Chapter 41: Accident
[ Follow nyo naman ako sa Instagram ko "pamela_mariel24" then paki like po ng Page nitong Story ko " My Teacher is My Husband ]
*Scarlet's pov.*
[ Finally! Scarlet Again! Na Miss nyo ba..? ]
Habang bumibyahe ako nag sa Soundtrip ako para hindi ako ma Boring , nasa Bus ako ngayon bukas pa ako makakarating... I'm so Excited to see him again , ako na ang hihingi ng Apologize .. Na miss ko na talaga sya. Hindi manlang ako tinatawagan or text manlang...-.- pero ok lang hindi na ako galit sakanya...
There's a possibly na hindi na din sya galit sakin and he Miss me too much ... Or maybe nag papa miss lang sya saakin para ma miss ko din sya. But its Effective hahaha na miss ko nga sya it's been 2 week since the last I Talk to them... There's a time he insert to my dream and I wake up and Cry 'cause I missed him o(╥﹏╥)o hehehe
Biglang nag Stop ang Music ko..
[ kringggg-kringggg ]
May tumawag kasi sa Phone ko habang naka Earphone ako...
( hello.. ) sabi ko
(Sweetie Its me your mom..) Si mom pala
(Why you calling..? There's a problem...?) I Asked
( ahm.. Scarlet plz . bumalik ka na dito... ) sabi naman nya
(Why..? But I'm in the middle of driving... )
(Lucas is here.. So comeback here he Waiting you.. ) mom
(What..? Nandyan na sya.. S-sige po babalik na ako .. Mom paki sabi naman po na hintayin nya ako.. May sasabihin ako na Important..) Sabi ko naman..
(Me too , I have something important to say..)
(S-sige po..)
Binaba ko na ang phone ko bigla kasi akong kinabahan... Ano kaya ang meron..? Nako baka may surprise lang si mommy... ^_^ Pero excited na ako na makita si Sir. Ulit.
Agad akong bumaba ng Bus and Immediately find a Bus to go back but its not easy to find kasi na sa kalagitnaan na ako eh.. -.-
Naka hanap naman ako ng Bus after 5 minutes... After 2 hrs. Nakarating na kaagad ako sa bahay .. Medyo traffic that time... Agad naman akong pumasok ng bahay at hinanap si mommy...
"Miiiii!!! Nandito na po ako.. Nasan po si Sir.??" Sigaw ko sa loob ng bahay namin..
Pumunta ako ng Kitchen kaso wala pati sa Room nya... Wala din sa Sala...
"Ah! Nasa Garden yun..."
Palabas na sana ako ng Bahay nang biglang may balita na lumabas sa T.V and this news Caught my attention...
May isang Bus daw na nabangga yung isang kotse... Medyo familiar sakin yung kotse ah..
Agad na may pumasok sa isip ko..
"It's impossible... "
"Miii!! Nasan ka na po ba..?" Sigaw ko ulit at nag madaling lumabas ..
"But it's impossible... Grrr..."
And nasa Garden nga si mommy...
"Hi sweetie.. " magandang bati nya saakin...
"Mom.. Ano ..? Where's Sir. Lucas..?"
"Ahm.. Kumain ka muna.." Sabi naman nito saakin..
"No need na po... Si Sir.? Nasan na po ba sya...?" Worried na tanong ko kay mom...
"If you want to know... Ok let's go..." Seryosong sabi ni mom ..
Sinundan ko lang si mom papunta sa car nya at sumakay sya.. Ako eto na sa labas...
"Ano.? Sasakay ka ba...? Diba gusto mo malaman kung nasan sya.." Mom
Sumakay nalang ako at hindi nalang nag salita... Kinakabahan ako eh...
Nakatingin lang ako sa labas ng window car at tahimik.. Baka naman may surprise lang 'tong si Sir. Saan kaya kami papunta...
"Mii san tayo pupunta..?" Tanong ko..
"Ha.? Ah maghintay ka nalang..." sagot ni mommy...
"Ok..."
After 30 min. Nakarating na kami.. Pero..bakit nag Park si Mom sa Hospital...?
"Mii bakit nandito po tayo sa Hospital..?" Pag tataka ko.. Actually kinakabahan na ako deep inside...
"Sumunod ka nalang..."
Napaka seryoso ni mom ngayon.. Ano ba talaga ang nangyayari...?
Pumasok na kami sa Elevator para mas mabilis... Then lumabas at sinundan ulit si mom maglakad... Pumasok sya sa Pangatlong Room...
"Mom.!" Pinigilan ko muna si mommy pumasok sa loob...
Di'kaya... But it's impossible to Happen..
Lumabas si mommy at sinarado ang pinto.. Hindi ko nakita kung sino yung mga nasa loob...
"Mom ... Bakit po ba tayo nandito..? Ano po ba ang nangyayari...?" Naiiyak na sabi ko. Kanina pa ako kinakabahan eh...
"Sweetie.. Gusto mo malaman kung nasan si Lucas diba.? Nandito na tayo..." Calm na sabi ni mommy..
