Επιτέλους Σαββατοκύριακο.
Το Teen Wolf με περιμένει με ανοιχτές αγκαλες και εγώ είμαι έτοιμη να δω σε επανάληψη όλα τα επεισόδια συν τα back scenes.
Dylan σου ρχομαι!
…
Τουλάχιστον έτσι νόμιζα.
Γιατί το ηλίθιο μου χάλασε ξανά τα σχέδια.
Εκεί που έβλεπα χαλαρή και αμέριμνη την ωραιότατη σειρά μου το κινητό μου άρχισε να χτυπάει σαν τρελό. Αρχικά απλά το αγνόησα πιστεύοντας ότι καποια στιγμη οποιος ηταν απ'την άλλη γραμμή θα το έκλεινε. Ομως αυτο δεν έβγαζε τον σκασμό.
Πάτησα pause , το πήρα στα χέρια μου και είδα ποιος με καλούσε.
Το πιο καυτο μωρο ολόκληρης της γης!!! ❤❤
Τι θέλει παλιιι;;;
"Λεγε" ειπα κοφτά μολις το σήκωσα.
"Καποια ξύπνησε με νευρα σήμερα" τον ακουσα να χαχανιζει.
"Απλά πες μου τι θέλεις" ξεφυσιξα νευριασμένα.
"Σε εικοσι λεπτά συνάντησε με στο πάρκο"
"Τι;; Γιατι;" τον ρωτησα παραξενεμενη.
Αυτό ήταν. Θέλει να με ξεμοναχιασει στα παγκάκια και να με βιάσει.
Απονη ζωη, μας πέταξες στου δρόμου την ακρηηη. Μας αδικησεεες.
"Ωρα για το τριτο σου μάθημα" είπε και εκλεισε το τηλεφωνο πριν καν προλάβω να σκεφτω κατι.
Οχι πάλι.
Οχι πάλιιι. Σε τι έφταιξα η καημεντζα; Σε τι; Ειναι δικαιο δέκα η ωρα το πρωί να σηκώνομαι για να βγω εξω;
Απλα θα ξαπλώσω στο κρεβατακι μου και θα τον αφησω να περιμένει μεχρι να φυγει.
Ναιπ. Αυτο ειναι.
Ειχε περάσει μιση ωρα και δεν με ειχε πάρει τηλεφωνο να με κράξει ουτε μου είχε στείλει μήνυμα.
Χμ, ηταν πιο εύκολο απ'όσο νομιζα.
Ξαφνικα αρχισα να ακουω συνεχόμενα κορναρίσματα και ωχ... Μη μου πεις οτι ειναι αυτός, μη μου πεις οτι είναι αυτός.
Κατευθύνθηκα προς το παραθυρο, το άνοιξα και κοίταξα κάτω.
Ναι, ήταν αυτος. Και ναι ειχα βιαστεί να μιλήσω οπως παντα.
Γκρρρ τι γκαντεμιά ειναι αυτη Αγιε Νεκταριε; Μου λες;
"Θα σταμάτησεις να κορναρεις επιτέλους; Εχουμε άρρωστο στο σπιτι!" γκαρισε ο κυριος Ρουλης απο απέναντι.
Ο Πάρης απλα τον αγνόησε και γύρισε προς το μερος μου.
"Αν δεν κατέβεις τωρα δεν θα σταματησω παγωτινι να ξερεις" ειπε και με κοίταξε με ενα υπεροπτικό βλέμμα.
"Καλα καλα κατεβαίνω, σκασε επιτέλους!" του φώναξα και αμεσως αφησε το χερι απο την κόρνα.
"Τόσο σέξυ οταν θυμωνεις" τον ακουσα να λεει λίγο πριν κλείσω το παραθυρο.
Ουαουυ με βρίσκει σ- Περιμενε ενα λεπτό. Οντως το είπε αυτο;
Ο Πάρης, ο πιο ωραιος του σχολείου με βρίσκει σέξυ;
ΟΥΥΥΥΥ. ΑΑΑΑΑ. ΦΩΤΑ ΚΛΕΙΣΤΑ! (οποιος το ξέρει ας τραγουδήσει μαζι μου)
Δάφνη έλα στα συγκαλά σου! Τι σε νοιάζει τι νομιζει αυτός για σενα.
Εεε εντάξει οσο ν- Οχι, σωστά. Δεν με νοιάζει.
Εβαλα γρήγορα μια φόρμα, ενα μπλουζάκι, τα φθαρμενα μου αθλητικά και κατέβηκα κάτω.
Αφησα ενα σημείωμα στην μαμα μου ότι θα βγω για λιγο, το άφησα στο τραπεζάκι του χολ, πηρα το μπουφάν μου και βγήκα εξω απο το σπιτι.
"Εισαι με τα καλά σου; Γιατι κορνάρεις; Και κυρίως γιατί είσαι εδω; " τον κατσαδιασα καθώς τον πλησίαζα.
"Αν το ξέχασες είχαμε πει να συναντηθούμε στο παρκο"
"Προφανώς και δεν το ξέχασα! Απλα δεν ηθελα να έρθω" του είπα απότομα.
