Lian's Pov.
ANG SAKIT EH. ANG SAKIT SAKIT. <//////////////////////3 Alam nyo yung andyan na sya eh andyan na sya pero hindi mo parin makuha kuha. Alam nyo yung mahal na mahal mo sya pero ang kumplikado ng lahat. Ayoko na. Bakit ba ganito! Hindi nman ako ganito dati. Hindi nman ganito kakumplikado buhay ko dati. Hindi naman ako nasasaktan ng ganito dati. Ganun ba tlga nangyayare pag naiinlove? Pwes. Ayoko na atang mainlove. T_____________________________________________________________T
Kung alam mo lang Klein. Kung alam mo lang sana. Nasasaktan ako ng sobra sobra dahil sayo. Pero ewan ko ba! Pilitin ko mang magalit sayo, gustuhin man ng utak kong alamin kung ano yung tama o mali. Puso ko pa din tlga nagdidikta kung ano yung gusto ko. Sana mamatay nalang puso ko. :(( Nakita kong lumabas na sya ng auditorium. Hindi ako makabangon kasi ayokong makita nilang umiiyak ako. Hindi ko na din alam kung paano pa ipagpapatuloy yung play, yung mga tao kanyang kanyang conversation na. Bumulong naman sakin si Mark. Yung umact na Landon Carter.
"Li.. Lian.. Okay ka lang ba??" Parang worried na worried yung pagtatanong nya. Pinunasan ko nman yung luha ko. Tapos humarap ako sa kanya. Pero hindi ako nakasmile. Ayoko na magpanggap. Mahirap umiyak dahil sa sakit na nararamdaman pero mas mahirap tumwa para lang ipakita na hindi ka nasasaktan. Nasasaktan ako eh. Kung irarate ko ng 1-10. 10 yung sakit na nararamdaman ko. Ewan ko ba. Dapat dba? Matuwa pako kasi ang tagal kong gustong marinig na sabihin at aminin ni Klein na mahal na nya ako pero parang iba eh. Dun sa pagkakasabi nya parang sinasabi nya na "OO MAHAL KITA PERO ALAM KONG HINDI TAYO PARA SA ISA'T ISA KAYA ISUSUKO NALANG KITA." Yun eh. </////////////////////////////////////////////////////////////////3 Ang sakit lang talaga. Sana hindi na lang nya sinabi na Mahal nya ko tapos susuko din nman pala sya parang nagpapaalam pa nga sya eh. Ganun na ba tlga ka kumplikado buhay ngayon?! :((
"Alam mo Lian. Siguro iniisip mo na ang kumplikado ng sitwasyon at buhay mo ngayon no?"Sabi ni Mark. Mind reader ba to? Tumungo naman ako.
"Sabi ng mama ko. Hindi nman daw tlga kumplikado ang buhay eh. Tayong mga tao lang din nman ang may rason kung bakit nagiging twisted and complicated ang buhay. Kasi nasa sa atin lang din naman yung desisyon dba?" Sabi nya. Pero hindi ko makuha yung gusto nyang sabihin.
"Hindi kita makuha Mark." Sabi ko.
"Oo o Hindi. Mahal mo ba si Klein?" Tanong nya.
"Oo." Sagot ko. Mahal na mahaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaallll. </////////////////////3
"Gusto mo bang malaman din nya na mahal mo sya?" Sabi nya. Napaisip nman ako. Obvious naman na ata kay Klein yun eh.
"Alam na ata ni Klein yun. No need na sguro na sabihin ko pa." Sabi ko.
"Baka akala mo lang yun. Narinig mo ba yung mga sinabi nya kanina na 'Alam naman nyang hindi ka magkakagusto sa isang katulad niya.' Sabi nila Action speaks louder than words. Eh paano nman sa lagay nyo? Ginawa na ni Klein yung action nya hindi ba dapat it's time for you to repay it with your words?" Parang akong binuhusan ng tubig sa sinabi ni Mark. Oo alam ko sa sarili ko na mahal ko si klein. Pero sya alam ba nya? Pero huli na din nman ang lahat eh.
"Huli na din naman Mark. Kaya okay na sguro yung gani---" Hindi pako tapos magsalita ng.
"Atleast give it a shot? Mas masakit nman yung hindi ka nagtry. You will regret it forever." True. Mas masakit nga yon lalo na kung alam mo naman sa sarili mo na may chance.
