Σήμερα το πρωί ξύπνησα με κέφια.Είναι η πρώτη μέρα που θα πάω στην ορχήστρα.Δεν δουλεύω σήμερα γιατί ειναι Σάββατο.Σε δύο μέρες έχω γεννέθλια.Κάνω ένα ντουζ και κάθομαι μπροστά στην ντουλάπα και σκεύτομαι.Τί καιρό να κάνει άραγε έξω;Ανοίγω το πατζούρι και βγαίνω στο μπαλκόνι.Φυσάει λίγο οπότε θα βάλω μια λεπτή μακρομάνικη μπλούζα.Ανοίγω το σιρτάρι μου και βγάζω μια άσπρη μακρομάνικη λεπτή μπλούζα.Την φοράω και πέρνω μια μπλέ σκούρη κοντή φούστα με πιέτες που πάνω έχει άσπρα μικρά σχεδιάκια.Βάφομαι ελαφρυά και πιάνω τα μαλλιά μου πλεξούδα.βάζω ένα μακρύ κολιέ και πέρνω την καφέμου δερμάτινη τσάντα.Τέλος φοράω και τα άσπρα μου σταράκια πέρνω το βιολί και κατευαίνω.Καλημερίζω όλους,τους εξηγώ για την βιασίνη μου και φεύγω.Πέρνω το ποδήλατο του Σταύρου και ψάχνω για την οδό που με είπαν.Μετά απο 20 λεπτά είμαι έξω απο το μέγαρο μουσικής.Κλειδώνω το ποδήλατο και μπαίνω μέσα.
<<Καλημέρα σας>>λέω.
<<Καλημέρα κυριά μου.Εσείς πρέπει να είσται η καινούργεια της ορχήστρας;>>λέει.
<<Ναι εγώ είμαι>>λέω και χαμογελάω.
<<Στο βάθος του διαδρόμου,δεξιά>>λέει.
Προχωράω και μπαίνω στην ανοιχτή πόρτα.Ακόμα η πρόβα δεν ξεκίνησε.Ένας ψηλός και αδύνατος κύριος με πλισιάζει.
<<Γειά σας δεσποινής Έρη.>>λέει.
<<Γεία σας κύριε Κρίς.>>λέω.
<<Να με δωνάζεις σκέτο Κρίς και να μου μηλάς στον ενικό>>λέει.
<<Εντάξει Κρίς και εσύ να με φωνάζεις σκέτο Έρη.>>λέω.
<<Λοιπόν έλα να σου δώσω τις παρτιτούρες απο τα κομάτια και να τα μελετήσεις λίγο.>>λέει.
Τον ακολουθώ και πέρνω τις παρτιτούρες.Έρχονται πολλοί νέοι στην ηλικεία μου απο την ορχήστρα και μου συστήνονται.
Μετά απο 3 ώρες βγαίνω απο το μέγαρο και πηγαίνω να πάρω ένα καφέ.Το τηλέφωνο μου χτυπάει.Είναι ο Σταύρος.
<<Ναί>>λέω.
<<Έλα μωρό μου. Πού είσαι;>>ρωτάει.
<<Πέρνω ένα καφέ, μόλις τέλειωσα απο την πρόβα.>>απαντάω.
<<Έλα απο το σπίτι μου.>>λέει.
<<Ο.Κ. σε 10 είμαι εκεί.>>λέω.
Αναιβαίνω στο ποδήλατο και πηγαίνω στο σπίτι του Σταύρου.Χτυπάω την πόρτα και ανοίγει κατευθεία.Τον αγκαλιάζω σφυχτά και τον φιλάω.
<<Μωρό μου.>>λέω.
<<Λαχτάρησα το άρρωμα σου.>>λέει.
Κάθομαι στον καναπέ, στην αγκαλιά του και συνεχίζω να πίνω τον καφέ μου.Ο Σταύρος ανοίγει την τηλεόραση και αρχίζει να παίζει PS και με έχει στην αγκαλιά του.
<<Αλήθεια τώρα;>>λέω νευριασμένη.
<<Τί;>>λέει πορομένος στο παιχνίδι.
<<Ήρθα εδώ για να παίξεις PS;>>λέω και σηκώνω το φρύδι μου.
<<Καλά μωρό μου το κλείνω.Και δηλαδή τί θες να κάνουμε;>>ρωτάει.
<<Τατουάζ>>λέω.
