman akong maghugas HAHAHA" sabi nya habang nakatalikod parin sa akin at naghuhugas ng pinggan.
I chuckled "Bakit masama ba?"
he chuckled "Baka mainlove ka ulit sakin nan ha"
Napatawa na talaga ako this time, hahaha. Naalala ko kasi na dahil nga pala dito sa marunong syang maghugas ng pinggan ako nainlove sakanya .
"Pero laging ikaw na yung naghuhugas ng pinggan nung nalaman mo yun hahaha"
At pareho nalang kaming nagtawanan habang naghuhugas parin sya ng pinggan, I missed this. Pero no feelings atttached. siguro nga talaga ay may mga tao na dadaan sa bahay mo pero para maging bisita lang pala, hindi din pala sila tatagal.
~~~~~~~~~~~~~~~~
"Ang ganda talaga ng beach niyo dito, naalala ko lagi tayong nandito kapag gusto nating magkaroon ng quality time yung tahimik ang paligid"
Inakbayan nya ako habang naglalakad-lakad kami dito sa beach. Tumitingin lamang ako sa tanawin ng beach dito. Ang sarap talaga ng hangin dito.
Tumigil kami sa isang puno na malaki at naglatag si thyler ng kumot.
"Buhay pa pala tong punong to? hahaha"
"syempre naman! Eto ang favorite place natin kapag gusto nating mamahinga o kung magkwentuhan diba?"
I chuckled . I really missed those old times. Pero hanggang dun nalang talaga.
We lay down on the blanket and watch the sunset.
Iniunan ni thyler ang ulo ko sa isang braso nya na naka-extend sa may bandang ulo ko. I hug him and close my eyes.
hmmmm. So comfortable.
"Pao"
I moan when he called my name to tell him that what is it.
"what if i'll never gonna let you go. Will you stay with me?"
I paused, sasagutin ko ba yung katanungan nya?. No... I'm scared. Ayokong masaktan si thyler, Ayoko...
Baka atakihin sya ng sakit nya sa puso...
"thy..."
"HAHAHAHA! Joke lang! hahaha ikaw talaga napakaseryoso mo parin" sabay pisil nya sa pisngi ko
Napahawak naman ako sa kamay nya na pisil-pisil ang pisngi ko.
"aaaa~ thy"
tinanggal na nya ang pagkakapisil nya sa pisngi ko at tumingin sa sunset. "Pero pao sana kahit wala na ako wag mong sisisihin ang sarili mo ha?"
Nakatingin lang ako sakanya habang nakatingin sya sa sunset. I'm really feeling sad right now. Just seeing him like this, naaawa ako kay thyler. Parang may part sa akin na ayaw syang iwan pero may part din na nagsasabi na sasaktan ko lang si thyler kung magpapatuloy pa akong nasa tabi nya. Pero i don't break promises... I can't
"thy.." i'm almost teary eyed.
I cup his face and he close his eyes. I did the same as he did.
He held my hand. Feel it and left a kiss on it.
"Pao, please... ako ang mas nahihirapan e"
then my tears started to fall. I quickly wipes the tears fell. Hindi dapat ako magpakita sakanya ng ganito.
"Pao. Please. wag mo naman saktan ang sarili mo. You don't need to do this. You deserve to be happy"
"thy.." napapikit nalang ulit ako habang nakayakap parin sakanya. Hindi ko alam kung ano ang reaction nya ngayon, hindi ko alam kung umiiyak rin ba sya o nalulungkot o kung ano man. Hindi ko na alam...
"Pao... Mahal.. na mahal kita.. Tandaan mo palagi yan ha?"
I just nodded and let time past by . Hindi ko alam kung anong sasabihin, hindi ko alam kung anong gagawin. Basta ang alam ko lang, ay kailangan nya ng yakap ngayon.
dahil naramdaman ko ang patak ng luha nya sa pisngi ko.
Oh please Lord. sana hindi ito maka-apekto sa puso nya....
Cj's P.O.V
Bwiset. BWISET!
"JSEN! Ano ba naman yan tol! O! dahan-dahan tol!"
Inaalalayan ngayon ni Jd si Jsen makatayo dahil sa sobrang kalasingan nito ay hindi na halos makatayo ng ayos.
"EMEGHED PAPA JSEN! ikaw naman kasi e!--- WAAAAAAAAAAA! Sinukahan ako ni jsen T_T"
Napailing nalamang ako sa kasisigaw at karereklamo ni Jp. Yan tuloy nasukahan sya ni jsen--Speaking of the drunk men.
Lumapit ako sa kanya at sinampal-sampal ko ng mahina ang pisngi nya pero hindi parin sya magising.
"hays." Bwiset talaga. Paano na kami bukas nito. Don't tell me ako nanaman ang kakanta sa entablado nito? Shit talaga -_-
Nandito kami ngayon sa music room para SANA mag-practice ng tutugtugin namin bukas pero etong lalaking leader pa naman namin ay nagpaka-VIP pero yun pala ay nagpunta ng bar at nagpakalasing. Nakita nalang namin sya na binuksan ang pintuan ng music room na halos matutumba na sa kalasingan nya. Teka anong oras na ba?
*tingin sa orasan na nakasabit sa itaas*
11:00 pm
Fucking shit talaga -_-
~Abangan..
~~~~~~~~~~~~~~~~~
WOOOOOOOOOOHOOOOOOOOOOOO! Sorry guys kung medyo na-disappoint ko kayo dito sa chapter na ito, I know, I know. Sinabi ko na pagagandahin ko tong chapter na ito. Sorry hindi ko kasi talaga kaya. Im not a professional writer po. Please understand.
Oo nga pala guys this Chapter is dedicated to @BiancaCrisanto07 ^_^ <3
~Lablab <3
Meow, Nini :O