"Δεν θα μπορούσε να με νοιάζει λιγότερο το τι θέλεις. Τωρα μπες στο αμάξι και σταματα τα παιδιαρισματα" μου επιβλήθηκε και ουαουυ ηταν πολυ ωραίος ετσι οπως έσφιγγε τα χείλη του.
Δάφνη σύνελθε!
"Α-αυτο το αυτοκίνητο είναι δικο σου; " ειχα μεινει με ανοιχτό το στομα.
Παναγιτσα μου είναι πανέμορφο! Τόσο προσεγμένο, τόσο γυαλισμενο, τοσο σουπερτελειο.ΑΑΑΑΑ.
"Δικο σου δεν ειναι, κανένας άλλος εδώ δίπλα μας δεν υπάρχει, άρα ποιος μενει; Εγωω" έδειξε τον εαυτό του περήφανος." Θα έρθεις τώρα ή θα κάτσεις εκεί εξω σαν το ζαβλακωμενο να κρυώνεις; "
Ανοιξα την πόρτα του συνοδηγού και κάθισα στην θέση. Την εκλεισα απαλά και εβαλα την ζώνη μου.
"Μπορώ να μαθω τωρα τι θα κάνουμε στο τριτο μαθημα; " τον ρωτησα και γύρισα να τον κοιτάξω.
"Λοιπόν παγωτινι. Τριτο βημα: κοινωνικοποίηση. Οπως ξέρεις ειμαι ο ενας και μοναδικός, ο υπέρ καταπληκτικός βασιλιάς των παρτυ. Και εσύ, ναι εσύ" με εδειξε "θα ερθεις σε αυτο που διοργανωνω σημερα"
"Χαχαχαχαχαχ τελικά έχεις πολυ χιουμορ. Μπα σε καλο σου ατιμε" γελαγα ασταμάτητα.
Καλα αυτος όμως γιατι ειναι σοβαρός; Δεν θα πρεπ- Ωωωωωωω no no nooo. Ουτε μια στο εκατομύριο.
ΤΙ?!?!?
"Δεν προκειται να γινει κάτι τετοιο. Ξεχνα το"
Δεν υπάρχει περίπτωση να πάω σε κείνο το παρτυ. Εκεί γίνονται τις Παναγιας τα ματια.
"Θα γίνει και θα παραγίνει. Γι αυτό θα παμε να σου βρουμε ενα φόρεμα αμέσως τώρα" ειπε και πριν προλάβω να απαντησω ειχε πατήσει το γκαζι.
Και ξαναρωταω: ΤΙ?!?!?
-
-
-
"Εγω δεν φοράω αυτο το πράγμα!"
"Απλα δοκίμασε το!"
"Είπα οχι!"
Αυτο συμβαίνει εδω και μια ωρα. Μια ολόκληρη ώρα με τραβολογαει από μαγαζί σε μαγαζι δίνοντας μου ο, τι πιο ξετσιπωτο φορεμα υπάρχει! Ειτε θα φαίνεται ολο το στήθος μου, ειτε ο κωλος μου ή θα είναι πολυ στενό!
Βασικά ψέματα. Οτιδηποτε μου δείχνει είναι όλα αυτα μαζι.
"Ασε με να ψάξω και λιγο μόνη μου" τον παρακάλεσα ελπίζοντας σε μια θετική απάντηση.
"Αντε καλα, αλλα μη μου έρθεις με κανα ράσο" με κορόιδεψε και πηγε προς τα εσώρουχα... Φυσικά. Πού αλλου;
"Χα χα πολυ αστείος"
Ειχα βρει δυο φορεματάκια πολυ ομορφα που έδειχναν τοσο όσο και που μπορούσα να αναπνεύσω κανονικα φορώντας τα.
"Το μαυρο ή το κόκκινο;" τον ρωτησα να μου πει την γνώμη του.
"Και τα δύο" ειπε αφού εριξε μια γρηγορη μάτια και συνέχισε να περιεργαζεται κατι υπερβολικά μικροσκοπικά βρακιά.
"Δεν εχω μαζι μου λεφτά για να πάρω και τα δύο. Απλα πες μου τι πιστεύεις" ξεφυσιξα κοιτώντας τον επίμονα.
Τελικα ολες εχουν δικιο. Ειναι ωραίος. Πολυ ωραίος. Το παραδέχομαι σκοτώστε με!
Ποιος το ειπε αυτό;
Το υποσυνείδητο που ποτε δεν ακούς ηλίθια.
"Μα ποιος σου είπε ότι θα πληρώσεις εσύ; Εγω θα στα αγοράσω" ειπε επαναφέροντας με από τη συνομιλια με τον εαυτό μου.
Περίμενε.
Ενα λεπτο.
Ειπε αυτο που νομιζω;
"Γιατι;;;" τον κοίταξα μπερδεμένα καθώς περίμενα να μου απαντήσει.
