Twitter Hashtag: #shoot50
Mention me on twittah: @reynald_20
Piniga ko ang bimpo sa isang palangganang mainit na tubig at tumingin kay Raydin. "Bakit ba hindi ka pa pumunta sa ospital kung ganyan ka namang kainit?"
Raydin continue for being silent na para bang hindi niya ako naririnig magsalita. Sa totoo lang ay naiinis ako at pwedeng-pwede ko siyang iwanan but I decided to stay, dahil alam kong kailangan niya ako s of the moment.
"Umupo ka," sabi ko pero tiningnan niya lang ako like he's asking 'what the fuck are you doing?'
"Gawin mo na lang, Raydin. Kung ayaw mong pumunta sa ospital, let me take care of you. Hindi ka gagaling sa ginagawa mong pagkukulong sa kwarto mo." Paliwanag ko sa kanya.
Ilang segundo ang lumipas pero pumayag na si Raydin na magpapunas. Ramdam ng aking kamay ang init ng kanyang katawan, para bang may kuryenteng dumaloy sa buo kong sistema dahil sa pagdikit lamang na iyon.
"Is this part of your job? Ah, oo, ginagawa mo lang 'to kasi kailangan." He said in a cold voice. To be honest, nasaktan ako sa kanyang sinabi pero ako rin naman ang may kasalanan ng lahat. I make things complicated na dapat ay nasa ayos lang.
"Raydin..."
"Dani, ba't ba hindi mo ako magawang mapakinggan? Remember nung nagtalo kayo ni Celine, pinakinggan kita. Pinanigan kita. Bakit ngayon, hindi mo magawa ang nagawa ko?" Para bang may isang palaso na tumusok sa aking puso. Damn he's right, I am being selfish the whole time.
Tumingin ako ng mata sa mata sa kanya at pinagpatuloy ko ang pagpunas. "I am wrong in that part, siguro dala ng galit kaya hindi ko nagawang pakinggan ka. Hindi sa susumbatan kita pero mali yung ginawa mo sa'kin."
Hindi kami nagtataas ng boses, it's a calm convesation. I don't even know if I should call this a conversation or a confrontation.
"Papakinggan mo na ba ako sa pagkakataong ito?" Raydin asked.
Hindi ko alam kung bakit ang bilis lumambot ng puso ko. Maybe, hindi ko rin kaya na magkaroon ng pagtatalo kay Raydin. "Y-yes,"
"No'ng magkikita tayo na unang beses, plano kong sumipot but there's an urgent meeting kasama ang isa sa malalaking investors ng Indio Online. That project is so important to me, I've been working Indio Online for almost one and a half year. Ayokong masayang ang pinaghirapan ko," he started explaining. Nakikinig lang ako habang patuloy sa pagpunas ng kanyang katawan.
"Ayoko rin naman na malungkot ka, so I ended up sending a proxy as Darkshadow-- si Mateo. He's against my idea kung kaya't wala siyang kasalanan sa nangyari. I just bragged him into this messed." Dugtong pa ni Raydin.
"P-pero lagi tayong magkasama, ang dami mong pagkakataon para sabihin sa akin ang totoo, but you waste all the chance." Halos araw-araw kaming magkasama. I wanted to fixed this messed byt I want to clarify all the things. Gusto kong mabigyan paliwanag ang lahat.
"Later on, na-realize ko... Gusto kong magustuhan mo muna ako. Ang TOTOONG ako bago ko sabihin sa'yo ang lahat. Darkshadow is just a game character, pero eto si Raydin, nasa harap mo, he's waiting na ma-notice mo siya."
"Wait, is this the time that you we looked into my eyes and you will say that you like me?" I said. Sinusubukan ko lang tanggalin ang pagkaseryoso ng atmosphere.
After reading all his tweets, syempre malalaman ko na gusto niya ako.
"Hindi mo man lang ako binigyan ng chance na mag-confess sa'yo in a sweet way. I don't know that you're like a rock sa pagkamanhid. Hindi ko gagawin ang lahat ng bagay para sa'yo kung wala akong motibo." Sabi niya. I expected that kind of answer, pero ang bilis nang tibok ng puso ko.
Napatigil ako sa pagpunas nung biglang hinigit ni Raydin ang aking kamay at niyakap niya. Ramdam ko ang init ng kanyang mga bisig. If may pagkakapareha sila ni Darkshadow... Unexpected pareho ang kanilang sunod na gagawin at sasabihin. "Can I hug you for a minute? No. An hour. No, whole day. Can I just hug you for the rest of the day."