"Mark. Oo na. Genius ka na tlga. Pero hindi ko alam na sa lahat ng bagay genius ka pala. Thankyou Mark. Thankyou talaga!!" Sabi ko tapos bumangon ako. Nakita ko na yung crowd lahat sila nakatingin sakin. Kinabahan ako bigla, nandun nga pala sina Daddy. Nagdadalawang isip na nman ako sa gagawin ko,. Kung pupuntahan ko ba si klein o hindi. Ano kayang iisipin nila daddy. Nakita sguro ni Mark yung confusion sa mukha ko kaya bumulong sya ng.
"Give it a shot lian. Give it a shot. Follow you heart. Only the heart knows what to do." Sabi nya.
"Yes. Ayokong mabuhay ng may regret na alam kong pagsisihan ko din habambuhay." Tapos bumaba ako dahan dahan ng stage. Oo alam ko baka magalit si Daddy or whatsoever. Pero for once Lian. Sguro naman this is the right time na isipin ko muna yung sarili ko. Ako lang naman nakakakilala sa sarili ko eh. Yes they know my name but not my entire story. :)
AJA. Nung nakababa nako ng stage. Naglakad ako papunta sa may pintuan. Calm lang ako. Tapos may naririnig akong bumubulong ng.
"Yes Lian. Sundan mo sya."
"Kaya mo yan. Mahal na mahal ka nya. Wag kang mag alala."
"Everything will be alright."
"Lian. Alam ko mas bagay kami ni Klein. Pero dahil ikaw mahal nya sge na pinaparaya ko na sya." Natawa naman ako dun sa nagsabi non. Haha! Dami tlga nababaliw kay Klein. Hayyyyyy.
"Wag mo na syang palagpasin pa." Tapos nung nandun nako sa may pinto.
O______________________________________________________O SI DADDY.
"Da......ddy.." Sabi ko. Kakaladkarin na kaya ako ni Daddy pauwi? Ihanda mo na sarili mo Lian.
"Anak." Yun lang yung sinabi nya. "Anak" Simple word na super meaningful para sakin. Hindi ko matantsa yung expression ni Daddy kasi parang blangko. Ewan koba. Hindi lang tlga ko magaling sa mga ganun.
"Da....d---"
"Wag kanang magpaliwanag." Sabi ni Daddy, Ayan na lian! Kakaladakarin ka na nyaaaaaaaaaaaaa. Galit na sya. Galit na sya.
"Da....ddy! Hindi ko po tlgaa---"
"Oo alam ko. Hindi ako galit." Sabi niya.
"Po?"
"Hindi ako galit."
"PO?!"
"Hindi nga ako sabi galit sa inyo." Sabi nya. Dadddddddddddyyyyy T_________________T Tapos niyakap ko sya ng sobrang higpit. As ing mahigpit tlga.
"Daddy. Thankyou tlga!" Sabi ko sakanya tapos naiyak nako. Alam ko kasi si Daddy napaka hirap kunin ng kiliti nyan eh. Kumbaga hindi sya ganun kadali iplease or something. Di ko expected na this time sinusuportahan nya ko. As ing hindi ko maipaliwanag yung saya na nararamdaman ko.
"Alam mo kasi anak. Di kayang tumbasan ng isang libong mababait na tao ang pagmamahal ng isang taong minsan lang magseryoso." Sabi nya.
Waaaaaaaaaaaaaaaa. T_____________________________T Daddy nman oh. Sobrang nabuhayan tuloy tlga ko ng loob dun sa sinabi nya.
"Tingin mo ba daddy seryoso na tlga sya sakin?" Sabi ko.
"Kaming mga lalaki kasi anak Egoistic. Mapride. Binababa lang tlga namin mga pride namin sa mga taong ayaw tlga naming mawala. Tulad nung ginawa nya kanina. Alam ko na sobrang hirap nun para sa kanya. " Sabi ni daddy.
"Daddy. Pwede ko po ba sya puntahan?" Sabi ko.
"Kung alam mong yun ang tama. Gawin mo. Ikaw lang nakakaalam nyan sa sarili mo anak. Wag mong hayaang diktahan ka ng ibang tao."
"Yun ang alam kong tama daddy. Kasi ayoko pong dumating yung panahon na pagsisihan kong hindi ko sinabi sa kanya lahat ng gusto kong sabihin." Sabi ko.
"Sguro nga panahon na. Sige na hanapin mo na sya." Niyakap ko na sobrang higpit si Daddy tapos umalis nako.
