Nadia's pov
"Oh see? Masarap foods dito di ba? " pagmamayabang ni Paul. Gaya ng tanong nya kanina na hindi ko nasagot, umoo na lang ako. Atsaka madalas rin naman namin to ginagawa ni Paul. Ang magdinner tuwing Gabi. Minsan lang namin isama ang kambal, kaso nga lang tanghali namin sila nagagala dahil may playground pa atsaka nakakapag Ice cream kami, kase paborito yun ng kambal. Diba dun ako naglihi noon? Hehe
"E kung masarap lang naman pala ang hanap mo, bat di na lang sa restau ko? " taray ko. Nga naman kase di ba? Bat di na lang dun samantala noon lagi kami dun kumakain.
"Lindse, mas masarap pag ibat ibang restau ang tinitikman natin. At Malay mo makakuha tayo ng magandang lasa at madagdag natin dun sa mga kailangan natin sa pampalasa?" Ani nya. Habang kumakain. Sabagay tama sya pero masarap naman sa restau ko ha? Nagsasawa na ba sya?tsk.
"Okay sabi mo e" ani ko. Wala na rin naman akong magagawa dahil sya rin naman ang masusunod.
"Yown! Kaya sayo ko e haha! " masaya nitong sabi at hinimas ang ulo kong parang aso. Myghad! Yan ayoko e.
"Tsk! Chaka mo! Tigilan mo ko uyy di ako aso"
"Haha sorry muka ka kasing aso" he laugh.
"Ah kase ang cute ko? "
"No, kase muka ka talagang aso HAHAHA! " Tawa nya ng malakas. Napatigil ako sa pagkain ng sabihin nya iyon. At sobrang saya nya pa, dahil nakahawak ito sa tyan nya habang tuwang tuwa.
"Stop that Paul! Nakakahiya oh?"
"Ano? Haha, bat ka mahihiga? HAHAHA! " halaklak nya nanaman. Sobrang iniinis nya na talaga ako, hindi na ko natutuwa dahil pati ako napapahiya.
"Paul aalis ako pag di ka tumigil"
Mabilis syang umupo ng maayos at tuwid ang pagkakaupo nya, parang sundalo?
"Yes madam?" Ani nito. Tsk! Kala nya makukuha nya ko sa ganyan ganyan nya. Sanay na ko, sobra pa sa sobra, pwe!
"Aayos ka ba, hindi? " taas kong kilay, at seryosong nakatingin sa kanya. I know na titigil na sya dahil kilala nya ko kapag nagseryoso.
"Sorry na, di ka naman mabiro e" ani nito, at parang asong nagmamakaawa, habang nilalaro yung tinidor.
Hayy nako Paul wala bang bago sa mga pinapakita mo sakin sa loob ng tatlong taon?
"Just shut up" ani ko, at tinarayan sya. Muli kong ibinaling ang atensyon ko sa pagkain, at nanahimik naman sya. Seryoso na ang muka nya. Pero Di nya ko maloloko, ayan? Hindi magsasalita? Jusq e ang daldal nyan!
"Hmm.. Nasabi mo nga pala sakin nung isang araw ang paguwi mo sa baguio? " I said. But he still shut her mouth. Wag nyang sabihing tinotoo nya nga ang sinabi ko? Yay! Ang lakas talaga nyang manginis!
"Huyyy, ano? Wala kang balak magsalita? "
Pangungulit ko pero nakatingin lang sya sakin at nakatiklop yung labi nya.
"Ano ba yan Paul e! Umayos ka nga! " naiinis na ko.
"Sabi mo shut up? Tapos hahanap hanapin mo din pala boses ko" ani nito. At mukang nagtatampo pa. Hays ayokong pinagtatampo to e.
"Okay, I'm sorry. But I want to talk to you, as sirously? "
"Yeah why not? Seryoso naman talaga ako e, sila lang nangiiwan"
"Stooop! "
"Joke lang! Eto na talaga! " ani nya. Letche! Ayan nanaman sya sa hugot nya, antagal na nun e? Tatlong taon na silang wala iuungkat pa nya? Damn it!
