Kaireen's POV
"Look at her, she's definitely happy."
Nangingiti akong nakatingin kay riyen ngayon. Ang saya saya niyang nakikipag kwentuhan sa mga empleyado namin, parang mga tropa niya lang ang turingan nila sa isa't isa. No wonder paborito siya ng mga empleyado namin. And no wonder din, na maraming nagkakagusto sa kanya sa opisina.
"Yeah," sagot ko sa sinabi ni snow. Katabi ko siya at katabi naman niya si summer sa kabilang side. Ang kambal kasi tulog na at kasama naman ang mga bodyguard namin na naging nanny na rin.
"Please dont take her smile from hers," napalingon ako ay summer sa sinabi niya. Agad naman siyang tumalima at alanganin na ngumiti sakin, "Eh kasi ngayon ko lang nakita si riyen na ngumiti ng ganyan ulit, for the last three years, kahit na ngumingiti siya may lungkot pa rin na nakikita sa mga mata niya, but now, look. She looks so happy and carefree."
"She's right ate. Wag mo siyang papaasahin, sapat na yung sakit na naramdaman niya sayo for the last three years."
Umiwas ako ng tingin sa kanila dahil diko alam ang sasabihin ko. Di ko kasi alam kung pinapaasa ko lang ba siya, kasi naman diba alam ko na may gusto na talaga ako sa kanya, siguro dati pa pero ngayon ko lang narealize. Iniisip ko kasi, pano kung umasa siya na balang araw matutunan ko siyang mahalin tapos biglang hindi naman pala? I mean, pano kung hanggang 'like' lang? Hays.
"C'mon ate, dont think too much. Ang mahalaga, masaya siya ngayon. Masaya kayo ngayon, yun lang naman ang mahalaga don diba? Sige ha, akyat na kami. Wag mo masyado papainumi yang si riyen kakagaling lang nyan sa sakit," sabi ni snow. Tumango na lang ako sa kanya at humarap na naman kay riyen.
Na ngayon eh nakangiti na sakin. Medyo namumula na siya kaya tumayo na ako at lumapit sa kanya, "Tara na riyen, lasing ka na." hinwakan ko siya sa braso niya para alalayan na tumayo. Pero nanatili lang siyang nakangiti sakin at nakatitig, na conscious tuloy ako.
"Uy ano ba riyen, tara na." di ko tuloy mapigilan na magsungit na naman sa kanya. Automatic na siguro yun, kapag nagmamatigas siya at kapag nagiging makulit siya matik nagiging masungit ako. Nagiging totoo talaga ako kapag dating sa kanya.
"Bat ang ganda mo?" what the.. I didn't see that coming.. Namula ako sa sinabi niya, pano ba naan, naka tingin siya sakin mata sa mata tapos nakangiti pa sabay sasabihin yun sakin?
"Tanong mo sa nanay ko, tara na kasi riyen, wag ng makulit!" sinubukan ko na naman siyang itayo this time, tumayo na siya sabay niyakap ako. Nanigas ako sa kinatatayuan ko, like hello? Marami pa kami rito, kasama pa namin mga empleyado namin dito tapos bigla siyang nanyayakap? geez! Lasing na talaga siya.
"You dont know how much you really make me happy right now, I waited three fucking years just to hear that words to you. Well, iba talaga ang gusto kong marinig sayo like, 'I love you' but I know that you're not there yet, okay na okay na sakin na marinig sayo na nagugustuhan mo na rin ako. Medyo natagalan nga lang, but atleast all of my hard work pays off. Thank you kaireen," mas humigpit ang yakap niya sakin. Niyakap ko na rin siya at sinubsub ang muka ko sa balikat niya.
"Im sorry if it took so long, ako nga dapat ang mag thank you kasi andyan ka sakin lagi. Hindi moko pinabayaan, thank you riyen. Thank you." Naghintay ako ng response sa kanya pero wala na syang ibang sinabi pa bagkus bumigat siya habang nakayakap sakin.
Lumayo ako ng konti sa kanya at nakitang kong tulog na siya. Nangingiting naiiling na lang ako sa kanya, tinulugan ako ng kumag na to. Now what? Pano ko to iaakyat ngayon sa kwarto ko? Inupo ko na muna siya,
"alright guys, who wants to help--" diko na natuloy sasabihin ko ng makita kong wala ng mga tao sa paligid. Samantalang kanina andito mga empleyado ko ah? Iniwan siguro nila kami nung nag momoment kami ni riyen kanina, naku naku. Pano na to?
