Κρυφό μου πάθος

Ορχήστρα

Σήμερα το πρωί ξύπνησα με κέφια.Είναι η πρώτη μέρα που θα πάω στην ορχήστρα.Δεν δουλεύω σήμερα γιατί ειναι Σάββατο.Σε δύο μέρες έχω γεννέθλια.Κάνω ένα ντουζ και κάθομαι μπροστά στην ντουλάπα και σκεύτομαι.Τί καιρό να κάνει άραγε έξω;Ανοίγω το πατζούρι και βγαίνω στο μπαλκόνι.Φυσάει λίγο οπότε θα βάλω μια λεπτή μακρομάνικη μπλούζα.Ανοίγω το σιρτάρι μου και βγάζω μια άσπρη μακρομάνικη λεπτή μπλούζα.Την φοράω και πέρνω μια μπλέ σκούρη κοντή φούστα με πιέτες που πάνω έχει άσπρα μικρά σχεδιάκια.Βάφομαι ελαφρυά και πιάνω τα μαλλιά μου πλεξούδα.βάζω ένα μακρύ κολιέ και πέρνω την καφέμου δερμάτινη τσάντα.Τέλος φοράω και τα άσπρα μου σταράκια πέρνω το βιολί και κατευαίνω.Καλημερίζω όλους,τους εξηγώ για την βιασίνη μου και φεύγω.Πέρνω το ποδήλατο του Σταύρου και ψάχνω για την οδό που με είπαν.Μετά απο 20 λεπτά είμαι έξω απο το μέγαρο μουσικής.Κλειδώνω το ποδήλατο και μπαίνω μέσα.

<<Καλημέρα σας>>λέω.

<<Καλημέρα κυριά μου.Εσείς πρέπει να είσται η καινούργεια της ορχήστρας;>>λέει.

<<Ναι εγώ είμαι>>λέω και χαμογελάω.

<<Στο βάθος του διαδρόμου,δεξιά>>λέει.

Προχωράω και μπαίνω στην ανοιχτή πόρτα.Ακόμα η πρόβα δεν ξεκίνησε.Ένας ψηλός και αδύνατος κύριος με πλισιάζει.

<<Γειά σας δεσποινής Έρη.>>λέει.

<<Γεία σας κύριε Κρίς.>>λέω.

<<Να με δωνάζεις σκέτο Κρίς και να μου μηλάς στον ενικό>>λέει.

<<Εντάξει Κρίς και εσύ να με φωνάζεις σκέτο Έρη.>>λέω.

<<Λοιπόν έλα να σου δώσω τις παρτιτούρες απο τα κομάτια και να τα μελετήσεις λίγο.>>λέει.

Τον ακολουθώ και πέρνω τις παρτιτούρες.Έρχονται πολλοί νέοι στην ηλικεία μου απο την ορχήστρα και μου συστήνονται.

Μετά απο 3 ώρες βγαίνω απο το μέγαρο και πηγαίνω να πάρω ένα καφέ.Το τηλέφωνο μου χτυπάει.Είναι ο Σταύρος.

<<Ναί>>λέω.

<<Έλα μωρό μου. Πού είσαι;>>ρωτάει.

<<Πέρνω ένα καφέ, μόλις τέλειωσα απο την πρόβα.>>απαντάω.

<<Έλα απο το σπίτι μου.>>λέει.

<<Ο.Κ. σε 10 είμαι εκεί.>>λέω.

Αναιβαίνω στο ποδήλατο και πηγαίνω στο σπίτι του Σταύρου.Χτυπάω την πόρτα και ανοίγει κατευθεία.Τον αγκαλιάζω σφυχτά και τον φιλάω.