Chapter5 (teaser)
CHLOE’S POV
Two days after.
“Dylan, nakausap mo na si Beth?” tanong ni Vince habang bumababa sa hagdan.
Andito kami ni Baby Lance sa sala kasama ng magkapatid.
“Wow ha. Kung makaasta, parang bahay niya lang?” sabi ni Mische habang nakatingin sa TV screen.
“Ano ‘yon? May sinasabi ka d’yan PATA?” tanong naman ni Vince at umupo sa katapat na upuan ni Mische.
“Anong PATA?!!!” sigaw ni Mische.
“PATA! Ikaw! PATA! Ang laki ng hita mo! Parang PATA!!!” sigaw din ni Vince.
“Ang kapal ng mukha mong PAYATOT ka! Feeling mo naman! Ang pangit-pangit mo!!!” sabay tayo ni Mische.
“Aba! Mahiya ka nga d’yan sa sinasabi mo! May makarinig sa’yo, malaman pa nilang wala kang taste!” tumayo din si Vince.
“Mabuti sana kung may relasyon tayo, baka pa nga masabihan na wala akong taste!” humakbang palapit si Mische kay Vince.
Pakiramdam ko may kidlat na namamagitan sa tinginan nila.
!!!(.~~) ~~~~~~~~~ (~~.)!!!
Mische Vince
“Huh! At iniimagine mo pala na may relasyon tayo?!” humakbang din si Vince.
“Asa ka naman! Never!” hakbang ulit.
“Never? Never ka ng makakaget-over?” nakakalokong ngiti ni Vince.
“An---!!!”
“Oh baka naman.. May gusto ka na sakin nuh? Ha? Ano?” nang-aakit na sabi ni Vince at nagkagat-labi pa. Abnormal talaga. Natigilan naman si Mische.
*boooooooggg!*
Sapul sa mukha.
“Aray! Lintek! Ano ba Dylan!” binato kase ni Dylan ng throw pillow. Kaya nga throw pillow. Pambato. xD
“Tumahimik nga kayo! Para kayong aso’t pusa ah! Isa pa, kung umasta kayo para kayong walang ibang kasama. Sigawan pa kayo ng sigawan.” sabi ni Dylan.
“Hindi lang naman ako a! Bakit ako lang ang binato mo?!” sigaw ulit ni Vince.
*boooooooogg!!*
Sapul ulit.
“Potek! Ano ba!”
*boooooooogg!!*
“Ta--!!”
“Oh sige, sumigaw ka pa, itong sofa na ang ibabato ko sa’yo. Di mo ba nakikita, natutulog ang anak ko? Ha?”
Umupo naman si Vince ng bumubulong bulong.
“Bheelaaat!!” panunukso ni Mische. Parang bata.
“Ik--!!”
“Ano nga ulit yung tinatanong mo?” pagputol ni Dylan sa sasabihin ni Vince.
“Ahh.. Oo nga pala, kung nakausap mo na si Beth? Katatawag niya lang sa’kin e. Umuusok na siguro ilong nun ngayon. HAHAHAHAAHAH!” sabay tawa ng pagkalakas-lakas.
“Vince! Magigising si Lance!” saway ko.
“Sorry. Sorry.. Ano nga? Kung nakausap mo na ba?” tanong ulit niya.
“Oo, kanina din. Hinahanap na tayo, sinabi niya din siguro sa’yo na pag hindi pa tayo bumalik, ire-report niya na sa pulis.” sagot ni Dylan.
“Yeah! If I know, kinukuha niya lang ang atensyon ng media. tsk! Kahit kelan talaga..” Vince
“Oo. Una na ako babalik bukas, tinawagan na din ako nung katulong ko sa bagong album e.” sabi ni Dylan.
“May bago kang album?” tanong ni Vince.
“Ay wala! Kaya nga katulong sa bagong album e.” sabat ni Mische.
“Kinakausap ba kitang Pata ka ha?” baling sa kanya ni Vince.
“Bakit? Ikaw ba ang kausap ko?!”
“E sino?! Wag mong sabihin na nababaliw ka na? Aba! Ilang araw pa lang tayo nagkakasama dito nababaliw ka na agad sa’kin? Wag ganyan.. Baka mamiss mo ako niyan!”
“Yuck! Excuse me! You’re not my type!”
“Aba! Mas lalo ka na! Mas gugustuhin ko pang tumandang binata kesa .. eeeew!”
“Hoy Vince! Kung maka-eew ka naman, para kang bakla.” sabi ko.
“Oy Chloe! Nandyan ka pala! Kala ko estatwa na may hawak na baby e!”
“Anong sabi mo?”
“Naku! Nabibingi ka na din yata Chloe, yaan mo bukas lilinisan kita ng tenga. Pati si Baby Lance, wala ng istorbo e. Aalis na.” sabay ngiti ng nakakaloko.
“Mische..” tawag ni Dylan.
“Bakit?!”
“Umayos ka nga ng pagsagot mo, bastos mo na a.”
“Bakit ba?!”
“Di’ba sabi mo gusto mong dito ka muna?”
“Oo nga! Pero sabi mo naman isasabay mo na ako pag-alis mo dito.”
“Binabawi ko na. Dito ka na lang muna.”
“Talaga?!”
“Hindi, sabi niya sasama ka na daw sa kanya.”sabi ni Vince.
“Hindi kaya! Sabi ni kuya dito muna daw ako e!” parang bata.