<<Εεεε;>>λέει και με κοιτάει με απορία.
<<Ρε μωρό μου εδώ και καιρό θέλω να κάνω ένα τατουάζ.Θέλω να πάμε να κάνω ένα.>>λέω
<<Ο.Κ. θα πάμε αύριο.>>λέει.
<<Σ'αγαπώ,σ'αγαπώ,σ'αγαπώ>>λέω και τσιρίζω απο χαρά.Και έτσι όπως τσιρίζω τον ρίχνω πίσω στον καναπέ και αρχιζω να τον φιλάω.
<<Δηλαδή άμα έλεγα όχι δεν θα με αγαπούσες;>>ρωτάει.
<<Πάντα θα σ'αγαπώ.Ακόμα και όταν τα μαλλιά μου θα ασπρήσουν,ακόμα και όταν δεν θα αναπνέω πια,εγώ απο κάπου έκει ψηλά θα σ'αγαπώ.>>λέω και ένα δάκρυ του ξεφεύγει απο τα μάτια.
<<Εσύ;>>του ρωτάω ναζυάρικα και του σκουπίζω το δάκρυ.
<<Εγώ θα σ'αγαπώ παντοτηνά.Μέχρι τα μάτια μου να κλείσουν στην αγκαλιά σου.Θα σε αγαπώ ακόμα και αν τα μαλλιά σου ασπρήσουν,ακόμα και αν στα μάτια σου έχεις ρυτήδες.Και όταν σφηχτά θα με κρατάς στην αγκαλιά σου,πριν παιθάνω σ'αγαπώ θα σου πώ.Μόνο τότε δεν θα φοβηθώ να παιθάνω,ο θάνατος θα είναι γλυκός μαζί σου.>>λέει και τότε ένα καυτό δακρυ κυλάει απο τα μάγουλα μου και πέφτω στην αγκαλιά του.
Μετά απο δύο ώρες που είμασταν αγκαλιά σηκώνωμε να φύγω.
<<Μείνε σε παρακαλώ.>>λέει.
<<Δεν μπορώ θα καταλάβουν κάτι και μετά ποιος ακούει την Μαρία.>>λέω
<<Καλά.Άμα είναι περίμενε να φύγουμε μαζί.Θα γυρίσω σπίτι.>>λέει.
Κατεβαίνουμε κάτω.Εγώ πηγαίνω με το ποδήλατο και εκείνος με το αμάξι.Όταν φτάνουμε στο σπίτι μπαίνω πρώτη και ανεβαίνω στο δωμάτιο μου.Ανοίγω την πόρτα μου και τί να δω.Όλα τα εσωρουχά μου πεταμένα κάτω και τα σουτιέν μου λύπουν.Τότε μπαίνει ο Σταύρος στο σπίτι και ανεβαίνει πάνω.Γυρίζω και τον κοιτάω.Κατευθήνομαι φουρτουνιασμένει προς το δωμάτιο της Μαρίας.Το φύδι.Δεν χτυπάω και ανοίγω την πόρτα.Αντικρίζω τα σουτιέν μου πάνω στο κρεβάτι της Μαρίας και εκείνη να κάθεται και να τα κοιτάζει.Ο Σταύρος με ακολουθεί απο πίσω.Όταν τα βλέπει και αυτός παθένει ένα σοκ.
<<Είσαι ανόμαλη.Τί κάνουν τα εσώρουχα μου εδώ;>>λέω.
<<Και με ποιο δικαίωμα μπήκες στο δωμάτιο μου και σκαλίζεις τα πραγματά μου;>>συνεχίζω να λέω και κάθομαι μπροστάτης.Η πόρτα ανοίγει απο κάτω και έχουν έρθει και οι υπόλοιποι.Τώρα θα δεί τί θα πάθει.Θα την κάνω ρεζίλι σε όλους.
<<Πήρα τα εσωρουχά σου για να τα φορέσω.Θέλω να γεμίσω το μπούστο του φορέματος μου και εγώ δεν έχω στήθος.>>λέει.
Το χέρι μου ξεφεύγει και βρήσκετε πάνω στο μάγουλο της.Γυρίζει και με κοιτάει και μου λέει.
<<Εξάλου εμένα ο Σταύρος ποτέ δεν με πήρε εσώρουχα ενώ εσένα τα πιο ακριβά.>>λέει.
Ο Σταύρος μπαίνει μέσα στο δωμάτιο και την δίνει μια σφαλιάρα και αυτή πέφτει πάνω στο κρεβάτι.