Is this my lucky day? Sana nga. :"> Eh teka. Mukhang hindi pa ata nagtutuloy tuloy swerte ko. San ko ba hahanapin si Klein? Sa bahay nila? Kung ako si Klein san ba ko pupunta? Hindi pako nakakalayo. Nung sumigaw yung daddy ko ng.
"HOSPITAL. DUN KA PUMUNTA." Sabi niya. Huh? Bakit sa hospital??!!??!?!?!??! Anong gagawin ni Klein don? Tapos biglang kong naalala yung Commotion kanina dun sa audience nung pumasok si Klein. Hindi ko naman sya tinitingnan kasi nga nasasaktan ako no! Kayo kaya. Dali dali nman akong pumunta sa sakayan. Isa lang naman yung pinakamalapit na hospital dito samin kaya dun sguro pupunta si klein. Sana okay lang sya. Sana okay lang tlga sya. Mas hindi ko kakayanin kung hindi sya magiging okaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaayyyyyyyyyyyyyyyyyy. T_______________T
Drix's Pov.
"B*tch! Whore!" Nakikipagaway si Peyton kay Shayne.
"Tama na!!!!!!! Peyton! Huy. That's enough." Sabi ko sa kanya habang pinipigilan sya. Grabe tong babaeng to lakas makipag gerahan.
"Don't you dare stop me drix. Marami pakong unfinished business dito sa bruhang to!"
"Hawakan nyo si Shayne." Sabi ko dun sa mga kaibigan ni Shayne. Malalasog lasog buto ni shayne eh. Wala syang laban kay Peyton.
"PWEDE BA! TAPOS NA YUN. WALA NA TAYONG MAGAGAWA. NASAKTAN NA SI KLEIN, NAGALUSAN NA, NABUGBOG NA. PATI BA NAMAN KAYO? GUSTO NYONG MATULAD DIN SA KONDISYON NI KLEIN? ANG MABUTI PA PUNTAHAN NALANG NATIN SYA PEYTON KASI MAS MAY MAITUTULONG TAYO SA KANYA KESA NAKIKIPAGGERAHAN KA PA DYAN."
"Well. Good idea tho'. Sakit na din ng hands ko eh. Okay na sguro yang galos mo. Well that's enough for now. Bye girls it's been a boring fight. Ugh. Next time galingan nyo ha!" Sabi ni peyton. Tapos nginitian nya si Shayne.
"Grabe ka!! Para kang si Incredible Hulk." Sabi ko.
"Well. Ganun tlga. Hahah! Sarap sa feeling para syang punching bag. Hahah! Know what. Maybe may future ako sa boxing. I will be a great boxer. Haha."
"Weirdo." Sabi ko lang.
"Shut up drix. Tara na nga! Bilisan na natin."
Binilisan naman namin pagpunta kay Klein. Baka na pano na yun. Tumakbo nako para mas mauna ako dun. Eh si peyton nman paclass pa tumakbo kaua nahuhuli na sya. Bahala na sya di naman sguro madadapa yan no. Tapos nakita ko si Klein nakahandusay na sa labas nung auditorium. Shit that blows. Lumapit ako sakanya kagad. Triny ko syang gisingin pero no use. Binuhat ko na sya tapos pinatawagan ko kay peyton si manong driver. Ito naman si peyton nangangatog na.
"Dalian mo Peyton!!!!" Sabi ko.
"Wa......it....... I'm hella scared drix. Pwede ba!" Sabi nya tapos halos mahulog nalang yung cellphone nya sa sobrang pangagatog.
"Pasmado ba yang kamay mo?" Sabi ko sa kanya.
"OFCOURSE NOT! Kinakabahan kasi ako. Manong nman kasi pick up.. pick the phone up."
"Ano? Peyton? Dalian mo!!!!!!!!!!!!!!!!!!!" Tense na tense na kaming dalawa don. Eh kami lang din yung tao kasi nasa loob ng auditorium yung mga tao.
"Ayan na ayan na." Sabi ni Peyton. Tapos sinakay namin si Klein sa Van. Dumeretso na kami sa hospital. Nakarating naman kami sa Hospital kaagad kasi malapit lang sya sa school. Pinasok si klein dun sa ER.
"Drix! Swear! Pag may nangyari kay klein. I will kill you." Sabi ni Peyton.
