*Jordan*
'Met wie appte je?' Easton legt zijn helm neer naast hem op de tribune. 'Moet je niet nog gaan trainen?' vraag ik. 'Kwartier pauze. Ik dacht ik kom bij jou zitten.' Hij neemt een grote slok uit zijn waterfles.
'Een vriendin. Ze maakt de posters voor mijn cheercaptain-campagne. Ik ben door als cheerleader. Nu nog cheercaptain.' glimlach ik. 'Oh shit, je kan het dus wel. Nou, nu weet ik al op wie ik moet stemmen.' lacht hij. 'Niet op jou.' grapt Easton. Speels geef ik hem een stomp.
'Fuck, je slaat echt hard voor een meisje.' Hij wrijft pijnlijk over zijn schouder. 'Pas dan op.' waarschuw ik hem.
'Maar was dat dus waarom je zo gefrustreerd naar je telefoon keek?' vraagt hij dan. Hij heeft het over toen ik aan het appen was met Aidan.
'Boyproblems.' zeg ik kort. 'Oh, daar moet ik me niet mee bemoeien.' stelt hij vast.
'En, wie is dit?' vraagt een stem achter ons. Wade is op de tribune achter ons gaan zitten.
'Jordan.' antwoord Easton. 'Ik had het tegen de dame.' Wade richt zich weer op mij.
'Ik ben misschien wel single, maar niet op zoek naar een jongen.' maak ik duidelijk. 'Doeg.' Hij staat op en loopt weg. Easton schiet in de lach.
'Zolang hij niemand kan fixen, is het doeidoei.' lacht Easton.
'Jongens! Terugkomen!' schreeuwt Calvin vanaf het veld. 'Ik ga weer. Over een half uurtje ben ik klaar.' Easton knijpt me even in mijn bovenbeen en rent de tribunes af.
***
'Ga alvast naar de auto. Ik kom eraan.' Easton gooit zijn autosleutels naar me toe voordat hij de jongenskleedkamer in loopt.
Ik ken geen één jongen die de sleutels van zijn 63 Mercedes aan een meisje geeft die hij amper een paar dagen kent. Easton heeft ook nog eens de pech om mij als dat meisje te hebben.
Neuriënd loop ik naar de Coupe op de parkeerplaatsen.
Hij dacht vast dat ik weer zou wachten op de achterbank. Ik rij ook een Mercedes, ik weet vast wel hoe deze werkt.
Zelfverzekerd doe ik mijn zonnebril op voordat ik de krachtige motor opstart. Mijn muziek nog koppelen met de auto en ik ben klaar om te gaan.
Ik parkeer uit en rijd voor de ingang van de sporthal. Nu nog mijn muziek op 100. De speakers zorgen er voor dat mijn ouders het misschien wel helemaal horen in China.
'Jordan!' Easton rent naar buiten in zijn onderbroek. 'Zet de motor nu uit!' beveelt hij me terwijl hij dichter bij komt.
'Ik zweer als je dichterbij komt, ga ik driften.' waarschuw ik hem. Hij luistert niet en versnelt zijn looptempo.
'Ik had je gewaarschuwd!' roep ik nog voordat ik de auto in zijn achteruit zet. 'Jordan, als je dat doet!' Hij wijst boos naar me.
'Wat dan?' Ik lok hem duidelijk uit. 'Ik verpest je leven!' roept hij. Ik ben niet fucking bang voor een badboy wannabe.
In zijn hardst drift ik over de parkeerplaats. Alle andere jongens zijn nu al buiten gekomen. 'Woow, East is onder de plak!' roept iemand.
Rook komt van het asfalt af. 'Mijn banden!' jammert Easton. Lachend rijd ik nog een paar rondjes. Dit is echt fantastisch. Ik kan bijna in een teenmovie spelen.
***
'Als je durft om nog tegen me te praten, sla ik je auto kapot.'
Nadat coach Gyllinth naar buiten kwam rennen, moest ik wel stoppen. Easton kwam half doorgeslagen op me afgerend en ging voor de auto staan zodat ik niet meer verder zou rijden.
Hoe graag ik ook op plankgas wou drukken, ik wil geen moord op mijn naam hebben staan.
'Mijn auto kost ruim 150.000, meer dan wat je ouders verdienen.' bijt ik terug. 'Je auto is maar 10.000 duurder dan die van mij. Mijn bánden, in tegendeel, zijn dúúrder!' Hij heeft wel gelijk, zijn banden zijn groter dan die van mij.
