Chapter 6
**LEANNE's POV**
"Ang stupid ko ba"? tanong ko kay Maisie. I'm back to work again pero naiwan pa si Wyngard sa Sta. Maria, may importanteng tao pa daw siyang kaka-usapin pero babalik na din dito sa Manila after.
"Ay naku Leanne! Kung pwede lang kitang batukan ng pagkalakas lakas para matauhan ka, siguro matagal ko ng ginawa"! naiiling na sabi ni Maisie .
"Mas magiging madali para sa aming dalawa kapag ganun ang sitwasyon"!
"Kelan pa naging madali ang maging kept wife Leanne! Asawa ka nya at hindi parausan lang"! masakit yung sinabi ni Maisie pero tama lang yung sinabi niya.
Ayaw ni Maisie sa set-up namin ni Wyngard! Mas ginawa ko daw kasing kumplikado ang lahat,
"Sabihin na nating masaya ka! Kasi sabi mo nga mahal mo siya! Pero sana hindi ka pumayag sa friends with benefits na yan! Na everytime na kailangan niyang mag-release ng init ng katawan ikaw yung pupuntahan niya"!
"Shhhhh! Huwag kang maingay baka may makarinig sa'yo" saway ko kay Maisie.
"Pwede naman kasi na pumayag ka na lang na magsama kayo sa isang bahay! Mag-asawa pa din naman kayo"! medyo mahina na ang tono ni Maisie this time.
"Okey na sa akin yung ganitong set-up! Paano kung hindi ko pala siya kayang bigyan ng anak tapos iwan lang niya ako" bigay katwiran ko naman.
" Ayan ka na naman sa negative mong pag-iisip eh"!
"Nagiging practical lang ako!"
"Pero sa nangyayari ikaw yung talo! Hindi lang kasi puso mo ang naka-invest ngayon kundi pati yang katawan mo"! sabi ulit ni Maisie
Sandali akong hindi nakapagsalita!
Wala na kasi akong masabi sa mga sinabi ni Maisie dahil tama naman siya sa lahat ng sinabi niya.
"Never pa niyang sinabi na mahal ka nya"? tanong ni Maisie.
"Kung sinabi niya na mahal niya ako nung gabing iyon!Pwede naman na i-consider na magsama kami ulit sa iisang bahay pero wala siyang sinasabi"! sabi ko na lang. Kasi iyon lang naman talaga ang hinihintay ko, but unfortunately hindi nga nangyari.
"Nasabi mo na ba sa kanya na mahal mo siya"? tanong ulit ni Maisie.
"Gusto ko sana kaya lang sa tuwing maiisip ko na wala naman akong puwang sa puso niya, bakit pa? Okey na ako sa magiging set-up namin! Kapag nabuntis niya ako, tsaka na lang ulit ako magdedesisyon"!
"Tapos sasabihin nyo sa akin na magsasama kayo ulit para sa bata! Sana dumating yung araw na maging matapang ka para ilaban yang feelings mo!" naiiling na sabi ni Maisie.
Yun naman dapat talaga ang plano ko eh!
Liligawan ko pa nga sana siya !
But twist of fate ganito na yung set-up naming bigla.
Stupid na ako kung stupid!
Pero hindi maitatanggi na masaya ako sa tuwing nag-niniig kami ni Wyngard.
Dahil everytime na kasama ko siya at nagiging isa kami!
Nadadaya ko ang sarili ko na baka nga mahal niya ako!
Na baka darating yung araw na mamahalin niya din ako!
Parausan na kung parausan!
Pero masaya ako!
**WYNGARD's POV**
"I'm sorry if I failed all of you"! sabi ko habang kaharap ko ang mga magulang namin ni Leanne. Sinadya kong hindi sabayan si Leanne pagluwas ng Maynila dahil gusto ko pa silang maka-usap.
"If you really love her ikaw mismo ang gagawa ng ways to win her back"! sabi ni Papa.
Sinabi ko sa kanya ang totoo kagabi dahil alam kong matutulungan niya ako.
Bakit daw hinayaan kong lumala yung sitwasyon eh andali naman daw sabihin kay Leanne na mahal ko siya. I explained to him everything and thankful ako na naintindihan nya naman yung point ko.
Pero ayaw niyang pumayag na hindi ma-settled ang pakikipag-usap sa mga Mendez.
"You have all the time para patunayan ang nararamdaman mo para sa kanya. At kapag nagtapat ka na tsaka natin pag-usapan ang tungkol sa church wedding!" sabi ni Papa Jhun.
"Hindi po kayo galit"? natanong ko pa.
"Nasa edad na kayo pareho! Guidance na lang siguro yung sa amin!" sabi ni Mama.
"Sorry po kung na-disappoint ko kayo"! hinging paumanhin ko pa.
"More than us! Mas disappointed ka siguro! You can't have the person you love"! sabi ni Papa.
"Maybe I'm too slow! Pero knowing Leanne lahat gusto niya detelyado! Kapag sinabi ko sa kanya that I love her baka hindi siya maniwala dahil hahanap pa siya ng proof" sabi ko pa
"Siguro nga hindi kailangang dumaliin ang lahat,may mga bagay pa nga sigurong dapat ayusin sa pagitan ninyong dalawa" sabi pa ni Papa Jhun.