"Malakas si Klein. Magiging okay din sya." Sabi ko para malessen yung pagpapanic ni peyton.
"Maybe kayanin nya physically, pero what if hindi nya kayanin mentally? What if magkaroon sya ng Brain Injury? Ugh.. It's a very bad idea tlga na dalhin pa sya sa school. Paagree agree ka pa kasi!!"
"Kilala mo naman si Klein dba? Pag sinabi nyang kaya nya kaya nya."
"That's bullshit." Naghihintay lang kami don. Kinocontact na namin sina Tita pati sina Kenneth para makapunta dito sa hospital. Tapos after 2 hours ata yun lumabas na yung doctor ni klein he's looking for klein's family. As for now kami palang yung nandito kaya kami yung lumapit sa doctor.
"DOC! TELL ME HE'S OKAY!! TELL ME?" Sbi ni Peyton dun sa doctor tapos halos sakalin na nya yung doctor. Grabe to. Brutal tlga.
"Peyton. Kumalma ka nga dyan." Sabi ko. Tapos inirapan naman nya ko. Hayyyyyyyy.
"He's well. Very lucky na puro bruises lang yung natanggap nya. Wala namang major damage sa kanya except sa braso nya medyo injured but it will heal din in a few days. Gising na sya. You can now visit him." Pagkasabi na pagkasabi ng doctor na he's okay na. Nagtatakbo na kagad si peyton papunta dun sa room ni klein. She's very concerned lang tlga. Intindihin nalang natin. :D
"Thankyou Doc." Sabi ko tapos dumretso na din ako sa kwarto ni Klein. Pagpasok ko sa kwarto andun na si Peyton daldal ng daldal kay klein.
"Hay nako klein basta remember don't waste your time on revenge those who hurt you will eventually face their own karma."
"Kaya pala nakipagbugbugan ka kay shayne." Sabi ko.
"Drix! Andyan kana pala." Sabi ni klein.
"Ah. Oo. Kamusta na lagay mo?"
"Eto. Maayos ayos naman. Yung braso lang problema ko eh. Hirap igalaw."
"Injured daw kasi pero gagaling din daw yan mga ilang araw lang." Sabi ko. Buti nalang tlga walang major injury si Klein kung nagkataon. Babalikan ko tlga sina Marco.
"Alam mo ba klein halos magfaint nako nung nakita kitang dugu---" Nagsasalita si peyton nung biglang may pumasok na ikinagulat naming lahat lalo na siya.
"Li......... Lian?" Sabi ni klein. Napako na si lian dun sa kinatatayuan nya nung naktia nya si Klein. Teka! Paano sya nakapunta dito?
"SRSLY LIAN? Paano mo nalamang nandito si Klein?" Sabi ni Peyton pero hindi sya pinansin ni Lian. Lumapit si Lian kay Klein tapos niyakap nya bigla si klein.
"Figured. Ge! Labas na muna kami." Sabi ko.
"No. Ikaw nalang drix. Dinadamay mo pako eh. I'll stay." Sabi ni Peyton.
"Eepal ka dyan Peyton? Tara na nga!!" Tapos hinigit ko na tlga sya. Ganun tlga buhay ika nga.
Kahit nasasaktan ako, Mas mahalaga pa rin sya kaysa sa nararamdaman ko.
Lian's Pov.
Nakarating naman ako kaagad sa hospital kasi malapit lapit lang. Nagtanong na kaagad ako sa information desk. Tama nga si Daddy. Nandun nga si Klein. Bakit?!!!!?!!? Ano ba nangyari sa kanya? Nakakainis. Sana okay lang sya. Hindi ko tlga mapapatawad sarili ko kung may nangyari don. Papunta na ko dun sa kwartong sinsabi nung nurse. Klein. Please, Please Klein. Kung ano mang nilalabanan mo ngayong sakit. Labanan mo.
Hindi na ko kumatok. Binuksan ko na kaagad yung pinto. Nakita ko kagad si Klein. May bandage sa ulo, may neck braces. May bandage sa braso. Anong nangyari dito? Puro pasa. Mangiyak ngiyak na tlga ko. Tapso nung tinawag na yung pangalan ko. Tumulo na tlga yung luha ko. May sinsabi pa nga sina drix and peyton pero hndi ko na inintindi. Lumapit nako kagad kay klein tapos niyakap ko sya nag sobrang higpit. Sobrang higpit ata kaya sabi nya.
"Aray.... Ara." Sabi nya.