Nawala na ang lahat ng galit ko, wow. Ang babaw ko ngayon, ang bilis ko lang na napatawad si Raydin. I smiled at pinatong ang aking ulo sa kanyang balikat. "No, may pasok pa bukas. Ayokong mahawa sa lagnat mo."
"You're now talking to me calmly, ibig sabihin ba nito, okay na ulit tayo?"
"Hmm... Hmm..."
"Is that a yes?"
"Oo. Okay na tayo," mas lalong hinigpitan ni Raydin ang yakap niya sa akin. "Raydin, ang h-higpit nang yakap mo."
"I missed you. Damn. I really really missed you. Isang linggo mo akong hindi pinansin but it's like a year torture." Paliwanag niya sa akin.
Bumitaw na ako sa pagkakayakap niya.
"Matulog ka na diyan, kailangan mo nang pahinga," Sabi ko at sinubukan siyang pahigain sa couch. "Gagawa lang ako ng lugaw para mainitan naman 'yang tiyan mo. I bet wala ka pang kinakain."
"Ayokong matulog. Baka pagkagising ko wala ka na ulit dito. Baka panaginip lang 'tong nangyayari. If I am hallucinating right now, damn! Hahayaan kong mabaliw ang sarili ko." Sabi ni Raydin sa akin.
"Alam mo, hindi ko alam kung lasing ka o may lagnat ka. Enough with sweet words," iniabot ko sa kanya ang bimpo. "Ayan, punasan mo ang sarili mo kung ayaw mong matulog."
Pumunta ako sa kusina niya at gumawa ng lugaw. Natuto akong magluto ng lugaw dahil minsan kapag nalalasing si papa ay nagpapagawa siya nito. Mama teach me how to cook this. Hindi ko naman alam na magagamit ko siya ngayon.
Habang hinahalo ko ang lugaw ay biglang may yumakap sa akin mula sa likod. Ipinatong ni Raydin ang baba niya sa aking balikat at tiningnan kung paano ako magluto.
"Ngayong wala na kayo ni Darkshadow. Can I court you, as Raydin?" He asked all of a sudden. Minsan hinihiling ko na kahit isang beses lang ay mabasa ko ang sunod na lalabas sa kanyang bibig.
He's good for making my heart race.
"Hindi mo ba alam ang three months rule after the break up? You should wait dude." Naiiling kong sabi at humigpit ang yakap niya sa akin.
"'Diba sabi nila, 'in every rule, theres an exception.' Hindi ba ako yung exception na iyon?" He asked.
Natawa naman ako sa kanyang sinabi dahil nalulusot niya ang mga bagay-bagay. "I am just allowing you to do all this stuffs," tinuro ko ang pagkakayap niya. "Dahil may sakit ka, kapag nawalan ka na ng lagnat, sasapakin kita kapag niyakap mo ulit ako."
"I bet I will be sicked for a lifetime."
"Dani..." he called my name.
"Hmm?"
"I miss you."
"Para ka talagang tanga." naiiling kong sabi.
"Dani..."
"Ano na naman 'yan?"
"I love you."
"Ewan ko sa'yo," pero hindi nawawala ang ngiti sa labi ko. "Maupo ka na doon, luto na 'to ng mahain ko na."
"Naalala ko pa nung meet up night. You say that you fall in love with me. 'Wag ka nang pakipot."
"Gago. H'wag mo ngang ipaalala yung gabing iyon." Raydin's laughed this time.
Tinanggal ko ang kamay niya sa pagkakayakap sa akin and hold his back at nilakad siya papubta sa dining table. "Sit down there. Kumain ka."
Nagsalok na ako ng lugaw at inihain sa kanya.
Umupo ako sa tabi niya at pinagmasdan siyang kainin ang lugaw. Nakapangalumbaba ako and I am amazed on how he eat the Porridge that I'd made.
"Raydin," tumingin siya sa akin pagkasubo niya sa lugaw. "Maipapangako mo na ba sa akin ngayon na hindi ka na magsisinungaling sa akin. No more secrets?" Tanong ko.
"Gagawin ko na lang ke'sa mangako ako."
May sasabihin pa sana ako kaso ay tumawag sa akin.
Cherry calling...
I almost forgot na nandito nga pala ako para magpa-sign lang ng papers. "Sandali lang, I need to answer this call." Tumayo ako at lumayo ng kaunti kay Raydin para marinig ko ang sasabihin ni Cherry.
