Chapter 23
Obsessed
"Is the rumor true?"
"What rumor?"
"That Gio Andrei Dela Vega is dating Lian Isabelle Solis from the Education Department?"
"If it's true, they won't last long anyway."
Humigpit ang hawak ko sa strap ng aking sling bag. Sa bawat sulok ng campus ay nadidinig ko ang pinag-uusapan nila. Napapikit ako nang mariin. Dinala ko 'to sa sarili ko. I just blurted out those things without even thinking and now I couldn't back out!
"How about telling the girls who will flock over you that you're dating me so they'll stop pestering you?"
"I'm an idiot," bulong ko sa 'king sarili.
"Yeah, you are."
Napatingin ako sa 'king tabi at nagulat nang makita si Gio na sumasabay sa 'kin sa paglalakad. Nakasuot siya ng itim na sleeveless shirt, board short at running shoes. Sa kaniyang balikat ay nakasabit ang kaniyang sports bag. Kumunot ang noo ko dahil sa inis. Ayaw ko mang aminin pero ang guwapo niya talaga.
Malapit na kaming makarating sa gym ngunit sinalubong kami ng isang babae. Kahit sino'y mapapanganga sa ganda niya. Pang-model ang kaniyang tangkad at idagdag pa ang light golden blonde niyang buhok. Ang kaniyang mga mata ay kulay asul na parang sa dagat. Mukha siyang barbie!
"Gio, is it true?" Naluluhang tanong niya kay Gio.
Gosh?! Ang ganda ng accent!
"What is?" tanong ni Gio habang walang emosyong nakatingin sa magandang babae.
Nawala sa isip ko na hindi katulad si Gio ng ibabang lalake na nagpapaapekto sa ganda ng babae. Kahit gaano ka pa kaganda, kung ayaw niya sa 'yo, wala kang magagawa.
"That you're dating this...this ugly bitch?!"
Napanganga ako nang magbago ang mala-anghel niyang mukha. Her face twister in anger that made her looked menacing. She looked like she'll attack me any minute. Ilang babae pa ba ang kailangan naming makasalamuha para tantanan na nila si Gio? Kasalanan niya 'to, eh! Kung hindi ba naman siya paasa at nagde-date ng kung sino-sino, hindi mangyayari 'to!
"What did you do to him, huh?" Dinuro niya ako. "You gave him a love potion or something?"
She tried to get closer to me but I held my hand out to stop her.
"So what if I'm dating him?" I looked at her straight in the eyes. "It's not my fault he fell for me." I dropped the bomb and smirked at her.
Mas lalong sumama ang ekspresyon sa kaniyang mukha. Pakiramdam ko'y gusto niya akong sugudin ngunit dahil nasa school grounds kami ay hindi niya magagawa.
"I won't believe it until Gio says so!" Humarap siya kay Gio. "Tell me the truth, Gio! We were having a good time! How could this happen?"
He brought this upon himself. Paano siya titigilan ng mga babae kung siya mismo ang gumagawa ng dahilan para lapitan siya? When I told him I'll pretend to be his girlfriend, he still hangout with girls and drop them when he's already bored. Gaya nang babaeng ito. Maybe she's one of the girls he met at parties and thought Gio will fall for her.
Naramdaman kong may pumatong sa 'king balikat. Inakbayan ako ni Gio habang hindi inaalis ang tingin sa babaeng umiiyak na ngayon. "Yes, I'm dating her," sagot niya. "And stop acting like we have a relationship. We just had a few drinks. It doesn't mean I'll date you."
Lumakad na kami paalis at nilagpasan namin ang babae. Nang makarating kami sa gym ay saka lang ako nakahinga nang maluwag. Marahas kong inalis ang kaniyang kamay sa 'king balikat.
"You know what? I don't think pretending to be your girlfriend will help you since you're still luring girls to your trap!"
Tiningnan niya ako na para bang hindi niya ako naiintindihan. "Please speak human."
Hinilot ko ang aking noo at bumuntong-hininga. "Listen, if you want them to stay away from you, you should do it first! Binibigyan mo pa kasi sila ng motibo, eh!"