"Ay! Sorry. Nakalimutan ko injured ka pala. Sorry. :((" Tapos ngumiti naman sya.
"Ano kaba. Okay lang. Ang bigat mo kasi eh. Ayan tuloy." Sabi nya ng pabiro. Hinampas ko naman sya.
"Ewan ko sayo! Nakakapagbiro ka pa ng lagay mong yan?"
"Syempre. Andito kana eh." Sabi nya. K. <3
"Ano ba nangyare sayo?"
"Long story. Short. Binugbog ako nila Marco. End."
"Bakit???" Alalang alala kong tanong.
"Saka na natin pagusapan yun. Paano mo nga pala nalaman na nandito ako?" Sabi nya tapos umupo sya then sumeryoso na yung mukha nya.
"Sinabi ni Daddy."
"Da....ddy mo?" Tanong nya. Halata mong nagulat din sya.
"Uhmm. Oo. Eksena ka kasi kanina eh." Sabi ko. Tumawa naman sya.
"About dun sa kanin--"
"Wag ka nang magpaliwanag. Narinig ko nman lahat."
"Ayokong makita mo akong nahihirapan. Pero mas masakit yung nakita kong wala kang pakialam." Sabi nya. Ouch klein ha!!
"Huh? Anong walang pakialam?"
"Oo. Kahit isang beses hindi ka tumingin sakin nung nagsasalita ako. As ing blank yung expression mo parang wala lang sayo." HINDI MO LANG ALAM KLEIN.
"Hindi mo lang kasi alam eh. :(( Kung gaano ako nasasaktan dun sa mga sinsabi mo. Hindi ko na kayang tingnan ka pa kasi gusto kong magalit sayo. Gusto kong kasuklaman ka sa lahat ng ginawa mo sakin. Pero ayaw eh. Hindi kaya ng utak ko yung puso ko. Puso pa din tlga nagdedesisyon."
"Puso?" Sabi nya. MANHIDDDDDDDDDDDDDDDDDDDDDDDDDD </////////////////////////3
"Hindi mo ba tlga nararamdaman?" Tanong ko sa kanya.
"Ang alin?" Sabi nya.
"Akala ko ba expert ka sa love. Dami dami mo ng nagiging girlfriends, dami mo ng pinagdadaanan relationships tapos ganyan ka. Manhid mo pala e."
"Hindi naman ako expert sa love eh. Aaminin ko. Expert lang tlga ko sa pangloloko. Expert ako sa pagpapasa. Pafall ako eh. Kaya andami daming galit sakin. Ang dami daming nagsasabing masama akong tao kasi lagi akong nakakasakit ng babae. Tingnan mo binubgbog pako. Sguro nga ikaw yung karma ko." Sabi nya.
"Alam mo klein. Pintasan ka man ng ibang tao, hindi mababawasan pagmamahal ko sayo." Sabi ko sa kanya. OO NA! SIGE NA KLEIN. AYAN NA NGA! MAHAL NA NGA KITA EH. MAHAL NA NGA EH OH. <3333333333333333 Mukha namang nagulat sya.
"Lian. May sinabi ka?!!!" Sabi nya. Ayan na naman yang style ng mga lalaki eh. Kunwari di nila narinig. Maulit lang yung sinabi.
"Oo na klein. Sige na. Oo na nga! Mahal na nga kita eh. Ayaw mo pa?" Sabi ko.
"SERYOSO KA???!!!?!!??!?!?!?!?" Sabi nya. Ito na naman yung mga korni moments eh. Yung tipong napapanuod ko sa mga telenovela na nagtatatalon yung lalaki pag sinabing mahal sya. In my case wala eh injured yung mokong pero totoo nga yung sabi nila. Paag inlove ka lahat ng inaakala mo dating korni nagiging romantic. Ssssssssssssssssssssssshhhhhhhhhhhhhhhhhhheeeeeeeez!
"Oo na nga. Tigilan mo na nga yan! Ang awkward eh." Sabi ko.
"The best time to say that you already found the right one is when you stop looking for more. Pasensya sila I've already found mine." Sabi nyaaaaaaaa. EH NAMAN EH NAMAN. ♥
"Klein. Alam mo hindi ko din alam kung bakit sa dinami daming babae ako pa?" Sabi ko. Syempre curious lang no. Iba kaya feeling. Lalo pag alam nyo yon NBSB walang experiecne sa mga ganito. >.<
"Alam mo lahat sila tinatanong sakin yan. Well ngayon masasagot ko na sya. Madaming wala sayo na kaya kong hanapin sa ibang tao pero mas madaming wala sa kanila na nahanap ko lang sayo."
