Dedicated to I_Cant_Hear_You :)
I think you don't speak Tagalog/Filipino, nonetheless, I am still dedicating this to you. :)
Thanks for being a fan :)
I really appreciate it
I will upload some English stories in the future.
Thank you so much! :)
--------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Chapter 36.1 - Hindi mo naman kailangan pigilan
(Alex)
“Hindi mo naman kailangan pigilan.”
Nagulat siya at lumaki ang mga mata niya. Nagulat din ako sa sinabi ko kay Apol.
Hays. Parang ako ang hindi makapag-pigil.
“W-what do you mean.” Tinanong ako ni Apol.
“I-I don’t know.” Sabi ko lang. Bigla akong nahiya.
“Are you ready?” Tinanong ako ni Apol.
Ano bang isasagot ko? Am I? Am I ready? Sa tingin ko Oo. Mahal ko naman siya talaga. Mahal na mahal. Di ba pag-mahal mo, you are willing to take the risk?
“Yes.” Sabi ko sa kanya.
Binuhat niya ako para ilapat sa bed at pumunta siya on top of me.
We started kissing.
We were kissing so passionately and our hands were all over each other.
Maya-maya may naramdaman akong kakaiba.
I stopped kissing him.
He continued kissing me sa ears, sa chin, sa neck..
Lumaki ang mata ko. May kakaiba talaga eh.
“U-uhm Apple pie saglit lang.” Sabi ko sa kanya.
Tumigil siya at tinignan ako.
“Sweet wine?” Confused niyang tinanong.
“Ano eh.. nawiwiwi ako.” Sabi ko.
Natawa siya at binitawan ako.
Tumayo ako kahit na parang nanlalambot ang tuhod ko.
“Samahan kita?” Tanong ni Apol na nakangisi.
“Hehe baliw.” Sabi ko lang.
Nagpunta ako sa CR at nagwiwi.
Natawa ako bigla at nag-sigh.
Hindi pa time.
Bumalik ako sa room at nakatigin lang sakin si Apol.
Umupo ako sa tabi niya.
He reached for my face and he kissed me.
I let him kiss me saglit and then I stopped him.
“M-may problema ba sweet wine?” Nagulat siya.
“Oo meron.” Sabi ko.
“Ano?” Tanong niya.
“Day 1. Monthly period.” Sabi ko.
Hindi ko alam if I should feel relieved or disappointed ako.
Pero mas nangingibabaw sakin na ayokong ma-disappoint si Apol.
Ewan ko ba. Ganito ba talaga ang love?
Narinig ko siyang nag sigh at biglang nag chuckle.
Ihiniga niya ako sa tabi niya.
Niyakap niya ako habang nakatalikod ako sa kanya.
“I love you so much that I’m willing to wait.” Sabi niya sakin.
Humarap ako sa kanya at niyakap ko din siya.
“Talaga? Kahit matagal?”
“Uh-huh”
“kahit more than one week?”
“Uh-huh”
“kahit more than one month?”
“Uh-huh”
“kahit more than one year?!”
“Oo nga kahit ten years pa.” Bigla nitong sinabi.
Nagulat ako. Hindi naman pala siya nasasabik sakin. Di ko alam kung disappointed ba ako o matutuwa sa sagot niya.
Nag-pout ako.
“Ikaw sweet wine ha.. Ikaw ang hindi makapag-pigil ano?” ngumiti siya sakin ng nakakloko.
Hindi ako nakasagot.
Totoo ba yun? Ako nga ba ang hindi makapag-pigil? Parang nahiya naman ako. Hays. Love. What are you doing to me???
“Alam mo sweet wine, hindi naman yun ang habol ko sayo. Sige oo, part talaga yun dahil gusto ko i-express ang pagmamahal ko sayo ng sobra. Pero just the fact na alam kong you’re mine and only mine makes me the happiest man alive. Enough na muna ngayon na we love each other so much. Just promise me na…” Sabi niya
“Ano?” Confused kong tinanong.
“..Hinding hindi ka magsasawa sa pagmamahal ko. Hinding hindi ka magsasawa sa akin. Hinding hindi ka mag-hahanap na ma-experience maligawan at mahalin ng iba. Hinding hindi mo ako iiwanan. Hinding hindi ka magsasawa na mahalin ako. It will be you and me forever and ever.”
Hindi ko alam kung possessive ba talaga si Apol or sobrang pagmamahal ang tawag sa mga sinasabi niya. Pero alam ko sa sarili ko na kaya ko lahat ng hinihiling niya. Siya lang naman talaga ang gusto kong mahalin habang buhay. Ayoko na ng iba. Ayoko ng mawala siya sakin. I am firm to that decision.
“Hindi ko alam kung bakit mo kailangan pa ipa-promise sakin yang mga yan. Hindi mo ba nararamdaman kung gaano kita kamahal? Bakit parang naiisip mong may chance pang iwanan kita? Hindi kita maintindihan. Mahal na mahala kita that I’m letting go of my fears because you are my strength. But yes. I PROMISE.” Sinagot ko ng seryoso.
“Thank you.” Sabi ni Apol na parang naluluha.
“What’s wrong Apple pie? Bakit ka naluluha?” Tinanong ko siya.
“I think you need to know my past.”