"It's not my fault that they're assuming things," sabi niya habang nakakunot ang kaniyang noo. "I was having a few drinks, they'll approach me and when I let them sit with me, they'll think I'll start dating them after that!"
This is more troublesome than I thought it would.
"I can't stop you from drinking but if you want to stop them from assuming things, turn them down."
He clicked his tongue. "Girls are fucking pain in the ass," inis na sabi niya. "I already tried that but they still keep pushing."
Napakamot ako sa aking ulo. "Then try harder!" Tinapik ko ang kaniyang likod. "You damn heartbreaker!"
Tumawa ako nang madinig ko ang munti niyang ungol dahil sa lakas ng hampas ko sa likod niya. Tumakbo ako patungo sa kinaroroonan ng ibang tukmol. Abala sila sa kani-kanilang cellphone kaya hindi man lang nila napansin na dumating na kami ni Gio.
"Busy kayong lahat, ah?" Bigla silang tumigil sa pagpindot sa kanilang cellphone at nanigas sa kinauupuan nila. "Nakapag-jogging na ba kayo?"
Hindi sila tumitingala sa 'kin at kitang-kita kong pinagpapawisan na sila.
"Twenty laps!" sigaw ko.
Kaagad silang tumayo at binitawan ang mga cellphone nila.
"Yes, Mabebs!"
Nagsimula silang tumakbo palibot sa court. Paano ko sila iiwan kung ganito sila? Para silang mga bata na minsan ay kailangan pang sabihin ang kailangan nilang gawin bago nila talaga gawin 'yon.
Tumingin ako kay Gio na nakaupo sa kabilang bench. "Hoy, hindi ka pa ba tatakbo? 'Wag mong gamitin ang pagiging captain mo para maging tamad."
Pinigilan kong matawa nang tingnan niya ako nang masama. Padabog siyang tumayo at sumabay sa pagtakbo ng labing isang tukmol nang dumaan ang mga ito sa harap niya.
Isang linggo na lang ay magsisimula na ang Intercollegiate Sports Competition. Minsan ay tamad talaga silang mag-practice pero hindi na sila 'yong tipong kailangan pang pilitin. Sa loob ng isang buwan ay nagkakaroon kami ng ilang practice game kasama ang ibang school kaya mas namo-monitor namin ang progress nila.
Nang matapos sila sa pagtakbo ay drill naman ang sinunod nila. Hindi ko na rin kailangan pang banggitin sa kanila kung anong gagawin nila ngayong araw dahil saulado na nila ito. Atsaka nandiyan naman si Gio para sabihin sa kanila ang mga tamang drill. Minsan kasi ay nalilimutan nila kung anong drill ang gagawin nila para sa partikular na araw.
Habang abala pa sila sa training ay ginawa ko ang palagi kong ginagawa. 'Yon ay ikuha sila ng pagkain sa cafeteria. I brought my phone and my wallet with me. I'll buy myself breakfast while I'm waiting for them to prepare the food for the team.
"You're Lian Isabelle Solis, right?"
Napatigil ako sa paglalakad nang harangin ako ng dalawang babae. Just like the woman from earlier, they looked like models. Based on their attire, they're probably from the Tourism Department.
"Yes, I am. Do you need something from me?" I politely asked although I know where this is going.
Their faces showed disgust and hate as they looked down at me.
How many of them should I face today? I'm getting tired. Gio, you manwhore.
" 'Wag kang magpakasaya dahil girlfriend ka na ni Gio. Itatapon ka lang din niyang parang basura," sabi nang babaeng may mahaba at itim na buhok. She looked too Asian with her Asian eyes.
Mukha ba akong masaya?
"I don't know where this is going but if it's that the only thing you'll say, I don't have much time for it."
Nilagpasan ko sila ngunit napangiwi ako nang hinawakan niya ako nang mahigpit sa braso. Naramdaman ko ang pagbaon ng mga kuko niya rito. Walang kahirap-hirap niya akong ibinalik sa kaniyang harapan.
"Hindi pa ako tapos sa 'yo!" sigaw niya. Ang kasama niya ay tahimik lang na nanonood sa amin habang may maliit na ngisi sa labi. "You better stay away from him! Hindi ka bagay sa kaniya!"