"Nakakainis kaa. Pero ikaw yung taong hindi perpekto madaming flaws, makulit. minsan nakakainis. pero ikaw ang dahilan kung bakit ako nakumpleto."
"Lian. You know what a miracle is? It's when you and me become together. I never expected this to come. Akala ko hanggang dun na lang tayo. It's beyond my expectations. Akala ko forever kanang magagalit sakin eh. Akala ko kinalimutan mo na yung pinagsamahan natin."
"Akala ko din ganun eh. Akala ko na i can continue my life kahit wala kana. Pero siguro nga puro lang yung akala. Alam mo ba kung gaano ako kasaya kasi hindi na ganun kakumplikado yung sitwasyon ko. Naniniwala na tlga ko na we should never rush fate because the best things in life are worth the wait."
"So ako yung best thing na dumating sayo? Hahahaha." Sabi nya. Itong mokong na to!
"Parang ganun na nga. Gusto mo tlga yung sinasabi sayo eh no? Talaga to."
"Syempre. Para mafeel ko yung worth ko. Iloveyou Lian. Kahit alam kong alam mo na yan mas gusto kong sabihin sayo ng paulit ulit kung gano kita kamahal. :))))))))))))))))" Sabi nyaa. Ah naman eh! Kung araw araw ba namang ganito yung pakiramdam binabawi ko na yung sinabi kong ayoko ng mainloveeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeee.
"Ano ba dapat kong isagot dyan? Ayoko pang magbigay ng final statement no! Aba. Kailangan dumaan ka sa tamang proseso. Hahahaha." Sabi ko.
"I'm willing. Basta ipangako mo lang na Ikaw na huling hahawak sa puso ko."
"Parang baliktad ata ah. Dapat ako yung magsasabi nyaaaaaan. Daya!" Sabi ko. Grabe! Lalaki na tlga yung nagsasabi ng ganon haaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaa.
"Ako dapat. Kasi ipinapaubaya ko na sayo yung puso ko. Wag mkong lolokohin ha!" Sabi naman nya.
"Alam mo naman yan eh." Sabi ko.
"Life is a book. Everyday is a new page. Every month is a new chapter. Every year is a new series. Would you like to create that new page with me?"
Just tell me when to start. I'll be yours forever. ♥
AUTHOR'S NOTE: HIIIII GUYSS! GUSTO KO LANG SABIHIN NA. BITIN MAN KUNG DITO KO TATAPUSIN YUNG BOOK ONE. PERO WALA AKONG MAGAWA EH. KASI PAG TINULOY TULOY KO PA HINDI NA KAKASYA YUNG CHAPTERS. CHAKA AYOS NA DIN KASI MAGKAKAROON NG THRILL EFFECT. ANU DAW? DITO KO NA TINAPOS PARA NAMAN DUN SA BOOK TWO DUN NATIN MALALAMAN KUNG MAGWOWORK BA YUNG NAMAMAGITAN KAY LIAN AND KLEIN. SO NAISIP KO DIN NA TAMA NAMAN NA SIGURO NA HANGGANG DITO MUNA. ATLEAST AMINADO NA SILANG DALAWA DBA? HAHA. AYUN LANG. SOBRA SOBRA AKONG NAGPAPASALAMAT SA INYONG LAHAT. SA PATULOY NA SUPORTA NYO. SANA HANGGANG SA BOOK TWO SUPORTAHAN NYO KO HA! WAG KAYONG MAG AALALA AAYUSIN KO NA AGAD AGAD YUNG MAGIGING BOOK TWO. HINDI AKO NANGANGAKO NA SOBRANG MAGANDA SYA, PERO GAGAWIN KO ANG LAHAT PARA LANG MAPAGANDA SYA. AYUN LANG. MARAMING MARAMING SALAMAT TALAGA SA INYONG LAHAT. :)))) MAHAL NA MAHAL KO KAYO. KAHIT NA HINDI AKO MASING ACTIVE NG IBANG AUTHOR NANDYAN PA DIN KAYO! WAG KAYONG MAG ALALA. SA BOOK TWO MAGSISIPAG NAKO. HAHA. YUN LANG. ILOVEYOU GUYS. :)))))))) ♥