Yan ang naging dahilan kaya nandito ako sa paris. Iisipin ng iba na ang babaw lang ng naging dahilan ng paglalayas ko pero hindi lang naman yan ehh.. marami pa gaya ng pagkakalat ni Irene sa school na inagaw ko daw yung first love nya o kaya naman ang pagkakalat niya na nagbreak sila ng boyfriend niya dahil inakit ko daw sa bahay kaya ayun sila mommy naman panay ang sermon sakin at umabot sa point na pinalipat ako nila mommy ng school tapos ang bruha ayos na nga ang buhay ko sa bago kong school, nagpalipat din ang bruha kasi daw ang unfair na mas maganda daw ang school ko kaysa sa kanya naagkulong pa yan ng one week sa kwarto kaya ayun pinagbigyan din nila mommy.. tuwang-tuwa ang bruha eh.. siya naman ang dahilan ng pagkakalipat ko..
When I arrived here the first time, para akong sumabak sa gyera na walang dalang armas. Ikot lang ako ng ikot para makahanap nang pwedeng pagstay-an ng mga ilang araw lang, hindi naman kasi ako pwedeng mag hotel kasi hindi ko pa alam kung pano mamuhay sa paris buti na lang may nakasalubong ako na babaeng pilipino na nagoffer sakin ng tulong at first tinanggihan ko kasi akala ko baka matulad ako sa ibang babae na binebenta ng kapwa Pilipino pero mapilit siya kaya ayun nagstay ako sakanya ng one week saka ako nakahanap ng pwedeng tirahan na apartment. Hindi ako nag-aral diretso b'coz I still need to find a stable job for my financial needs and I still don't have the school papers. Tinulungan rin ako ng school administration naming na makapagtrabaho ako sa canteen as a dishwasher.. after how many months natuto rin ako ng language nila kaya I decided na habang nag aaral, nagtrabaho ako sa coffee shop na malapit sa apartment ko as a waitress. Then one time sa paguwi ko galing trabaho ng gabi. I almost got raped kasi may mga lalaki na lagi pala akong inaabangan sa isang eskinita na dinadaanan ko tuwing pauwi ako. Sigaw ako ng sigaw ako kasi may balak pa silang nakawan ako. Pilit inaagaw sakin nung isang lalaki yung bag ko na yakap yakap ko, nang hindi ko parin binibitawan kasi nandun lahat ng pera ko. Sinuntok niya ako sa puson which cause me to fall on the ground. Pumatong sa akin yung isang lalaki na nakangiti na parang demonyo habang yung isa kinakalkal yung bag ko. I don't have any strength to push him, I just cried hard thinking that maybe this is my punishment for going against my parents. Hahalikan na sana ako ng lalaki, nang biglang may humablot sakanya. Hindi ko na alam ang sumunod na nagyari kasi ang naririnig ko lang ang pagsusuntukan nila, nakapikit lang ako.. after a while lumapit sakin yung taong nagligtas sakin.
"hey miss!! Are you all right?" lalaki nga kasi hindi ko naman alam kung sino yung nagligtas sakin since nakapikit lang ako.
"I'll bring you to the hospital." Sabi pa niya.
Hindi na ako nagmulat ng mata kasi pakiramdam namanhid na ang katawan ko. Pagdating namin sa hospital pinaasikaso niya agad ako sa mga nurse. Hindi ko na rin narinig ang sinabi ng doctor kasi nakatulog na ako. 3 days na wala akong imik, nakatulalala lang ako sa hangin, ni hindi ko man lang nakausap yung lalaking nnagligta sa akin. When the doctor visited me again, he said that maybe I'm still traumatized from the incident happened. Nang pang apat na araw kinulit na ako ng lalaking nagbabantay sakin.
"Why did you let me live?" he was about to speak when I cut off him again.
"Why did you save me? Why do you care about me?"
Maybe nainis siya kaya hindi na lang niya ako sinagot, he stood up and storm out of the room. Nang gabi rin na yun, dumating si Allison, iyak siya ng iyak sakin. Dun ko lang naibuhos lahat ng sama ng loob ko. Tapos mass lalo pa akong napaiyak ng malaman kong mmy parents didn't even bother to look for me. Kaya hindi na lang daw nya ipinaalam sa kanila ang nagyari sakin dito. Hindi ko na nakita yung nagligtas sakin until nung idescharge ako ni Allison. Nag offer siya ng tulong samin para ihatid kami when I ask him kung sino siya he just answered.
"Hi! I'm Darwin, and I'm your knight in shining armor. And from this day onward, I will be protecting you. ^_^"
Hindi na lang ako sumagot pa. since that day tinupad nga ni Darwin yung sinabi niya sakin until now. He became my male bestfriend, ang katulong kong itaboy yung mga lalaking palano lang akong paglaruan at yung mga babaeng inaaway away ako.. ^_^, that's when I thought that maybe the person I want to take care of doesn't love me, at least there's someone who can I rely on if I needed a friend. Naging kaklase ko rin sya sa mga ibang subjects ko dahil nagaaral din pala siya sa university na pinapasukan ko yun nga lang about marketing yung course niya. And tonight after the auction ay may dinner date kami..
AUTHORS NOTE:
sorry sa mga typos and errors.. pati kung may napapansin man kayong wrong grammars... nobody's perfect.. this is still unedited so hope you understand.. thank you.. :)