"Yung tanong ko? "
"Ano? "
"Anong ano! "
"Joke lang! " sabi nya, tinarayan ko lang sya at muli na syang nagseryoso. Seryoso na nga ba?
"Yes, after 3 days uuwi na ko ng Philippines. Dahil sa business ni dad"
"I Want to go with you" mahinhin ko lang na sabi. Seryoso na ang usapan namin.
Yes, gusto kong sumama at dumeretso Kay Darren. Siguradong masusuprise ang babaeng yun. Actually naging okay din kami dahil hindi nilang nagawang sabihin Kay ace na nakita nila ako. I really trust her, and Kurt.
"Really? What's reason? "
"Wala, namiss ko lang dun"
"Nako, gusto mo lang ako makasama dahil mamimiss mo ko" ani nito. At tsaka ko sya binatukan sa inis.
"Aray! "
"Oh baket papalag ka? "
"Hindi po! "
"Seryoso ko Paul! " muling naging seryoso ang muka ko. Bwiset di tumatalab sa kanya ang seryoso kong muka.
"You know lindse. Just relax, pano sasaya ang buhay mo nyan? " ani nya, seryoso na ang usapan namin.
Iniisip ko lang, na pano pag narinig ko na ang bagong naganap sa buhay nila? Na wala ako? At pano kapag iniisa sa kanila makita ako? Alam kong wala na rin silang magiging pake dahil tatlong taon na ang nakakaraan, at paniguradong nakalimutan na din nila ang alaala naming mga araw na magkasama sa mga bagay na katarantaduhang ginawa namin. At ayokong mag expect na may pake pa sila sakin.
"Masaya ako no? "
"Talaga ba? " ani nya, napahinto ako ng idutdot nanaman nya sakin ang tinidor.
"Hoyy Paul, nakakailan ka na ha? Pag ako natusok nyan, isasaksak ko yan sa ilong mo" I said.
"Ang harsh mo naman? Sinisigurado ko lang kung okay ka lang ba talaga, kase mamaya hindi pala, ako pa may kasalanan"
Nagdradrama na sya, pero alam kong seryoso na din sya. Kaya tumayo ako at pumunta sa likod nya. Shala ako pa talaga gumawa ng ganito ha?
"You know Paul? Masaya naman ako lagi e, lalo na kapag nanjan ka, at yung kambal. Nalulungkot lang naman ako kapag nagiisa lang ako e" yakap ko sa kanya, mula sa likod. Hinawakan nya ang kamay ko, at hinalikan ito.
"Wala namang araw na nagiisa ka e, kase ayokong mangyari yun. Pero sabihin na nating 2hrs, ganun? Pero may araw bang malungkot ka kapag kasama moko? " he said.
At tumayo sya, at humarap sakin. Hinawakan nya ang dalawang kamay ko, then hinalikan nya nanaman. Pero dalawa ang hinalikan nya at hinawakan ng mahigpit ang kamay ko, at niyakap ako. Ramdam ko ang tibok ng puso nya, lagi nya kong niyayakap pag nag dradrama ako, minsan nga namimiss ko to e. Lalo na kapag nilalamig ako, hihi.
"Tandaan mo, dito lang ako panghabang buhay, hanggang sa huling tibok ng puso ko ikaw lang ang mamahalin ko" kumunot ang noo ko, habang nakayakap sya sakin ng sabihin iyon. Baliw ba sya?
"Pero hanggang kaibigan lang lindse, hindi tayo talo"
Nangasar nanaman sya.
Kinalas ko ang pagyakap nya at hinampas sya sa dibdib.
"Di ka talaga titigil eno?" Ani ko, at mabilis kong kinuha ang bag ko sa upuan ko.
"Aalisan talaga kita"
Muntik nya na kong pigilan ng gusto nyang hablutin ang kamay ko,pero nakatakbo nako.Habnggang sa labas naghahabulan kami. Gaya ng sabi nya, just friends.