<<Αυτό θα το πληρώσεις>>λέει η Μαρία στο Σταύρο.
<<Σκάσε γιατί έχω πολλά για την γούνα σου βλαμμένο>>λέει ο Σταύρος στην Μαρία.
<<Σταύρο άφησέ την σε εμένα>>λέω.
Ο Σταύρος κατεβαίνει στο σαλόνι.
<<Λοιπόν,τα λόγια σου μαζεμένα σε εμένα.Τα πολλά πολλά να τα κόψεις και το καλό που σε θέλω να το βουλόσεις γιατί δεν με ξες καλά.>>λέω.
<<Δεν σε φοβάμε>>λέει.
Τότε την αρπάζω απο τα μαλλιά και την κατεβάζω κάτω στο σαλόνι και την πετάω πάνω στον καναπέ μπροστά σε όλους.
<<Δείτε την κόρη σας>>λέω στην θεία μου και δείχνω τα εσώρουχα μου.
<<Πήρε τα εσώρουχα μου για να τα φοράει επειδή δεν έχει στήθος.Ανόμαλη>>συνεχίζω και λέω.Όλοι έχουν μείνει με το στόμα ανοιχτό.Όντως δεν έχει στήθος είναι πλάκα.
<<Εγώ θα φύγω απο εδώ μέσα.>>λέω και ανεβαίνω φουρτουνιασμένει στο δωμάτιο μου.Ο Σταύρος ανεβαίνει μαζί μου.
Κλείνει την πόρτα του δωματίου.Εγώ βγάζω ένα σάκουαγιάζ και βάζω μερικά ρούχα.
<<Πού θα πας τώρα;>>μου λέει.
<<Δεν ξέρω.Μάλλον σε ξεναδοχείο.Το μόνο που θέλω είναι να φύγω απο εδώ μέσα>>λέω.
<<Θα σε πάω στο σπίτι μου.>>λέει.
Παίρνω τα πράγματα μου και βγαίνουμε έξω.Κλειδώνω την πόρτα του δωματίου μου και πέρνω το κλειδί μαζί μου.Κατεβαίνουμε μαζί κάτω.Είναι μόνο η θεία μου κάτω.
<<Συγνώμη για όλα>>μου λέει η θεία μου.
<<Μην μου ζητάς συγνώμη.Φεύγω για σήμερα>>λέω.
<<Σταύρο,φρόντησε την σε παρακαλώ.Θα είναι ευθύνηση σου.>>λέει η θεία μου στον Σταύρο.
Πηγαίνουμε προς το σπίτι του Σταύρου.Εγώ είμαι ακόμα νευριασμένει.Μόλις φτάσαμε κατεαίνω απο το αμάξι και πηγαίνω προς το ασανσέρ.Μέχρι στιγμή δεν μηλάω στο Σταύρο και ούτε στο δρόμο μηλήσαμε.Μπαίνουμε στο ασανσέρ.
<<Με εμένα γιατί δεν είσαι θυμωμένη;>>λέει.
<<Δεν είμαι μαζί σου θυμωμένει απλά δεν μπορώ να χονέψω αυτά που έκανε σήμερα.>>λέω.
Ο Σταύρος με π'ερνει στην αγκαλιά του και με φιλάει.
<<Ηρέμησε>>μου λέει.
Νιώθω κάπως πιο ήρεμη τώρα.Μπαίνουμε στο σπίτι και αφήνω όλα τα πραγματά μου κάτω.Πηγαίνω προς την κρεβατοκάμαρα.Μπαίνει και ο Σταύρος.
<<Θέλω να με ηρεμήσεις>>του λέω.Γυρίζει και με κοιτάει με απορία.
<<Κάνε μου έρωτα>>του λέω.
Με πλησιάζει κα με φιλάει.Ανοίγει την πλεξούδα μου και τα μαλλιά μου πέφτουν πάνω στους ώμους μου.
<<Σε θέλω.>>μου λέει.
Είμαστε γυμνοί πάνω στο κρεβατι.Ο Σταύρος έκανε ότι του ζήτησα.Μου έκανε έρωτα.Με κρατάει σφηχτά στην αγκαλιά του για να μην φύγω.Νιώθω την ανάσα του στον λαιμό μου.Κοιμάτε.Κλείνω τα μάτια μου και κοιμάμε ήρεμα και εγώ.