How many women like her will come to me because I'm "dating" Gio?
Binawi ko ang aking braso mula sa kaniya. Muli akong napangiwi nang maramdaman kong kumalmot ang kaniyang mga kuko sa 'king braso.
"Kahit pa palayuin mo ako sa kaniya, kung siya naman ang lalapit sa 'kin ay wala akong magagawa." Ngumisi ako sa kaniya. "Kung talagang desperada ka na para sa kaniya, bakit hindi ka sa kaniya lumapit at magmakaawang hiwalayan ako?"
Sabi nila, kapag ang tao ay dumating sa punto na sobrang galit ay hindi na nito namamalayan ang kaniyang ginagawa. Kung hindi man masasakit na salita, inilalabas nila ang kanilang gamit sa pisikal na pananakit.
I found myself thrown at the ground with my ears ringing and cheek pulsing from pain. Wala akong madinig kundi ang malakas na pag-ugong ng aking tainga. My eyes were blurry and there was a sharp pain from my temple. Before I could try to stand up, someone grabbed my head and smashed me to the ground.
Gasping for air, I tried to look up but all I could see were dark spots until I passed out.
"Did you find the woman?"
"Nobody knows where she is, man."
"Fuck it!"
Gusto kong imulat ang aking mga mata pero pakiramdam ko'y napakabigat ng talukap nito. Nakadidinig ako ng mga boses ngunit hindi ko mabosesan kung sino ang mga 'yon. Subukan ko mang igalaw ang aking katawan ay hindi ko magawa.
Kumunot ang aking noo. The last thing I remember was when I was talking to the woman who seemed to be obsessed with Gio. She held my head and smashed me to the ground like I was a doll she wanted to break.
"I think she's about to wake up."
Naramdaman kong may humawak sa 'king kamay. Its hand is cold and trembling.
"Isabelle."
Gio?
Muli kong sinubukan na imulat ang aking mga mata. Hindi ko ito maimulat ng buo ngunit kahit malabo ang aking paningin ay kita kong may nakaupo sa tabi ng hinihigaan kong kama. Ibinuka ko ang aking bibig para magsalita pero hindi walang lumabas na boses mula sa 'king bibig.
"Call the doctor."
I gave up trying and closed my eyes again. Kahit 'yon lang ang ginawa ko'y parang pagod na pagod ako. Namamanhid ang buo kong katawan at may kaunting kirot sa 'king tainga at ulo.
"Did she wake up?" nadinig kong tanong ng doktor.
"She opened her eyes a little and closed it again."
I heard someone hummed in response. "She has a ruptured eardrum from the slap and head injury from bumping her head from the ground. It will take weeks or even months before her ruptured eardrums heal. I'll give her medicine for that. As for the head injury, fortunately, it's not that bad. She has to rest and let the stitches heal."
"How many days she has to stay in the hospital?" nadinig kong tanong ni Gio.
"It will probably take a week," sagot ng doktor. "But we will still monitor her and if she recovers fast, she can be discharged earlier than that."
"Thank you."
I can't stay here longer. Malapit na ang game nila. Hindi ko alam kung ilang araw na ako rito pero malapit nang magsimula ang competition. Hindi puwedeng wala ako roon. Gusto ko silang mapanood. Mariin kong ipinikit ang aking mga mata. Bakit ngayon pa nangyari 'to?
"We have to find who did this to her and make them pay for this," sabi ni Gio. "Rex, tell Adam that I'll go with him later."
"Roger that," sagot ni Rex. "Nabanggit nga pala ni Yvonne na uuwi ang mga magulang ni Mabebs. Baka mamaya ay nandito na sila."
My parents? Oh, shit. If they see me in this state, they'll flip heaven and earth just to find the person who did this to me.
"Yeah, one of her friends already told me." Naramdaman kong humigpit ang hawak niya sa 'king kamay. "I'll wait for them before I go to Adam. I want to tell them that it's partly my fault. I didn't expect that one of those bitches will act crazy and do this to her."
I heard someone sigh. "Are you sure it's one of the women who are obsessed with you?" dinig kong tanong ni Luis.
"I'm sure and I won't let them get away with it."