"Balae"! sabi ni Papa habang nakalahad ang kamay kay Papa Jhun"!
"Sabihin mo sa anak mo huwag na huwag niyang sasaktan ang anak ko"! nagtatawa ng sabi ni Papa Jhun. He's a lot better now.
"Tulad po ng naipangako ko na sa inyo ni Mama Liza, hindi ko po sasaktan si Leanne"! bigay assurance ko pa.
"Ikaw na ang bahala sa asawa mo"! sabi pa ni Mama Liza.
"I will" sabi ko, para akong nabunutan ng tinik na finally alam na nang magkabilang partido ang tunay naming sitwasyon ni Leanne.
Maayos na ang lahat!
Si Leanne na lang talaga ang problema!
Hindi ako pabor sa set-up na gusto niya pero for the sake na magkaroon pa din ako ng connection kay Leanne after nung nangyari sa amin, pumayag na din ako.
Kahit na ang talagang gusto ko eh ang magsama kami sa isang bahay at magpakasal sa simbahan afterwards.
Pero may rule siya at wala akong choice kundi sumunod!
Or else!
I'll be out on her life again!
**LEANNE's POV**
Magkahalong disappointment at lungkot ang naramdaman ko ng makita ang bahid ng dugo sa panty ko.
Ibig kasing sabihin,
I'm not pregrant!
It's been three months sinced we compromised with our set-up!
Pero hindi pa yata talaga swerte.
Hindi pa yata talaga ibibigay sa akin yung hinihiling ko sa kanya.
I asked for a man whom I will spent my whole life
And he gave me Wyngard!
Kaya alam ko ibibigay din niya sa akin yung hinihiling ng puso ko.
"Wyngard"! malakas kong tawag sa pangalan niya. Alam ko kasi na nagbabantay siya sa labas ng Ladies CR ng restaurant na kinainan namin.
"What"? tanong niya.
"Ibili mo naman ako ng napkin oh!" sabi ko pa, hindi ko alam kung saan siya bibili pero kailangan ko ang napkin at this point in time.
"Ha"? hindi ko siya nakikita pero feeling ko disappointed siya.
"Nagkaroon na ako ulit"! nasabi ko na lang.
Tatlong buwan na kaming naghihintay pero masakit pa din pala kapag nag-expect ka sa isang bagay.
Delayed na kasi ako ng dalawang araw so I thought eto na yun!
Hindi pa rin pala!
"Okey! Bibili ako sa convenience store"! sabi na lang niya.
It took him several minutes bago ko narinig ulit ang boses niya.
"Leanne! Open the door" sabi niya.
Nung buksan ko ang pinto, nakita ko ang iba't ibang brand ng napkin sa kamay niya.
"Bakit andami"?
"Hindi ko kasi natanong kung anong brand mo kaya binili ko na lang lahat" sabi pa niya.
At lihim akong nangiti.
As always he knew how to pamper me!
"Matagal pa ba yung nasa loob"? narinig kong reklamo nang isang babae.
"Naku Ma'am pasensya na po! Nagka- monthly visit po kasi si Mrs. kaya medyo natagalan"! narinig kong hinging paumanhin niya sa babae.
Misis daw!
At may hatid na kilig yun sa puso ko.
Nung buksan ko ang pinto ng CR nabungaran ng mata ko ang nakangiting mukha ni Wyngard.
Wala siyang sinabi!
He just hold my hand.
"Madami pang next time"! sabi niya.
Sinagot ko lang siya ng matipid na ngiti.
Nasa kotse na kami pero hindi pa din ako umiimik.
"Hey! Are you okey"? tanong niya.
"Yah I'm okey" maikli kong sagot. Baka maiyak pa ako kapag may sinabi pa ako.
"I know you well kaya alam kong may gumugulo sa'yo"! sabi niya, this time magkaharap na ulit kami.
"I'm okey"! sabi ko tsaka matipid siyang nginitian
"Eh bakit ganyan ka"? tanong niya ulit.
"Sorry kung hindi kita mabigyan ng anak"! at iyon na, hindi ko na napigilan ang pagpatak ng luha.
"In god's time Leanne! Ibibigay din sya atin"! sabi niya tsaka ako mahigpit na niyakap.
Alam kong malungkot din siya, pero never niyang ipinakita sa akin.
Mas pinipili niyang maging okey para sa akin.
If there's one thing I should be thankful yun eh anjan siya lagi para sa akin.
Kapag masaya ako, anjan siya para mas pasayahin pa ako!
Kapag pagod ako, he's always around para maging slave ko.
Kapag kailangan ko ng kausap, he's always willing to listen!
Habang tumatagal lalo niyang pinapatunayan sa akin, na worth it siya to be my man.
"Eto ang dahilan kung bakit mas pinili kong ganito ang set-up natin"! Baka I'm not capable of giving you a child"!
"Shhhhh"! don't cry"! sabi niya tsaka ako mahigpit na niyakap.
At enough na yun para atleast mabawasan yung sama ng loob.
Knowing na andito siya for me!
Makes me feel okey!