YOHANN'S POV
I've just known na hiwalay na pala sina Aemie at Vencean. Di ko alam kung magiging malungkot ba ako dahil alam ko ngayon ay alam kong nasasaktan pa din ang babaeng mahal ko sa nangyari or magiging masaya ako dahil may chance na maging kami.
Aemie Gray, matagal ko na siyang kilala simula nung 1st year college kami. She's a busy student plano ko sana siyang ligawan pero mas nauna si Vencean sa kanya. Nakakabading man pero aaminin kong nang naging sila ay nasaktan ako. Matagal na akong may pagtingin kay Aemie, in a good way. She's a cheering lady, happy, and beautiful.
But I don't know, kung ano ngayon ang mararamdaman niya. Matagal ko na siyang sinusulyapan kahit nasa malayo pero kahit ni minsan di niya ako magawang tignan man lang.
Siguro nagtataka kayo kung bakit alam ko na naghiwalay sila nuh? I'm not her stalker I want her to have her privacy pero etong kaibigan ko aksidente nakita si aemie na lumabas sa condo ni Vencean na umiiyak. And he jump into a conclusion na baka nag break na kasi ng umalis si aemie may babae din ang sunod na umalis.
Tssk, when I heard his story gusto kong suntukin si Vencean. Sinayang niya ang pagkakataon, ang taon na nagsama sila sinayang niya lang. Ipinaubaya ko na si aemie sa kanya dahil akala ko sila na talaga, sinubukan ko na ngang mag move on at tumingin sa ibang babae, ngunit dahil sa narinig ko I will do my best to catch her attention this time.
I know her heart is wounded by the scratch of pain that Vencean had done, but I'm willing to be her rebounder mawala lang ang sakit na maramdaman niya at makamove on kay Vencean.
Sound foolishness right? Nah, I just love her. And I can't afford seeing her na nasasaktan.
Nandito ako ngayon sa field malapit sa punuan wala pa naman akong klase mamaya pa. Dito ako madalas tumambay dahil dito sa view na ito kitang kita ko si aemie kahit di niya ako nakikita.
I wave my hands to catch her attention and di nga ako nabigo dahil nakuha ko ang kanyang attention. I get my paper and get a pilot and write a big "HI" enough for her na makita niya. May mga estudyanteng patingin tingin sa akin, bahala sila.
Kumunot ang noo niya dahil sa sinulat ko. Siguro for her to understand, kumuha din siya ng paper and she write also "WHO YOU?"
ouch naman, sa bagay sino ba naman ako sa buhay niya. I write again "OUCH" para malaman niyang nasaktan ako. And again she write and "I DON'T KNOW YOU. WHO ARE YOU?" yan ang sabi niya. Makikilala mo din ako Aemie, sabi ko sa isipan ko atleast in this way di niya maisip ang ex niya.
Sa halip na sagutin siya eto ang sinulat ko "I'M YOURS, WILL YOU BE MINE?" nakita ko ang paglaki ng mata niya gusto ko matawa dahil sa reaction niya. Pero seryoso ako. Sumulat na naman siya at "BUT YOU'RE UGLY" ahahaa ako pangit? talaga lang huh?
"NO I'M NOT AND WE'RE MEANT TO BE." Sulat ko. Nakita kong tinawag siya ng kaibigan niya na palagi niyang kasama lagi. And I guess hanggan doon na lang din ang ginawa namin kanina.
I look in my watch at malapit na magtime. Punta na lang muna ako sa canteen. Pamatay oras..
AEMIE'S POV
Di ko nakita ang lalaki kanina sa pwesto niya. Sino kaya yun? Grabe naman yun maka sulat, pero nasaan kaya yun. Dumiretso kami sa canteen dahil nagugutom na daw si bok. Kahit kailan talaga palaging nagugutom. Mamaya nanaman kakain na naman yan. Dahil din free ako ngayon makaka paghinga ang isip at puso ko.
Naalala ko tuloy sa mga ganitong oras ko kasama ko si Cean na pumupunta ng canteen at sabat kami kumakain. It's hard to move on knowing na every corners dito sa paaralan ay may mga memories kaming iniwan.
"Bok ano kainin mo? treat ko." Sabi niya at kumuha ng wallet. Wala akong appetite kumain
"Kahit ano na lang." sabi ko. Nakakawalang ganang pumasok. Dito na lang muna ako habang wala pa akong next class.
"Ano ka ba. Wag mo nga ipahalata na affected ka. Malay mo akala mo siya na talaga pero di pala at yung para sayo ay nan diyan lang sa tabi tabi ay di mo magawang pansinin dahil sa lintek mo na ex na yan." Sabi ni clair na may pa tapik tapik pa sa balikat ko. Eto na naman ako sermon na naman..
"Oo na. Mag order ka na." Sabi ko sa kanya.
Tama si clair di dapat ako mag mukhang kawawa at affected sa paningin ng iba. Pero how? Ang hirap naman nito tuwing naaalala ko ang eksena na nakita ko.
