Chapter 8
DREI'S POV
Masaya akong pumasok sa trabaho after kong ihatid si Sydney.
Kaso pagkapasok ko sa office ko, nakita ko agad ang tambak na paperworks na kelangan na matapos.
Sasakit na naman ang ulo ko nito.
Tinawag ko ang secretary ko para itanong ang schedule ko for today.
"Sir, you have a meeting with the board members later at 3. Then you'll have dinner later with a prospect investor, Ms. Michell Santos. Tsaka po pala sir, kelangan na din daw po yung pirma niyo sa financial statement ng company kaya kung pwede daw po pakireview daw po kung tama yung mga statements of account." sabi nung secretary ko
"Sige. I'll finish it. Anung oras ng dinner ko with Michelle Santos?"
"Sir, 6 po."
"Okay thanks."
ARGH! Daming trabaho.
Dun sa board meeting, alam ko naman ang pag-uusapan e. Yung problema sa company.
Lintik na yan.
*MEETING WITH THE BOARD MEMBERS
Kinakabahan ako sa meeting na to. Nandito kasi yung mga major stockholders. Sina Tito Henry at Tita Grace. Sila ang parents ni Syd. Tapos nandito rin ang parents ko.
Nandito rin yung may mga share sa company at yung may mga high positions.
"Andrei, anu tong issue na nawawalang pera sa company." tanong ni Tito Henry.
"Sir, we're working on it. Gumagawa na po kami ng paraan para mahanap kung sino mana ang nagnanakaw ng pera sa company." sabi ko
"Dapat lang na mahanap agad kasi kung hindi baka mabankrupt tayo. Ang balita ko kulang na tayo sa funds para sa next project natin? Panu na yan?" si Dad ko naman ang nagtanong.
""I'll be meeting with a possible investor, Ms. Michelle Santos. Kilala ang family nila sa business world. Kapag nakapagclose ako ng deal with them, sa kanila tayo kukuha ng funds para sanext project. Pero kung hindi naman sila pumayag due to our present situation, we can get a loan."
"You have to make sure, na mapapayag mo yang Michelle Santos na yan. Ayokong kumuha ng loan sa bangko kasi medyo malaki ang babayaran nating interest sa kanila."
"Sige Sir, I'll do my best." sabi ko.
"May we proceed to the business proposals and presentations."
*****************************************
After ng meeting at nagpaiwan ang parents ko para kausapin ako.
"Son, you have to do something with the problem sa company. Baka magalit ang paretns ni Sydney at bawiin lahat ng share nila." sabi ng dad ko.
"Yes Dad, I'm trying my best." sagot ko.
"You have to. And act fast! Bago tuluyang malugi tong company na to. Kapag nagalit ang parents ni Sydney, your marriage may also be in danger."
"WHAT?" napasigaw ako kay Dad.
"You heard me right Son. dahil ang company na to ay ang merging ng both families natin. Kapag nawala itong company na to, there will no longer be a reason para maging mag-asawa pa kayo ni Sydney."
"I understand Dad."
"Anak, kaya mo yan! Tutulungan ka namin ng Dad sa kahit anung kailangan mo." sabi ng Mom ko tapos hinawakan niya yung pisngi ko.
"Thanks Mom."
"Anak, kamusta naman kayo ni Sydney ha?" tanong ng Mom ko.
"Ayos naman Ma. Nag-uusap na kami kahit papano."
"That's good. so can we expect a grandchild by next year?"
Nagulat ako sa sinabi ng nanay ko.
"Ma naman!" sabi ko
"Son, tama ang Mom mo. Matanda na kami nina Tito Henry mo. Baka naman pwede niyo na kaming bigyan ng apo. And besides, kapag nagkaanak kayo, mas mahihirapan na kayong paghiwalayin ni Sydney kahit pa magalit ang parents niya." sabi ni Dad
"Dad, pati ba naman kayo?" sabi ko.
Tapos tumawa lang silang dalawa.
"Anak, aalis na kami ng Mom mo. We still have other things to do. Pumunta ka na sa dinner mo with Michell Santos. And give our regards sa asawa mo."
"Sige Dad. Ingat kayo. Bisitahin niyo kami minsan. Isama niyo sina Tito Henry." sabi ko
"Okay. We'll try."
At umalis na sila.
Lumabas na rin ako sa board room at naglakad papuntang office ko.
Habang naglalakad, naiisip ko yung sinabi ng parents ko.
Yung problema sa company na pwedeng sumira sa marriage ko.
Grabe, sumasakit na talaga ang ulo ko.
Naisip ko din yung apo na sinasabi nila.
Masaya nga siguro kung magkaanak na kami.
Pero I won't do that to her.
Masyado pa siyang bata. Nag-aaral pa lang siya.
And I don't think she's ready to become a mother.
Mahihirapan lang siya at I don't want na mahirapan siya.
