KÜÇÜĞÜM

131 11 5
                                    

(Bu şiiri Sezen Aksu'nun Küçüğüm şarkısı ile dinleyin tavsiye ederim)

Daha hayatın başlangıcındaydı Düşlerim

Yalnızdım.

Sadece bir elin tutup da yardım etmesini beklerken bana

Hep kazık yemiştim ben o acımasız suratlardan

Yalnızdım

Acılarımı görmeyen kimselereydi suskunluğum

Ağlamalarımı bile duymazdınız hiçbiriniz

Öksüz, yetim ve kalbi buruk biri gibiydi bu kaldırımlarda...

Benim gibi...

"Kalp kırılması nedir bilir misin sen?"diye sordu uzaklardan bir minik.

Oturduğum kaldırım taşından kalkıp o kısık sesli

miniğe baktım

Sanki benim için gelmiş gibi ela gözleri minik burnu siyah saçları vardı

Kıyamamıştım o siyah saçlarına dokunmaya

Gittim. Ve.. Elini tuttum bu güzel miniğin ve sarıldım ona

Sessizce fısıldadım kulağına"bilirim küçüğüm"dedim.

Boynumda ağlamaya başladı bu küçük kız

İyice sardım kendime sonra aldım yanıma ve elimi uzattım

Bana doğru bakınca "hadi gel şu kalbi tamir edelim küçüğüm"dedim.

Sevinçle baktı bana güzel kız çocuğu

Kalbime ışık doğmuştu sanki

Savunma, koruma iç güdüsü kadar güzel birşeydi bu

Bana öyle bakınca gözlerim dolmuştu birden

Siz diyin annelik ben diyim ablalıktı herhalde onu  benim için bu kadar sevdiren şey

Elimden tuttu hemen.

Yavaşça aldık adımlarımızı....

Birbirimizi kaybetmemek istercesine ışık hızının en incesinden bir süratle gidiyorduk

Ailesinden görmediği sevgiyi benden görsün istiyordum.

Herşeyim vardı ama benimde onun ki gibi sevilmek için kalbim yoktu

Taa ki o küçük gelene kadar...

O geldikten elimi tuttuktan sonra değişti kalbim

Yeniden güçlendim

Ailemin yaktığı ,yıkıp savurduğu kalbim

Şimdi onunla sapasağlam ayakta idi

Bu yüzden o benim için bir melekti

Bu yüzden o benim hiç büyümeyecek olan KÜÇÜĞÜM'dü.

Kalbin diliWhere stories live. Discover now