"Hello Che--"
"Hoy ano na 'te! Ano, walang planong bumalik sa office ganern? Kailangan na yung mga papel ngayon, bakla ka ng taon!" Tulot-tuloy na sabi ni Cherry sa kabilang linya.
"Okay, balik ako diyan nang 3 in the afternoon." sabi ko.
"Okay-okay. Hoy ba't ang tagal mo? Baka may kung ano na kayong ginagawa diyan ni Sir? Bata ka pa girl!"
"Gaga. Sige na, end call ko na." Sabi ko at tinapos na ang call.
Bumalik ako sa kitchen at ubos na ni Raydin ang lugaw sa kanyang mangkok. "Kailangan ko nang bumalik sa office. They need those papers now."
"Hatid na kita." Raydin said.
"No. You should take a rest." Mabilis kong tutol dahil may sakit siya. Baka maaksidente lang kami kung magda-drive siya dahil mahina pa ang kanyang katawan.
"Can't you stay here for another hour?" Raydin requested.
Tumingin aki sa salamin sa right corner at inayos ang pagkakatali ng aking buhok. "No. Those files are needed today, magagalit sa akin si Cherry. I will be back, tomorrow." Sabi ko sa kanya.
May mahina siyang mga ibinulong kaso ay hindi ko na narinig.
"Ano na naman ang binubulong-bulong mo diyan?" Naglakad ako sa tapat niya. "Lapit ka, may bubulong ako sa'yo."
Inilapit niya ang kanyang mukha sa aking mukha, nung una ay nailang ako but I need to do this. Huminga ako ng malalim at binigyan siya ng mabilis na halik sa pisngi.
Matapos ng aking ginawa ay nagmamadali kong kinuha ang mga folders at tumakbo paalis sa kanyang Unit.
Hindi ko pa rin lubos akalain na magagawa ko ang kahihiyan na iyon. Nagmamadali akong umalis sa SMDC dahil baka mahabol niya ako. Pumara ako ng taci at sumakay dito.
Habang nasa biyahe ay nag-vibrate ang phone ko.
Demonyo:
Para saan ang kiss na iyon?
Feeling ko magaling na 'ko. 🤗
Unggoy:
That's good.
Take a rest haha!
Demonyo:
What was that kissed for?
Is that a yes? Haha!
Unggoy:
No comment 🙈🙉🙊
Demonyo:
You're really makin' me crazy.
Unggoy:
Let's say that kiss is my sorry
for being immature and childish.
Demonyo:
Kulang pa. gaaaah.
Unggoy:
Bulol.
Demonyo:
Thank you, Dani. Thank you.
Unggoy:
'Diba sabi mo gusto mong bigyan
ko ng chance si Raydin?
Demonyo:
Yes, that man deserve a chance
'coz he really loves you. 😄
Unggoy:
Should I?
Demonyo:
You should.
Unggoy:
Then I am giving him a chance.
You're right, he deserved it. 😊
Demonyo:
So that means...
Unggoy:
Yes.
Demonyo:
Let's do it in a game mode. Lol.
Will you accept to be my girlfriend?
Yes
No
Unggoy:
Hmmm.... 🤔
Demonyo:
You know that I'm not good at
waiting.
Unggoy:
Y
E
S
🙈🙈🙈
Demonyo:
Damn. Is this the time that I
Will say 'I love you' to you?
Unggoy:
Maybe? Who knows haha!
Demonyo:
Hindi ko madalas sasabihin iyon
Dahil mawawala ang kilig sa salita
But I will prove that I deserve you.
Unggoy:
Hindi ko kinaya ang malalim na
Tagalog mo ginoong Agoncillo. 😂
Demonyo:
Hindi ko naman kinakaya ang
Kagandahan mo, binibining Espino.
Unggoy:
eew. It makes me cringe. 😷
Demonyo:
lol. When will you pay a visit?
Unggoy:
Tonight?
Magpagaling ka na kasi.
Demonyo:
If that what you wished for.
Unggoy:
Be in office in a minute.
Later chat.
Demonyo:
A'right.
At this moment, I feel so much better. Pakiramdam ko ay tama lang ang mga desisyon kong ginawa ngayon.
Hindi ko na lolokohin ang sarili ko. I will finally admit it, I love Raydin. Nahulog ako sa kanya Unexpectedly.
***---***---***
Update done guys! Haha!
If you like this chapter, kindly hit the star button and leave comment.
Walang magko-comment ng 'update na.'