"Mam,"
"Waaah!" napatalon ako at napahawak sa dibdib ko sa gulat ko. "ano ba kayo, bakit ba kayo nanggugulat?!" sigaw ko sa mga bodyguard namin.
"Sorry mam, di naman po namin sinasadya na magulat kayo, pinadala po kami ni mam snow para tulungan daw po kayo kay mam riyen,"
"Pano niya nalaman na mahihirapan ako kay riyen?" tanong ko.
"Di ko po alam mam," sagot naman nila.
Minsan talaga natatakot na ako sa pinsan ko na yun, parang lahat alam niya. Ang lakas ng senses niya. Minsan nga naiisip ko, tao pa ba yun? Letse.
"Osige, pakibuhat na lang to papunta sa kwarto namin. At ikaw naman kuya, maglinis kayo rito. Tulungan mo yung janitor," utos ko sa dalawang bodyguard namin. Yung isa pinagbuhat ko kay riyen, yung isa naman pinaglinis ko. Nakakahiya naman kasi sa tagalinis irto sa resort, ang dami naming kalat.
Pagkarating namin sa kwarto, pinaalis ko na agad ang bodyguard namin. And now what? Hindi naman pwedeng matulog na lang to at amoy alak pa. Tatabi pa naman ako sa kanya, hays. No choice, kailangan ko siyang bihisan at punasan man lang kahit papano.
Kumuha ako ng basang towel at tuyo na towel, at planggana na may tubig. Lumapit ako kay riyen and now, nasa mahirap na part na ako. Kailangan ko siyang bihisan, I mean, yeah bihisan at hubaran. Fck!
Tawagan ko na kaya si... snow? Ay no.. Baka tulog na mga yun makakaistorbo pa ako. Di naman pwedeng mga bodyguard ko dahil baka marape pa nila si riyen at baka mapatay ko pa sila maging kriminal pa ako. So.. no choice, ako talaga? Fck shit!
I took a deep breath and starting to undress her, while her? Sleeping so peacefully na nakanganga pa. But still, ang ganda pa rin niya. Natanggal ko na yung blouse niya and im not planning na tanggalin din ang shorts niya. Jusme, baka ako pa ang maka rape rito. Joke hehe.
Pinunasan ko na lang siya at after nun, binihisan ko na rin siya ng tshirt ko. And tumabi na rin ako sa kanya, anto na antok na ako. Bago pa ako makatulog naramdaman ko pa na yumakap siya sakin, at siniksik ang muka sa leeg ko. Di na ako nakaangal pa dahil antok na talaga ako atsaka ang sarap lang sa pakiramdam na nakayakap siya ng ganito at katabi ko siya ngayong gabi.
...
Kinabukasan.
"Hey sweetie, wake up."
Sweetie? Who's sweetie? Unti unti kong dinilat mga mata ko at unang bmungad sakin ang dyosang babaeng nagugustuhan ko ngayon. Nakangiti siya at medyo gulo gulo pa ang buhok pero maganda pa rin siya. Bakit ganito? Kahit na magulo ang buhok niya, kahit na halatang bagong gising rin siya, maganda pa rin siya. Pano niya nagagawa yun?
"Stop staring at me, it makes me nervous, haha" damn. Kahit tawa niya, ang sexy pa rin ng dating.
"C'mon, stop daydreaming, breakfast time." nakangiti pa rin niyang sabi sakin. Napangiti na rin ako at bumangon. Inihanda niya yung pagkain sa harap ko, bacon, hotdog, ham and bread. Mga favorites ko.
"I know that's your favorite. And you hate rice in the morning, so.." ang cute niya na para siyang nahihiya sa pinagsasabi niya, "Ahm, mag shower na muna ako." namumula na umalis siya at nagtungo na sa kawarto. Natatawa na lang ako sa inaakto niya.
Nahihiya siya na sabihin sakin na marami siyang alam tungkol sakin. Haha. Understandable naman yun, tatlong taon niya akong niligawan so marami na talaga siyang alam about sakin. Minadali ko nang kinain ang breakfast ko, naghanda na rin ako ng susuotin ko. I checked the time and its 8 am in the morning na, marami ng gising ngayon at nakakahiya naman kung ako pa ang mahuhuli na magising.
"Tapos ka na ba ri--" napatulala ako bigla sa ayos ni riyen. Naka tapis lang siya ng towel, maliit pa ang towel kaya kitang kita ang cleavage niya at kita pa halos ang singit niya sa ikli nun. Napalunok ako at napatitig sa kanya.
