Δεν είσαι τα χρόνια σου,
ούτε το μέγεθος που φοράς.
Δεν είσαι το βάρος σου,
ή το χρώμα των μαλλιών σου.
Δεν είσαι το όνομά σου,
ή τα λακκάκια στα μάγουλά σου.
Είσαι τα βιβλία που διαβάζεις
και όλες οι λέξεις που λες.
Είσαι η κοιμισμένη σου φωνή το πρωί
και τα χαμόγελα που προσπαθείς να κρύψεις.
Είσαι η γλύκα του γέλιου σου
και κάθε δάκρυ που κύλισε.
Είσαι τα τραγούδια που φώναζες δυνατά,
όταν ήξερες ότι ήσουν ολομόναχος.
Είσαι τα μέρη που έχεις πάει
και εκείνα που αποκαλείς «σπίτι».
Είσαι ό,τι πιστεύεις
και οι άνθρωποι που αγαπάς.
Είσαι οι φωτογραφίες στο δωμάτιό σου
και το μέλλον που ζωγραφίζεις.
Είσαι φτιαγμένος από τόση ομορφιά,
αλλά ίσως όλα αυτά σου ξεφεύγουν
από τότε που αποφάσισες ό,τι είσαι...
...ό,τι δεν είσαι.