Stay
"Pwede ba? Umalis kayo sa daan!" I nearly shouted at those people who are having a chit chat in the middle of the hallway.
Naging masama agad ang tingin nila sa akin ngunit tumabi naman. I rolled my eyes and continued walking.
I confidently entered my first class. Papaupo na ako nang may nahagip ang mata ko. Marco is sitting next to a girl. At ang braso niya ay nasa likod ng silya ng babae.
A new one again?
I stopped myself from walking towards them and cause a scene.
Halos patayin ko na silang dalawa sa titig ko at kulang nalang ay maghalikan sila dito sa loob mismo ng lecture room.
Hanggang sa natapos yung lecture ay sa kanila lang ako nakatingin.
Leche!
It's been a year. I know that he is a notorious playboy. At isa na ako sa naging biktima niya.
Dalawang linggo lang ang itinagal namin. Because I found myself falling in love with him and when I told him that, he broke up with me immediately. Sana hindi ko nalang sinabi.
At isa rin ako sa mga babaeng humahabol sa kanya pagkatapos ng break up. Oh yes, I am that kind of girl. Yung babaeng nanggugulo sa mga bagong karelasyon niya. At isang taon na akong naghahabol.
But I am Vienna Nikkola Velasquez, I get what I want. And I want Marco.
I want Marco Melendrez.
After the lecture, I immediately went to the parking lot at nagtago sa mga sasakyan. Ilang minuto pa akong naghintay bago siya dumating. And there.
Nang pinatunog niya ang car alarm ay mabilis akong tumakbo at pumasok sa front seat.
At nang nakapasok na siya sa driver's seat...
"What the... What are you doing Vienna?" He is slightly annoyed.
What am I doing? Hindi pa siya nasasanay? Oh well, chasing you? And I won't stop until you give in.
"Hi!" I happily said then smiled.
His jaw clenched and looked away.
And I didn't know why I find it sexy everytime he clenches his jaw. I can't help but to stare at his angled jaw while he's doing it.
"Get. Out." He said in gritted teeth.
No I wouldn't do that.
"Ihatid mo ako sa bahay please?" I said then touched his arm.
He frowned looking at my hand on his arm. At agad niyang tinanggal ang kamay ko doon.
"Hands off."
Ang arte.
"Why? Wala naman akong sakit ah?"
I think that annoyed him more dahil lumabas siya sa sasakyan niya at umikot papunta sa akin.
Teka anong gagawin niya?
Mabilis kong isinuot ang seatbelt ko para hindi niya ako mapaalis. Binuksan niya ang pinto kaya kumapit ako sa seatbelt.
"Get out."
Hindi ako tumingin sa kanya at umiling lang ako.
At para akong nahimatay nang yumuko siya palapit sa akin. And I assumed too much that he is going to do something when he is only going to unlock my seatbelt!
I was so busy inhaling his good and manly scent na hindi ko na siya napagilan sa ginagawa niya.
No!
Agad niyang hinawakan ang palapulsuhan ko at kinaladkad ako palabas ng sasakyan niya na halos ikatumba ko.
"Ang sama mo!" I yelled.
"Yes I know." Sabi niya at agad na umikot para sa driver's seat at pinaharurot ng takbo ang sasakyan niya.
Summer at hindi ko siya nasundan sa Ilocos dahil two weeks kami sa Greece with my family. And when I say family, si Daddy lang yung tinutukoy ko.
I heard na barkada niya lang naman ang kasama niya doon so no need to worry. Pagbalik na pagbalik ko, I'll chase him again. Simple as that.
Nang nakabalik na ako ay nalaman kong nakabalik na rin sila. I'm so excited to see him again!
I'm planning to go to his condo unit today. Kaya nag bake muna ako ng strawberry cheesecake na favorite niya para dalhin sa kanya. I formed it into a heart shape at nilagay iyon sa red na box.
I smiled nang nakarating na ako sa harap ng pinto ng unit niya. Then I pressed the doorbell multiple times.
At nang bumukas iyon ay halos malalaglag ang box na hawak ko.
Heavens!
He is only wearing his faded jeans. Medyo magulo at basa pa ang buhok niya, his forehead slightly furrowed.
My eyes lingered on his gorgeous body.
Those abs... his chest... and I can clearly see his v line because his jeans only hung low on his torso.
Oh I want to touch-
"Eyes on me Vien." Sabi niya na nagpabalik sa katinuan ko.
Nag-angat ako ng tingin sa kanya at nang nagtama ang paningin namin ay agad akong ngumiti.
"What are you doing here?" He said in monotone.
"I'm here to give you this." Sabay taas ko sa pulang box.
"I don't accept presents."
Isasarado niya na sana ang pinto nang pinigilan ko iyon gamit ang kamay ko gaya ng nakikita ko sa movies. And then...
"Aaaaw..." Halos maiyak ako sa sakit sa pagkakaipit ng kamay ko.
"Fuck." Narinig kong mura niya at muling bumukas ang pinto.
Napaupo ako at nilagay sa sahig ang box para hawakan ang kamay ko.
Ang sakit!
Hindi ko naman kasi alam na masakit iyon! It's not painful when I watched it on movies at parang hindi naman nasasaktan ang bidang gumagawa nun!
Ayan Vienna pacool ka kasi ang sakit sakit leche.
Nagsimula nang umagos ang luha ko habang tinitingnan ang mga daliri ko na namumula at para iyong nabali.
"Mommy..." I sobbed.
"Are you okay?" Hindi ko na namalayan na nandiyan pa pala si Marco.
I didn't respond. Nasa daliri ko lang ang buong atensyon ko at patuloy akong umiyak.
Lumuhod siya sa harap ko. Ngunit ang isang tuhod niya lang ang nakalapat sa sahig. Nanginginig ang daliri ko at hindi ko iyon maramdaman. Para iyong namamaga.
"Shh..." Tahan niya at kinuha ang kamay ko at hinalikan. "Stop crying." He said gently.
Kinuha niya ang box na dala ko at tumayo siya para tulungan rin akong tumayo. Hinila niya ako papasok sa unit niya at pinaupo sa couch.
Nanatili siyang nakatayo sa harap ko at bahagya siyang yumuko pra magpantay ang paningin namin.
"Vien..." Marahan niyang tawag sa pangalan ko.
Unti-unti akong nag-angat ng tingin sa kanya at nang nagtama ang paningin namin ay bumuntong hininga siya.
"Stay here." Sabi niya at tinuyo ang luha ko sa kanang pisngi bago umalis.
Then I smiled evilly. Gotcha.
...
AN: I started writing this story way back 2017 and this is unedited. So expect typos, grammatical errors and misspelled words throughout the story. Anyways, thank you for checking this piece out ;)