"so-sorry. Ano kasi, nakalimutan ko magdala ng mga damit ko at ang ikli pala ng mga twalya nila rito so.. Ano, sorry teka lang." nagmamadali siyang kinuha ang mga damit niya at pumasok ulit sa cr para magbihis.
Fck, naka on ba ang aircon dito? Geez. Biglang uminit yung pakiramdam ko. Di ako mapakali at uminom na lang ako ng tubig. Maya maya lang natapos na rin si riyen na halatag nahihiya pa rin, naka short shorts siya at nakasando. Daring pa rin but atleast hindi na nakatulad ng kanina.
Agad akong pumasok sa cr at naligo. Damn damn damn.
...
"Oh ate, bat namumula ka? Umagang umaga ah," sani ni summer na katabi ko ngayon rito sa lobby ng resort. Di pa rin kasi maalis sa isip ko yung naka tapis look ni riyen, damn she's so hot kasi kanina. I mean, I know na hot na talaga siya dati pa kaya kabi-kabila ang mga endorsement nyan pero tinatanggihan lang nya but I didn't know na ganun pala talaga siya ka sexy!
"Hoy ate, anong nangyayari sayo?"
"Ah, wala wala. Hehe,"
"Oo nga pala ate, bat andito ka? Si riyen nasa beach pinapaligiran ng mga chix dun." napaamang na napalingon ako kay summer, "WHAT?!!"
Biglang uminit ang ulo ko at tumayo ako hinanap si riyen. Walanghiya na yun, nambabae lang pala! Sabi niya hintayin ko siya sa lobby kaya antagal kong nakatnga dun tapos nambabae lang pala siya?! How dare she!
Padabog akong naglalakad papunta sa beach, nakita ko naman agad siya na pinapaligiran ng mga babae na alam kong di namin empleyado. At ang walang hiya tumatawa tawa pa! Lalong uminit ang ulo ko, at pinuntahan ko agad siya. Pumunta ako sa harapan nilang apat, pang apat siya dahil tatlo ang mga babae na katabi niya ngayon. Nakapamewang akong humarap sa kanila,
Halata ang gulat sa muka ni riyen at mukang bigla siyang kinabahan. Lokong to,! Umamin na nga ako sa kanya dapat lagi na siyang nakabuntot sakin hindi ganitong nakikipag landian pa siya sa iba!
"Anong ginagawa niyo dito?!" tiningnan ko ng masama ang mga babae at buti at nakiramdam pa sila kaya agad silang umalis. Humarap ako kay riye at pinungot siya.
"Loko ka! Anong ginagawa niyo rito ha?! Kasama ang mga mukang lintang mga babae na yun ha?!"
"Ah aray! Teka teka, babe wait! Im sorry, may tinanong lang sila sakin, ouch!"
"Tinanong?! Tinanong pero nakaakbay ang isang babae sayo at yung isa pa nakaakla pa ang braso niya sa braso mo?! Nagtatanong ba yun?!"
"Diko nga alam babe eh, but promise nagtatanong lang naman sila sakin, sinubukan ko nga na umalis na kaso di nila ako pinapaalis. Promise! Alam mo naman na loyal ako sayo diba?" tinanggal ko ang pagkakapingot sa kanya at hinarap siya. Lumapit ako sa kanya hanggang sa katapat ko na siya.
"Talaga? Loyal ka?" sabi ko sa kanya. Naiilang na nakatingin siya sakin, dahil sa sobrang lapit ng muka niya sa muka ko. Sinadya ko talaga to para magsabi siya ng totoo, dahil alam ko na kapag katapat niya ako di niya magagawang magsinungaling sakin.
Kahit na ako mismo ay naiilang, di ko na rin alam ang gagawin ko. Naiinis kasi ako! Sa harap ko pa talaga siya nakikipaglandian sa iba?! Walangya siya!
"Oo alam mo naman eh, loyal talaga ako sayo." halatang natatakot na siya sa mga tingin na ibinibigay ko.
"Alam mo na nga na nilalandi ka ng mga yun, tapos di ka pa agad gumawa ng paraan na umalis!"
"So-sorry na. Sa susunod iiwas agad ako, promise!" tinaas pa niya ang kanang kamay niya sakin, she looks so adorable! Para siyang bata na nagpropromise sa mommy niya.
Kagat labi akong lumayo sa kanya at pigil ang ngiti na tumango sa kanya. I cleared my throat, "Okay, that's good! From now on, nasa tabi lang dapat kita. Understand?" kunwaring masungit na sabi ko. Agad naman siyang tumango tango sakin, diko na napigilan na mapangiti talaga sa kanya.