'In ieder geval, ik breng je nóóit meer ergens naartoe.' stelt hij vast.
We zijn nu weer onderweg naar huis, deze keer zit Easton wel achter het stuur.
'Dan rijd ik wel met de auto van mijn vader.' zeg ik uit het raam kijkend.
'Há. Alsof je pa je in zijn Aston Martin DB11 van 50 miljoen laat rijden.' lacht hij schamper. 'Hou je bek Easton, ik rijd wat ik wil. Ik had het over de Range Rover, maar nu ga ik de Aston rijden.'
***
Thuis aangekomen loop ik recht naar mijn kamer. Ik heb geen honger, ik verlang alleen naar een warme douche. Of een bad.
Zuchtend gooi ik mijn sportkleding, wat ik vandaag aanhad en ondergoed in de wasmand. Ik glij in mijn satijnen kamerjas en doe de kraan van het bad alvast open.
Net wanneer ik mijn kamerjas uit wil doen om in bad te stappen, hoor ik mijn telefoon afgaan. Als ik ga kijken wie belt, zie ik Julina staan. Verbaasd neem ik op.
'Julina? Wat is er?' Ik hoor muziek en lawaai, waaronder schreeuwende mensen, op de achtergrond. 'Babe, ik ben op het feestje van Kian! Er zijn veel lekkere jongens van de uni. Ze gaan zometeen lapdancen!' gilt ze door de telefoon.
Nu ze het zegt, heb ik best wel zin in een feestje. Vooral wanneer je een lapdance krijgt van een jongen.
Ik trek de stop alvast uit het bad. 'Stuur het adres door. Dresscode?' vraag ik. 'Strak voor de dames, bloot voor de heren.' geeft Julina door.
Halfnaakte boys dus. Het staat vast, ik ga.
***
Ik heb een best los, maar ook strak jurkje aangedaan die ik een jaar geleden heb gekocht, maar nooit heb gedragen. Het staat me eigenlijk nog best goed.
Met nog een bontjas over mijn schouders en witte hakken, loop ik naar de kluis. Die is tegenover mijn ouder's kamer, in het zuidelijke gedeelte.
Als we het huis verlaten voor een bepaalde tijd, laten we altijd de belangrijke dingen hier. Zoals de sleutels van de garage of van de tuinhuis, maar ook die van het bedrijf-hoofdgebouw. Dan laten mijn ouders het meestal streng beveiligen met 12 bewakers in het huis en 16 rondom, 24 uur lang.
Het is niet zo dat we ook geld hier hebben liggen, dat slaan we wel gewoon op bij de bank. Alle officiële papieren en documenten liggen hier. Het grondbewijs van het bedrijf bijvoorbeeld, en ook mijn geboorteakte.
Zonder dat papiertje, mijn geboorteakte, kan ik alles kwijtraken als mijn ouders sterven. Ik ben hun enige erfgenaam.
Raken we dat papiertje kwijt waarop staat dat ik de dochter ben van James en June McBella? Dan raak ik ook dit alles kwijt.
Maar goed, dat was niet waar ik voor was gekomen. Snel loop ik naar het voorste kastje. Ik moet me haasten.
Als de kluisdeur langer dan een minuut en dertig seconden openblijft, gaat het alarm af in de hele wijk én politiebureau. Ik weet de code van de kluis, maar niet die van het alarm. De deur gaat dan automatisch dicht en zit je opgesloten tot iemand de code weer invoert.
Dat is in mijn hele leven maar één keer gebeurt, en het was Sandra die opgesloten zat, alleen maar omdat ze het wou afstoffen. Ene kant was het wel om te lachen, vooral toen het SWAT-team de kluis opende en dachten dat ze een groepje wel bewapende spierkasten zouden vinden. Het bleek dus alleen maar een doodsbange Sandra met een bezem te zijn.
Met de goeie code opent het automatische kastje zich vanzelf. Het lampje gaat aan en 7 autosleutels vullen mijn zicht. Alle reserves en de sleutels van de Range Rover, Aston Martin en Lamborghini hangen zorgvuldig aan het haakje. Alleen mijn reservesleutel is er, de hoofdsleutel moest ik met de auto afgeven bij de garage.
De Rover of toch de Martin?
Fuck Easton, ik neem de Martin. Ik speel geen spelletjes en ik meen wat ik zeg.
Ik gris snel het sleuteltje van zijn plek en sluit het kastje.
Wanneer ik me omdraai, valt mijn hart bijna van zijn plek, als ik Easton opeens voor me zie staan.