“Narinig mo naman pala, bakit paulit-ulit ka?” Vince
“Sinisiguro ko lang, tsaka bakit ba nangengelam ka?” Mische
“Naku! Hindi na kayo matatapos niyan, tama na nga.” saway ko nanaman. Yan lang naman ang role ko sa story na’to. TAGA-SAWAY sa mga BATANG nag-aaway. >___<
Sasagot nanaman sana si Vince kaso tumunog yung cellphone ko. “Wag ka maingay.” saway ko sa kanya bago ko sinagot ang tawag.
“Akin na muna si Lance..” binigay ko si Lance kay Dylan at lumipat ng upuan sa tabi ni Vince.
“Talagang gusto mo sakin ka pa nakatabi ha.. oh sige, gusto mo kalong ka pa sakin, ok lang.” sabi pa ni Vince.
-____-
“Kaya lang ako tumabi sa’yo dahil masama yung radiation kay Lance. Linisin mo nga yang utak mo, masyadong madumi.” sabi ko bago sinagot yung tawag. “Hello?”
Narinig ko pa si Vince na bumubulong ng “Radiation? Sari-sari na nalalaman oh..” siniko ko siya. “Aray!”
I mouthed, “Shut up.”
“Best!” bati ni Kate sa kabilang line.
“Oh bakit?”
“Para namang hindi ka excited na tumawag ako a..” nagtatampong sabi niya.
“Hindi nga.”
“Grabe ka best!” sigurado ako, kung magkasama kami nung sinabi ko yun, nahampas niya na ako ng pagkalakas-lakas. Brutal e.
“Joke lang.. haha. Bakit?”
“Pinagrereport ka na sa opisina..”
“Huh?E next week pa dapat di’ba?” next week pa naman talaga ang tapos ng leave ko.
“Kasi naman best, yung nagtake-over sa trabaho mo, magfa-fly na sa States, so mababakante yung pwesto mo..”
“Hindi pa pwede..” nakatingin lang sakin yung tatlo.
“Anong hindi pwede? Iniisip mo ba si Lance? An’dyan pa naman si Dylan a..”
“Aalis na siya bukas. Walang maiiwan kay Lance. Hindi pa ako nakakakuha ng Nanny.”
“E panu yun? Pag hindi ka pa nagreport baka mawalan ka ng trabaho.”
“Naman kasi! Titingnan ko, bahala na bukas.”
“Sige.Bye. I-kiss mo ako kay Lance. Bye.”
“Bye.” Call ended.
“Bakit?” tanong ni Dylan. Parang asawa lang. Ano ba Chloe, asawa ka d’yan!
“Pinagrereport na ako sa office e.. pag daw hindi pa ako pumasok, tatanggalin ako.” sabi ko habang kinukuha na ulit si Lance.
“Oh. E di Pumasok ka na..” sabi niya.
“Panu si Lance? Walang maiiwan sa kanya.”
“AKO!!” sabay na sigaw ni Vince at Mische.
“Ako na lang, umalis ka na!” sabi ni Mische.
“Hindi pa ako pwede umalis, baka isipin nila magkasama kami ni Dylan, mapagkamalan pa kaming…” pabitin niya.
“Ano?” sabay-sabay na tanong namin.
“Na alam niyo yun.. na magkasama at.. may RELASYON! Pero ok lang naman yun! Si Dylan naman ang mukhang becky saming dalawa e.” sabi pa ni Vince.
Tumayo si Dylan. “Chloe, alis muna kayo ni Lance d’yan..” inalalayan niya akong tumayo at lumipat sa tabi naman ni Mische.
“Bakit ba?” tanong ko pagkaupo ko.
“Baka gusto ni Dylan na tabi kami sa upuan.” Vince.
Yung aura ni Dylan, black na.
“Sige na nga, pagbibigyan na kita..” Vince pa ulit.
“Wag kang aalis d’yan sa pwesto mo ha.” Dylan.
“Bakit? Oh sige-sige.. dito lang ako. hehehe.”
“Good.” Dylan.
“HOY! ANO YAN?!!!” sigaw ni Vince habang tumayo at nagtago sa likod namin.
Si Dylan kasi binubuhat yung sofa.
“Bumalik ka sa pwesto mo! Subukan ko lang na hampasin ka ng sofa, baka sakaling tumino ka!” sigaw din ni Dylan.
“Pare naman! Nagbibiro lang ako, ibaba mo na yan. Mamaya tamaan ako niyan, mawalan ka ng—ahehe. Joke lang, baka tamaan din sina Chloe..”
Ibinaba naman ni Dylan yung sofa.
“Pero seryoso ako..” Vince.
Dylan >_____<!!!!
“Ano ba?! Seryoso ako na aalagaan ko si Lance bukas..”
“Hindi nga! Ako sabi mag-aalaga sa kanya e!” Mische.
“Ano bang alam mo sa pag-aalaga sa baby?!Mukha ngang wala kang alam gawin sa bahay e!” Vince.
“Ang yabang mo ah! Tingnan na lang natin!” Mische
“Sige!” Vince
“Kaming dalawa ang maiiwan kay Lance bukas.” Mische declared
Nagkatinginan kami ni Dylan.
Hindi ba delikado?
Baka kung mapano ang anak ko.
Nakakatakot ata kung sila ang maiiwan kay Lance.
Dylan, sana pareho tayo ng iniisip.
“HINDI PWEDE!” sabay na sagot namin ni Dylan.