Ang cute cute niya! "Good!" hinawakan ko ang kamay niya at sabay kami na lumapit sa mga kasamahan namin na nagtatawanan.
Lumipas ang ilang araw na masaya kaming lahat. Mas nakilala ko pa lalo ang mga empleyado namin at mas lalong nakilala ko pa lalo si riyen na dati hindi ko pinapansin. Sa loob ng ilang araw na magkasama kami, sobrang naging masaya ako. Hindi na rin ako ganun na naging masungit sa ibang tao dahil lagi niya akong pinapa goodmood.
At sa loob ng ilang araw na rin na yun, napapatanong ako sa sarili ko. Bakit ngayon ko lang napansin ang ganitong side ni riyen? Na kahit pala na natatakot na siya o kinakabahan ang cute niya pa rin. Kahit na pagod na siya at pawisan o bagong ligo at ganda pa rin niya. At higit sa lahat, napaka bait niya.
Napaka open nya sa mga empleyado namin. Lahat kasundo niya, lahat napaka komportabe ng dating nila kahit alam nila na boss pa rin nila si riyen. Sobrang bait niya at napaka down to earth. Dati nakikita ko lang siya, na makulit, nuisance, at napaka happy go lucky. But now, I see it differently. I see her differently.
...
Ilang araw matapos kaming makauwi galing sa resort, back to office work na naman kami.
Medyo busy pero dahil natapos na naman na namin half of our work bago kami pumuntang resort, konti na lang ang paperworks namin. Tiningnan ko ang cellphone ko, at nakita ko agad ang mga text ni riyen. I miss this, nung mga nakaraang araw di na siya nagtetext sakin dahil nga pasuko na siya sakin nun. But now, back to old self na kami ni riyen.
Binasa ko ang mga texts niya at puro cheesy lines ang mga piangsasabi niya, ganyan siya kakulit. Dati naiinis at nakokornihan ako ng sobra sa mga pinagsasabi nya but now, kinikilig na ako at parang ang sarap na basahin ng mga text messages niya. Nag reply ako,
To: Riyen kulit
You're too cheesy. Hahaha. Take me to lunch, im gonna wait for you.
Di kasi ako sweet unlike her. Wala pang 5 minutes, nakarating na agad rito si riyen na may hawak pang flowers. I bite my lips to hide my smile. She's so sweet and cute!
"Flowers for you babe," kinuha ko naman ang flowers na binigay niya.
"Babe?" patanong na sabi ko. Ngumiti siya sakin sabay kumindat,
"Matagal ko ng gustong itawag sayo yun noh. Nagustuhan mo ba yung flowers?"
Naiiling na lang ako sa kanya, "Yes, thank you." ngumiti lang ako sa kanya at inayos na ang table ko. Gusto ko mag lunch ngayon sa jollibee. Yeah, sa jollibee dahil paborito ko dun. Gustong gusto ko yung chicken at burger steak nila don. Pati spaghetti nila gustong gusto ko din, oh nag cracrave tuloy ako.
"Tara na tapos na ako mag ayo--" ilang beses na ba akong natitigilan sa mga sinasabi ko? But this time, natigilan na talaga ako dahil nahuli ko siyang nagpupunas ng luha.
"Hey, what's wrong?" nataranta naman ako agad at lumapit sa kanya. "Hey, umiiyak ka ba?"
"Ahm no, im fine. Its just that, this is the first time na nag thank you ka sakin. Dati kasi kapag binibigyan kita ng bulaklak, di mo man lang ako tinatapunan ng tingin, o kahit man lang thank you di mo masabi sakin." nagsimula na namang tumulo ang luha niya,
I feel really bad. Ganun na ba talaga ko nan naging cold sa kanya kahit man lang thank you diko masabi sa kanya? Damn.
"Ahm, sorry. Ang babaw ko, haha. Ano, tara na. Matatapos na ang lunch time natin," hinawakan niya ako sa kamay at iginaya na sa palabas ng office ko. Nakatingin lang ako sa kanya.
Namumula ang mata niya at halatang naiyak talaga siya sa simpleng thank you lang na sinabi ko. Halata rin sa muka niya at sa mga mata niya ang saya na kasama ako ngayon. Parang ako naman ang naiiyak ngayon, naging masamang kaibigan ay no, tao ako sa kanya noon.
Na kahit man lang thank you sa mga efforts niya di ko man lang magawa. Now, babawi ako sa kanya. Ako naman yung mag eeffort para pasayahin siya.
--
A/N: Scarlet Riyen on the media!