"Bok. May klase pa pala ako. Mauuna na ako sayo ok lang ba?" Sabi niya sa akin habang dala dala ang pagkain namin.
"Ok lang." Sabi ko habang nakayuko sa mesa.
"Oh eto kainin mo yan." sabi niya at umupo sa harapan ko. Tinignan ko siya na para bang sinasabi na "Uwi na lang muna ako"
"Naku tigilan mo ko bok. Be strong makakamove on ka din. Kaya sanayin mo na ang sarili mo ok? Kung makikita mo man siya na may kasamang iba, then go lang. Wag ka affected di siya kawalan. Madami pang lalaki na mas deserving sayo ok?" Sabi niya kaya tumingala ako..
"Ang galing mo mag advice" Sabi ko ng sarkastiko.
"I know right" sabi niya at kumain.
Hay naku..
Sana matapos na lang ang araw na ito na di ko siya makikita.
"Bok mauuna na ako ah? Wag mong subukang umuwi. Kung aya---"
"Oo na. di ako uuwi." sabi ko na lang.
"Ok. Bye bok. Cheer up, maganda tayo dapat mga lalaki ang maghahabol sa atin" sabi niya.
Madami talagang alam to. Haha
"Alis na." sabi ko.
Umalis na nga siya hanggang ako na lang mag isa ang naiwan kasama ang mga estudyante sa canteen. Hay naku...
"Hi miss." Sabi ng lalaki
di ko pinansin kasi baka sa kabilang table yun
"Wow snobber." sabi niya kaya napatingin ako sa kanya
Shocks!!!
eto yung guy kanina ah?Omo
"Pwede ba ako dito umupo?" sabi niya habang karga karga ang pagkain niya tumango na lamang ako."Salamat."
Ang gwapo niya pala sa malapitan, maputi, matangos ang ilong, at matangkad. Basketball player ba to? ewan ko.
"Uhm?" di ko alam kung ano i feel awkward
Ngumiti siya sa akin exposing his complete white set of teeth. Ba't di ko to nakita o napansin man lang noon. Siguro pag nakilala ko to ay di kami maging ni vencean.
Vencean na naman. Hay naku aemie itigil mo na nga ang pag iisip at pagkukumpara kay vencean. Mahal ko siya pero niloko niya ako
"Hey miss ok ka lang? Wag ka ngang malungkot diyan." sabi ng katabi ko na ngayon ay tumabi na sa akin
"Paano mo nasasabi na malungkot ako?" Sabi ko sa kanya ..
"Kita sa mata mo. Wag ka mag alala nandito lang ako." sabi niya.
Ano ba ang sinabi niya? Loading masyado ako ngayong araw.
"I'm Yohann Kyle Anderson" Sabi niya. So siya pala kanina. His name suit him very well.
"Aemie, Aemie Gr--"
"Gray" sabi niya habang kumakain. Kilala niya ako?
"Oo kilala kita." Nambabasa ba to ng isip?
Nag usap lang kami dalawa ni kyle ewan ko ba ang gaan ng loob ko sa kanya. Tawanan kami, infairness napatawa niya ako at nakalimutan ko ang problema ko dahil sa kanya. In my own observation kay kyle napaka energetic niya. Basketball nga talaga siya kaya pala ang tangkad, obviously. Matagal na pala siyang varsity player sa school. Usap kami ng usap and I share to him my problema. Pareho lang sila ni bok kulang na lang sermonan ako. Kesyo daw ganyan kesyo daw ganito mga ganyan na dapat wag daw sa lalaking iyon umikot ang mundo ko kasi meeon daw dyan sa tabi tabi lang.
Habang nag kwekwentuhan kami someone catches my attention.
Di ko alam kung ano ang mararamdaman ko. Etong kasama ko naman tumigil sa pagsasalita naramdaman niya siguro ..
they are holding their hands like we usually do. Gusto kong umiyak. Ang saya nila, niya parang ok lang sa kanya na wala na kami.
Aemie ano ka ba. Kita mo na ngang masaya ang tao o diba ang dali niyang mag move on.
"H-hey Ae. Don't cry. Sige ka papangit ka." Sabi ni kyle
"Che. Shut up ka." sabi ko ng patawa
"Mas gwapo pa naman ako jan ok?" Sbi niya. Wow ang hangin naman ng isang to kaya sinapak ko feeling masyado.
"Aray ano ba?" sabi niya.
Naramdaman kong napatingin sila sa direction namin, di na ako tumingin sa kanila baka magdadrama na naman ako.
"Feeling ka masyado." sabi ko at inirapan siya. Ngayon lang kami nagkakilala pero ang comfortable ko na sa kanya.
"Ge aalis na ako may klase pa ako Ae." sabi niya tumango lang ako at
"Umalis ka na. Nakakapeste ka." sabi ko at umirap sa kanya nakita kong napailing na lamang siya at ngumiti..
"Sa sunod muli." sabi niya at umalis.
Tinignan ko ang likod niya habang papa alis siya.
Hay .. ngayon mag isa na nanaman ako. Gagawin ko na lang ang mga requirements ko para maagaw din ang attention ko.