"Dani, where are you now?" Sabi ni Sophia sa kabilang linya habang ako ay nagmamadaling isuot ang sapatos ko. I am late sa usapan namin sahil tinambakan ako ni Raydin kagabi nang trabaho.
Hindi pala tinambakan, pare-parehas kaming maraming ginawa.
"Eto na, naglalakad na ako papunta sa kanto," I informed her at inayos ang pagkakasukbit ng aking bag. We both decided na magkita na lang sa convenience store malapit sa school.
"Bilisan mo, kanina pa kami naghihintay," she said on the other line.
Napakunot ako ng noo at nagtaka. "Kami? Meaning may kasama ka diyan na iba?"
"Yes, yung driver natin." Nakahinga naman ako ng maluwag dahil sa sinabi ni Sophia sa akin.
May humintong jeep sa tapat ng kanto namin na agad ko pinara. "Sige na, bababa ko na. Pasakay na ako, 20 minutes lang biyahe ko don't worry." I ended the phone call at hindi na hinintay ang sasabihin ni Sophia. Sumakay na ako ng jeep at nagbayad.
Pagkarating na pagkarating ko sa meeting place ay agad kong nakita si Sophia na nakaupo sa isa sa mga table. Nung una ay si Sophia lang ang nakikita ko pero nung palapit na ako ay may kasama nga siya. "A-anong ginagawa mo rito?" Tanong ko.
Umangkla si Sophia sa braso ko. "Chill. Nandito si Mateo para raw bumawi, he will give us a ride hanggang sa Pangasinan."
"Alam mo naman na inis ako sa lalaking iyan 'diba?" Kunot noo kong tanong kay Sophia.
"Siya yung sinasabi kong driver natin. Okay lang 'yon, Dani. Even I, hindi pa ako ganoon kagaling mag-drive so mahihirapan ako sa mga long ride na ganito." Nakangiting sabi ni Sophia.
Parang nung nakaraang magkasama kami ay inis na inis siya kay Mateo pero heto siya, dala niya pa ang binata sa dapat 'girls bonding' namin.
"Look, I feel so bad nung huli nating pagkikita and I am a total asshole on that part," buti alam niya. "Pero babawi naman ako ngayon, I will not become ay eyesore. Sasamahan ko lang kayo. Nasa sa'yo na kung mapapatawad mo ako o hindi." Mateo explained to me at nakita ko ang point niya.
I sighed as a sign of forfeiting. "Okay-okay, talo na ako." I declared. "Pasok lang ako sa convenience store, bili lang akong ng pang-breakfast." Sabi ko and Sophia clapped her hands na parang natuwa.
Ayoko rin naman magkaroon pa ng alitan sa aming dalawa dahil lang dito. Ang goal namin is ma-surprise si Lucky hindi magkaroon ng alitan sa pagitan naming dalawa.
Sumakay na kami sa kotse ni Mateo nung nakabili na ako. Ako mag-isa sa back seat samantalang si Sophia ang umupo sa shotgun seat. Ayaw ni Mateo na parehas kaming umupo sa backseat dahil magmumukha daw siyang katulong namin dalawa.
"Ready?" Mateo asked us while a loud Chainsmoker song playing inside the car.
"Ready!" Sophia and I shouted at nagsimula ng magmaneho si Mateo.
Marami kaming napagkwentuhan especially kung kumusta ang mga kanya-kanya naming OJT. Iisa lang din ang school naming tatlo kung kaya't may mga sikat na estudyante kaming napagtsismisan. OA man pero parang isinantabi ko muna ang inis ko kay Mateo since ayokong masira ang araw na ito.
It should be a fun day.
While we're discussing some things ay dumako ang topic namin sa SWO. Kung may malaki man kaming pagkakaparehas tatlo ay iyon ang paglalaro ng SWO, nasa iisang family, nasa iisang circle of friends.
"So, Sophia, kumusta ang pinaplano mong meet up? Isa ako sa mga excited tungkol doon." Pasulyap-sulyap lang si Mateo kay Sophia dahil naka-focus din siya sa pagmamaneho.
"As of now, nasa planning stage pa ang lahat pero ang target ko is end of this month ay magkita-kita na tayo. May resort ang tita ko sa Bulacan and it is a good place to have fun, iniisip ko na lang kung ano ang gagawin kong mga pakulo." Natatawang sabi ni Sophia.
It is really hard to be a family leader pero para kay Sophia ay hindi iyon isang burdened, nag-e-enjoy pa nga siya sa kanyang mga ginagawa e.
"Hindi ba mahirap na ikaw lahat nag-a-asikaso?" Tanong ni Mateo.
"Nope, nandiyan si Dani. Nangako siya sa akin na tutulong siya sa pag-a-ayos e." Lumingon sa akin si Sophia dahil nga nasa back seat ako.