Pagdating ko sa office ko, naghanap agad ako ng paracetamol.
Tapos dumating yung secretary ko to remind me na may dinner akong kelangan puntahan.
"I'm going there now."
"Sir, yung financial statement po ba nasign niyo na?" tanong niya
"No, not yet. There are discrepancies kaya I'd like to further review it."
"sige po Sir, sasabihin ko na lang po sa Auditing department."
"Okay. Thanks."
******************
Pagdating ko sa meeting place, nakita ko siya na nakaupo na sa pinareserve kong table.
Lumapit ako and to my surprise, yung Michell Santos pala na possible investor namin ay classmate ko back from high school. Crush ko nga to dati e.
'Hi." sabi ko tapos inabot ko yung kamay ko for a shake hand.
Inabot naman niya.
"Andrei Sanchez? Oh my God! Who would have known na magkikita pa tayo." sabi niya
"Yeah. So how are you?" tanong ko
"I'm good. Kakadating ko lang from Rome. Kakatapos lang kasi ng contract ko dun sa company namin. Sabi kasi ng parents ko, dito naman daw nila ako ibabase sa Philippines para malapit lang sa kanila. Ikaw? Kamusta? we haven't seen each other in a long time."
"Ayos lang. I'm the president of the company na pag-iinvestan mo kapag napapayag kita sa proposals ko."
"Oh really. Pero before that, order muna tayo."
Tapos we ordered food at kumain habang nagkukwentuhan about our life.
Nung matapos kami kumain, we got down to business.
May mga tanong siya about sa proposals ko pero ineexplain ko din naman sa kanya ng maayos.
"So, do we have a deal?" tanong ko sa kanya sabay abot ulit ng kamay ko para sa shake hands.
"Yes. We do have a deal." sabi niya at inabot niya yung kamay ko.
""Well, you just have to sign these papers." sabi ko sabay abot naman ng ballpen at nung papers na kelangan niyang isign.
After ng business namin, nagkwentuhan lang ulit kami.
Hindi ko na namalayan ang oras hanggang sa kelangan na niyang umalis.
"Andrei, I need to go. I have your contace number naman so I can contact you when I have further questions."
"Yeah. Do you need a ride? I can ake you home." sabi ko.
Siyempre kelangan maging gentleman.
"No need. I have my car outside. Sige, una na ko. And pasabi Hi sa asawa mo." sabi niya at bago tuluyang umalis.
And speaking of my wife!
SHIT! May pupuntahan nga pala kami dapat ngayon.
Nakalimutan ko. Ang dami ko kasing ginawa ang my head is really aching!
Kinapa ko yung phone ko sa bulsa ko.
Fuck! Naiwan ko yata ang phone ko sa sasakyan.
Nagmadali akong pumunta sa sasakyan ko.
Pagtingin ko sa phone ko, ang daming missed calls. Karamihan, galing kay Sydney. Meron ding text messages asking where the hell I am.
I dialled her number and I was about to call her nung biglang mamatay ang phone ko!
DAMN! Ngayon pa nalobat!
Sumakay ako sa sasakyan ko and drove to her school. Umuulan pa man din baka nandun pa yun.
Pagdating ko naman dun. Wala ng tao sa paligid.
ARGH! Sumasakit talaga ulo ko.
I decided to go home kasi baka nasa bahay na siya.
Medyo nahihilo na ko pero I manage to go home safely.
Pagpasok ko sa bahay, si Sydney agad ang nakit ko pero I can't manage to talk to her now. I need medicine for my headache. Hindi kasi tumalab yung paracetamol na ininum ko kanina so iinum ako ng gamot na for migraine.
"Hey, bakit ngayon ka lang? Hinintay kita kanina sa school." sabi niya
"Sorry kung naghintay ka, Akyat muna ako." sabi ko at nagpatuloy papunta sa kwarto ko.
Mamaya na ako mageexplain sa kanya.
I charged my phone tapos I grabbed my towel and went inside the bathroom.
Naligo ako para medyo malamigan yung ulo ko.
After kong maligo, ininum ko naman yung gamot ko for migraine.
Nung medyo tumalab na, lumabas ako and pumunta sa kwarto ni sydney.
I knocked pero hindi niya binubuksan.
Tulog na siguro.
So I opened the door and I went inside.
Lumapit ako sa kama niya and stroke her hair.
"I'm sorry for today Sydney. Babawi ako next time, I promise." sabi ko then kissed her forehead.
Tapos lumabas na ko sa room niya at pumunta sa room ko para matulog na.
I checked my phone.
Nagtext si Michell.
Nagthank you lang naman siya and I replied her 'no problem'
This day is so tiring.
Nakatulog ako habang nag-iisip kung pano ba ako makakabawi kay Sydney.
A/N
Yan na ang POV ni Drei.
Sana naliwanagan kayo sa kung anu man ang nangyari.
VOTE
COMMENT
THANKS :)
-xiaxiacarr