Geçmişti bizi bir araya getiren
Ve gece yalnızdı bugün
Suskunlugunun zirvesini taşıyordu amansızca
rüzgarında
Ve belliydi olacaklar
Bir yudum kahveme bir sıcak çayıma hazırlanmıştı sanki bu hava
Belki de ...
Karşımdaki koltuğun boşluğunu dolduracak birini arıyordum kendimce
Öyle umutsuz öyle yalnızdım ki
Artık insanları tanıyamaz olmuştum.
Tek istediğim birinin bana SEV demesiydi sözleriyle
Dogru aşkı bulmak istemiştim ben oysa
Oysa...
Elimde sadece küçük bir çocuğun elindeki bozuk paralar gibi minik bir hayal kırıntısı kalmıştı
Onu da attım gökyüzüne
Işte yine bir yağmurlu gündü
Ortalıgı serin bir ses yankı ile huzura ve o muhteşem toprak kokusuna bogarken bir ışık geldi
Kadifemsi bir teni olan masum bir bezbebek gibiydi bu kadın
Elleri ceplerinde köşede duran manşetlere elle tutulacak cinsten farklı bir duygu ve şaşkınlık ile bakıyordu
O tüm o insanların ve yağmurun altında olmasına ragmen ve hava da tüm karanlığını bastırmışken o tüm aydınlıgı ile okşuyordu bedenimdeki tüm gizli duyguları
Onun her santimini benimsemek istiyordum
Çünkü o bana bakmıştı
Ve bakışı o kadar derindi ki
Birden oraya kadar kazıp neden hüzünlü olduğunu öğrenmek istemiştim
Ah ah! Bu kadar yakın olabilen bir kadın
Aynı zamanda bana nasıl bu kadar uzak olmayı isterdi ki
O an anlamıştım işte onun mükemmelligini
Bu soğuk havada bir paltosu vardı zaten birde kol çantası
Aynı 1980 li kadınların asilligini taşıyordu bu güzelim nice yaratık
Allaha insanı sevmeyi öğrettiği için teşekkür ettim hemen
Çünkü ona bakmaya doyamıyordum
O gün birşey oldu ve ben ona yardım etmek için yanına gittim
Bahar kokuyordu bu kadın
Sevinç tohumları olmalıydı ki bana bu kadar güzel gelebilsindi kokusu
Bu kadar özelleşmişti benimsenmişti kalbimde
Ona baktıkça daha da bakma istegi duyuyor ve ona olan aşkıma engel olamıyordum
Ama tam ben konuşacakken o bana sadece
Geçmiş demişti
Ve öylece binip gitti gelen trene
Tüm hayallerini ve umutsuzluklarınıda
Elindeki çantaya doldurarak
Şimdi anlıyordum neden bana geçmiş dediğini
Çünkü o oraya aitti
Herkes ait olduğu yere gider ve mutlu olurdu
Oda oraya gitti Işte
Ne kadar Üzülsem bile
Onu sevmekten başka çarem yoktu
Çünkü o orada mutluydu
Gerçek aşkta bu değil miydi zaten
Iste bu yüzden onunla geçmişi daha çok sevdim
Çünkü benimde aidim ordaydı
Ve geçmiş benden hala izlerimi almamış taze yaralarım ile bırakmıştı beni amansızca
Bu yüzden geçmişe intikamım vardı
Onu almıştım o kadife tenli kadından
Ama o gitmişti beni bırakıp
Bu yüzden di hayata isyanım
Ama geçmiş bana tekrar yollamıştı kadife tenli kadınımı
Bu yüzden geçmiş kapanmıştı
Artık kadife tenlim ve ben vardık
Onu her geçen gece daha da sevmiş olan bu kalbimin acısı
Şimdi gelen bu kadife tenli kadın coşkulandırıyordu
Çünkü o özel kadındı
Çünkü o benim geçmişimin Kadınıydı...