Ngumiti ako sa kanya. "Oo naman, promise 'yan." I also wanted to helped her.
"Count me in then. Tutulong din ako, actually my dad is a restaurant owner sa Taguig. If you need some helps on foods, just call me." Sabi ni Mateo sa amin.
"Really?! Thanks!" Sabi ni Sophia. "By the way, kumusta na si tito Arnold and tita Maris? Ang tagal ko ng hindi sila nakikita ah."
"Mom and dad is good. You should visit them when you have time. I'm pretty sure they will be surprised to see you again." Oo nga pala, child hood friends itong si Sophia at Mateo.
Komportable akong umupo sa backaeat at kumain na lang. Habang kumakain ako ng sandwich ko ay naramdaman ko ang pag-vibrate ng phone ko sa aking bulsa kung kaya't kinuha ko ito.
A chat from Raydin.
Demonyo:
'Sup?
Unggoy:
Here at the car, eating my
Breakfast. Lol.
I just wanted to show that my
B-fast is good. Haha!
Demonyo:
Car? Saan punta mo?
Unggoy:
Pangasinan. 😍
Demonyo:
With family?
Unggoy:
With some friends.
I'm the one here at the backseat.
Mukha akong third wheel.
Demonyo:
Wala ka yatang nasabi sa akin
Na magpa-Pangasinan ka. 🙄
Unggoy:
Sorry na, hindi ka naman nagtanong.
Ikaw ba, 'sup?
Demonyo:
At a resto, waiting for the food.
Unggoy:
Taray, mukhang pangmayaman
Diyan, ha!
Pumunta ka riyan na ganyan hitsura
mo? 😂😂
Demonyo:
Bakit, may dress code ba kapag
kakain ka?
As long as may pambayad ka. Lol.
Unggoy:
Edi wow. 🙄
Wala kang lakad? Hey dude
It's sunday, you should enjoy
This day.
Demonyo:
Later punta ako sa bahay ng kaklase
ko. Thesis.
Unggoy:
Ano ba 'yan, kahit sunday busy ka
pa rin.
Dapat pala inaya na lang kita e! 😂
Demonyo:
Kaya kong sumunod diyan, ano, G?
Pangasinan lang e. 😏
Unggoy:
Gago 'wag na, may pasok na bukas.
Unahin mo thesis mo.
Demonyo:
Ikaw, ba't nagse-cellphone ka?
You should enjoy your day with
Your friends.
Unggoy:
They are talking about their
Childhood. third wheel gaming
is real. 😂😂
Demonyo:
Food is here. Later chat.
Unggoy:
Wait!
Demonyo:
What?
Unggoy:
Pinagmamasdan ko yung picture
na sinend mo. Smile naman diyan!
Umagang-umagang simalmal naman
'Yan! Haha!
There's 86,400 seconds in a day.
Hindi naman nakakamatay kung
Ngingiti ka! 😂
Demonyo:
I smiled nung nag-chat ka ng ganyan.
Ginagamitan mo na ko ng mga facts
Ngayon, ha. 😏
Unggoy:
Sige na, kumain ka na.
Matutulog ako, it will be a
Looooong ride haha!
Demonyo:
Have fun!
Unggoy:
Pakabusog. 🍴
Demonyo:
I will.
Unggoy
Good night!
Demonyo:
I suddenly lost my appetite. 😂
Read 8:07am
Balak ko na sanang matulog pero biglang inagaw ni Sophia ang phone ko at binasa ang convo naming dalawa ni Raydin. "Sophia! 'Wag kong basahin!" Suway ko at akmang kinukuha ko ang phone ko pero inilalayo niya.
Naging malikot kaming dalawa sa kotse.
"Wow naman, everyday kayong magka-chat ni Raydin? So my ship is now sailing!" Naagaw ko na ang phone ko sa kanya at tumawa ng malakas si Sophia.
"Nagkaka-chat kami dahil sa work. Kapag may iniutos siya gano'n." Paliwanag ko. Wait, why do I need to explain my side? Oh god Dani, mas paghihinalaan ka lang nitong si Sophia.
Sa office ay tinutukso na ako ng mga ka-workmates ko kay Raydin ta's pati mga kaibigan ko ganoon din. Nakakainis na lagi nila akong pine-pair up sa lalaking demonyo na iyon.
"Palusot pa! So, Dani, what's the real score between you and Raydin?" Hindi umaalis ng pagkakalingon sa akin si Sophia at para siyang isang paparazzi na hinuhuli ako.
"Score my ass. We're just friends," I explained.
"What sort of friendship?" Hindi pa rin siya tapos sa mala-showbiz niyang tanong.
"Texting, chatting, sometimes we eat together, minsan hinahatid niya rin ako sa bahay--"
"What! May anesthesia bang nakaturok sa katawan mo, Dani? Can't you see, Raydin is trying to hit you. 'Diba tama ako, Mateo?" Kinalabit niya si Mateo na nagmamaneho.