"Επειδή ετσι λέω. Τωρα παμε στο ταμειο" με έσπρωξε για να κουνηθώ καθώς ειχα μεινει λίγο, λιγουλάκι κόκαλο. "Αα και θα πάρουμε και αυτο" συνεχισε δείχνοντας μου ενα δαντελωτο κοκκινο σουτιέν.
ΤΙ?!
"Το συνολο είναι 70 ευρώ ακριβώς. Και για σενα ειδικά κάνω μια έκπτωση στα εξήντα" ανακοίνωσε η ταμειας κάνοντας τα γλυκα ματια στο ηλιθιο απο δίπλα και ρίχνοντας ενα ωραιοτατο εχθρικό βλέμμα σε μενα.
Μη ανυσηχείς γλυκια μου δεν θα σου φάμε το αγορι από δω διπλα.
"Οριστε" εδωσε τα λεφτά και τις εκλεισε το ματι.
"Πραγματικα δεν ήθελα να πληρώσεις εσύ για τα ρούχα" του ξαναειπα για τριακοστη φορά καθώς οδηγούσε προς το σπιτι μου.
"Παγωτινι, εγω σου κάνω τα μαθήματα, εγω κανω κουμάντο. Ηθελα να πληρωσω και πλήρωσα. Αυτο ειναι ολο" στριφογύρισε τα ματια του συνεχίζοντας να κοιτάει τον δρομο.
Επειτα απο πέντε λέπτα ειχαμε φτάσει εξω από το σπιτι.
"Το παρτυ ξεκινάει στις εντεκα. Την διεύθυνση θα στην στειλω σε μήνυμα. Και θα ερθεις θελεις δεν θελεις πρώτον γιατί εκει θα εκτελεστεί το τριτο μαθημα και δεύτερον ξοδεψα λεφτα γι αυτα τα ρουχα. Μη πανε χαμμενα." με κοίταξε πονηρά και μου εκλεισε το ματι.
Εντεκα; Εγω τετοια ώρα κοιμάμαι. Ναι δεν το χω με την νυχτερινή ζωη και δεν ντρέπομαι να το πω.
Και τι εννοεί πως εκεί θα εκτελεστεί το τριτο μαθημα. Να αρχίζω να φοβαμαι; Probably yes.
"Καλααα" ξεφυσιξα νευριασμένα και βγήκα απο το αυτοκίνητο.
"Και βάλε και το κοκκινο σουτιέν" μου φώναξε πριν μπω στο σπίτι.
"Βρε αντε χάσου" εκλεισα την πόρτα και ακουσα την μηχανη του αυτοκινήτου να ανάβει και μετα να φευγει γρήγορα.
"Δάφνηηη; Πού ήσουν τοση ωρα; Ειπες θα λείψεις για λίγο" άκουσα την μαμα μου από την κουζινα.
Πηγα προς τα εκει με τις σακούλες στο χέρι.
"Τι είναι αυτα;" με ρώτησε δείχνοντας τες.
"Ο ηλιθ- εε ο Πάρης με πήγε ντε και καλα για ψώνια γιατι με κάλεσε στο πάρτυ που διοργανώνει σημερα στο σπίτι του " της εξήγησα ελπίζοντας πως δεν θα με κράξει.
"Θα πας σε παρτυ; Αααααααα! "
Οκευ η μαμα μου fangirlιζει (ναι ναι όπως το διαβάσατε), πιο πολυ και απο εμενα όταν βλεπω το αγαπημένο μου παγωτο στην κατάψυξη, καθε φορα που ειναι να κοινωνικοποιηθω με τον υπόλοιπα κοσμο.
"Ναι θα πάω αλλα μονο και μόνο επειδη με αναγκάζει" την πρόλαβα και ξεκίνησα για το δωμάτιο μου.
"Δαφνη; "
"Ναιιι"
"Ποιος πλήρωσε γι αυτα; "με ρώτησε κοιτώντας με συνωμοτικά.
"Ο Πάρης αλλα μη σου μπαίνουν ιδεες" την προειδοποίησα.
Σιγα μη γινόταν ποτε κατι μεταξυ μας. Ούτε εαν είμασταν οι τελευταίοι άνθρωποι στην γη.
"Μμμ λεγε ο, τι θες αλλα αυτός σε γουστάρει Δάφνη. Ξύπνα! " την ακουσα να λεει πριν ανέβω τις σκάλες.
____________________________________
Heyy. 👋👋
Πως τα περνάτε; κάνετε κανα μπανακι; γιατι εγω εχω κανει μονο ενα και καθομαι στον καναπε και λιωνω σαν την μαγκουφα.
Ομως εχω κάτι πολυ σουπερντουπερτελειο για εσάς. Ωω ναι. Ω ΝΑΙ!
…
…
…
…
…
Η Δάφνη!!!!!
Καιιιι
Οοοοοοοο
…
…
…
…
…
Πάρης!!!!! 😍😍😍😍😍
Ελπίζω να σας άρεσαν και οι δύο οσο και μένααα.
Vote 🌟 and comment 💬 .
Byee. ❤❤