"P-pero mom.. Wag mo sabihing na-nandito sya.. Sa loob!" Umiiyak na sabi ko.. Hindi ko na kasi napigilan eh...
Ano ba talaga ang nangyayari... (╥_╥)
"Sorry sweetie.... Na - na car accident si L-lucas..." Nauutal na sabi ni mommy... At tumulo na din ang mga luha sa mata ni mom..
[ Playing a Song : Without you By: Aj Rafael ]
Natulala nalang ako sa mga narinig ko.. Parang tumahimik lahat ng nasapaligid.. Natulala ako at wala sa Sarili.. The love ones that I want to see is Sleeping ....
Pwede ba na ibalik ko ang dating nangyari nung nasa province pa kami..? Para hindi ko nalang sya iniwan doon... Hindi ko kaya na nahihirapan ngayon ang taong mahal ko.. Ang taong gustong gusto ko makita , sabik na sabik akong makita sya at humingi ng tawad.. Tapos ganito lang ang madadatnan ko.. Ano ba ang nangyayari.. Bakit..?? Bakit nangyari.. Ano ba talaga ang nangyari..?
Agad kong binuksan ang pinto at pumasok sa loob... At nagulat ako sa nakita ko... Sunod sunod ang pag patak ng mga luha ko sa mata ko.. Agad kong niyakap si Sir. Ng mahigpit naririnig ko ang tibok ng puso nya dahil naka higa ako sa dibdib nya habang naiyak.... Ang daming nakakabit sakanya , may sugat at pasa sya sa mga parte ng katawan nya... Gusto ko nalang magalit sa nangyari pero wala na akong magagawa...
Ito nga yung napanood ko sa News kanina.. Si Sir. Lucas pala ang nabangga ng Bus.. Pero bakit..? Bakit sya pa..? Pwede bang ako nalang...
Iyak ako ng iyak habang si mommy naman ay hinihimas ang likod ko..
"Si-Sir. Ma-mag pagaling ka ha..ha.." Umiiyak na sabi ko... " pa-papasok pa tayo sa-sa S-school... H-hin-hindi ak-o pa-pasok pag-hin-hind-hindi ik-ikaw a-ng T-teacher k-ko.. Ikaw lang i-ikaw l-ang an-ang Gusto k-ko na m-mag t-turo sakin." Hindi ko na talaga mapigilan ang iyak ko nilabas ko na ang lahat...
"Mii.. A-ano po-pong sa-sabi ng D-doctor ...?" Tanong ko kay mommy habang umiiyak din...
Sorry kung ganito ako maka react.. Sino ba naman kasi ang hindi malulungkot sa ganitong nangyari.. Mas lalo na sa taong mahal mo pa nangyari.. Alam ko na hindi pa naman tapos ang lahat.. Pero kung makikita mo ang itsura ng taong mahal mo na puro pasa at sugat ang katawan parang binugbog at sinadya ang pangyayari na nangyari sakanya sino ba ang hindi maiinis at malulungkot..?
"Doctor said that it takes 1 month bago pa sya magising dahil sa nangri.. Yung ulo nya tumama kasi sa Manibela at napalakas ito kasabay pa ng pag tama ng Bus na naka bangga sakanya..." Mom
"O-one M-month.." Hindi ako makapaniwala.. Natulala nalang ako at ibinaling ang tingin kay Sir. Habang patuloy na pumapatak ang mga luha ko..
H-hindi ko kaya na hindi sya ang magtuturo saamin.. Ayoko sa iba ... (╯︵╰,) habang naka yuko ako at naka upo sa tabi nya hindi ko namalayan na nakatulog na pala ako ... iisipin ko nalang ba na panaginip nalang ang lahat ng nangyari...?
°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°
"Scarlet..."
"Hmmmp!"
"Scarlet gising na..."
"Anong oras na po ba..? " antok na sabi ko
"Gising na ... "
"Hindi po ako papasok gusto ko na si Sir. Lang ang mag turo sa----"
Minulat ko ang mata ko.. Napatigil ako sa pag sasalita , bigla nalang akong nalungkot...
At napatingin sa kanan ko... Tumulo ulit ang luha sa mata ko...
"Sweetie.. Breakfast ka na muna ha.. Dinalhan kita.. At syaka---"
"Mom.. Wala po akong gana kumain.. Gusto ko sabay kaming kakain ni Sir." Malungkot at mahina na sabi ko
Nakakapang hina...
"Sweetie.. Hindi pa sya magigising... Ok.? Kaya mag almusal ka na.. Tomorrow pumasok ka na sa School nyo ha.. 3 weeks kanang hindi pumapasok...
"Ayoko pumasok... Wala si Sir." Malungkot at mahina na sabi ko ulit..
"Oo nga pala.. Nandyan sila Yunna.. Saglit lang ha.. Papa pasukin ko lang.."
Dumalaw pala sila dito..
"Scarlet..." Masaya na may halong lungkot na bati ni Yunna..
Niyakap nya ako at bigla naman akong umiyak...