"I guess it's a different level of friendship. It's either he treats you as one of his close friends or... Tama si Sophia, he's trying to hit on you." They are now becoming a shit love guru.
"He's not trying to hit on me, okay?"
"He is! Torpe lang siya, manhid ka lang din." Sabi pa ni Sophia at pumalakpak ng ilang beses. "oh em gee! My ship is now sailing. Danica X Raydin for the win!"
Parang tanga 'tong dalawa na ito. Raydin's not trying to hit on me.
"Hindi ka na lugi kay Radin, Dani. Matalino, tagapagmana ng Stargame, gwapo. Full package!" Pagpapatuloy pa ni Sophia.
"Matalino rin ako,"
"Pero hindi kasing talino Raydin," okay medyo na-realtalk ako doon.
"Mayaman ako!"
"Pero hindi rin kasing yaman ni Raydin, he can buy a branch of a fastfood chain anytime he wants." Okay oo nga, boss ko siya sa trabaho so meaning mas mayaman siya sa akin.
"Ah! Basta! Huwag na nga nating pag-usapan ang lalaking iyon, matutulog na ako." Ipinikit ko ang aking mata at tinawanan lang ako nung dalawa.
Naging tahimik na ang aming biyahe at naubos na ang energy namin dahil sa paghaharutan. Unti-unti kong isinara ang aking mata at nakatulog.
***
Nagising na lamang ako nung tumama ang sinag ng araw sa aking mata. Ang init, tumingin ako sa orasan ko at halos Ala-una na nang tanghali.
Inayos ko ang gulo-gulo kong buhoknat pinunasan ang aking tulo laway. Napatingin ako kay Sophia at Mateo na nag-uusap. Mukhang nagisingbna rin si Sophia. "Nasaan na tayo?" Tanong ko.
"We're now on Pangasinan kani-kanina lang. We're heading to Santa Barbara kung saan nakatira si Lucky." Paliwanag sa akin ni Sophia.
"Kaunting oras na lang ay makikita ninyo na ang kaibigan ninyo. I bet she will be surprise." Sabi naman ni Mateo, ang tibay ni Mateo dahil kanina pa siya nagda-drive. Mukhang sanay na sanay siya sa long travel.
"How can we possibly find her, alangan namang ipagtanong natin ang username niya. Hindi natin alam ang real name ni Lucky." I informed them.
"Dani, Hindi ka yata naniniwala sa investigation skill ko. Her real name is Mary Jane Sandoval, 16 years old but turning 17 next month. Nakatira sa Santa Barbara, Pangasinan and trust me, alam ko ang ispesipikong address nila." Paliwanag ni Sophia sa akin. Wow, nag-effort pa talaga siyang alamin ang mga ganoong bagay.
"You know what, you're creepy." Sabi ko at natawa naman silang dalawa.
Ilang minuto pang nag-drive si Mateo at ipinahinto ni Sophia sa isang bakuran si Mateo. "We're now here." Tinanggal ko ang aking seatbelt at tiningnan ang kumpulan na mga bahay.
Tiningnan kami ng mga tao dahil bago kami sa kanilang paningin. Si Sophia ang nangunguna sa paglalakad habang nakasunod kaming dalawa ni Mateo.
"Excuse me, saan po rito ang bahay ni Mary Jane Sandoval?" Tanong ni Sophia sa isang matanda na nakaupo sa kahoy na upuan.
"Mary Jane... Sandoval..." Inisip ng matanda kung sino iyon. "Doon! Kaunting lakad pa." Turo niya sa bandang kanan.
Nag-thank you kami at nagpatuloy sa paglalakad. Nakailang pagtatanong pa si Sophia, hanggang matanong niya ang isang babae na nasa edad 50 na, nakapusod ang buhok nito at maluwag ang suot nitong gray na damit.
"Excuse me po, saan po nakatira rito si Mary Jane Sandoval?" Tanong ni Sophia.
The woman looked so shocked. "A-anong kailangan ninyo sa anak ko?" She asked at kami naman ang nagulat sa pagkakataong ito. So this is Lucky's mother.
"Kaibigab po kami ni Lucky, online friends. Eto po si Danica, Mateo," Itinuro kami ni Sophia at ngumiti kami sa matanda. "Ako naman po si Sophia. We just wanted to pay a visit to Mary Jane."
"Ah ganoon ba, ako naman si Rita. Nanay Rita na lang ang itawag ninyo sa akin." She smiled on us at mukhang pinagkakatiwalaan niya naman kami.
Mas ikinabigla namin ang mga sumunod na sinabi ni nanay Rita.
"Kung gusto ninyong makita si Jane, sumama kayo sa akin sa ospital. Mag-iisang taon ng nasa ospital ang anak kong iyon."