"Scarlet .. Ok lang yan nandito naman kami..." Serenity
"Hindi ka namin iiwan.." Lala
"Shhh.. Tahan na.. Pero sige papayagan kita na umiyak .. Kailangan mo ilabas yang sakit at lungkot na nararamdaman mo..." Yunna
"Nga pala may dala kaming Fruits .. Baka kasi hindi ka nag kakain eh.. Dahil sa nangyari..." Zane
"Nako baka magalit sayo nyan si Sir. Sige ka.." Bakla/ jaid
"Hayaan mo.. Mabilis lang naman lumipas ang araw magigising din yan si Sir. " Mark
Pinunasan ko na ang luha ko at umupo na sila Yunna..
"Salamat kasi nandito kayo lagi para sakin.. Kapag mah problema ako.. Mas lalo na ngayon.." Sabi ko
"Syempre naman.. Kaibigan mo kami eh.." Yunna
"Teka nasan nga pala si Stephen..?" Tanong ko
Biglang nanahimik ang lahat at nag ka tinginan sila...
May nangyari ba na hindi ko alam...?
"A-anong meron..? Ma-may nangyari ba na hindi ko alam..?" Pag tataka ko..
Namumugto padin ang mata ko kakaiyak kagabi.. :- (
Tumingin sakin si Serenity at tumango habang si yunna naman ay naka yuko...
"A-ano..?"tanong ko..
"Ganito kasi yun..." At kinuwento sakin lahat ni Serenity ang lahat..
Sobra akong nalungkot.. Ang dami namang mali na nangyayari ngayon..
"Oo nga pala si Zack bumalik na sa States dun na daw sya ulit mag-aaral dahil walang mag aalaga ng mama nya may sakit daw.. " serenity
"Ganon ba..?? Ang dami namang kulang ngayon... Wala si Stephen.. Si Zack.. At--- " tumingin ako kay Sir.
"Scarlet ok lang yan..." Lala
Napayuko nalang ako...
"Sige alis na kami papasok pa kami.. Excuse kanalang namin kay ma'am ritam." Zane
"Sige..ingat kayo.." Sabi ko nalang..
lumabas na silang lahat... Pero pumasok ulit si Serenity...
"Scarlet.... Kaya wala si Stephen.. Ang totoo pinsan lang nya talaga nya ang kasama nya.. Nag paoatulong sya dito para sa surprise nya kay yunna.. Secret lang natin yun ha.." Serenity
"Ha..? "Nagulat naman ako sa sinabi nya
Ngayon naiintindihan ko na..
"Oo sige alis na ko.." Serenity
At lumabas na sya.. Hay.. Buti pa si Yunna.. Ang swerte nya.. Sana mag patuloy pa ang swerte nya.. Ako eto.. Malungkot...
At hinihintay na magising si Sir. Lucas...
"Sir. Pagaling ka ha! Nandito lang ako lagi sa tabi ko... Hinding-hindi kita iiwan kahit anong mangyari... Sorry nga pala sa pagiging ma pride ko... Hindi ko na uulitin , u sigi kukunin ko lang yung breakfast ko sabay tayong kakain.. Wait ka lang ha.."
Kinuha ko sa table yung food na dinala ni mom , Lugaw at may kasama pang milk... Kumain na ako habang kinakausap ko si Sir. Para nga akong baliw eh .. Nag sasalita mag isa hindi naman nasagot itong kausap ko.
[ tok tok tok ]
Pumasok si mommy..
"Sweetie maligo ka na.. Sige ka pag nagising yan si Lucas sasabihin nyan ang baho baho mo na.." Pang-aasar ni mommy...
"Mii naman eh... Walang mag babantay sakanya.. Paano ako makakaligo..? " sagot ko
"Edi ako muna ang mag babantay sakanya... Si dad mo na sa bahay ha and si kuya mo naman nasa work na nya , mamaya daw sila pupunta dito pati din yung lola ni Lucas... Si lola Irene.."
"Talaga po..? Pupunta dito si lola Irene...? " masayang sabi ko
"Oo kaya maligo ka na.. Bukas pumasok ka na ha.." Mom
"Ha..?" Malungkot na sabi ko
Pano kasi ang daya ni Sir. Sabi nya lagi kaming sabay papasok tapos ngayon ako lang mag-isa,tapos iba pa Teacher namin...
"Sige mii uuwi na po ako.."
"Nandyan yung car sa parking lot.. Ito yung susi .. Ingat ka sa pag mamaneho baka naman magaya ka pa kay Lucas , edi dalawa na kayong nakahiga dito pag nangyari iyon.. Ano Relationship Goals..?" Patawang sabi ni mommy
" hala.. Hehehe sige alis na po ako.. Bye Sir. Babalik din kaagad ako ha.. Dyan ka lang wag ka aalis.." Sabi ko kay Sir. At sabay halik sa noo
"Scarlet..! Baliw ka na yata.. Sa tingin mo ma kaka alis si Lucas dito..?" Natatawang sabi ni mommy
"Mii naman eh! Makisabay ka nalang po.."
After nun ay umuwi na ako sa bahay para maligo nag dala nadin ako ng maraming Foods pabalik para hindi na ako palabas labas ng Room ni Sir. Para lagi lang nya akong nasa tabi...